ฤดูร้อนอ้อนรัก

ฤดูร้อนอ้อนรัก หรือ โยะซุงะโนะโซะระ (ญี่ปุ่น: ヨスガノソラ; โรมาจิ: Yosuga no Sora; "ฟากฟ้าแห่งความสัมพันธ์") เป็นเกมลามกอนาจารประเภทวิชวลโนเวล (visual novel) ซึ่งบริษัทสเฟียร์ (CUFFS) ผลิตสำหรับเล่นบนคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคล และเผยแพร่ตั้งแต่วันที่ 5 ธันวาคม 2551 ต่อมา จึงได้รับการดัดแปลงเป็นมังงะ อนิเมะโทรทัศน์ ละครเสียง และมีเกมภาคต่อเรียก ฮะรุกะนะโซะระ (ハルカナソラ) จำหน่ายตั้งแต่วันที่ 24 ตุลาคม 2552

ฤดูร้อนอ้อนรัก Yosuga no Sora
ปกเกมเป็นรูปโซะระ (ล่าง) กับอะกิระ (บน)
ヨスガノソラ
แนว	ตลก, วีรคติ, นาฏกรรม, การเร้ากำหนัด, การร่วมประเวณีกับญาติสนิท, การร่วมประเวณีระหว่างฝาแฝด
เกม
ผู้พัฒนา	สเฟียร์ (CUFFS)
ผู้จัดจำหน่าย	สเฟียร์
แนว	วิชวลโนเวล
แพลตฟอร์ม	คอมพิวเตอร์ส่วนบุคคล
วางจำหน่ายเมื่อ	5 ธันวาคม 2551
มังงะ
เขียนโดย	ทะกะชิ มิกะเซะ (Takashi Mikaze)
สำนักพิมพ์	คะโดะกะวะ (Kadokawa)
นิตยสาร	คอมป์เอซ (Comp Ace)
กลุ่มเป้าหมาย	เซเน็ง
วางจำหน่ายตั้งแต่	26 พฤษภาคม 2553 – 25 ธันวาคม 2553
จำนวนเล่ม	2
อนิเมะโทรทัศน์
กำกับโดย	ทะเกะโอะ ทะกะฮะชิ (สำนักพิมพ์คะโดะกะวะ)
สตูดิโอ	ฟีล. (feel.)
เครือข่าย	เอที-เอกซ์
ฉาย	4 ตุลาคม 2553 – 20 ธันวาคม 2553
ตอน	12

เกมและบรรดาสื่อดัดแปลงจากเกมนั้นมีเนื้อหาแนวตลก วีรคติ และนาฏกรรม กับทั้งแสดงการร่วมประเวณีและเผยอวัยวะพึงสงวนตลอดทั้งเรื่อง

เนื้อเรื่อง

เกมว่าด้วยชายหนุ่มคนหนึ่งชื่อ ฮะรุกะ กับหญิงสาวคนหนึ่งชื่อ โซะระ ซึ่งเป็นพี่น้องฝาแฝดกันและเป็นนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายทั้งคู่ บิดามารดาประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ถึงแก่ความตายกะทันหัน คนทั้งสองจึงต้องจากกรุงโตเกียวไปอาศัยอยู่ที่บ้านตายายในชนบท ด้วยหมายใจจะก่อร่างสร้างชีวิตอันไม่สมบูรณ์นั้นเสียใหม่ เนื่องจากน้องสาวป่วยเจ็บกระออดกระแอด กับทั้งอนาคตยังหาความแน่นอนมิได้ ฮะรุกะจึงมักหวนคำนึงถึงอดีตเพื่อไขว่หาเรื่องราวอันจะยังให้เขามีกำลังก้าวเดินต่อไป ขณะที่โซะระเองใฝ่ใจในปัจจุบันเพื่อไขว่หาการปกป้องดูแลและความมั่นคงจากพี่ชาย ใช่แต่รูปพรรณเหมือนกัน จิตใจยังหว้าเหว่ไม่ต่างกัน พี่น้องทั้งสองต้องมุ่งหน้าฝันฝ่าความท้าทายบรรดามีทั้งที่คาดหมายได้และมิได้

เนื้อเรื่องหลักนั้นดำเนินไปบนความสัมพันธ์ระหว่างฝาแฝดทั้งสองที่เป็นไปมากกว่าความเป็นพี่เป็นน้อง ด้วยทั้งคู่รักกันฉันชู้สาวมาแต่ครั้งเยาว์วัยที่ได้ร่วมประเวณีกัน อันเป็นอุปสรรคอย่างหนึ่งที่จะต้องต่อสู้เพื่อยืนหยัดอยู่ในสังคมให้จงได้ เนื้อเรื่องยังแตกแขนงออกไปอีกหลายแบบสุดแต่ผู้เล่นจะเลือก แต่ละแบบว่าด้วยความสัมพันธ์ของฮะรุกะกับเพื่อนหญิงคนอื่น ๆ ของเขา และมักมีโศกนาฏกรรมซ้อนอยู่ร่ำไป เป็นต้นว่า อะกิระกับคะซุฮะ หญิงสาวสองคนซึ่งเป็นพี่น้องท้องเดียวกัน คนหนึ่งบิดาเลี้ยงดูเป็นอย่างดีในคฤหาสน์ใหญ่โต อีกคนหนึ่งบิดาปล่อยให้เติบใหญ่ในวัด คนทั้งสองต้องฝันฝ่าชีวิตอันตั้งอยู่บนความเข้าใจผิดในความรักของบิดา โดยมีฮะรุกะคอยช่วยเหลืออยู่มิห่าง

การผลิตและเผยแพร่

เกมนี้ ยุกิจิ ทะชิกะเซะ (Yukiji Tachikaze) กับเซริ อะซะกุระ (Seiri Asakura) สองคนเขียนเรื่อง ทะกะชิ ฮะชิโมะโตะ (Takashi Hashimoto) กับฮิโระ ซุซุฮิระ (Hiro Suzuhira) ร่วมกันวาดภาพและออกแบบตัวละคร และมินะบุ มิวะ (Manabu Miwa) ใช้นามแฝงว่า มาแนก (Manack) ประพันธ์เพลงประกอบ

บริษัทสเฟียร์ผลิตเกมนี้สำหรับเล่นบนคอมพิวเตอน์ส่วนบุคคล และจำหน่ายตั้งแต่วันที่ 5 ธันวาคม 2551 ต่อมาจึงทำภาคต่อเรียก ฮะรุกะนะโซะระ จำหน่ายตั้งแต่วันที่ 24 ตุลาคม 2552 มีเนื้อหาขยายจากภาคแรก และแถมเนื้อหาพิเศษสำหรับผู้นิยมเกมนี้ด้วย

ส่วนเพลงประกอบเกมนั้น บริษัทสเฟียร์ทำเป็นอัลบัมจำหน่ายตั้งแต่วันที่ 27 กุมภาพันธ์ 2552

งานดัดแปลง

อนิเมะ

การผลิตและเผยแพร่

บริษัทฟีล. (feel.) ดัดแปลงเกมเป็นอนิเมะชุดเพื่อเผยแพร่ทางโทรทัศน์ มีทะเกะโอะ ทะกะฮะชิ (Takeo Takahashi) กำกับใหญ่, โทะชิฮิโระ โคะฮะมะ (Toshihiro Kohama) กำกับฝ่ายศิลป์, โยะชิกะซุ อิวะนะมิ (Yoshikazu Iwanami) กำกับฝ่ายเสียง และใช้นักพากย์คณะเดียวกับที่พากย์เกมทั้งสิ้น

