สโมสรฟุตบอลแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดในฤดูกาล 1986–87
ฤดูกาล 1986–87 เป็นฤดูกาลที่ 85 ของ แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด ในฟุตบอลลีก และเป็นฤดูกาลที่ 12 ติดต่อกันบนลีกสูงสุดของฟุตบอลอังกฤษ[1]
| ฤดูกาล 1986–87 | ||||
|---|---|---|---|---|
| ประธานสโมสร | มาร์ติน เอ็ดเวิดส์ | |||
| ผู้จัดการทีม | รอน แอตกินสัน (จนถึง 4 พฤศจิกายน) อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน (ตั้งแต่ 6 พฤศจิกายน) | |||
| กัปตันทีม | ไบรอัน ร็อบสัน | |||
| ดิวิชัน 1 | อันดับที่ 11 | |||
| FA Cup | รอบ 4 | |||
| League Cup | รอบที่ 3 | |||
| ผู้ทำประตูสูงสุด | ลีก: ปีเตอร์ ดาเวนพอร์ต (14) ทั้งหมด: ปีเตอร์ ดาเวนพอร์ต (16) | |||
| ผู้เข้าชมในบ้านสูงสุด | 54,294 vs แมนเชสเตอร์ซิตี (10 มกราคม 1987) | |||
| ผู้เข้าชมในบ้านต่ำสุด | 18,906 vs พอร์ตเวล (24 กันยายน 1986) | |||
| ผู้เข้าชมในบ้านเฉลี่ย | 40,626 | |||
| ||||
| ||||
ความกดดันต่อรอน แอตกินสัน ผู้จัดการทีม หลังจากที่ล้มเหลวในการลุ้นแชมป์เมื่อฤดูกาลที่แล้วยังคงอยู่หลังจากที่ยูไนเต็ดแพ้ 3 นัดแรกของฤดูกาล และถึงแม้จะมีผลงานที่ดีในช่วงไม่กี่สัปดาห์ต่อมา แต่ยูไนเต็ดก็ตกรอบลีกคัพรอบที่ 4 นัดรีเพลย์นัดที่พ่ายต่อเซาแทมป์ตัน ส่งผลให้แอตกินสันถูกปลดออกในวันที่ 4 พฤศจิกายน 1986 หลังจากคุมทีมมานานกว่า 5 ปี
อเล็กซ์ เฟอร์กูสันได้รับการยืนยันให้เป็นผู้จัดการทีมคนใหม่ของยูไนเต็ด ต่อจากแอตกินสันภายในไม่กี่ชั่วโมง โดยเขาย้ายมาจากแอเบอร์ดีน ซึ่งเขาประสบความสำเร็จอย่างมากใน 7 ฤดูกาลก่อนหน้านี้กับแอเบอร์ดีน ยูไนเต็ดฟื้นตัวได้ดีในลีกหลังจากที่เขาได้รับการแต่งตั้งและนำทีมจบอันดับที่ 11 สร้างผลงานที่น่าประทับใจรวมถึงการชนะทั้งสองเกมในลีกกับลิเวอร์พูล (ผลการแข่งขันช่วยให้เคนนี แดลกลีชเสียแชมป์ลีก) ชัยชนะในบ้าน 4–1 เหนือนิวคาสเซิลยูไนเต็ดในวันปีใหม่ปี 1987 ชัยชนะในบ้าน 2–0 เหนืออาร์เซนอล และชัยชนะ 2–0 ที่โอลด์แทรฟฟอร์ดในดาร์บีแมนเชสเตอร์ ซึ่งช่วยผลักซิตีให้ตกชั้น การชนะลิเวอร์พูลทำให้พวกเขาเป็นทีมเดียวที่ชนะลิเวอร์พูลในลีกทั้งฤดูกาล
อย่างไรก็ตาม ยูไนเต็ดจบในลีกด้วยผลงานที่น่าผิดหวังหลังการมาของเฟอร์กูสัน เริ่มด้วยการแพ้ 0–2 ในนัดแรกในฐานะผู้จัดการทีมแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดต่อออกซฟอร์ดยูไนเต็ดเมื่อวันที่ 8 พฤศจิกายน 1986 แพ้ทั้งสองนัดในการปะทะกับวิมเบิลดันที่เพิ่งเลื่อนชั้น พ่ายแพ้ต่อนอริชซิตีที่โอลด์แทรฟฟอร์ดหลังคริสต์มาส และพ่ายแพ้ต่อทอตนัมฮอตสเปอร์ 0–4 ในช่วงใกล้จบฤดูกาล แม้ว่าในเวลาที่มีการแข่งกับทอตนัม มันเป็นไปไม่ได้ในทางปฏิบัติที่ยูไนเต็ดจะคว้าแชมป์ลีกหรือตกชั้น (ไม่มีโอกาสที่จะผ่านเข้ารอบการแข่งขันฟุตบอลสโมสรยุโรปเนื่องจากการแบนสโมสรจากอังกฤษอย่างต่อเนื่องหลังจากภัยพิบัติเฮย์เซลเมื่อ 2 ปีก่อน)
ยูไนเต็ดภายใต้การคุมทีมของเฟอร์กูสันในช่วงฤดูกาลนี้ไม่มีการเซ็นสัญญานักเตะใหม่ ใช้เพียงนักเตะในยุคของแอตกินสันทั้งหมดและดึงนักเตะเยาวชนอย่างโทนี กิลล์, แกรี วอลช์ขึ้นสู่ทีมชุดใหญ่แต่ก็คาดว่าเขาจะทุ่มเงินมหาศาลสำหรับการคว้าผู้เล่นใหม่ในช่วงปิดฤดูกาล เขาจ่ายเงินให้เซลติก 850,000 ปอนด์เพื่อคว้าตัวไบรอัน แมคแคลร์ กองหน้าดาวซัลโวของเซลติก นอกจากนี้เขายังเสริมความแข็งแกร่งให้กับแนวรับโดยจ่ายเงินให้อาร์เซนอล 250,000 ปอนด์เพื่อคว้าตัววิฟ แอนเดอร์สัน ฟูลแบ็กประสบการณ์สูง ในขณะเดียวกันเขาสนใจที่จะนำมาร์ค เฮตลีย์ ของมิลานกลับมาอังกฤษ แต่เฮตลีย์เลือกเซ็นสัญญากับอาแอ็ส มอนาโก ของฝรั่งเศสแทนและคว้าแชมป์ลีกเอิง 1 สมัย เขายังยื่นข้อเสนอให้นำปีเตอร์ เบียร์ดสลีย์กลับมาที่สโมสร (เบียร์ดสลีย์เคยอยู่กับปีศาจแดงในช่วงเวลาสั้น ๆ แต่ไม่ประสบความสำเร็จ) จากนิวคาสเซิลยูไนเต็ด แต่กองหน้าทีมชาติอังกฤษเลือกย้ายไปทีมลิเวอร์พูลแทนด้วยค่าตัวเป็นประวัติการณ์ของอังกฤษในขณะนั้นและประสบความสำเร็จอย่างสูงกับทีมหงส์แดง เฟอร์กูสันได้รับโอกาสให้เซ็นสัญญากับจอห์น บานส์ ปีกตัวเก่งของวัตฟอร์ด แต่เขาปฏิเสธที่จะคว้าตัวบานส์ เนื่องจากเขามั่นใจในตัวเยสเปอร์ โอลเซิน ปีกทีมชาติเดนมาร์กซึ่งอยู่ในตำแหน่งเดียวกันคือปีกซ้าย ก่อนที่บานส์จะย้ายไปลิเวอร์พูล และประสบความสำเร็จอย่างสูงกับทีมหงส์แดง
พรีซีซันและกระชับมิตร แก้
| วันที่ | คู่แข่ง | H / A | สรุป F–A |
สกอร์ | ความจุ |
|---|---|---|---|---|---|
| 6 สิงหาคม 1986 | Fluminense | H | 0–0 (4–3p) |
32,275 | |
| 8 สิงหาคม 1986 | Dynamo Kyiv | N | 1–1 (4–1p) |
แบล็คมอร์ | 27,500 |
| 10 August 1986 | Ajax | A | 0–1 | 23,000 | |
| 14 สิงหาคม 1986 | Shamrock Rovers | A | 0–2 | 10,200 | |
