วิกิพีเดีย

จักรพรรดิวิลเฮ็ล์มที่ 2 แห่งเยอรมนี

จักรพรรดิเยอรมันและกษัตริย์แห่งปรัสเซีย
(เปลี่ยนทางจาก สมเด็จพระจักรพรรดิวิลเฮล์มที่ 2 แห่งเยอรมนี)

จักรพรรดิวิลเฮ็ล์มที่ 2 (เยอรมัน: Wilhelm II) หรือพระนามเต็มคือ ฟรีดริช วิลเฮ็ล์ม วิคทอร์ อัลแบร์ท แห่งปรัสเซีย (เยอรมัน: Friedrich Wilhelm Viktor Albert von Preußen; 27 มกราคม ค.ศ. 1859 – 4 มิถุนายน ค.ศ. 1941) ทรงเป็นจักรพรรดิเยอรมัน (ไคเซอร์) และกษัตริย์แห่งปรัสเซียองค์สุดท้าย ขึ้นครองราชสมบัติ เมื่อ 15 มิถุนายน ค.ศ. 1888 และทรงสละราชบัลลังก์ในวันที่ 9 พฤศจิกายน ค.ศ. 1918 แม้จะเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับตำแหน่งของเยอรมนีในฐานะมหาอำนาจด้วยการสร้างบลู-วอเตอร์เนวี(การสงครามทะเล) และส่งเสริมนวัตกรรมทางวิทยาศาสตร์ แต่คำแถลงการณ์ต่อสาธารณชนของพระองค์ทำให้เกิดปฏิปักษ์ต่อประชาคมระหว่างประเทศอย่างมากและมีหลายคนมองว่านโยบายการต่างประเทศของพระองค์เป็นสาเหตุหนึ่งของการปะทุของสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง เมื่อความพยายามในการทำสงครามของเยอรมันได้ล่มสลายลง ภายหลังจากความปราชัยอย่างย่อยยับในแนวรบด้านตะวันตก ในปี ค.ศ. 1918 พระองค์ทรงถูกบังคับให้สละราชบัลลังก์ จึงเป็นอันสิ้นสุดลงของการปกครองมากว่าสามร้อยปีของราชวงศ์โฮเอินท์ซ็อลเลิร์น

วิลเฮ็ล์มที่ 2
Kaiser Wilhelm II of Germany - 1902.jpg
จักรพรรดิเยอรมัน
กษัตริย์แห่งปรัสเซีย
ครองราชย์15 มิถุนายน 1888 – 9 พฤศจิกายน 1918
ก่อนหน้าฟรีดริชที่ 3
ถัดไปไม่มี; ระบอบจักรพรรดิล่มสลาย
คู่อภิเษกเอากุสเทอ วิคโทรีอา แห่งชเลสวิช-ฮ็อลชไตน์-ซ็อนเดอร์บวร์ค-เอากุสเทินบวร์ค
(อภิเษก 1881, สวรรคต 1921)
ชายาเออร์มิน ร็อยส์แห่งเกรซ
พระราชบุตร
พระนามเต็ม
ฟรีดริช วิลเฮ็ล์ม วิคทอร์ อัลแบร์ท
ราชวงศ์โฮเอินท์ซ็อลเลิร์น
พระราชบิดาฟรีดริชที่ 3
พระราชมารดาเจ้าหญิงวิกตอเรีย พระราชกุมารี
พระราชสมภพ27 มกราคม ค.ศ. 1859(1859-01-27)
วังมกุฎราชกุมาร กรุงเบอร์ลิน
ราชอาณาจักรปรัสเซีย
สวรรคต4 มิถุนายน ค.ศ. 1941(1941-06-04) (82 ปี)
ตำหนักโดร์น เมืองโดร์น
ไรชส์ค็อมมิสซารีอาทนีเดอร์ลันด์
ฝังพระศพ9 มิถุนายน ค.ศ. 1941
ตำหนักโดร์น เมืองโดร์น
ศาสนานิกายลูเทอแรน
ลายพระอภิไธย