อนิเมะออกฉายทางโทรทัศน์ญี่ปุ่นทุกวันจันทร์ ตั้งแต่วันจันทร์ที่ 4 ตุลาคม 2553 ถึงวันจันทร์ที่ 20 ธันวาคม ปีนั้น ครั้นแล้ว บริษัทคิงเรเคิดส์ (King Records) จึงผลิตเป็นดีวีดีและบลูเรย์ แบ่งเป็นสี่ชุด ชุดละสามตอน ชุดแรกจำหน่ายตั้งแต่วันที่ 22 ธันวาคม 2553 ส่วนชุดสุดท้ายจำหน่ายตั้งแต่วันที่ 26 มีนาคม 2554 โดยฉบับบลูเรย์นั้นแถมสายคล้องมีตุ๊กตารูปตัวละครโซะระด้วย

การดำเนินเรื่อง

อนิเมะนี้มีความยาวสิบสองตอน ตอนหนึ่ง ๆ ประกอบด้วยเรื่องใหญ่ มีความยาวยี่สิบสองนาที กับเรื่องแถม มีความยาวสามนาที รวมเป็นตอนละยี่สิบห้านาที

เนื่องจากเกมมีเนื้อเรื่องหลักว่าด้วยความสัมพันธ์ของพี่น้องฝาแฝดฮะรุกะกับโซะระ และมีเรื่องย่อยว่าด้วยความสัมพันธ์ของฮะรุกะกับหญิงสาวคนอื่น ๆ รอบตัวเขา อนิเมะนี้ดำเนินจึงเรื่องใหญ่ตามเกม โดยเริ่มเรื่องด้วยการปูพื้นความสัมพันธ์ของตัวละครทุกตัว แล้วจึงเริ่มว่าด้วยความสัมพันธ์ของฮะรุกะกับหญิงสาวคนหนึ่ง จบแล้ววกกลับไปจุดหนึ่งก่อนหน้าและดำเนินไปว่าด้วยฮะรุกะคนนั้นกับหญิงสาวอีกคนหนึ่ง ครั้นจบแล้วก็ย้อนกลับไปและดำเนินเรื่องแขนงใหม่เช่นนั้นอีกเรื่อย ๆ จนครบทุกตัวละคร โดยปิดเรื่องที่ความสัมพันธ์ของฮะรุกะกับโซะระ

ส่วนเรื่องแถมนั้นเป็นเรื่องสั้นปิดท้ายเรื่องใหญ่ ว่าด้วยฮะรุกะกับเพื่อนหญิงที่ชื่อ โมะโตะกะ เป็นสำคัญ มีเนื้อหาตลกโปกฮา มักทำตัวละครแบบวิรูป (หัวโตตัวเล็ก) กระนั้น ก็ยังมีเนื้อหาแสดงกามกิจและอวัยวะอันควรปกปิดเช่นเดียวกับเรื่องใหญ่

เพลง

มะนะบุ มิวะ กับบรูโน เวนลี (Bruno Wen-li) สองคนนำเพลงประกอบเกมมาเรียบเรียงใหม่เป็นเพลงประกอบอนิเมะ แล้วผลิตเป็นอัลบัมเพลงประกอบอนิเมะจำนวนสองอัลบัม เรียก โยะซุงะโนะโซะระออริจินัลซาวด์แทร็ก - อาร์เรนจ์ (Yosuga no Soa Original Soundtrack - Arrange) และ โยะซุงะโนะโซะระออริจินัลซาวด์แทร็ก - นิว (Yosuga no Soa Original Soundtrack - New) แถมมาในบลูเรย์อนิเมะชุดที่หนึ่งและชุดที่สามตามลำดับ

เพลงเปิดอนิเมะนั้นชื่อ "ฮิโยะกุโนะฮะเนะ" (比翼の羽根; "ปีกซึ่งกระพือไปทีละข้าง") วงยูโฟเนียส (Eufonius) แต่งและร้อง ส่วนเพลงปิดนั้นมีสองเพลง ใช้ปิดเรื่องใหญ่หนึ่ง ปิดเรื่องแถมหนึ่ง เพลงปิดเรื่องใหญ่ชื่อ "พิงกีโจนส์" (ピンキージョーンズ) วงโมะโมะอิโระโคลเวอร์ (Momoiro Clover) ร้อง ส่วนเพลงปิดเรื่องแถมนั้นชื่อ "สึนะงุคิซุนะ" (ツナグキズナ) เนียงเนียงเนีย (nyanyannya) แต่งเนื้อและทำนอง และทีมเนะโกะกัง (Team Nekocan) กับอะมะโอะโตะ จุงกะ (Amaoto Junca) ร้อง

