หม่อมหลวงสร้อยระย้า ยุคล
บทความนี้อาศัยการอ้างอิงจากแหล่งข้อมูลปฐมภูมิมากเกินไป |
หม่อมหลวงสร้อยระย้า ยุคล (ราชสกุลเดิม สนิทวงศ์; 4 ตุลาคม พ.ศ. 2452 – 28 ธันวาคม พ.ศ. 2527)[1] เป็นหม่อมใหญ่ในพระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าภาณุพันธุ์ยุคล
| หม่อมหลวง สร้อยระย้า ยุคล | |
|---|---|
| เกิด | หม่อมหลวงสร้อยระย้า 4 ตุลาคม พ.ศ. 2452 |
| เสียชีวิต | 28 ธันวาคม พ.ศ. 2527 (75 ปี) |
| คู่สมรส | พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าภาณุพันธุ์ยุคล (2475–2527) |
| บุตร | ท่านผู้หญิงพันธุ์สวลี กิติยากร หม่อมเจ้าฐิติพันธุ์ ยุคล คุณหญิงรังษีนภดล ยุคล |
| บิดามารดา | หม่อมราชวงศ์สุวพันธุ์ สนิทวงศ์ ยี่สุ่น สนิทวงศ์ ณ อยุธยา |
ประวัติแก้ไข
หม่อมหลวงสร้อยระย้าเป็นธิดาของหม่อมราชวงศ์สุวพันธุ์ สนิทวงศ์ กับยี่สุ่น สนิทวงศ์ ณ อยุธยา (สกุลเดิม มังกรพันธ์) เกิดเมื่อวันที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2452 สมรสกับพระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าภาณุพันธุ์ยุคล เมื่อวันที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2475 มีพระโอรส-ธิดาสามองค์ คือ[2]
- ท่านผู้หญิงพันธุ์สวลี กิติยากร (เดิม หม่อมเจ้าพันธุ์สวลี ยุคล หรือ ท่านหญิงปิ๋ม; ประสูติ 24 กันยายน พ.ศ. 2476) กราบบังคมทูลลาออกจากฐานันดรศักดิ์เพื่อสมรสกับหม่อมราชวงศ์อดุลกิติ์ กิติยากร[3] มีธิดาหนึ่งพระองค์และหนึ่งคน คือพระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมสวลี กรมหมื่นสุทธนารีนาถ และหม่อมหลวงสราลี กิติยากร
- หม่อมเจ้าฐิติพันธุ์ ยุคล (ท่านชายกบ; 11 ตุลาคม พ.ศ. 2478 – 27 สิงหาคม พ.ศ. 2538) มีหม่อมสามคน คือหม่อมอุ่นเรือน (สกุลเดิม ธรรมเสน), หม่อมวาสนา (สกุลเดิม ใสเครือ) และโชติกา ขวัญฐิติ (เดิม นิภาพร รอดอ่อน; หม่อมลูกปลา) มีโอรส-ธิดาสามคน คือ หม่อมราชวงศ์นิภานพดารา, หม่อมราชวงศ์จุลรังษี และหม่อมราชวงศ์พงศ์ฐิติพันธุ์ ยุคล
- คุณหญิงรังษีนภดล ยุคล (เดิม หม่อมเจ้ารังษีนภดล ยุคล หรือ ท่านหญิงอ๋อย; 2 ตุลาคม พ.ศ. 2480 – 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2560) กราบบังคมทูลลาออกจากฐานันดรศักดิ์เพื่อสมรสกับหม่อมหลวงตวง สนิทวงศ์[4] ต่อมาได้หย่าและสมรสใหม่กับนายแพทย์วิเชียร ตระกูลสิน มีโอรส-ธิดากับสามีคนแรกสี่คน คือ สายฝน, ดุลสิทธิ์, รังษิดล และตรรค สนิทวงศ์ ณ อยุธยา
หม่อมหลวงสร้อยระย้า ยุคล ถึงแก่อนิจกรรมเมื่อวันที่ 28 ธันวาคม พ.ศ. 2527 สิริอายุ 75 ปี ในการนี้พระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานโกศไม้สิบสองเป็นเกียรติยศ และเสด็จพระราชดำเนินพระราชทานเพลิงศพ เมื่อวันที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2528 ณ เมรุหลวงหน้าพลับพลาอิศริยาภรณ์ วัดเทพศิรินทราวาส[5]
เครื่องราชอิสริยาภรณ์แก้ไข
- พ.ศ. 2504 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า ชั้นที่ 2 ทุติยจุลจอมเกล้าวิเศษ (ท.จ.ว.) (ฝ่ายใน)[6] - พ.ศ. 2484 –
เหรียญช่วยราชการเขตภายใน การรบสงครามมหาเอเชียบูรพา (ช.ร.) - พ.ศ. 2493 –
เหรียญบรมราชาภิเษก รัชกาลที่ 9 (ร.ร.ศ.9)
_ribbon.svg){kind=small}
_ribbon.svg){kind=small}
_ribbon.svg){kind=small}
อ้างอิงแก้ไข
- ↑ Mom Luang Soiraya Sanidvongs
- ↑ พิมาน แจ่มจรัส. รักในราชสำนัก. กรุงเทพ : สำนักพิมพ์สร้างสรรค์บุ๊คส์, พิมพ์ครั้งที่ 2 พ.ศ. 2544. 448 หน้า. หน้า หน้าที่. ISBN 974-341-064-3
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา,ประกาศสำนักพระราชวัง ที่ ๓/๒๔๙๙ เรื่อง พระราชทานพระบรมราชานุญาตให้ลาออกจากฐานันดรศักดิ์แห่งพระราชวงศ์, เล่ม 73, ตอน 59 ง, 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2499 หน้า 2126
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา,ประกาศสำนักพระราชวัง ที่ ๒/๒๔๙๙ เรื่อง พระราชทานพระบรมราชานุญาตให้ลาออกจากฐานันดรศักดิ์แห่งพระราชวงศ์, เล่ม 73, ตอน 59 ง, 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2499 หน้า 2125
- ↑ สร้อยระย้า ยุคล, หม่อมหลวง - ชีวประวัติ (สองเล่มชุด)[ลิงก์เสีย]
- ↑ "แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า ฝ่ายหน้าและฝ่ายใน ประจำปี 2504" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 78 (40): 1282. 9 พฤษภาคม 2504. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2016-03-04. สืบค้นเมื่อ 2015-03-26.
{{cite journal}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|date=(help)
แหล่งข้อมูลอื่นแก้ไข
วิกิซอร์ซมีงานที่เกี่ยวข้องกับ คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 8244/2542 (คดีมรดกหม่อมหลวงสร้อยระย้า)
 |
บทความเกี่ยวกับชีวประวัตินี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |