หม่อมหลวงสร้อยระย้า ยุคล

หม่อมหลวงสร้อยระย้า ยุคล (ราชสกุลเดิม สนิทวงศ์; 4 ตุลาคม พ.ศ. 2452 – 28 ธันวาคม พ.ศ. 2527)[1] เป็นหม่อมใหญ่ในพระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าภาณุพันธุ์ยุคล

หม่อมหลวง

สร้อยระย้า ยุคล
เกิดหม่อมหลวงสร้อยระย้า
4 ตุลาคม พ.ศ. 2452
เสียชีวิต28 ธันวาคม พ.ศ. 2527 (75 ปี)
คู่สมรสพระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าภาณุพันธุ์ยุคล (2475–2527)
บุตรท่านผู้หญิงพันธุ์สวลี กิติยากร
หม่อมเจ้าฐิติพันธุ์ ยุคล
คุณหญิงรังษีนภดล ยุคล
บุพการีหม่อมราชวงศ์สุวพันธุ์ สนิทวงศ์
ยี่สุ่น สนิทวงศ์ ณ อยุธยา

ประวัติ แก้

หม่อมหลวงสร้อยระย้าเป็นธิดาของหม่อมราชวงศ์สุวพันธุ์ สนิทวงศ์ กับยี่สุ่น สนิทวงศ์ ณ อยุธยา (สกุลเดิม มังกรพันธ์) เกิดเมื่อวันที่ 4 ตุลาคม พ.ศ. 2452 สมรสกับพระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าภาณุพันธุ์ยุคล เมื่อวันที่ 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2475 มีพระโอรส-ธิดาสามองค์ คือ[2]

  1. ท่านผู้หญิงพันธุ์สวลี กิติยากร (เดิม หม่อมเจ้าพันธุ์สวลี ยุคล หรือ ท่านหญิงปิ๋ม; ประสูติ 24 กันยายน พ.ศ. 2476) กราบบังคมทูลลาออกจากฐานันดรศักดิ์เพื่อสมรสกับหม่อมราชวงศ์อดุลกิติ์ กิติยากร[3] มีธิดาหนึ่งพระองค์และหนึ่งคน คือพระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมสวลี กรมหมื่นสุทธนารีนาถ และหม่อมหลวงสราลี กิติยากร
  2. หม่อมเจ้าฐิติพันธุ์ ยุคล (ท่านชายกบ; 11 ตุลาคม พ.ศ. 2478 – 27 สิงหาคม พ.ศ. 2538) มีหม่อมสามคน คือหม่อมอุ่นเรือน (สกุลเดิม ธรรมเสน), หม่อมวาสนา (สกุลเดิม ใสเครือ) และโชติกา ขวัญฐิติ (เดิม นิภาพร รอดอ่อน; หม่อมลูกปลา) มีโอรส-ธิดาสามคน คือ หม่อมราชวงศ์นิภานพดารา, หม่อมราชวงศ์จุลรังษี และหม่อมราชวงศ์พงศ์ฐิติพันธุ์ ยุคล
  3. คุณหญิงรังษีนภดล ยุคล (เดิม หม่อมเจ้ารังษีนภดล ยุคล หรือ ท่านหญิงอ๋อย; 2 ตุลาคม พ.ศ. 2480 – 6 กรกฎาคม พ.ศ. 2560) กราบบังคมทูลลาออกจากฐานันดรศักดิ์เพื่อสมรสกับหม่อมหลวงตวง สนิทวงศ์[4] ต่อมาได้หย่าและสมรสใหม่กับนายแพทย์วิเชียร ตระกูลสิน มีโอรส-ธิดากับสามีคนแรกสี่คน คือ สายฝน, ดุลสิทธิ์, รังษิดล และตรรค สนิทวงศ์ ณ อยุธยา

หม่อมหลวงสร้อยระย้า ยุคล ถึงแก่อนิจกรรมเมื่อวันที่ 28 ธันวาคม พ.ศ. 2527 สิริอายุ 75 ปี ในการนี้พระบาทสมเด็จพระมหาภูมิพลอดุลยเดชมหาราช บรมนาถบพิตร ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ พระราชทานโกศไม้สิบสองเป็นเกียรติยศ และเสด็จพระราชดำเนินพระราชทานเพลิงศพ เมื่อวันที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2528 ณ เมรุหลวงหน้าพลับพลาอิศริยาภรณ์ วัดเทพศิรินทราวาส[5]

เครื่องราชอิสริยาภรณ์ แก้

อ้างอิง แก้

  1. Mom Luang Soiraya Sanidvongs
  2. พิมาน แจ่มจรัส. รักในราชสำนัก. กรุงเทพ : สำนักพิมพ์สร้างสรรค์บุ๊คส์, พิมพ์ครั้งที่ 2 พ.ศ. 2544. 448 หน้า. หน้า หน้าที่. ISBN 974-341-064-3
  3. ราชกิจจานุเบกษา,ประกาศสำนักพระราชวัง ที่ ๓/๒๔๙๙ เรื่อง พระราชทานพระบรมราชานุญาตให้ลาออกจากฐานันดรศักดิ์แห่งพระราชวงศ์, เล่ม 73, ตอน 59 ง, 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2499 หน้า 2126
  4. ราชกิจจานุเบกษา,ประกาศสำนักพระราชวัง ที่ ๒/๒๔๙๙ เรื่อง พระราชทานพระบรมราชานุญาตให้ลาออกจากฐานันดรศักดิ์แห่งพระราชวงศ์, เล่ม 73, ตอน 59 ง, 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2499 หน้า 2125
  5. สร้อยระย้า ยุคล, หม่อมหลวง - ชีวประวัติ (สองเล่มชุด)[ลิงก์เสีย]
  6. "แจ้งความสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้า ฝ่ายหน้าและฝ่ายใน ประจำปี 2504" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 78 (40): 1282. 9 พฤษภาคม 2504. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2016-03-04. สืบค้นเมื่อ 2015-03-26.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้

  วิกิซอร์ซมีงานที่เกี่ยวข้องกับ คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 8244/2542 (คดีมรดกหม่อมหลวงสร้อยระย้า)