ตอน

ตอนที่	ชื่อตอน	ว่าด้วย	วันออกอากาศ (ในประเทศญี่ปุ่น)
1	ฮะรุกะนะคิโอะกุ (ความทรงจำอันเรือนลาง) ハルカナキオク Distant Memories	ทุกคน	4 ตุลาคม 2553
เมื่อบิดามารดาประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ถึงแก่ความตายอย่างปัจจุบันทันด่วน ฮะรุกะ ชายหนุ่ม กับโซะระ น้องสาวฝาแฝด ย้ายจากกรุงโตเกียวไปอาศัยบ้านของตายายผู้ล่วงลับซึ่งอยู่ในชนบทที่พวกเขาเคยไปมาหาสู่เป็นนิตย์ในวัยเยาว์ ณ ที่นั้น ฮะรุกะได้พบบรรดาผู้อยู่บ้านใกล้เรือนเคียง ซึ่งหลายต่อหลายคนเป็นเพื่อนเล่นกันแต่ครั้งเด็ก เป็นต้นว่า นะโอะ, อะกิระ และคะซุฮะ ทว่า โซะระชอบใจจะอยู่กับบ้านและไม่ไปโรงเรียน แม้ว่าพี่ชายจะเริ่มไปแล้วก็ตาม   เมื่อเห็นว่าฮะรุกะยิ่งอยู่ห่างไกลเธอมากขึ้น คืนหนึ่ง โซะระก็เข้าไปหาฮะรุกะถึงห้องนอน และเปลื้องผ้าผ่อน
2	อะกิระฮะซุกะชิ (อะกิระต้องอาย) アキラハズカシ Akira Embarrassed	ฮะรุกะ, อะกิระ, คะซุฮะ	11 ตุลาคม 2553
คืนนั้น โซะระเข้าไปหาฮะรุกะที่ห้องนอน แล้วเปลือยกายตนเองต่อหน้าเขา พลางขอให้เขาใช้สายวัดวัดกายเธอสำหรับตัดชุดนักเรียน ครั้นแล้ว ก็เริ่มไปโรงเรียนพร้อมกับพี่ชาย แต่ต้องไม่สบอารมณ์เมื่อพบว่าอยู่กันคนละห้องเรียน   ต่อมา ขณะฮะรุกะและผองเพื่อนช่วยกันทำความสะอาดสระว่ายน้ำของโรงเรียน อะกิระทำให้คะซุฮะซึ่งลืมชุดว่ายน้ำไว้ที่บ้านต้องเปียกปอนในชุดนักเรียน จึงพากันไปเปลี่ยนชุดในห้องเปลี่ยนผ้าแล้วรอให้ชุดนักเรียนคะซุฮะแห้ง ระหว่างนั้น ฮะรุกะพบว่าคะซุฮะทำโทรศัพท์เคลื่อนที่หล่นไว้จึงนำไปคืนที่ห้องเปลี่ยนผ้า แต่ขณะจะเคาะประตูนั้นก็ได้ยินอะกิระกับคะซุฮะสนทนากัน โดยคะซุฮะเรียกขานอะกิระว่า "พี่จ๋า" (お姉ちゃん)
3	สึกะซุฮะนะเระซุ (ตกลงใจมิได้) ツカズハナレズ Indecision	ฮะรุกะ, คะซุฮะ	18 ตุลาคม 2553
เมื่อทราบว่า ฮะรุกะได้ยินตนกับอะกิระพูดคุยกัน คะซุฮะก็ติดตามฮะรุกะไปเพื่อชี้แจงข้อข้องใจต่าง ๆ โดยเปิดเผยว่า อันที่จริง เธอกับอะกิระเป็นพี่น้องร่วมบิดากัน แต่เพราะบิดาเป็นสมาชิกรัฐสภามีหน้ามีตาทางสังคม บิดาไม่อาจรับอะกิระเป็นบุตรได้ กลับให้อะกิระอาศัยวัดและทำหน้าที่เป็นมิโกะจนเติบใหญ่เรื่อยมา ตนจึงเสียใจในการกระทำของบิดามาก และรับเป็นธุระในอันที่จะทุ่มเทให้อะกิระมีความสุข   เพื่อให้คะซุฮะสบายใจ ฮะรุกะจึงชวนเธอไปเดินทอดน่องท่องเที่ยวในเมือง เย็นวันนั้น ทั้งสองตระหนักถึงความรู้สึกอันดีที่มีให้แก่กันและทวีขึ้นเรื่อย ๆ จึงสารภาพรักต่อกัน และจุมพิตกันอยู่เป็นเวลานาน ขณะนั้น อะกิระล้มทรุดลงกองกับพื้นเพราะความเหนื่อยอ่อนอันสะสมมาแต่หน้าที่มิโกะ
4	ฮะรุกะซุฮาร์ต (จิตใจของฮะรุกะ) ハルカズハート Haruka's Heart	ฮะรุกะ, คะซุฮะ	25 ตุลาคม 2553
เมื่อแสดงความรักใคร่กันเสร็จแล้ว ฮะรุกะกับคะซุฮะชวนกันเดินกลับบ้าน ยะฮิโระ หญิงสาวผู้เป็นเจ้าของร้านค้าเบื้องล่างวัดและรับปกครองดูแลอะกิระ วิ่งผลุนผลันเข้ามาหาพลางว่า อะกิระหายตัวไป คนทั้งนั้นออกติดตามหาอะกิระและพบเธอนอนสิ้นสติอยู่ในวัด เป็นเหตุให้คะซุฮะโทษว่าตนบกพร่องที่ไม่เอาใจใส่อะกิระให้ดีพอ   ไม่กี่วันถัดมา อะกิระหายดี และพูดคุยให้คะซุฮะเบาใจเรื่องตนเอง และบอกกล่าวว่า เป็นการไม่สมควรที่มองบิดาว่าชั่วร้าย คะซุฮะมิรู้ที่จะประการใดต่อไปและมิกล้าสู้หน้าอะกิระจึงเศร้าใจอยู่ ครั้งนั้น ที่วัดจัดงานเทศกาลประจำปี อะกิระมีหน้าที่เป็นนางรำ ฮะรุกะจึงพยายามช่วยปลดเปลื้องความทุกข์ตรมของคะซุฮะโดยพามาเที่ยวงาน ที่ซึ่งเธอได้พบอะกิระ และทราบความจริงว่า บิดาเฝ้าเลี้ยงดูสนับสนุนอะกิระในทุก ๆ ด้านอยู่เบื้องหลังเสมอมา คะซุฮะจึงเข้าใจได้ว่า ตนมองบิดาผิดไป และโผเข้าสวมกอดบิดา คลองน้ำตาก็ถั่งเทท่วมแก้ม คืนนั้น คะซุฮะได้ร่วมประเวณีกับฮะรุกะจนถึงเช้า ต่อมาก็ได้ดำเนินความรักกันฉันนั้นเรื่อยไป
5	ยะมิอะกิระกะนิ (เริ่มมืดคลุ้ม) ヤミアキラカニ Darkness Revealed	ฮะรุกะ, อะกิระ	1 พฤศจิกายน 2553
