วิกิพีเดีย

สายเซอร์เคิล

สายเซอร์เคิล เป็นเส้นทางหนึ่งของรถไฟใต้ดินลอนดอน จากสถานีแฮมเมอร์สมิทไปสถานีเอดจ์แวร์โรด โดยเป็นเส้นทางวงกลม สีประจำเส้นทางคือสีเหลือง มีระยะทาง 17-ไมล์ (27-กิโลเมตร) 36 สถานี โดยเชื่อมต่อกับเส้นทางอื่น ๆ ได้แก่ สายดิสทริกต์, สายแฮมเมอร์สมิธและซิตี และ สายเมโทรโพลิตัน ผู้โดยสาร 114 ล้านเที่ยวคนต่อปี

เซอร์เคิล
A red S7 Stock train arriving at the clockwise platform at Aldgate station, with passengers waiting to board
รถไฟ S7 Stock สายเซอร์เคิลที่สถานีแอลด์เกต
ข้อมูลทั่วไป
จำนวนสถานี36
สีบนแผนที่Corporate Yellow (มีขอบสีดำจนถึง 1990)[1]
เว็บไซต์tfl.gov.uk
การดำเนินงาน
รูปแบบระบบขนส่งมวลชนเร็ว
ระบบรถไฟใต้ดินลอนดอน
ศูนย์ซ่อมบำรุงแฮมเมอร์สมิท
ขบวนรถS7 Stock
ผู้โดยสาร114.6 ล้านคน (2011/12)[a][2]
ประวัติ
เปิดเมื่อโครงสร้างพื้นฐานเปิด 1863 (161 ปีที่แล้ว) (1863) และ 1884 แสดงแยกจากสาย Tube บนแผนที่เมื่อ 1949
ส่วนต่อขยายล่าสุด13 ธันวาคม 2009
ข้อมูลทางเทคนิค
ระยะทาง27 กิโลเมตร (17 ไมล์)
ลักษณะทางวิ่งกึ่งใต้ดิน
รางกว้าง1,435 mm (4 ft 8 1⁄2 in) สแตนดาร์ดเกจ
ภาพรถไฟฟ้าสายเซอร์เคิล

แผนที่ แก้

 

รายชื่อสถานี แก้

อ้างอิง แก้

  1. ↑ Leboff & Demuth 1999, p. 50.
  2. ↑ "Performance: LU Performance Data Almanac". Transport for London. 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 February 2013. สืบค้นเมื่อ 17 January 2013.
 

บทความการเดินทาง การคมนาคม และการขนส่งนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล


อ้างอิงผิดพลาด: มีป้ายระบุ <ref> สำหรับกลุ่มชื่อ "lower-alpha" แต่ไม่พบป้ายระบุ <references group="lower-alpha"/> ที่สอดคล้องกัน

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=สายเซอร์เคิล&oldid=11280082"