| 17 สิงหาคม 1986 | Real Sociedad | H | 1–1 | แบล็คมอร์ | 12,826 |
| 2 กันยายน 1986 | Hearts | A | 2–2 | โอลเซน (pen.), T. Gibson | 10,438 |
| 10 กันยายน 1986 | Linfield | A | 3–0 | ร็อบสัน (2), ดาเวนพอร์ต | 10,919 |
| 15 ธันวาคม 1986 | GCC All-Stars | N | 1–0 | ไวต์ไซด์ | 4,000 |
| 21 มกราคม 1987 | Red Star Belgrade | H | 0–1 | 10,652 | |
| 24 กุมภาพันธ์ 1987 | Swansea City | A | 3–1 | กิ๊บสัน, ไวต์ไซด์, ดาเวนพอร์ต | 6,467 |
| 18 มีนาคม 1987 | Shamrock Rovers | A | 1–2 | ร็อบสัน | 8,000 |
| 25 มีนาคม 1987 | Celtic | A | 0–1 | 36,000 | |
| 10 พฤษภาคม 1987 | England XI | H | 7–2 | ฮิวส์ (4; 1 pen.), มาร์ติน, กิ๊บสัน, บอนด์ (o.g.) | 16,907 |
| 16 พฤษภาคม 1987 | Naxxar Lions | N | 9–0 | ไวต์ไซด์ (3), O'Brien (2), แบล็คมอร์, ดาเวนพอร์ต (pen.), Duxbury, สเตเปิลตัน | 4,000 |
เหตุการณ์ในฤดูกาล แก้
ในช่วงปิดฤดูกาล มีการคาดเดาว่าผู้จัดการทีมรอน แอตกินสันกำลังจะถูกปลด และอเล็กซ์ เฟอร์กูสัน ผู้จัดการทีมแอเบอร์ดีนจะได้รับการแต่งตั้งเข้ามาแทนที่ แอตกินสันพยายามโต้กลับและพิสูจน์ว่านักวิจารณ์คิดผิด เขาพยายามที่จะเซ็นสัญญากับเทอร์รี่ บุทเชอร์ กองหลังทีมชาติอังกฤษจากอิปสวิชทาวน์ แต่บุทเชอร์ตัดสินใจเซ็นสัญญากับเรนเจอส์ (ซึ่งคุมทีมโดยเกรอัม ซูนิสส์ อดีตกองกลางและกัปตันทีมลิเวอร์พูล)
การแข่งขันดิวิชัน 1 นัดแรกของพวกเขาเริ่มในวันที่ 23 สิงหาคม โดยแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดแพ้อาร์เซนอล 0–1 เกมลีก 3 นัดแรกของยูไนเต็ดทั้งหมดจบลงด้วยความพ่ายแพ้ ทำให้พวกเขาอยู่อันดับ 2 จากท้ายตารางในดิวิชัน 1 โดยมีเพียงแอสตันวิลลาที่อยู่ต่ำกว่าพวกเขา [2]
ในที่สุดชัยชนะในลีกนัดแรกของพวกเขาก็มาถึงในวันที่ 13 กันยายน เมื่อพวกเขาถล่มเซาแทมป์ตัน 5–1 ที่โอลด์แทรฟฟอร์ด[3] ซึ่งทำให้พวกเขาขยับจากอันดับที่ 21 มาอยู่ในอันดับที่ 19[4]
เกมลีกที่โอลด์แทรฟฟอร์ดเมื่อวันที่ 28 กันยายน ยูไนเต็ดแพ้เชลซี 0–1 ในบ้าน และที่น่าหงุดหงิดกว่านั้นคือยูไนเต็ดพลาดจุดโทษทั้งสองครั้งในนัดนั้น ครั้งแรกจากเยสเปอร์ โอลเซิน ครั้งที่ 2 จากกอร์ดอน สตรักคัน[5]
ในช่วงปลายเดือนตุลาคม จอห์น กิดแมน แบ็คขวามากประสบการณ์ย้ายไปร่วมทีมแมนเชสเตอร์ซิตี คู่แข่งร่วมเมืองของยูไนเต็ดแบบไร้ค่าตัว นอกจากนี้ยังมีความกลัวว่าแกรี เบลีย์ ผู้รักษาประตูมือหนึ่งของทีมอายุเพียง 28 ปี แต่ไม่ได้ลงสนามเกือบหนึ่งปีเนื่องจากอาการบาดเจ็บที่เข่าอาจพิจารณาแขวนถุงมือได้ในอนาคตอันใกล้นี้หากเขาล้มเหลวในการฟื้นตัวจากอาการบาดเจ็บ