ตอนนี้เริ่มเรื่องโดยวกกลับไปยังสถานการณ์ในตอนที่สองซึ่งฮะรุกะแอบได้ยินคะซุฮะเรียกอะกิระว่า "พี่จ๋า" ครั้งนี้ อะกิระเปิดประตูออกมารับโทรศัพท์เคลื่อนที่คืนจากฮะรุกะ เช้าวันถัดมา ฮะรุกะเปิดใจพูดคุยกับอะกิระตามลำพังถึงเรื่องดังกล่าว อะกิระรับว่า ตนกับคะซุฮะเป็นพี่น้องร่วมบิดาเดียวกัน แต่มารดาตนทิ้งตนไปตั้งแต่วินาทีที่ตนลืมตาดูโลก ฮะรุกะจึงว่าจะช่วยเหลืออะกิระติดตามหามารดาให้จงได้   โอกาสนั้น ฮะรุกะรำลึกได้ว่า สมัยเด็ก ตนกับอะกิระไปวิ่งเล่นกันในป่าเขา และอะกิระทำจี้ (pendant) ซึ่งมารดามอบให้แต่เมื่อคลอดหล่นหายลับไป ฮะรุกะจึงมุ่งหมายจะค้นหาจี้นั้นด้วย ฮะรุกะพบว่า ป่าดังกล่าวถูกดินถล่มทำลายไปสิ้น แต่ไม่ละความพยายามคงขุดผืนดินติดตามหาจี้ ทว่า หาพบไม่ ครั้นแล้ว จึงพากันไปอาบน้ำชำระกาย ณ ที่พำนักของอะกิระในวัด แล้วร่วมประเวณีกันในอ่างน้ำและในวัด   ค่ำลงวันนั้น วัดจัดงานเทศกาลประจำปี อะกิระทำหน้าที่เป็นนางรำ ฮะรุกะมาชมดูพร้อมกับคนอื่น ๆ และสังเกตเห็นอะกิระร่ายรำไปสะอื้นไห้ไป จึงผละวิ่งไปหาเธอหลังปะรำ
6	อะกิระเมะไนโยะ (ไม่ยอมแพ้) ヤミアキラカニ I Won't Give Up	ฮะรุกะ, อะกิระ	8 พฤศจิกายน 2553
ฮะรุกะพบอะกิระในครัววัด และเห็นเธอกำลังเผาทำลายสมุดเล่มหนึ่งอยู่ที่เตาแก๊ส จึงรุดเข้าไปห้าม ปรากฏว่า เป็นสมุดเวชกรรมของยายเขาซึ่งเป็นแพทย์และบันทึกเรื่องราวเกี่ยวกับมารดาอะกิระไว้ ความว่า อะกิระเมื่อเป็นทารกนั้นกำจี้ข้างต้นไว้ในมือ และจี้นั้นสลักชื่อคุณหญิงมิงิวะ ผู้เป็นมารดาของคะซุฮะ จึงเป็นไปได้ว่า อะกิระเป็นบุตรที่แท้จริงของครอบครัวมิงิวะ แต่มีการสลับตัวกับคะซุฮะ อะกิระเผาสมุดนั้นเพราะไม่ต้องการทำลายความสุขที่คะซุฮะได้รับจากครอบครัว ไม่ว่าความจริงจะเป็นอย่างไรก็ตาม   เพื่อขจัดข้อข้องใจนี้ ฮะรุกะจึงเสนอให้มีการตรวจพิสูจน์ทางพันธุกรรมกัน ทุกฝ่ายตกลง แพทย์จะแจ้งผลในอีกห้าวัน ในวันที่ห้านั้น ฮะรุกะพบปะอะกิระที่ท่ารถไฟ จึงอยู่สนทนาด้วยกันเป็นนาน เย็นลงวันนั้น พวกเขาได้รับรายงานผลการตรวจ แต่อะกิระไม่กล้าเปิดซองอ่าน ทันใด คุณหญิงมิงิวะก็ปรากฏตัวและบอกกล่าวอะกิระว่า จี้เส้นนั้นเป็นของนางจริง ในวันคลอด นางอยู่เตียงถัดจากมารดาอะกิระ เมื่อเห็นอะกิระน่ารักน่าชังจึงเข้ามาอุ้ม อะกิระซุกซนดึงจี้จากคอนางขาดแล้วกำไว้แน่น เวลานั้น นางได้ทราบว่า มารดาอะกิระหนีออกโรงพยาบาลหายไป จึงตกลงใจยกจี้นั้นให้ทารกสำหรับเป็นเครื่องแทนความรักฉันมารดา ก็เป็นเหตุให้ยายของฮะรุกะซึ่งเป็นแพทย์ทำคลอดพบว่าทารกอะกิระถือจี้ของนางอยู่ แล้วมีข้อสันนิษฐานดังข้างต้น อะกิระฟังแล้วก็ค่อยมีกำลังใจ จึงหยิบซองรายงานผลการตรวจออกเปิดอ่าน ก็เป็นจริงตามนั้นว่า อะกิระมิใช่บุตรของคุณหญิงมิงิวะ ที่ใช่คือคะซุฮะ อะกิระดีใจ และต้องดีใจยิ่งกว่าเมื่อคุณหญิงมิงิวะแจ้งว่า หลายปีก่อนมีผู้เก็บจี้ดังกล่าวได้กลางป่า เห็นชื่อนางสลักอยู่จึงส่งคืน ครั้งนี้ นางขอมอบจี้นั้นให้แก่อะกิระเป็นครั้งที่สอง   เย็นวันนั้น อะกิระบอกกล่าวขอบคุณฮะรุกะ และเผยความรู้สึกต่อเขา ฮะรุกะก็ตอบกลับว่า เขาก็มีใจให้เธออยู่เช่นกัน แล้วคนทั้งสองก็ร่วมประเวณีกันจนเช้า
7	สึมินะโอะโตะเมะระ (หญิงสาวผู้มีตราบาป) ツミナオトメラ Sinful Maidens	ฮะรุกะ, นะโอะ, โซะระ	15 พฤศจิกายน 2553
ตอนนี้เริ่มเรื่องโดยวกกลับไปยังสถานการณ์ในต้นตอนที่สองซึ่งโซะระเปลือยกายต่อหน้าฮะรุกะในกลางดึกแล้วขอให้เขาใช้สายวัดวัดกายให้สำหรับใช้ตัดชุดนักเรียน วันรุ่งขึ้น นะโอะนำยากันยุงมาให้คนทั้งสองถึงบ้านหลังจากทราบว่า บ้านพวกเขายุงชุมนักและโซะระกลัวยุง เธอมอบยาให้แล้วก็ผลุนผลันจากไป   มะรืน เรียวเฮพาฮะรุกะขึ้นไปดาดฟ้าอาคารเรียนเพื่อลักดูบรรดานักเรียนหญิงล้างสระว่ายน้ำกัน แล้วเตือนฮะรุกะมิให้แอบดูนะโอะ ฮะรุกะฟังแล้วก็มีทีท่าเปลี่ยนไป เรียวเฮจึงสังเกตได้ว่าเขามีใจปฏิพัทธ์นะโอ แล้วนำความไปแจ้งแก่นะโอ ทว่า นะโอะหาเชื่อถือไม่ ด้วยเข้าใจว่า ฮะรุกะคงตั้งข้อรังเกียจรังงอนเธออยู่ เพราะวันหนึ่งในหน้าร้อนแต่ครั้งเป็นเด็ก บิดามารดานะโอะทะเลาะเบาะแว้งกัน นะโอะวิ่งออกจากบ้านไปหาฮะรุกะที่บ้าน ครั้นเห็นฮะรุกะนอนหลับอยู่ที่ชานเรือนก็ขึ้นคร่อมเขา เปลือยกาย แล้วจับมือเขาขึ้นบีบเคล้นเต้านมเธอ ก่อนร่วมประเวณีกับเขา แต่เมื่อเสร็จแล้วเห็นเขานิ่งไป ก็เข้าใจว่าเขาตกใจและเกลียดชังเธอที่กระทำเช่นนั้นกับเขา เป็นตราบาปฝังใจมาตราบปัจจุบัน   เรียวเฮเมื่อทราบว่านะโอะไม่เชื่อว่าฮะรุกะมีใจให้ จึงช่วยอุ้มสมคนทั้งสองโดยนัดพวกเขาไปพบกันตามลำพังที่สระน้ำโรงเรียนในวันอาทิตย์ เมื่อฮะรุกะกับนะโอะว่ายน้ำเสร็จ นะโอะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าในห้องเก็บของของโรงเรียน และตกใจเพราะลูกแมวดำที่ซ่อนอยู่ในกล่องจึงกรีดร้อง ฮะรุกะได้ยินก็รุดไปดู ขณะนั้น ภารโรงเข้ามาตรวจดู ทั้งคู่จึงซ่อนตัวอยู่ในกล่องลัง และเริ่มพูดคุยกัน ฮะรุกะว่า เขาจะได้รังเกียจเดียดฉันท์นะโอะก็หาไม่ เพียงแต่ตื่นเต้นในเหตุการณ์ครั้งฤดูร้อนนั้น ฝ่ายนะโอะได้ฟังก็ดีใจโผเข้าจุมพิตเขา   เวลานั้น โซะระเห็นว่า ฮะรุกะพี่ชายทิ้งเธอไว้บ้านแต่ผู้เดียวเพื่อไปหานะโอะ ก็ไม่พอใจ พิมพ์ข้อความแสดงอาการชิงชังนะโอะลงคอมพิวเตอร์
8	นะโอะคุระกิโซะระ (ฟ้าหม่น) ナオクラキソラ Darkened Sky	ฮะรุกะ, นะโอะ	22 พฤศจิกายน 2553
ฮะรุกะอยู่ใกล้ชิดนะโอะมากขึ้นฉันใด โซะระก็ยิ่งแสดงความเกลียดชังต่อนะโอะเปิดเผยมากขึ้นฉันนั้น ขณะที่ฮะรุกะกับนะโอะตกลงจะบอกกล่าวแก่โซะระว่า พวกเขากำลังคบกันฉันคู่รัก   เย็นวันหนึ่ง โซะระได้กลิ่นแกงกะหรี่ในครัวจึงเดินไปดู พบฮะรุกะกับนะโอะประกอบกามกิจกันอยู่ในห้องนั่งเล่น จึงลากนะโอะออกจากบ้าน และสั่งห้ามมาพบฮะรุกะอีก เพราะนับเป็นครั้งที่สองที่เธอพบเห็นฮะรุกะกับนะโอะสมสู่กัน ครั้งแรกคือคราวที่คนทั้งสองร่วมประเวณีกันในหน้าร้อนวัยเยาว์นั้น โซะระยังเทแกงกะหรี่ที่นะโอะทำไว้ในครัวทิ้ง   แม้ต้องการพบฮะรุกะอีกครั้งมากเพียงไร นะโอะก็ไม่สามารถกระทำได้ ด้วยว่าโซะระคอยประชิดพี่ชายตลอดเวลา ครั้นทราบข่าวจากเรียวเฮว่านะโอะหมองเศร้ายิ่งนัก ฮะรุกะจึงชวนนะโอะไปขอให้โซะระยกโทษให้ แต่โซะระไม่ต้องการเกลือกกลั้วกับนะโอะจึงพยายามตีตนออกห่าง ซึ่งเป็นเหตุผลเดียวกับที่โซะระบอกปัดไม่ไปเที่ยวชายหาดกับพวกเขาในยามปิดภาคเรียนฤดูร้อนต่อมา
9	ฮะรุกะนะโอะโมะอิ (ความรู้สึกห่างเหิน) ハルカナオモイ Distant Feelings	ฮะรุกะ, นะโอะ	29 พฤศจิกายน 2553
เพราะคิดถึงฮะรุกะเป็นอันมาก โซะระจึงตกลงใจติดตามไปหาเขาที่ชายทะเล ขณะลงรถประจำทางก็ได้ยินผู้คนร้องตะโกนกันว่า ชายหนุ่มคนหนึ่งจมน้ำ บัดนี้ นอนนิ่งอยู่บนหาดหาสติมิได้ โซะระจึงติดตามไปดูพบว่าเป็นฮะรุกะ และเป็นจังหวะเดียวกับที่นะโอะใช้ปากผายปอดให้แก่ฮะรุกะ โซะระเห็นเข้าก็เสียใจขึ้นรถกลับบ้านเสียเดี๋ยวนั้น   โซะระหวงแหนฮะรุกะยิ่งขึ้นถึงขนาดห้ามเขาออกจากบ้าน และหาเหตุผลต่าง ๆ เพื่อร้องขอให้เขาอยู่กับเธอ จนมาถึงจุดที่ขอให้เขาเลือกระหว่างเธอกับนะโอะ ทว่า ฮะรุกะเพียงยักไหล่ออกเดินไปโรงเรียนพร้อมกับนะโอะประหนึ่งไม่มีอันใดเกิดขึ้น เย็นลงวันนั้น ฮะรุกะพบว่า โซะระหายไปจากบ้าน และพบข้อความในโทรศัพท์เคลื่อนที่ว่า ไม่ต้องการอยู่ที่นี่แล้ว คนทั้งปวงจึงพากันออกตามหา นะโอะไปพบโซะระนั่งหลบฝนอยู่ในศาลารอรถประจำทาง จึงชักชวนให้กลับบ้าน แต่โซะระบอกปัดพลางว่า ฮะรุกะนั้นอยู่เคียงข้างเธอเสมอกระทั่งมาพบนะโอะเขาจึงเปลี่ยนไป ครั้นแล้ว ก็ออกวิ่งไปท่ามกลางสายฝน ขณะนั้น อสนีบาตต้องศาลาติดขึ้นเป็นเพลิง ตุ๊กตากระต่ายของโซะระอยู่ในนั้น โซะระโผวิ่งจะเข้าไปเอา แต่เพลิงนั้นแรงกล้านัก หาเข้าไปได้ไม่ จึงร้องไห้เสียใจว่าเป็นของสิ่งเดียวที่มารดามอบให้ไว้ นะโอะได้ยินแล้วก็วิ่งเข้าไปในกองเพลิงหมายจะช่วยแต่หลังคาศาลาทรุดลงปิดกั้นนะโอะอยู่ภายใน โซะระตกใจเป็นอันมากมิรู้จะกระทำประการใด บัดนั้น นะโอะถีบหลังคาสังกะสีที่ขวางทางอยู่กระเด็นแล้ววิ่งออกมาพร้อมตุ๊กตาของโซะระได้เป็นผลสำเร็จ โซะระจึงบอกแก่นะโอะว่า เธอไม่ต้องการถูกโดดเดี่ยว เพราะบิดามารดาก็จากไปแล้ว นะโอะยังจะแย่งฮะรุกะไปจากเธออีกกระนั้นหรือ   เย็นวันต่อมา โซะระไปเที่ยวงานวัดกับคนอื่น ๆ ครั้งนี้ เธอมีทีท่ายอมรับนะโอะมากขึ้น ขณะที่ฮะรุกะกับนะโอะลอบร่วมประเวณีกันอยู่หลังวัด
10	โทะริโนะโซะระเนะวะ (อันว่าสำเนียงซึ่งนกแสร้งร้องนั้น) トリノソラネハ As for a Bird's Faked Cry	ฮะรุกะ, โซะระ	6 ธันวาคม 2553
