สมเด็จพระพุฒาจารย์ (ศรี อโนมสิริ)
สมเด็จพระพุฒาจารย์ (ศรี อโนมสิริ) เป็นพระภิกษุในคณะธรรมยุติกนิกาย ได้ดำรงตำแหน่งสำคัญ เช่น เจ้าอาวาสวัดปทุมคงคาราชวรวิหาร และเจ้าคณะใหญ่ฝ่ายอรัญวาสี
สมเด็จพระพุฒาจารย์ (ศรี อโนมสิริ) | |
---|---|
ส่วนบุคคล | |
เกิด | พ.ศ. 2357 (81 ปี ปี) |
มรณภาพ | 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2437 |
นิกาย | ธรรมยุติกนิกาย |
การศึกษา | เปรียญธรรม 9 ประโยค |
ตำแหน่งชั้นสูง | |
ที่อยู่ | วัดปทุมคงคาราชวรวิหาร กรุงเทพมหานคร |
พรรษา | 60 |
ตำแหน่ง | เจ้าอาวาสวัดปทุมคงคา เจ้าคณะใหญ่ฝ่ายอรัญวาสี |
ประวัติ
แก้สมเด็จพระพุฒาจารย์ มีนามเดิมว่าศรี เกิดเมื่อปีจอ พ.ศ. 2357 บิดาเป็นชาวจีนแซ่อึง ทำอาชีพค้าขายทางทะเล เมื่ออายุได้ขวบครึ่งได้บิดามารดาพาท่านออกเดินทางไปด้วย เมื่อถึงช่องเสม็ด พวกลูกเรือได้ฆาตกรรมบิดามารดาท่าน พี่เลี้ยงพาท่านหนีออกมาได้ ป้าของท่านจึงเลี้ยงดูท่านแทนจนท่านอายุได้ 7 ขวบ จึงนำไปฝากกับพระอาจารย์สิงห์ วัดปทุมคงคา เพื่อให้ได้ศึกษาเล่าเรียน[1]
ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว ท่านได้บรรพชาเป็นสามเณร ณ วัดปทุมคงคา แล้วศึกษาพระปริยัติธรรมต่อที่วัดนี้และวัดราชบุรณราชวรวิหาร ถึงปีมะเมีย พ.ศ. 2377 ได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุที่วัดปทุมคงคาเช่นเดิม แล้วเข้าสอบพระปริยัติธรรมได้เป็นเปรียญธรรม 3 ประโยค เมื่อพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวขณะเป็นพระภิกษุประทับ ณ วัดบวรนิเวศราชวรวิหาร ท่านได้บวชซ้ำในคณะธรรมยุตตามและถวายตัวเป็นข้าหลวงศึกษาพระปริยัติธรรมในสำนักของพระองค์ สันนิษฐานว่าพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวเป็นพระอุปัชฌาย์ ในระหว่างนี้ได้สอบพระปริยัติธรรมอีกจนจบเปรียญธรรม 9 ประโยค (พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระสมมตอมรพันธุ์ ว่าท่านสอบได้ถึงเปรียญธรรม 8 ประโยค แล้วไม่แปลต่อ แต่พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงเห็นว่าภูมิความรู้ท่านถึง 9 ประโยค จึงตั้งเป็นเปรียญธรรม 9 ประโยค)[1]
ปี พ.ศ. 2494 ทรงตั้งท่านเป็นพระราชาคณะไปครองวัดปทุมคงคา ท่านเป็นเจ้าอาวาสวัดนี้ตราบจนมรณภาพ[1]
สมณศักดิ์
แก้- ในรัชกาลที่ 3 ได้รับแต่งตั้งเป็น พระครูอโนมสาวัน พระครูคู่สวด ฐานานุกรมในพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวขณะเป็นพระราชาคณะ
- พ.ศ. 2394 เป็นพระราชาคณะที่ พระวรญาณมุนี[1]
- พ.ศ. 2394 เปลี่ยนราชทินนามเป็น พระอโนมมุนี
- พ.ศ. 2415 เป็นพระราชาคณะผู้ใหญ่ที่ พระพรหมมุนี