เมื่อวันที่ 1 พฤศจิกายน แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดไม่แพ้ใคร 6 นัดติดต่อกันในลีก (นัดล่าสุดที่แพ้คือแพ้เชลซีในบ้านเมื่อวันที่ 28 กันยายน) โดยเสมอคอเวนทรีซิตี 1–1 แต่พวกเขายังคงอยู่อันดับ 4 จากท้ายตารางและการคาดเดาอนาคตของแอตกินสันในฐานะผู้จัดการทีมยูไนเต็ดยังคงดำเนินต่อไป[6]
ในที่สุดแอตกินสันก็ถูกปลดจากตำแหน่งในวันที่ 5 พฤศจิกายน โดยฟางเส้นสุดท้ายเกิดขึ้นเมื่อทีมของเขาแพ้ต่อเซาแทมป์ตัน 1–4 ตกรอบฟุตบอลลีกคัพในรอบที่ 3 นัดรีเพลย์ นับเป็นความพ่ายแพ้ครั้งแรกของพวกเขาในการแข่งขันนับตั้งแต่วันที่ 28 กันยายน และเป็นความพ่ายแพ้ที่หนักที่สุดในการแข่งขันในรอบ 18 เดือน ภายใน 24 ชั่วโมง อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน ตกลงรับข้อเสนอเข้ามารับตำแหน่งผู้จัดการทีมแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด ด้วยสัญญา 4 ปี นัดแรกที่เขาคุมทีมเกิดขึ้นใน 3 วันต่อมา เมื่อสถิติไม่แพ้ใครในลีก 6 นัดของแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดจบลงด้วยความพ่ายแพ้ต่อออกซฟอร์ดยูไนเต็ด 0–2 ชัยชนะนัดแรกของเขาเกิดขึ้นในลีกเมื่อวันที่ 22 พฤศจิกายน เมื่อพวกเขาเปิดบ้านเอาชนะควีนส์พาร์กเรนเจอส์ 1–0 จากฟรีคิกของจอห์น ซิเวเบ็ก ในนาทีที่ 32 ทำให้พวกเขาขยับขึ้นมาอยู่อันดับที่ 17
ผลงานที่ดีของพวกเขายังคงดำเนินต่อไปในเดือนธันวาคมในขณะที่พวกเขาเก็บชัยชนะในเกมเยือนในลีกนัดแรกของฤดูกาลด้วยสกอร์ 1–0 เหนือลิเวอร์พูลในศึกแดงเดือดในวันบ็อกซิ่งเดย์ที่แอนฟีลด์จากประตูชัยของนอร์มัน ไวต์ไซด์ในนาทีที่ 78 มันเป็นนัดแรกที่ลิเวอร์พูลแพ้ในบ้านในฤดูกาล 1986–87 ทำให้พวกเขาขยับขึ้นมาอยู่อันดับที่ 14 นับเป็นตำแหน่งที่ดีที่สุดในลีกนับตั้งแต่แต่งตั้งเฟอร์กูสัน[7][8]
ในเกมลีกนัดถัดมา ยูไนเต็ดเปิดบ้านแพ้นอริช 0–1 จากประตูชัยของเควิน ดริงเคลล์ในนาทีที่ 80 นอกจากนี้ ไบรอัน ร็อบสันกัปตันทีมยังได้รับบาดเจ็บที่เอ็นร้อยหวาย
การแข่งขันเอฟเอคัพของพวกเขาเริ่มขึ้นในรอบที่ 3 เมื่อวันที่ 10 มกราคมที่โอลด์แทรฟฟอร์ด ในดาร์บีแมนเชสเตอร์ ซึ่งปีศาจแดงชนะ 1–0 จากประตูชัยของนอร์มัน ไวต์ไซด์ในนาทีที่ 66