ตอนนี้เริ่มเรื่องโดยวกกลับไปยังสถานการณ์ในต้นตอนที่แปดซึ่งฮะรุกะกับนะโอะตกลงกันจะบอกกล่าวแก่โซะระว่า พวกเขากำลังคบกันฉันคู่รัก ทว่า ฮะรุกะพบว่า ตนเองไม่มีความรักต่อนะโอะอย่างสนิทใจ ทั้งยังนึกถึงโซะระอยู่มิได้ขาดโดยเฉพาะในทางกามารมณ์ แม้พยายามหักห้ามใจแล้วก็ตาม   วันรุ่งขึ้น ฮะรุกะชวนนะโอะไปเที่ยวในเมือง แต่ไม่กล้าบอกโซะระตามตรง จึงว่าไปกับเรียวเฮ ระหว่างเที่ยวกันนั้น นะโอะสังเกตได้ว่า ฮะรุกะนึกถึงโซะระตลอดเวลา จะกระทำสิ่งใดก็หมายให้เป็นความสุขของโซะระทั้งสิ้น ทั้งซื้อข้าวของและอาหาร นะโอะให้รู้สึกว่า การไปเที่ยวครั้งนี้ไม่สนุกเลย กระนั้น ก็ตกลงว่าจะทำแกงกะหรี่ให้เขารับประทานเมื่อกลับบ้านแล้ว อย่างไรก็ดี เมื่อฮะรุกะกลับบ้านและพบว่า โซะระนอนร้องไห้อยู่บนเตียงเพราะฝันร้ายว่าฮะรุกะทิ้งเธอไปเสียแล้ว จึงโทรศัพท์ไปของดแกงกะหรี่   คืนต่อมา ฮะรุกะพบว่า โซะระกำลังสำเร็จความใคร่ให้แก่ตนเองพลางนึกถึงเขา ซึ่งทำให้เขาตระหนักว่า น้องสาวหลงรักเขามาแต่ครั้งที่จุมพิตกันในวัยเด็ก
11	โซะระเมะกุฟุตะริ (คู่รักเรรวน) ソラメクフタ The Uncertain Pair	ฮะรุกะ, โซะระ	13 ธันวาคม 2553
ฮะรุกะชวนนะโอะไปเที่ยวอีกครั้ง แต่ไม่อาจลืมเลือนภาพโซะระสำเร็จความใคร่นั้นได้ เพื่อทำใจไม่นึกถึงน้องสาวในทางเพศ เขาจึงพานะโอะไปโรงแรมหมายร่วมประเวณีกัน ทว่า นะโอะบอกปัดพลางถามว่า เขารักเธอจริงหรือไม่ ฮะรุกะมิอาจตอบได้ ทั้งคู่จึงพากันกลับบ้าน   เช้าหลายวันถัดมา โซะระเป็นไข้หนัก ฮะรุกะจึงหยุดเรียนเพื่อคอยปรนนิบัติพัดวีน้องสาวอยู่บ้าน เขาเช็ดเหงื่อตามตัวให้แก่น้องสาว ยิ่งเช็ดก็ยิ่งเกิดความกำหนัด จึงหักห้ามใจโดยหลับไปข้างเตียง กระทั่งสะดุ้งตื่นขึ้นเมื่อโซะระซึ่งหายไข้แล้วได้โผเข้ามาจุมพิตเขาปากประกบปาก แล้วบอกว่า มือของฮะรุกะที่สัมผัสไปตามร่างกายท่วมเหงื่อของเธอนั้นร้อนเร่ายิ่งกว่าพิษไข้จนเกินอดกลั้น และบอกรักเขา ฮะรุกะจึงบอกว่ารักเธอมากเช่นกัน ครั้นแล้ว คนทั้งสองก็ร่วมประเวณีกันจนถึงเช้า และในโอกาสต่อ ๆ มาอีกมิได้ขาด   ใช่ว่าคนทั้งปวงจะไม่สังเกตเห็นความผิดประหลาดในความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องคู่นี้ ด้วยว่าคนทั้งสองอยู่ใกล้ชิดกันมากขึ้นเรื่อย ๆ เย็นวันหนึ่ง นะโอะจึงชวนโคะซุเอะ หัวหน้าห้อง ไปเยี่ยมฮะรุกะที่บ้าน เพราะพักหลังเขาห่างเพื่อนฝูงมาก ขณะนั้น ฮะรุกะกับโซะระประกอบกามกิจกันอยู่หน้าบ้าน เสียงครางดังออกมาถึงนอกประตูบ้าน
12	ฮะรุกะนะโซะระเอะ (สู่เวิ้งฟ้าอันไกลโพ้น) ハルカナソラヘ To the Distant Sky	ฮะรุกะ, โซะระ	20 ธันวาคม 2553
โคะซุเอะเปิดประตูเข้าไป พบเห็นฮะรุกะกับโซะระร่วมประเวณีกันอยู่ซึ่งหน้า โคะซุเอะกับนะโอะตกใจแทบสิ้นสติ โคะซุเอะวิ่งหนีหายไป ขณะที่นะโอะก้าวเดินจากไปอย่างสงบ อย่างไรก็ดี พี่น้องฝาแฝดมิได้ใส่ใจคงปฏิบัติกิจกันต่อ   วันต่อมา โคะซุเอะบอกฮะรุกะว่า เธอรับความสัมพันธ์ระหว่างเขากับน้องสาวมิได้ และไม่ขอพบเจอพูดคุยด้วยเขาอีก ฮะรุกะจึงคิดหนัก และคืนนั้นได้มีปากเสียงกับโซะระหลังจากที่พูดคุยกันว่าควรยุติความรักเช่นนี้กัน เรื่องราวยิ่งชวนหนักใจเมื่อฮะรุกะพบว่า บิดามารดาจะได้ทิ้งทรัพย์สินเงินทองไว้สักน้อยก็หาไม่ และญาติทั้งหลายเสนอจะรับพวกเขาไปเลี้ยง ซึ่งหมายความว่า เขากับน้องสาวอาจต้องแยกกันอยู่   ค่ำวันนั้น ฮะรุกะตื่นขึ้นพบว่า โซะระหายไปจากบ้านหลังจากรื้อทำลายข้าวของในห้องด้วยความเกรี้ยวโกรธ จึงออกติดตามหา และนะโอะช่วยเขาอีกแรง ฮะรุกะนึกถึงถ้อยคำที่อะกิระพูดขึ้นเมื่อหลายวันก่อนว่า ผู้คนแถบนี้เชื่อกันว่า ทะเลสาบหลังวัดช่วยให้คนสมมาดปรารถนาได้ จึงไปที่นั้น ขณะนั้นเป็นเวลาใกล้รุ่ง เขาพบว่า โซะระกำลังก้าวลงไปในน้ำเรื่อย ๆ หมายจะให้ทะเลสาบช่วยให้บรรลุความประสงค์ที่จะได้อยู่ร่วมกับพี่ชายตลอดไป เขาวิ่งเข้าไปหาเพื่อหยุดยั้ง แต่จมดิ่งลงไปใต้ท้องน้ำด้วยกัน ครั้นแล้ว ตะวันทอแสงแจ้งเวลาเช้าตรู่ เห็นภาพสองพี่น้องร่างกายเปียกปอนกอดจูบกันอยู่ริมฝั่งน้ำ   หลายวันต่อมา ปรากฏว่า เพื่อนทั้งหลายได้รับจดหมายจากฮะรุกะกับโซะระ ความว่า พวกเขาจากประเทศญี่ปุ่นไปแล้ว ไปอาศัยอยู่ในต่างแดนกับจิตรกรคนหนึ่งซึ่งเป็นเพื่อนของบิดามารดาพวกเขาและยินดีรับเลี้ยงดูพวกเขาทั้งสอง โดยที่พี่น้องคู่นี้คาดหวังว่า คงเป็นสถานที่ที่พวกเขาจะอยู่กันได้อย่างมีความสุข คนทั้งนั้นอ่านแล้วก็พลางอวยชัยให้พรและเป็นสุขไปด้วยที่พวกเขามีความสุข นะโอะกล่าวว่า ความรักไม่ว่าจะรูปแบบไหนก็ไม่เป็นไรทั้งนั้น ขณะที่โคะซุเอะไม่เห็นพ้องด้วยเพราะยังเชื่อว่า ความรักของพวกเขาผิดคลองธรรม

