สวนชาลิมาร์ (ลาฮอร์)

พิกัดภูมิศาสตร์: 31°35′09″N 74°22′55″E / 31.58583°N 74.38194°E / 31.58583; 74.38194

สวนชาลิมาร์ (ปัญจาบ, อูรดู: شالیمار باغ, อังกฤษ: Shalimar Gardens) หรือ สวนชาลามาร์ (Shalamar Gardens) เป็นกลุ่มสวนเปอร์เซีย ตั้งอยู่ที่เมืองลาฮอร์ แคว้นปัญจาบ ประเทศปากีสถาน[1] เริ่มสร้างในปี ค.ศ. 1637[2] และสร้างเสร็จในปี ค.ศ. 1641 ควบคุมการสร้างโดยคาลิลุเลาะห์ ข่าน ขุนนางในราชสำนักจักรพรรดิชาห์ชะฮันแห่งจักรวรรดิโมกุล ร่วมกับอาลี มาร์ดาน ข่านและมุลละ อะลอล มอล์ก ตูนี แต่เดิมที่ดินที่สร้างสวนเป็นของตระกูลเมียนแห่งเมืองบักบันปุระ ภายหลังจักรพรรดิชาห์ชะฮันพระราชทานพระราชานุญาตให้ตระกูลนี้เป็นผู้ดูแลสวนเป็นการตอบแทนที่ถวายที่ดิน สวนชาลิมาร์อยู่ในการดูแลของตระกูลเมียนนานกว่า 350 ปี จนกระทั่งในปี ค.ศ. 1962 โมฮัมหมัด อัยยุบข่าน อดีตประธานาธิบดีปากีสถานประกาศให้สวนชาลิมาร์อยู่ในการดูแลของรัฐ

ป้อมและสวนชาลามาร์ในลาฮอร์ *
  แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก
ประเทศธงของประเทศปากีสถาน ปากีสถาน
ภูมิภาค **เอเชีย-แปซิฟิก
ประเภทมรดกทางวัฒนธรรม
เกณฑ์พิจารณาi, ii, iii
อ้างอิง171
ประวัติการขึ้นทะเบียน
ขึ้นทะเบียน1981 (คณะกรรมการสมัยที่ 5)
ในภาวะอันตราย2000–2012
* ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก
** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก

สวนชาลิมาร์มีลักษณะเป็นสี่เหลี่ยมด้านขนาน มีกำแพงสูงที่มีลวดลายวิจิตรล้อมรอบ จากด้านทิศเหนือถึงทิศใต้ยาว 658 เมตรและจากด้านทิศตะวันออกถึงทิศตะวันตกยาว 258 เมตร มีสามชั้น แต่ละชั้นสูง 4-5 เมตร ชั้นล่างสุดมีชื่อว่า "ผู้มอบชีวิต" (Hayat Baksh), ชั้นกลางชื่อว่า "ผู้มอบความดีงาม" (Faiz Baksh) และชั้นบนสุดมีชื่อว่า "ผู้มอบความพึงใจ" (Farah Baksh) ภายในสวนมีน้ำพุทั้งหมด 410 แห่ง (ชั้นล่าง 153 แห่ง, ชั้นกลาง 152 แห่งและชั้นบนสุด 105 แห่ง) นอกจากนี้ยังมีพื้นที่ใช้สอยอื่น ๆ เช่น ศาลา, สระน้ำ, โถง, หอสูงและหลุมฝังศพ[3]

ในปี ค.ศ. 1981 สวนชาลิมาร์ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกทางวัฒนธรรมร่วมกับป้อมลาฮอร์[4]

ดูเพิ่ม แก้

อ้างอิง แก้

  1. Google maps. "Location of Shalimar Gardens". Google maps. สืบค้นเมื่อ 23 September 2013. {{cite web}}: |last= มีชื่อเรียกทั่วไป (help)
  2. Shalamar Gardens Gardens of the Mughal Empire. Retrieved 20 June 2012
  3. "Shalimar Gardens, Lahore". The History Hub. สืบค้นเมื่อ 7 November 2016.
  4. "Fort and Shalamar Gardens in Lahore". UNESCO World Heritage Centre. สืบค้นเมื่อ 7 November 2016.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้