4 วันหลังจากชนะศึกเอฟเอ คัพ ปีเตอร์ บานส์ผู้เล่นตำแหน่งปีกกลายเป็นผู้เล่นคนที่สองที่ย้ายไปร่วมทีมแมนเชสเตอร์ซิตี ต่อจากจอห์น กิดแมนด้วยค่าตัว 20,000 ปอนด์
แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดตกรอบเอฟเอคัพรอบที่ 4 ด้วยการเปิดบ้านแพ้คอเวนทรีซิตี 0–1 เมื่อวันที่ 31 มกราคม (ต่อมาคอเวนทรีเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศและชนะทอตนัมฮอตสเปอร์ 3–2 คว้าแชมป์เอฟเอคัพสมัยแรกและสมัยเดียวของสโมสรจนถึงทุกวันนี้)
ดาร์บีแมนเชสเตอร์ครั้งที่ 110 ที่โอลด์แทรฟฟอร์ดเมื่อวันที่ 7 มีนาคม แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดชนะ 2–0 จากการทำเข้าประตูตัวเองของนิคกี รีดในนาทีที่ 62 และไบรอัน ร็อบสันในนาทีที่ 85 ทำให้พวกเขาขยับขึ้นมาอยู่อันดับที่ 10 ในขณะที่แมนเชสเตอร์ซิตี้ขยับลงไปอยู่ในอันดับที่ 19 (ตำแหน่งเพลย์ออฟตกชั้น)[9][10]
ต่อมาในเดือนนั้น อเล็กซ์ เฟอร์กูสันแสดงความสนใจที่จะนำมาร์ก ฮิวส์ อดีตผู้ทำประตูสูงสุดของสโมสรกลับมาที่โอลด์แทรฟฟอร์ด หลังจากที่เขามีฟอร์มการเล่นที่น่าผิดหวังกับบาร์เซโลนา
มีการวางแผนขยายสนามโอลด์แทรฟฟอร์ด ให้เป็นสนามฟุตบอลสมัยใหม่ระดับโลกให้มีลักษณะคล้ายกับสนามกัมนอว์ ของบาร์เซโลนา
แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดชนะแบบไป–กลับในศึกแดงเดือดเมื่อวันที่ 20 เมษายน ด้วยการชนะ 1–0 เหนือลิเวอร์พูลที่โอลด์แทรฟฟอร์ด จากประตูชัยของปีเตอร์ ดาเวนพอร์ตในนาทีที่ 88
แกรี เบลีย์ ผู้รักษาประตูมือ 1 ของสโมสร ประกาศแขวนถุงมือเมื่อวันที่ 23 เมษายน หลังจากที่ไม่สามารถรักษาอาการบาดเจ็บที่เข่าได้เต็มที่ ซึ่งเขาได้รับเมื่อ 17 เดือนก่อนหน้านี้
แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดจบฤดูกาลด้วยการชนะในบ้าน 3–1 เหนือแอสตันวิลลาตกชั้น[11] โดยได้ประตูจากเคลย์ตัน แบล็กมอร์ในนาทีที่ 55, ไมค์ ดักซ์บิวรี ในนาทีที่ 63 และไบรอัน ร็อบสันในนาทีที่ 65 ซึ่งจบอันดับที่ 11 – นับเป็นอันดับที่ต่ำที่สุดนับตั้งแต่ที่พวกเขาตกชั้นจากดิวิชัน 1 เมื่อ 13 ปีที่แล้ว[12]
คริส เทิร์นเนอร์ ผู้รักษาประตู และแกรม ฮ็อกก์ กองหลัง ถูกขึ้นบัญชีขายเมื่อจบฤดูกาล
ยูไนเต็ดยื่นข้อเสนอเพื่อคว้าตัวไบรอัน แมคแคลร์ กองหน้าเซลติกและทีมชาติสกอตแลนด์ วัย 24 ปี เช่นเดียวกับมาร์ก เฮตลีย์ กองหน้าของเอซี มิลานและทีมชาติอังกฤษ วัย 26 ปี มีการยื่นข้อเสนอทำลายสถิติให้กับปีเตอร์ เบียร์ดสลีย์ กองหน้านิวคาสเซิ่ลยูไนเต็ดและทีมชาติอังกฤษ ซึ่งเคยเล่นช่วงสั้น ๆ และไม่ประสบความสำเร็จที่โอลด์แทรฟฟอร์ดเมื่อ 5 ปีก่อน
