วัดโฆษิตวิหาร
วัดโฆษิตวิหาร เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ในตำบลตลาดใหญ่ อำเภอเมืองภูเก็ต จังหวัดภูเก็ต มีที่ดินตั้งวัด 84 ไร่ 1 งาน 29 ตารางวา[1]
| วัดโฆษิตวิหาร | |
|---|---|
 | |
| ชื่อสามัญ | วัดโฆษิตวิหาร, วัดโคกแสร้ง, วัดโคกแชะ |
| ที่ตั้ง | ตำบลตลาดใหญ่ อำเภอเมืองภูเก็ต จังหวัดภูเก็ต |
| ประเภท | วัดราษฎร์ |
| นิกาย | มหานิกาย |
| เจ้าอาวาส | พระครูโฆสิตวิหารธรรม (สมชาย โชติธมฺโม) |
 ส่วนหนึ่งของสารานุกรมพระพุทธศาสนา | |
วัดโฆษิตวิหารตั้งวัดเมื่อ พ.ศ. 2445 เริ่มแรกได้มีพ่อท่านรอดหรือหลวงพ่อรอด จาริกธุดงค์มาจากต่างจังหวัด ได้ปักกรดพำนักอยู่ที่เชิงเขา ชาวบ้านเกิดความศรัทธาในตัวท่านจึงได้ร่วมใจกันสร้างวัดขึ้นและนิมนต์ให้พ่อท่านรอดอยู่พำนักเป็นผู้ปกครองวัดสืบมา ระยะแรกเรียกว่า วัดโคกแสร้ง เพราะมีต้นแสร้งขนาดใหญ่เป็นสัญลักษณ์ ต่อมาเรียกว่า วัดโคกแชะ ก่อนจะเปลี่ยนชื่อมาเป็น "วัดโฆษิตวิหาร" วัดได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อวันที่ 25 เมษายน พ.ศ. 2455 เขตวิสุงคามสีมากว้าง 8 เมตร ยาว 21 เมตร
อาคารเสนาสนะที่สำคัญ ได้แก่ อุโบสถกว้าง 8 เมตร ยาว 21 เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ. 2506 เป็นอาคารคอนกรีตหลังคาสองชั้น ศาลาการเปรียญกว้าง 13.50 เมตร ยาว 15 เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ. 2506 เป็นอาคารคอนกรีต กุฏิสงฆ์จำนวน 13 หลัง ส่วนมากเป็นอาคารคอนกรีต ชั้นเดียว 7 หลัง สองชั้น 6 หลัง ปูชนียวัตถุที่สำคัญ ได้แก่ รอยพระพุทธบาทจำลอง พระสังกัจจายน์หน้าตักกว้าง 1.50 เมตร สร้างด้วยทองเหลือง รูปหล่อของหลวงพ่อรอดและพ่อท่านสงฆ์[2]
รายนามเจ้าอาวาส แก้
- หลวงพ่อรอด
- เจ้าคุณธรรมปาวาจารณ์
- พระวิศาลสมณคุณ
- พระปลัดทอง ปุณฺณจนฺโท พ.ศ. 2503–2506
- พระครูโฆสิตธรรมคุณ พ.ศ. 2507–2552
- พระครูโฆสิตวิหารธรรม (สมชาย โชติธมฺโม) พ.ศ. 2553–