วิกิพีเดีย

วาเลรี อาซาปอฟ

วาเลรี กรีกอร์เยวิช อาซาปอฟ (รัสเซีย: Валерий Григорьевич Асапов; อังกฤษ: Valery Grigorievich Asapov; 1 มกราคม ค.ศ. 1966 – 23 กันยายน ค.ศ. 2017) เป็นพลโทในกองทัพรัสเซีย สังกัดกระทรวงกลาโหมของรัสเซีย[2] เขาถูกสังหารเมื่อวันที่ 23 กันยายน ค.ศ. 2017 โดยการยิงปืนครกจากกลุ่มก่อการร้ายไอซิลใกล้เมืองเดเรซซูร์ระหว่างการต่อสู้ทางทหารของรัสเซียในช่วงสงครามกลางเมืองซีเรีย ตำแหน่งของอาซาปอฟในประเทศซีเรียได้รับการอธิบายโดยกระทรวงกลาโหมในฐานะหัวหน้ากลุ่มของที่ปรึกษาทางทหารรัสเซียในประเทศซีเรีย[2][3]

วาเลรี กริกอรีเอวิช อาซาปอฟ
อาซาปอฟใน ค.ศ. 2013
ชื่อพื้นเมือง
Валерий Григорьевич Асапов
ชื่อเล่นพรีมาคอฟ
เกิด01 มกราคม ค.ศ. 1966(1966-01-01)
คาลินิโน มัลมิชไรออน แคว้นคีรอฟ สหพันธ์สาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตรัสเซีย สหภาพโซเวียต
เสียชีวิต23 กันยายน ค.ศ. 2017(2017-09-23) (51 ปี)[1]
เดเรซซูร์ ประเทศซีเรีย
สุสาน
สุสานอนุสรณ์ทหารสหพันธรัฐ
แคว้นมอสโก
รับใช้ สหภาพโซเวียต
 รัสเซีย
ประจำการค.ศ. 1987–2017
ชั้นยศ พลโท
บังคับบัญชากองทัพน้อยที่ 68
กองธงแดงที่ 5
การยุทธ์สงครามเซาท์ออสซีเชีย ค.ศ. 1991–1992
สงครามเชชเนียครั้งที่หนึ่ง
วิกฤตการณ์โคโดรี ค.ศ. 2001
สงครามเชชเนียครั้งที่สอง
สงครามในดอนบัสส์
สงครามกลางเมืองซีเรีย (ตายในหน้าที่)
บำเหน็จเครื่องอิสริยาภรณ์ "สำหรับคุณความดีเพื่อปิตุภูมิ" ชั้นที่สี่
ความสัมพันธ์วยาเชสลาฟ อาซาปอฟ (น้องชาย)

การศึกษาและอาชีพ แก้

วาเลรี อาซาปอฟ เกิดในอำเภอมัลมิชสกี แคว้นคีรอฟ ในครอบครัวชนชั้นแรงงาน[4] โดยเป็นพี่คนโตของสี่พี่น้องในครอบครัว[5] เขาสำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนบัญชาการส่งกำลังทางอากาศระดับสูงเรียซาน และได้เป็นนายทหารสัญญาบัตรยศร้อยโทใน ค.ศ. 1987[6][7][8]

เขาเริ่มเข้ารับราชการทหารในกองพลส่งกำลังทางอากาศป้องกันที่ 76 ซึ่งอยู่ในปัสคอฟ แล้วเติบโตสู่ตำแหน่งผู้บัญชาการกองพัน[6][7][9]

ใน ค.ศ. 1992–1993 วาเลรี อาซาปอฟ ทำหน้าที่ในเซาท์ออสซีเชีย[6][10] ในเดือนมกราคม ค.ศ. 1995 เขาได้รับการส่งไปยังสาธารณรัฐเชเชนในภาคใต้ของรัสเซีย[7][6][11][12] เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสในช่วงยุทธการที่กรอซนืยในช่วงแรกของสงครามเชชเนียครั้งที่หนึ่ง[7][13] เขาได้รับการผ่าตัดสี่ครั้งในสถาบันทางการแพทย์หลายแห่ง และฟื้นตัวเต็มที่เมื่อหนึ่งปีหลังจากนั้น แต่ยังคงขากะเผลก[6][7]

