สนามกีฬาในร่มแห่งชาติโยโยงิ
สนามกีฬาในร่มแห่งชาติโยโยงิ หรือ โยโยงิ (ญี่ปุ่น: 国立代々木競技場; โรมาจิ: Kokuritsu Yoyogi Kyōgi-jō) เป็นสนามกีฬาในร่ม มีบริเวณตั้งที่สวนโยโยงิ กรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น ออกแบบโดย เค็งโซ ทังเงะ ก่อสร้างในช่วงปี พ.ศ. 2504 – 2507 เคยใช้แข่งขันกีฬาว่ายน้ำและกระโดดน้ำในโอลิมปิกฤดูร้อน 1964
สนามกีฬาในร่มหลัก พ.ศ. 2563 | |
ที่ตั้ง | สวนโยโยงิ เขตชิบูยะ โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น |
---|---|
พิกัด | 35°40′03″N 139°42′01″E / 35.66750°N 139.70028°E |
ขนส่งมวลชน | โตเกียวเมโทร (ที่สถานีรถไฟเมจิ จิงงูมาเอะ): โตเกียวเมโทรสายชิโยดะ โตเกียวเมโทรสายฟูกูโตชิง บริษัทรถไฟญี่ปุ่นตะวันออก: JY สายยามาโนเตะ ที่สถานีรถไฟฮาราจูกุ |
เจ้าของ | สภาการกีฬาแห่งญี่ปุ่น |
ความจุ | 13,291 ที่นั่ง 3,202 ที่นั่ง (สนามกีฬาในร่มแห่งชาติโยโยงิ 2) |
ขนาดสนาม | 41 x 49.50 เมตร |
การก่อสร้าง | |
ลงเสาเข็ม | กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2506 |
เปิดใช้สนาม | พ.ศ. 2507 |
สถาปนิก | เค็งโซ ทังเงะ |
การใช้งาน | |
สนามกีฬาในร่มแห่งชาติโยโยงิมีความจุ 13,291 ที่นั่ง ปัจจุบัน ใช้แข่งขันบาสเกตบอลและฮอกกีน้ำแข็ง และจะใช้เป็นสนามแข่งขันแฮนด์บอล ในโอลิมปิกฤดูร้อน 2020
สนามกีฬาในร่มโยโยงิที่ 2
แก้ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
มีความจุทั้งหมด 3,202 ที่นั้ง ออกแบบมาเพื่อใช้แข่งบาสเกตบอล เคยใช้เป็นสถานที่จัดแข่งขันมวยสากลชิงแชมป์โลกในปี พ.ศ. 2557 การป้องกันตำแหน่งแชมป์โลกสภามวยโลก (WBC) รุ่นฟลายเวท ระหว่าง อากิระ ยาเองาชิ เจ้าของตำแหน่งชาวญี่ปุ่น กับ โรมัน กอนซาเลซ ผู้ท้าชิงชาวนิการากัว และการป้องกันตำแหน่งแชมป์โลก WBC รุ่นไลท์ฟลายเวท ระหว่าง นาโอยะ อิโนอูเอะ เจ้าของตำแหน่งชาวญี่ปุ่น กับ สามารถเล็ก ก่อเกียรติยิม ผู้ท้าชิงชาวไทย[1]
อ้างอิง
แก้- ↑ "ต้านไม่ไหว! 'สามารถเล็ก' พ่ายน็อกนักชกยุ่นยก 11". ไทยรัฐออนไลน์. 5 September 2014. สืบค้นเมื่อ 18 October 2020.
35°40′03″N 139°42′01″E / 35.66750°N 139.70028°E{{#coordinates:}}: ไม่สามารถมีป้ายกำกับหลักมากกว่าหนึ่งป้ายต่อหน้าได้