เฟอร์กูสัน คว้าตัววิฟ แอนเดอร์สัน กองหลังมากประสบการณ์ของอาร์เซนอล ด้วยค่าตัว 250,000 ปอนด์ เป็นการเซ็นสัญญาผู้เล่นคนแรกในยุคของเฟอร์กูสัน แฟรงค์ สเตเปิลตัน กองหน้าตัวเก่ง ย้ายออกจากโอลด์แทรฟฟอร์ดในช่วงซัมเมอร์นั้นไปยังอายักซ์ด้วยค่าตัว 100,000 ปอนด์
ในที่สุด ไบรอัน แมคแคลร์ก็ตกลงเซ็นสัญญากับแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดด้วยค่าตัว 850,000 ปอนด์ เป็นการเซ็นสัญญาผู้เล่นคนที่สองในยุคของเฟอร์กูสัน ในขณะที่เบียร์ดสลีย์ย้ายไปร่วมทีมลิเวอร์พูลด้วยค่าตัวเป็นสถิติระดับชาติในเวลานั้นด้วยค่าตัว 1.9 ล้านปอนด์ และเฮตลีย์ปฏิเสธและย้ายไปร่วมทีมอาแอ็ส มอนาโก
ยูไนเต็ดยังพยายามเซ็นสัญญากับเควิน ดริงค์เคลล์ กองหน้านอริช แต่เขาปฏิเสธเงื่อนไขของอเล็กซ์ เฟอร์กูสัน และตัดสินใจอยู่ที่แคร์โรว์โรดต่อ
ทีม แก้
- สถิติเฉพาะในลีก
- หมายเลขในวงเล็บคือในฐานะตัวสำรอง
| ตำแหน่ง | ชื่อ | ลีก | |
|---|---|---|---|
| นัด | ประตู | ||
| ผู้รักษาประตู |  แกรี เบลีย์
|
5 | 0 |
| คริส เทิร์นเนอร์
|
23 | 0 | |
| แกรี วอลช์
|
14 | 0 | |
| กองหลัง |  อาร์เธอร์ อัลบิสตัน
|
19 (3) | 0 |
| เคลย์ตัน แบล็กมอร์
|
10 (2) | 1 | |
 จอห์น ซิเวเบ็ค
|
27 (1) | 1 | |
 พอล แมคกราธ
|
34 (1) | 2 | |
| เควิน มอรัน
|
32 (1) | 0 | |
| โคลิน กิ๊บสัน
|
24 | 1 | |
| บิลลี การ์ตัน
|
9 | 0 | |
| เกรอัม ฮอกก์
|
11 | 0 | |
| ไมค์ ดักซ์บิวรี
|
32 | 1 | |
| กองกลาง | ไบรอัน ร็อบสัน (กัปตันทีม)
|
29 (1) | 7 |
| กอร์ดอน สตรักคัน
|
33 (1) | 4 | |
| เยสเปอร์ โอลเซิน
|
22 (6) | 3 | |
| เลียม โอ ไบรอัน
|
9 (2) | 0 | |
| โทนี กิลล์
|
1 | 0 | |
| ปีเตอร์ บานส์
|
7 | 0 | |
| เรมี โมเสส
|
17 (1) | 0 | |
| กองหน้า |  นอร์มัน ไวต์ไซด์
|
31 | 8 |
| แฟรงค์ สเตเปิลตัน
|
25 (9) | 7 | |
| นิคกี วูด
|
2 | 0 | |
| เทอรี กิ๊บสัน
|
12 (4) | 1 | |
| ปีเตอร์ ดาเวนพอร์ต
|
34 (5) | 14 | |
ซื้อขายนักเตะ แก้
ย้ายออก แก้
| วันที่ | ตำแหน่ง | ผู้เล่น | ไป | ค่าตัว | หมายเหตุ |
|---|---|---|---|---|---|
| ตุลาคม 1986 | เซ็นเตอร์แบ็ก | จอห์น กิดแมน | แมนเชสเตอร์ซิตี
|