เขาเข้าศึกษาที่สถาบันฟรันซ์ใน ค.ศ. 1997 และได้รับปริญญาใน ค.ศ. 2000 หลังจากนั้นเขาก็ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นรองผู้บัญชาการของอดีตกองทหารส่งกำลังทางอากาศป้องกันเอกราชที่ 345 ที่เป็นส่วนหนึ่งของกองกำลังรักษาสันติภาพที่ประจำการอยู่ในเขตแยกตัวของจอร์เจียที่อับคาเซีย ส่วนใน ค.ศ. 2001 เขาได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้บัญชาการกองทหารส่งกำลังทางอากาศป้องกันเอกราชที่ 345[7] ครั้นใน ค.ศ. 2003 พันเอกอาซาปอฟได้มาเป็นรองผู้บัญชาการกองพลส่งกำลังทางอากาศป้องกันที่ 98 ในอีวาโนโว และ 18 เดือนต่อมาเขาก็ได้เป็นเสนาธิการกองพล[7][13] ซึ่งใน ค.ศ. 2003–2004 เขาได้เข้าร่วมในสงครามเชชเนียครั้งที่สอง[7]

ใน ค.ศ. 2007 เขาได้รับการย้ายจากกองทหารส่งกำลังทางอากาศไปยังกองกำลังภาคพื้นดินและกลายเป็นผู้บัญชาการกองพลทหารปืนใหญ่-ปืนกลที่ 18 ที่ตั้งอยู่ ณ หมู่เกาะคูริล ในตะวันออกไกล

ใน ค.ศ. 2011 เขาสำเร็จการศึกษาจากสถาบันการทหารกองเสนาธิการแห่งกองทัพรัสเซีย ในเดือนมิถุนายน พันเอก วาเลรี อาซาปอฟ ได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้บัญชาการกองพลน้อยปืนเล็กยาวยานยนต์เสรีพิทักษ์มาตุภูมิที่ 37 (ในกีอัชตา) ของกองทัพที่ 36 ซึ่งประจำการในสาธารณรัฐบูเรียตียา[14][15]

วันที่ 23 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2013 พันเอก วาเลรี อาซาปอฟ ซึ่งเป็นผู้บัญชาการกองพลไรเฟิลยานยนต์ในขณะนั้น ได้รับบำเหน็จเครื่องอิสริยาภรณ์ "สำหรับคุณความดีเพื่อปิตุภูมิ" ชั้นที่สี่ จากประธานาธิบดีรัสเซีย วลาดีมีร์ ปูติน[16]

ในต้น ค.ศ. 2014 อาซาปอฟได้ประจำหน้าที่ผู้บัญชาการกองทัพน้อยที่ 68 ซึ่งได้รับการเรียกตัวกลับบนฐานปฏิบัติการของหน่วยที่ประจำการอยู่ในเกาะซาฮาลิน และหมู่เกาะคูริล: กองพลทหารปืนใหญ่-ปืนกลที่ 18 และกองพลไรเฟิลยานยนต์อิสระที่ 39[17]

ในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2015 เขาได้รับการถ่ายโอนไปยังมณฑลทหารบกภาคใต้[18] และตามหน่วยอำนวยการข่าวกรองหลักของกระทรวงกลาโหมของยูเครน เช่นเดียวกับแหล่งข้อมูลอื่น ๆ ภายใต้นามแฝงของ "พรีมาคอฟ" ได้เข้าร่วมในการแทรกแซงทางทหารของรัสเซียในประเทศยูเครน ในฐานะผู้บัญชาการกองทัพที่ 1 แห่งสาธารณรัฐประชาชนดอแนตสก์[10][19] กระทั่งวันที่ 11 มิถุนายน ค.ศ. 2016 อาซาปอฟได้รับการเลือนยศอีกครั้งเป็นพลโท[20]