พระองค์มีศักดิ์เป็นพระราชนัดดาองค์ใหญ่ในสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียแห่งสหราชอาณาจักร พระภราดรคนแรกของวิลเฮลม์รวมถึงพระเจ้าจอร์จที่ 5 แห่งสหราชอาณาจักร และเจ้าหญิงหลายพระองค์ พร้อมกับเจ้าหญิงโซเฟีย พระขนิษฐาของวิลเฮลม์ ได้กลายเป็นพระราชินีแห่งยุโรป ตลอดชีวิตของพระองค์ก่อนที่จะกลายเป็นจักรพรรดิ พระองค์ทรงเป็นรัชทายาทลำดับที่สองในการสืบทอดตำแหน่งต่อจากพระอัยกา วิลเฮ็ล์มที่ 1 ในราชบัลลังก์แห่งเยอรมันและปรัสเซีย ต่อจากพระบิดาของพระองค์คือ ฟรีดริชที่ 3 พระอัยกาและพระบิดาของพระองค์ได้สวรรคตในปี ค.ศ. 1888 ซึ่งเป็นปีแห่งจักรพรรดิสามพระองค์ และวิลเฮล์มได้ขึ้นครองราชย์ในฐานะจักรพรรรดิเยอรมัน และกษัตริย์แห่งปรัสเซีย เมื่อ 15 มิถุนายน ค.ศ. 1888 ในวันที่ 20 มีนาคม ค.ศ. 1890 พระองค์ได้ปลดนายกรัฐมนตรีที่มีอำนาจมายาวนานของจักรวรรดิเยอรมันอย่างอ็อทโท ฟ็อน บิสมาร์ค

ภายหลังจากการจากไปของบิสมาร์ค วิลเฮลมท์ที่ 2 ทรงได้เข้าควบคุมนโยบายประเทศของพระองค์โดยตรง และริเริ่มโครงการ"เส้นทางใหม่" ที่ดูก้าวร้าวเพื่อประสานสถานะในฐานะมหาอำนาจของโลกที่ได้รับการยอมรับนับถือ ต่อมาในช่วงรัชสมัยของพระองค์ เยอรมนีได้ครอบครองดินแดนในจีนและแปซิฟิก (เช่น อ่าว Kiautschou หมู่เกาะนอร์เทิร์นมาเรียนา และหมู่เกาะแคโรไลน์) และกลายเป็นผู้ผลิตรายใหญ่ที่สุดของยุโรป อย่างไรก็ตาม พระองค์ทรงมักจะทำลายความก้าวหน้าดังกล่าวโดยการกล่าวข่มขู่ต่อประเทศอื่น ๆ และแสดงความคิดเห็นต่อมุมมองของพวกหวาดกลัวชาวต่างชาติโดยไม่ปรึกษารัฐมนตรีของพระองค์ ในทำนองเดียวกัน ระบอบการปกครองของพระองค์ได้สร้างความแปลกแยกจากชาติมหาอำนาจอื่น ๆ ของโลก โดยการริเริ่มสร้างกองทัพเรือขนาดใหญ่ ท้าทายการควบคุมโมร็อกโกของฝรั่งเศส และการสร้างสายรถไฟผ่านกรุงแบกแดด ซึ่งเป็นการคุกคามต่อการปกครองของบริติชในอ่าวเปอร์เซีย ดังนั้น ในสองทศวรรษของศตวรรษที่ 20 เยอรมนีสามารถพึ่งพาประเทศที่อ่อนแอกว่าอย่างออสเตรีย-ฮังการี และจักรวรรดิออตโตมันที่กำลังเสื่อมถอยในฐานะพันธมิตร

