เจ้าพระยาภักดีนุชิต

เจ้าพระยาภักดีนุชิต หรือ หมื่นราชเสน่หา (นอกราชการ) ขุนนางไทยในสมัย กรุงศรีอยุธยา เป็น 1 ใน 4 ผู้ร่วมวางแผนก่อการโค่นอำนาจของ ขุนวรวงศาธิราช และ นางพระยาแม่อยู่หัวศรีสุดาจันทร์ ร่วมกับ ขุนพิเรนทรเทพ เจ้าเมืองพิษณุโลก ขุนอินทรเทพ และ หลวงศรียศ พร้อมกับสนับสนุน พระเทียรราชา ซึ่งผนวชอยู่ขึ้นเป็นกษัตริย์ตามความใน ประชุมพงศาวดาร ภาคที่ ๖๔ ว่า

ขุนอินทรเทพ หมื่นราชเสน่หา หลวงศรียศ จึงว่า ถ้าเราทำได้สำเร็จแล้วจะเห็นผู้ใดเล่า ที่จะปกป้องครองประชาราษฎรสืบไป ขุนพิเรนทรเทพจึงว่า เห็นแต่พระเทียรราชาที่บวชอยู่นั้นจะเป็นเจ้าแผ่นดินได้ ขุนอินทรเทพ หมื่นราชเสน่หา หลวงศรียศ จึงว่า ถ้าฉะนั้นเราจะไปเฝ้าพระเทียรราชาปรึกษาให้เธอรู้จะได้ทำด้วยกัน

เมื่อถึงวันก่อการหมื่นราชเสน่หา (นอกราชการ) ได้ไปดักยิง มหาอุปราช (จัน) ตายตกคอช้างตามความใน ประชุมพงศาวดาร ภาคที่ ๖๔ อีกตอนหนึ่งว่า

ฝ่ายหมื่นราชเสน่หานอกราชการ ถือปืนไปแอบคอยอยู่ ทำอาการ ดุจหนึ่งทะนายเลือก ครั้นเห็นมหาอุปราชขึ้นช้างจะไปพะเนียด หมื่นราชเสน่หาก็ยิงถูกมหอุปราชตกช้างลงตาย

เมื่อพระเทียรราชาบรมราชาภิเษกขึ้นเป็นสมเด็จพระมหาจักรพรรดิได้โปรดเกล้าฯแต่งตั้ง หมื่นราชเสน่หา (นอกราชการ) ขึ้นเป็น เจ้าพระยาภักดีนุชิต ตามความใน ประชุมพงศาวดาร ภาคที่ ๖๔ อีกตอนหนึ่งว่า

หมื่นราชเสน่หานอกราชการ ที่ยิงมหาอุปราชตกช้างตายนั้น ปูนบำเหน็จให้เป็น เจ้าพระยาภักดีนุชิต เจียดทองซ้ายขวา กระบี่บั้งทอง เต้าน้ำทอง พระราชทานลูกพระสนมเป็นภรรยา

หลังจากนั้นเจ้าพระยาภักดีนุชิตก็มิได้ปรากฏชื่อในพระราชพงศาวดารอีก