วัดปราสาททอง (จังหวัดพระนครศรีอยุธยา)
วัดปราสาททอง เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ริมคลองบางบาล ในตำบลไทรน้อย อำเภอบางบาล จังหวัดพระนครศรีอยุธยา
| วัดปราสาททอง | |
|---|---|
 | |
| ที่ตั้ง | ตำบลไทรน้อย อำเภอบางบาล จังหวัดพระนครศรีอยุธยา |
| ประเภท | วัดราษฎร์ |
| นิกาย | มหานิกาย |
| พระพุทธรูปสำคัญ | พระพุทธศิลานาเวง |
 ส่วนหนึ่งของสารานุกรมพระพุทธศาสนา | |
จากหนังสือ ประวัติวัดทั่วราชอาณาจักร เล่ม 4 ระบุว่า วัดปราสาททอง สร้างขึ้นเป็นวัดนับตั้งแต่ประมาณ พ.ศ. 2200 ต่อมากลายสภาพเป็นวัดร้างมีซากฐานเจดีย์ใหญ่ปรากฎอยู่ ได้รับการบูรณะปฏิสังขรณ์ประมาณ พ.ศ. 2452 ชาวบ้านเรียกนามวัดต่าง ๆ กันหลายนาม เช่น ชาวบ้านทางด้านใต้เรียก วัดเหนือ ชาวบ้านทางด้านเหนือเรียก วัดใต้ ส่วนชาวบ้านรอบ ๆ วัดเรียก วัดกลาง ชาวเรือเรียก วัดเจดีย์หัก เมื่อคราวเป็นวัดร้างมีผู้เฝ้าวัดชื่อตาบูนก็เรียก วัดตาบูน เดิมวัดนี้ขึ้นอยู่ในเขตตำบล บ้านกุ่ม หมู่ที่ 2 มีแม่น้ำเจ้าพระยาไหลผ่าน ปัจจุบันสายน้ำเปลี่ยนทางเดินจึงกลายเป็นคลองบางบาลและได้เปลี่ยนเขตการปกครองใหม่มาขึ้นอยู่ในตำบลไทรน้อย หมู่ที่ 3[1] วัดปราสาททองได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาครั้งหลังวันที่ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2515[2] เขตวิสุงคามสีมากว้าง 18 เมตร ยาว 30 เมตร อีกแหล่งข้อมูลระบุว่าวัดปราสาททองสร้างโดยเจ้าพระยากลาโหมซึ่งต่อมาปราบดาภิเษกเป็นพระเจ้าปราสาททอง
วัดมีพระพุทธศิลานาเวง เป็นพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์ สถาปัตยกรรมภายในวัดมีเจดีย์ทรงลังกา ซุ้มประตูสมัยอยุธยา และเจดีย์ย่อมุมไม้สิบสอง[3]
อ้างอิง แก้
- ↑ กรมศิลปากร. "วัดปราสาททอง" ระบบภูมิสารสนเทศ แหล่งมรดกทางศิลปวัฒนธรรม. (ออนไลน์). เข้าถึงเมื่อ 3 กุมภาพันธ์ 2566. เข้าถึงจาก http://gis.finearts.go.th/fineart/
- ↑ "วัดปราสาททอง". สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.
- ↑ สถาปัตย์ สร้อยจำปา, ชัยสิทธิ์ ด่านกิตติกุล. "การจัดการภูมิทัศน์วัฒนธรรม: กรณีศึกษา ชุมชนริมคลองบางบาลอำเภอบางบาล จังหวัดพระนครศรีอยุธยา" (PDF). กรมศิลปากร. p. 63.