การปกครองที่โกลาหลของวิลเฮลม์ที่ 2 ได้สิ้นสุดลงด้วยการรับประกันของเยอรมนีในการสนับสนุนทางทหารแก่ออสเตรีย-ฮังการีในช่วงวิกฤตการณ์เดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1914 หนึ่งในสาเหตุสำคัญประการหนึ่งของสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ผู้นำในยามสงครามที่ดูจะไม่แน่วแน่ พระองค์ได้ละทิ้งการตัดสินพระทัยเกือบทั้งหมดเกี่ยวกับกลยุทธ์และการจัดระเบียบต่อความพยายามในการทำสงครามไปยังคณะเสนาธิการใหญ่ของกองทัพบกจักรวรรดิเยอรมัน ภายในวันที่ 29 สิงหาคม ค.ศ. 1916 การมอบหมายอำนาจอย่างกว้างขวางนี้ส่งผลให้เกิดเผด็จการทหารโดยพฤตินัยซึ่งครอบงำนโยบายระดับชาติในช่วงที่เหลือของความขัดแย้ง แม้จะได้รับชัยชนะเหนือรัสเซียและได้รับผลประโยชน์อย่างมากในยุโรปตะวันตก แต่เยอรมนีได้ถูกบังคับให้สละดินแดนที่พิชิตมาได้ทั้งหมด ภายหลังจากความปราชัยอย่างย่อยยับของกองทัพในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1918 ภายหลังจากทรงดำรงตำแหน่งเป็นพระจักรพรรดิมาเป็นเวลา 30 พรรษา จาก 47 ปี ของการคงอยู่ของจักรวรรดิเยอรมัน จนในที่สุด วิลเฮลม์ที่ 2 ทรงสูญเสียการสนับสนุนจากทหารและราษฏร์จำนวนมาก จักรวรรดิเยอรมันได้ถูกเปลี่ยนจากระบอบกษัตริย์มาเป็นสาธารณรัฐกึ่งประธานาธิบดี อันเป็นผลมาจากการปฏิวัติเยอรมันในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1918 ซึ่งในขณะนั้น วิลเฮลม์ได้สละราชบัลลังก์และเสด็จลี้ภัยไปยังเนเธอร์แลนด์ พระองค์ยังคงอยู่ที่นั้นในช่วงการยึดครองของเยอรมันในสงครามโลกครั้งที่สอง และสวรรคตในปี ค.ศ. 1941

พระราชประวัติแก้ไข

จักรพรรดิวิลเฮ็ล์มที่ 2 เสด็จพระราชสมภพเมื่อวันที่ 27 มกราคม ค.ศ. 1859 ที่วังมกุฎราชกุมาร (Kronprinzenpalais) ในกรุงเบอร์ลิน ราชอาณาจักรปรัสเซีย พระองค์ประสูติแด่เจ้าหญิงวิกตอเรีย พระราชกุมารี พระราชชายาในเจ้าชายฟรีดริช วิลเฮ็ล์ม แห่งปรัสเซีย (จักรพรรดิฟรีดริชที่ 3 ในกาลต่อมา) พระมารดาเป็นพระราชธิดาพระองค์ใหญ่ในสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียแห่งสหราชอาณาจักร พระองค์ถือเป็นพระราชนัดดาองค์แรกของสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย

การเสด็จพระราชสมภพด้วยการคลอดท่าก้นทำให้พระองค์มีพระอาการอัมพาตเอิร์บ ซึ่งส่งผลให้พระกร (แขน) ซ้ายของพระองค์สั้นกว่าพระกรขวาราว 15 เซนติเมตร เพื่อพยายามปกปิดความผิดปกตินี้ พระองค์มักจะทรงถือถุงมือไว้ที่พระหัตถ์ซ้ายเสมอเพื่อทำให้พระกรซ้ายดูยาวขึ้น บ้างก็ใช้พระหัตถ์ซ้ายสอดไว้ที่ด้ามกระบี่ บ้างอาศัยการถือพระคฑา

ยามที่พระองค์เสด็จพระราชสมภพนั้น ตรงกับรัชสมัยของพระเจ้าฟรีดริช วิลเฮ็ล์มที่ 4 แห่งปรัสเซีย ซึ่งยังไม่มีการสถาปนาจักรวรรดิเยอรมัน ขณะนั้น พระบรมราชอัยกา (ปู่) ของพระองค์มีตำแหน่งเป็นผู้สำเร็จราชการแผ่นดินปรัสเซีย เมื่อพระเจ้าพระเจ้าฟรีดริช วิลเฮ็ล์มที่ 4 เสด็จสวรรคตในปี 1861 พระบรมราชอัยกาของพระองค์ก็เสด็จขึ้นครองราชย์เป็นพระเจ้าวิลเฮ็ล์มที่ 1 แห่งปรัสเซีย ส่วนพระบิดาก็ได้รับการสถาปนาเป็นมกุฎราชกุมารแห่งปรัสเซีย ทำให้ตัวพระองค์กลายเป็นรัชทายาทลำดับสองแห่งราชบัลลังก์ปรัสเซีย

พระบรมราชอัยกาของพระองค์ได้รับชัยชนะในสงครามหลายครั้งจนสามารถรวมชาติเยอรมันให้เป็นปึกแผ่น พระบรมราชอัยกาได้สถาปนาจักรวรรดิเยอรมันขึ้นในปี 1871 พร้อมทั้งปราบดาภิเษกตนเป็นจักรพรรดิเยอรมัน ความสำเร็จอันยิ่งใหญ่ของพระบรมราชอัยกา ซึ่งนำพาเยอรมนีขึ้นเป็นมหาอำนาจได้ปลูกฝังความนิยมทหารและเป็นแรงบันดาลใจให้เจ้าชายตัวน้อย