- พ.ศ. 2430 เป็นสมเด็จพระราชาคณะ ชั้นหิรัญบัฏ ที่ สมเด็จพระพุฒาจาริย อเนกสถานปรีชา ศับตวิสุทธิจริยาสมบัติ นิพัทธธุตคุณ ศิริสุนทรพรตจาริก อารัญญิกคณิสสร สมณนิกรมหาปรินายก ตรีปิฎกโกล วิมลศีลขันธ สรรพสมณคุณ วิบุลยประสิทธิ[2]
ศาสนกิจ
แก้พระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวทรงเห็นว่าท่านรู้ภาษาบาลีมาก จึงโปรดให้ท่านเป็นหัวหน้าสมณทูตนำคัมภีร์ทางพระพุทธศาสนาออกไปเผยแผ่ในเกาะลังกา และสืบดูสถานการณ์ทางพระพุทธศาสนาที่นั่นในปีชวด พ.ศ. 2495[3] เสร็จภารกิจแล้วก็กลับมาครองวัดเดิม ในปี พ.ศ. 2416 ท่านได้รับเลือกเป็นคณปูรกะในการผนวชพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวด้วย
มรณภาพ
แก้สมเด็จพระพุฒาจารย์ (ศรี อโนมสิริ) อาพาธมาตั้งแต่เดือนสิงหาคม มีหมอนวดและหมอยาที่พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวพระราชทาน หมอจากกระทรวงธรรมการ และหมอเชลยศักดิ์ศักดิ์ประจำตัว คอยรักษา แต่ก็ไม่ดีขึ้น เริ่มมีการอาหารหน้าและเท้าบวม ไอ หอบ จำวัดไม่หลับ จนถึงแก่มรณภาพเมื่อวันที่อังคารที่ 6 พฤศจิกายน พ.ศ. 2437 ขึ้น 9 ค่ำ เดือน 12 ปีมะเมีย สิริอายุ 81 ปี พรรษา 60[3]
เมื่อจะรับแต่งตั้งเป็นสมเด็จพระราชาคณะ ท่านได้ขอพระบรมราชานุญาตว่าเมื่อท่านมรณภาพ ขอให้ทำฮวงซุ้ยฝังศพท่านไว้ตามแบบธรรมเนียมจีน เมื่อท่านมรณภาพจึงพระราชทานหีบทองทึบบรรจุศพ และเครื่องเกียรติยศประกอบเหมือนผู้ได้รับพระราชทานโกศ[4] เสร็จการศพแล้วจึงฝังไว้ ณ วัดปทุมคงคาราชวรวิหาร[1]
อ้างอิง
แก้- ↑ 1.0 1.1 1.2 1.3 1.4 สมมอมรพันธุ์, พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระ. เรื่องตั้งพระราชาคณะผู้ใหญ่ในกรุงรัตนโกสินทร์ เล่ม ๑. กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, 2545. 428 หน้า. หน้า 135-7. ISBN 974-417-530-3
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, ตั้งตำแหน่งพระสงฆ, เล่ม 4, หน้า 325
- ↑ 3.0 3.1 ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความกระทรวงธรรมการ แผนกกรมสังฆการี เรื่อง สมเด็จพระพุฒาจารย์ (ศรี) วัดประทุมคงคา มรณภาพ, เล่ม 11, ตอน 36, 2 ธันวาคม ร.ศ. 113, หน้า 286-7
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, ปวัติสมเด็จพระพุฒาจารย์, เล่ม 11, ตอน 36, 2 ธันวาคม ร.ศ. 113, หน้า 287
ก่อนหน้า | สมเด็จพระพุฒาจารย์ (ศรี อโนมสิริ) | ถัดไป | ||
---|---|---|---|---|
สมเด็จพระพุฒาจารย์ (พุก) | เจ้าคณะอรัญวาสี (พ.ศ. 2430 - พ.ศ. 2437) |
หม่อมเจ้า พระสมเด็จพระพุฒาจารย์ (ทัด เสนีวงศ์) |