ซีดีละคร

เกมนี้ได้รับการดัดแปลงเป็นละครเสียงแล้วทำเป็นซีดีแถมไปกับเกมให้แก่ผู้สั่งจองเกมนี้กับผู้จำหน่ายบางราย

มังงะ

จิตรกรทะกะชิ มิกะเซะ (Takashi Mikaze) ดัดแปลงเกมนี้เป็นมังงะใช้ชื่อเดียวกัน ลงพิมพ์เป็นตอน ๆ ในนิตยสาร คอมป์เอซ (Comp Ace) ของสำนักพิมพ์คะโดะกะวะ (Kadokawa) ตั้งแต่ฉบับวันที่ 26 พฤษภาคม 2553 ถึงฉบับวันที่ 26 ธันวาคม 2553

ตัวละคร

ชื่อ	พากย์
ตัวละครหลัก
ฮะรุกะ คาซุกาโนะ (春日野 悠)	ฮิโระ ชิโมะโนะ (Hiro Shimono) (โต) เมะงุมิ มะสึโมะโตะ (Megumi Matsumoto) (เด็ก)
ฮะรุกะเป็นตัวพระของเรื่อง เป็นพี่ชายฝาแฝดของโซะระ มีรูปงามอย่างน้องสาว โดยรูปร่างหน้าตานั้นคล้ายคลึงกันเป็นอันมาก ฮะรุกะมีอุปนิสัยอ่อนโยน แต่จิตใจนั้นกล้าแข็ง เขาตระหนักรู้ว่าอนาคตของน้องสาวเป็นภาระหน้าที่ของตน จึงรับมือกับความสูญเสียบิดามารดาได้ไม่หวั่นไหว และด้วยเหตุผลนี้ เขาจึงรักและเอาใจใส่น้องสาวยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด ความรักที่เขามีต่อน้องสาวนั้นมากมายจนเกินกว่าความเป็นพี่น้อง เช่นเดียวที่น้องสาวมีให้แก่เขา กระทั่งคนทั้งสองรักกันฉันชู้สาวมาแต่เด็ก และได้ร่วมประเวณีกันเป็นนิตย์ด้วย   เมื่อบิดามารดาถึงแก่มรณกรรม ฮะรุกะได้พาน้องสาวย้ายจากกรุงโตเกียวกับไปอาศัยบ้านตายายในแถบชนบทซึ่งเคยอยู่แต่ครั้งเด็ก บรรดาประชาชนในเมืองนั้นให้ความรักและเคารพแก่เขากับน้องสาวเป็นอย่างดี เพราะยายของทั้งสองเคยเป็นแพทย์ประจำเมืองนี้และได้เสียสละปฏิบัติหน้าที่โดยไม่เห็นแก่ความสุขทุกข์ของตนมานมนาน ทว่า คนทั้งนั้นมิได้ล่วงรู้ความสัมพันธ์ระหว่างฮะรุกะกับน้องสาวแต่ประการใด
โซะระ คาซุกาโนะ (春日野 穹)	ฮิโระโกะ ทะงุชิ (Hiroko Taguchi)
โซะระเป็นตัวนางของเรื่อง เป็นน้องสาวฝาแฝดของฮะรุกะ มักสันโดษ พูดจาน้อย และมีร่างกายอ่อนแอป่วยเจ็บกระออดกระแอดเป็นระยะ ๆ มาแต่เกิด แม้มีรูปโฉมน่ารักเสมอตุ๊กตา ทว่า โซะระนั้นเกียจคร้าน พอใจบริโภคอาหารกึ่งสำเร็จรูป และมักท่องอินเทอร์เน็ตอยู่กับบ้านมากกว่าไปโรงเรียน ส่วนหนึ่งเพราะต้องการเรียกร้องความสนใจของพี่ชายผู้ซึ่งเธอรักฉันชู้สาวนับตั้งแต่ได้ร่วมประเวณีกันในวัยเยาว์   ความรักที่โซะระมีให้แก่ฮะรุกะพี่ชายยิ่งแรงกล้าขึ้นเมื่อขาดไร้บิดามารดา ชักพาให้เธอและพี่ชายตกอยู่ในความฟุ้งซ่านทางกามารมณ์และได้ร่วมประเวณีกันตลอดมา โซะระเคยเป็นเพื่อนรักของนะโอะ แต่ภายหลังเมื่อปรากฏว่านะโอะหลงรักฮะรุกะ เธอก็ชิงชังนะโอะเป็นอันมาก   โซะระนั้นมักเห็นว่ากอดตุ๊กตากระต่ายอันเป็นของขวัญที่มารดามอบให้แต่ครั้งมีชีวิต ภายหลัง นะโอะและเพื่อนมาพบเธอกับพี่ชายปฏิบัติกามกิจกันซึ่งหน้า ยังให้คนทั้งนั้นตกใจเป็นอันมาก กระนั้น เพราะรักกันอย่างหาที่สุดมิได้ โซะระกับฮะรุกะจึงไม่ตัดใจเลิกความสัมพันธ์ที่ผู้คนมองว่าผิดคลองธรรมนั้นแต่ประการใด และได้ย้ายไปอยู่ในสถานที่แห่งใหม่ที่ซึ่งทั้งสองจะดำเนินชีวิตอันสงบสุขร่วมกัน ยอมสละเพื่อนฝูงแต่วัยเยาว์ไว้เบื้องหลัง
นาโอะ โยะริฮิเมะ (依媛 奈緒)	ยุกะ อิโนะกุชิ (Yuka Inokuchi)
นาโอะเป็นหญิงสาวซึ่งเป็นเพื่อนกับพี่น้องคาซุกาโนะมาแต่เด็ก เธออาศัยอยู่บ้านหลังถัดจากบ้านของทั้งสอง เธอมีสติปัญญามากเช่นเดียวกับรูปโฉม ทั้งยังเป็นนักว่ายน้ำด้วย   ครั้งเป็นเด็กนั้น นาโอะชอบฮารุกะมาก ถึงขนาดที่ได้ร่วมประเวณีกันครั้งหนึ่ง ครั้นเขาจากไปจึงทำให้เธอเสียใจมาก เมื่อเขากลับมา เธอจึงพยายามฟื้นฟูความสัมพันธ์อย่างนั้นอีก ทว่า หาสำเร็จไม่ เพราะฮารุกะนั้นมีใจรักใคร่โซะระน้องสาวแต่ผู้เดียว กับทั้งโซะระยังรังเกียจชิงชังนาโอะเป็นอันมาก ด้วยได้เห็นเหตุการณ์ที่นาโอะสมสู่กับฮารุกะ และเห็นว่าภายหลังนาโอะยังพยายามขโมยพี่ชายของเธอไปอีก
อากิระ อามะสึเมะ (天女目 瑛)	คะโยะ ซะกะตะ (Kayo Sakata)
อากิระเป็นหญิงสาวซึ่งเป็นเพื่อนร่วมโรงเรียนกับพี่น้องคาซุกาโนะ เธอมีบุคลิกลักษณะสดใส ร่าเริง ตลกขบขัน มีความคิดทางบวก และมักใช้ถ้อยคำประหลาดสื่อความหมาย เช่น "มุนิ" (muni) หมายความว่า เจ็บ และ "มุกิว" (mukiu) หมายความว่า กอด นอกจากนี้ เธอยังใช้เวลาว่างคอยช่วยเหลือผู้คนและสัตว์ในเมือง จึงเป็นที่รักโดยทั่วกัน   อากิระเป็นลูกพ่อเดียวกับคะซุฮะ ทว่า บิดาของคะซุฮะไม่อาจรับเธอเป็นลูกได้ เพราะจะเป็นที่เสื่อมเสียแก่ชื่อเสียงของเขาในสังคม จึงปล่อยให้เธอใช้ชีวิตอยู่ในวัดและทำหน้าที่เป็นมิโกะของวัด คาซึฮะทราบแล้วก็เสียใจในพฤติกรรมของบิดาเป็นอันมาก จึงพยายามทำดีต่ออากิระในทุกวิถีทางเพื่อชดใช้บาปกรรมของบิดา แต่หารู้ไม่ว่า ความจริงแล้ว บิดาเป็นห่วงเป็นใยอะกิระ คอยดูแลและส่งเสริมอยู่เบื้องหลังมิได้ขาด แต่มิได้บอกกล่าวแก่ผู้ใด   ภายหลังเมื่อได้รับความช่วยเหลือจากฮารุกะในหลาย ๆ เรื่อง โดยเฉพาะการปรับความเข้าใจกับคาซึฮะ เธอก็สารภาพรักต่อฮารุกะ และมีเพศสัมพันธ์กันเรื่อยมา