ไม่มีค่าตัว | |
| 14 มกราคม 1987 | ปีก | ปีเตอร์ บานส์ | แมนเชสเตอร์ซิตี
|
20,000 ปอนด์ | |
| 23 เมษายน 1987 | ผู้รักษาประตู | แกรี เบลีย์ | – | – | แขวนถุงมือเลิกเล่น เนื่องจากได้รับบาดเจ็บที่เข่า |
อ้างอิง แก้
- ↑ "Manchester United Season 1986/87". StretfordEnd.co.uk. สืบค้นเมื่อ 21 December 2011.
- ↑ http://www.manchesterunited-mad.co.uk/footydb/loadgen.asp?Day=30&Month=Aug&ssnno=116&teamno=356
- ↑ "Results Fixtures 1986-1987 Manchester United - Manchester United FC - United Mad". Manchester United Mad. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 May 2012. สืบค้นเมื่อ 22 November 2022.
- ↑ http://www.manchesterunited-mad.co.uk/footydb/loadgen.asp?Day=13&Month=Sep&ssnno=116&teamno=356
- ↑ "The Sydney Morning Herald - Google News Archive Search".
- ↑ http://www.manchesterunited-mad.co.uk/footydb/loadgen.asp?Day=01&Month=Nov&ssnno=116&teamno=356
- ↑ "Results Fixtures 1986-1987 Manchester United - Manchester United FC - United Mad". Manchester United Mad. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 May 2012. สืบค้นเมื่อ 22 November 2022.
- ↑ "Snapshot Tables 1986-1987 26 Dec Manchester United - Manchester United FC - United Mad". Manchester United Mad. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 May 2012. สืบค้นเมื่อ 22 November 2022.
- ↑ "Results Fixtures 1986-1987 Manchester United - Manchester United FC - United Mad". Manchester United Mad. 23 May 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 May 2015. สืบค้นเมื่อ 22 November 2022.
- ↑ "Snapshot Tables 1986-1987 7 Mar Manchester United - Manchester United FC - United Mad". Manchester United Mad. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 May 2012. สืบค้นเมื่อ 22 November 2022.
- ↑ http://www.manchesterunited-mad.co.uk/footydb/loadtmrs.asp?ssnno=116&teamno=356
- ↑ "Snapshot Tables 1986-1987 9 May Manchester United - Manchester United FC - United Mad". Manchester United Mad. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 May 2012. สืบค้นเมื่อ 22 November 2022.