พระราชโอรส-ธิดาแก้ไข

พระราชโอรส-ธิดาทั้งหมด ประสูติแด่พระมเหสีพระองค์แรก ท่านหญิงเอากุสเทอ วิคโทรีอา แห่งชเลสวิช-ฮ็อลชไตน์-ซ็อนเดอร์บวร์ค-เอากุสเทินบวร์ค

พระนาม ประสูติ สิ้นพระชนม์ คู่สมรส พระบุตร
มกุฎราชกุมารวิลเฮ็ล์ม 6 พฤษภาคม 1882 20 กรกฎาคม 1951 ดัชเชสเซทซีเลียแห่งเมคเลินบวร์ค-ชเวรีน 6 พระองค์
เจ้าชายไอเทิล ฟรีดริช 7 กรกฎาคม 1883 8 ธันวาคม 1942 ดัชเชสโซฟีอา ชาร์ล็อทเทอ แห่งอ็อลเดินบวร์ค —
เจ้าชายอาดัลแบร์ท 14 กรกฎาคม 1884 22 กันยายน 1948 เจ้าหญิงอเดลาอีเดอแห่งซัคเซิน-ไมนิงเงิน 3 พระองค์
เจ้าชายเอากุสท์ วิลเฮ็ล์ม 29 มกราคม 1887 25 มีนาคม 1949 เจ้าหญิงอเล็กซันดรา วิคโทรีอา แห่งชเลสวิช-ฮ็อลชไตน์-ซ็อนเดอร์บวร์ค-กลืคส์บวร์ค 1 พระองค์
เจ้าชายอ็อสคาร์ 27 กรกฎาคม 1888 27 มกราคม 1958 เคาน์เตสอีนา มารี ฟ็อน บัสเซอวิทซ์ 4 พระองค์
เจ้าชายโยอาคิม 17 ธันวาคม 1890 18 กรกฎาคม 1920 เจ้าหญิงมารี-เอากุสเทอ แห่งอัลฮัลท์ 1 พระองค์
เจ้าหญิงวิคโทรีอา ลูอีเซอ 13 กันยายน 1892 11 ธันวาคม 1980 แอ็นสท์ เอากุสทุส ดยุกแห่งเบราน์ชไวค์ 5 พระองค์

ฐานันดรและพระบรมราชอิสริยยศแก้ไข

 
  • 27 มกราคม 1859 – 9 มีนาคม 1888: เจ้าชายวิลเฮ็ล์มแห่งปรัสเซีย
  • 9 มีนาคม 1888 – 15 มิถุนายน 1888: มกุฎราชกุมารแห่งจักรวรรดิเยอรมันและแห่งปรัสเซีย
  • 15 มิถุนายน 1888 – 18 พฤศจิกายน 1918: จักรพรรดิเยอรมัน กษัตริย์แห่งปรัสเซีย
    • 18 พฤศจิกายน 1918 - 4 มิถุนายน 1941: จักรพรรดิเยอรมัน กษัตริย์แห่งปรัสเซีย (สมมุติไว้)
  
ธงพระยศไกเซอร์ ธงพระยศกษัตริย์แห่งปรัสเซีย

พระบรมวงศ์แก้ไข

อ้างอิงแก้ไข

แหล่งข้อมูลอื่นแก้ไข

ก่อนหน้า จักรพรรดิวิลเฮ็ล์มที่ 2 แห่งเยอรมนี ถัดไป
ฟรีดริชที่ 3   จักรพรรดิเยอรมัน
กษัตริย์แห่งปรัสเซีย
(15 มิถุนายน 1888 – 9 พฤศจิกายน 1918) 		  ไม่มี; ระบอบกษัตริย์ถูกล้มล้าง
ฟรีดริชที่ 3   ประมุขแห่งราชวงศ์โฮเอินท์ซ็อลเลิร์น
(15 มิถุนายน 1888 – 4 มิถุนายน 1941) 		  เจ้าชายวิลเฮล์ม มกุฎราชกุมาร
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=จักรพรรดิวิลเฮ็ล์มที่_2_แห่งเยอรมนี&oldid=10748511"