อ้างอิง แก้

  1. ↑ "Russian army general, ex-commander of "DPR" militants, killed in Syria - media". UNIAN. 24 September 2017.
  2. ↑ 2.0 2.1 Российский генерал погиб в Сирии в результате обстрела террористами RIA Novosti, 25 September 2017.
  3. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ tasspog
  4. ↑ "Биография генерал-лейтенанта Валерия Асапова" (ภาษารัสเซีย). TASS. 25 September 2017.
  5. ↑ Barnett, Viktor (25 September 2017). "Генерал-лейтенант Валерий Асапов погиб в Сирии на передовой" (ภาษารัสเซีย). KN. สืบค้นเมื่อ 10 December 2017.
  6. ↑ 6.0 6.1 6.2 6.3 6.4 "Если быть, то быть лучшим!". Vyatskiye Polyany administration. 9 July 2013.
  7. ↑ 7.0 7.1 7.2 7.3 7.4 7.5 7.6 7.7 Владимир Страшко (30 July 2008). "Курильский «ледокол»". Krasnaya Zvezda.
  8. ↑ "Генералы – выпускники Рязанского высшего воздушно-десантного командного училища". Ryazan Higher Airborne Command School. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-04-23. สืบค้นเมื่อ 27 September 2017.
  9. ↑ "В. Г. Асапов". Krasnaya Zvezda. 26 September 2017. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-07-14. สืบค้นเมื่อ 2018-11-23.
  10. ↑ 10.0 10.1 "War criminal, Major General of the Armed Forces of the Russian Federation ASAPOV Valerii Hryhorovych (undercover name – Prymakov)" [War criminal, lieutenant general of the Armed Forces of the Russian Federation Asapov Valery Grigorievich (name of the cover - Primakov)]. The Main Directorate of Intelligence of the Ministry of Defense of Ukraine (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 25 September 2017.
  11. ↑ Евгений Крутиков (25 September 2017). "Присутствие генерала Асапова на передовой было необходимо". Vzglyad.
  12. ↑ Андрей Бондаренко (26 September 2017). "Душа в маргеловской тельняшке". Krasnaya Zvezda. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2019-02-22. สืบค้นเมื่อ 2018-11-24.
  13. ↑ 13.0 13.1 Андрей Горячев (28 December 2005). "Чтобы не «уходили» раненые". Krasnaya Zvezda.
  14. ↑ Кадровые изменения в Вооружённых Силах kremlin.ru, 23 June 2011.
  15. ↑ Кадровые изменения в Вооружённых Силах เก็บถาวร 2021-04-23 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน Krasnaya Zvezda, 25 June 2011.
  16. ↑ Ceremony presenting state decorations in the Kremlin
  17. ↑ Mukhin, Vladimir (21 April 2014). КАРТ-БЛАНШ. Курилам придают военно-стратегический облик [Carte Blanche: Kuriles get strategic military character]. Nezavisimaya Gazeta (ภาษารัสเซีย). สืบค้นเมื่อ 18 March 2017.
  18. ↑ Semenova, Kseniya (31 July 2015). В 68 армейском корпусе, дислоцированном в Сахалинской области, сменится командование [68th Army Corps in Sakhalin Oblast changes command]. Sakhalin.info (ภาษารัสเซีย). สืบค้นเมื่อ 18 March 2017.
  19. ↑ Maria Tsvetkova. 'Fog' of Ukraine's war: Russian's death in Syria sheds light on secret mission Reuters, 29 January 2018.
  20. ↑ "Указ Президента Российской Федерации от 11.06.2016 г. № 276". kremlin.ru. 30 March 2018.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=วาเลรี_อาซาปอฟ&oldid=10411344"