'คาซึฮะ มิกิว่า (渚 一葉)	เรียวโก โอะโนะ (Ryōko Ono)
คาซึฮะเป็นบุตรสาวของชายซึ่งเป็นสมาชิกรัฐสภา เธอมีรูปโฉมพรพรรณงดงามบริสุทธิ์ มีชีวิตอยู่บนความมั่งคั่งและเพียบพร้อม มีกิริยาสมกุลสตรีจนผู้คนทั่วไปเปรียบเธอว่าเป็น "เจ้าหญิงในโลกปัจจุบัน" (modern princess) เนื่องจากบิดามารดามีธุระมากมิค่อยได้อยู่บ้านอยู่เรือน คะซุฮะจึงรู้ประพฤติตัวให้ดีงามเพื่อมิให้เป็นที่เสื่อมเสียแก่หน้าตาของบุพการี   คาซึฮะเล่นวิโอลาได้ดี แต่พอใจจะเล่นให้ผู้คนที่เธอเป็นห่วงเป็นใยฟังเท่านั้น เมื่อเธอทราบว่า บิดามีลูกสาวอีกคนคือ อากิระ โดยปล่อยให้เจริญวัยอยู่ในวัด คะซุฮะก็พยายามทำดีต่ออากิระโดยเห็นว่าเป็นหน้าที่ของเธอจะต้องชดใช้ความผิดของบิดา คาซึฮะนั้นเฝ้าดูแลอะกิระมิได้ห่างถึงขนาดที่กลายเป็นเสียงร่ำลือทั่วไปว่า ทั้งสองมีความสัมพันธ์ฉันชู้สาวกัน   คาซึฮะหลงรักฮารุกะแต่แรกพบ ต่อมา เมื่อได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น ความรักนั้นก็ทวีขึ้นด้วย กระทั่งได้ร่วมเพศกันเป็นนิตย์
โมะโตะกะ โนะงิซะกะ (乃木坂 初佳)	ทะเอะ โอะกะจิมะ (Tae Okajima)
โมะโตะกะเป็นหญิงสาวซึ่งเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัย และแสวงหาค่าเล่าเรียนด้วยการทำงานเป็นสาวใช้ในบ้านของคะซุฮะ แม้ว่าจัดการงานบ้านได้ไม่ดีนัก แต่จิตใจที่อบอุ่นและบุคลิกลักษณะร่าเริงตลกขบขันลบข้อด้อยเหล่านั้นไปสิ้น ในเรื่องสั้นแถมท้ายอนิเมะแต่ละตอน โมะโตะกะเป็นตัวนาง ทำหน้าที่แสดงตลกให้ตัวละครอื่น ๆ ยิ้มหัว และได้หลงรักฮะรุกะแม้เขาอายุน้อยกว่าก็ตาม กระทั่งได้ร่วมประเวณีกันเรื่อย ๆ ด้วย
ตัวละครรอง
โคะซุเอะ คุระนะงะ (倉永 梢)	ยุกะริ มิเนะงิชิ (Yukari Minegishi)
โคะซุเอะเป็นเพื่อนร่วมโรงเรียนกับตัวละครหลักข้างต้น เธอเป็นประธานกรรมการนักเรียนและเป็นหัวหน้าห้องของฮะรุกะ จึงอุทิศตนคอยเฝ้าระวังกวดขันให้เพื่อน ๆ ประพฤติปฏิบัติตนอยู่ในร่องในรอย ทว่า เพื่อนฝูงเห็นว่า เธอมีน้ำใจไม่แน่ไม่นอน แม้ว่าเธอจะดูแลพวกเขาเป็นอย่างดีก็ตาม โคะซุเอะเป็นอีกคนหนึ่งที่ไปพบฮะรุกะสมสู่อยู่กับโซะระซึ่งหน้า ซึ่งทำให้เธอตื่นตกใจเป็นอันมาก ทั้งยังเจ็บช้ำน้ำใจด้วยเพราะเธอหลงรักฮะรุกะอยู่ ในท้ายเรื่อง แม้ว่าเพื่อน ๆ ยอมรับความรักแบบฮะรุกะกับโซะระ แต่เธอเป็นผู้เดียวที่ยังทำใจรับมิได้
ยะฮิโระ อิฟุกุเบะ (伊福部 やひろ)	เรียวโกะ ทะนะกะ (Ryōko Tanaka)
ยะฮิโระเป็นเจ้าของร้านชำซึ่งอยู่ต้นบันไดนาคขึ้นสู่วัดที่อะกิระอาศัย เธอรับเป็นผู้ปกครองของอะกิระ เธอยังเป็นเพื่อนสนิทของโมะโตะกะ และมักชวนกันร่ำสุรา ซึ่งเป็นเหตุให้โมะโตะกะพอใจในสุรายาเมาไปด้วย ยะฮิโระมีโทสะเป็นเจ้าเรือนและมีอุปนิสัยหุนหันพลันแล่น ทั้งนี้ เพราะเธอได้ประสบเรื่องราวทุกข์ใจทำนองคำสัญญาจอมปลอมและความฝันลม ๆ แล้ง ๆ มานักต่อนัก
เรียวเฮ นะกะซะโตะ (中里 亮平)	ทะกุโร นะกะกุนิ (Takurō Nakakuni)
เรียวเฮเป็นเพื่อนร่วมโรงเรียนกับเหล่าตัวละครหลัก แม้เป็นนักเลงผู้หญิง แต่น้ำใจงามคอยสงเคราะห์เพื่อน ๆ เสมอ และมีแววตาแหลมคมสามารถมองเห็นต้นตอปัญหาของผองเพื่อนได้อย่างทะลุปรุโปร่ง จึงช่วยเหลือพวกเขาได้ถูกจุด

แหล่งข้อมูลอื่น

• (ญี่ปุ่น) เว็บไซต์เกม โยะซุงะโนะโซะระ เก็บถาวร 2010-09-21 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
• (ญี่ปุ่น) เว็บไซต์เกม ฮะรุกะโนะโซะระ เก็บถาวร 2011-01-29 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
• (ญี่ปุ่น) เว็บไซต์อนิเมะ
• (ญี่ปุ่น) เว็บไซต์มังงะเล่มหนึ่ง เก็บถาวร 2016-03-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
• (ญี่ปุ่น) เว็บไซต์มังงะเล่มสอง เก็บถาวร 2016-03-04 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
• (อังกฤษ) ฤดูร้อนอ้อนรัก (อนิเมะ) ที่เครือข่ายข่าวอนิเมะ