หมู่เกาะนิโคบาร์
หมู่เกาะ
หมู่เกาะนิโคบาร์ (อังกฤษ: Nicobar Islands) ปรากฏในแผนที่โบราณสมัยกรุงศรีอยุธยาและต้นกรุงรัตนโกสินทร์ว่า เกาะนาควารีคนเปลือยอยู่มาก[1] เป็นหมู่เกาะทางตะวันออกของมหาสมุทรอินเดีย ตั้งอยู่ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ตั้งอยู่ทางตอนเหนือของเขตปกครองพิเศษอาเจะฮ์และเกาะสุมาตรา ราว 150 กม. มีทะเลอันดามันคั่นกลางกับประเทศไทย หมู่เกาะตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ของอนุทวีปอินเดีย ราว 1,300 กม. โดยมีอ่าวเบงกอลคั่น หมู่เกาะเป็นส่วนหนึ่งของหมู่เกาะอันดามันและนิโคบาร์ ประเทศอินเดีย
อนึ่ง ชื่อ นิโคบาร์ มาจากคำว่า นาควาระ อันมีความหมายว่า "ถิ่นนาค หรืองู หรือคนเปลือย"[2]
ยูเนสโกประกาศให้หมู่เกาะอยู่ในโครงการมนุษย์และชีวมณฑลของยูเนสโก[3]
อ้างอิง แก้ไข
- ↑ ""เกาะแก้วพิสดาร" ในพระอภัยมณีของสุนทรภู่". หอจดหมายเหตุอัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-06-28. สืบค้นเมื่อ 13 พฤศจิกายน 2556.
{{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=(help) - ↑ "สุนทรภู่ แต่งพระอภัยมณี ใช้ฉากทะเลอันดามัน ไม่ใช่อ่าวไทย". คมชัดลึก. 22 มิถุนายน 2554. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-03-05. สืบค้นเมื่อ 13 พฤศจิกายน 2556.
{{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=(help) - ↑ "Nicobar Islands declared as world biosphere reserve". The Times of India. 31/05/2013. สืบค้นเมื่อ 31 May 2013.
{{cite news}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|date=(help)
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ หมู่เกาะนิโคบาร์