ฤดูพายุไซโคลนแปซิฟิกใต้ พ.ศ. 2563–2564

พายุไซโคลนเขตร้อนกำลังแรงระดับ 5 (มาตราออสเตรเลีย)
พายุไซโคลนเขตร้อนระดับ 5 (SSHWS)
<img alt="" src="//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/81/Yasa_2020-12-16_0215Z.jpg/150px-Yasa_2020-12-16_0215Z.jpg" decoding="async" width="150" height="200" class="mw-file-element" data-file-width="5400" data-file-height="7200">	<img alt="" src="//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/ac/Yasa_2020_track.png/150px-Yasa_2020_track.png" decoding="async" width="150" height="93" class="mw-file-element" data-file-width="2700" data-file-height="1669">
ระยะเวลา	11 – 19 ธันวาคม
ความรุนแรง	250 กม./ชม. (155 ไมล์/ชม.) (10 นาที); 899 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 26.55 นิ้วปรอท)

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (มาตราออสเตรเลีย)
พายุโซนร้อน (SSHWS)
<img alt="" src="//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e0/01F_2020-12-12_0130Z.jpg/150px-01F_2020-12-12_0130Z.jpg" decoding="async" width="150" height="187" class="mw-file-element" data-file-width="4700" data-file-height="5857">	<img alt="" src="//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/7/7b/01F_2020_track.png/150px-01F_2020_track.png" decoding="async" width="150" height="93" class="mw-file-element" data-file-width="2700" data-file-height="1669">
ระยะเวลา	8 – 12 ธันวาคม
ความรุนแรง	55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) (10 นาที); 998 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 29.47 นิ้วปรอท)

ฤดูพายุไซโคลนแปซิฟิกใต้ พ.ศ. 2563–2564
	แผนที่สรุปฤดูกาล
ขอบเขตฤดูกาล
ระบบแรกก่อตัว	8 ธันวาคม พ.ศ. 2563
ระบบสุดท้ายสลายตัว	11 เมษายน พ.ศ. 2564
พายุมีกำลังมากที่สุด
ชื่อ	ยาซา
• ลมแรงสูงสุด	250 กม./ชม. (155 ไมล์/ชม.); (เฉลี่ย 10 นาที)
• ความกดอากาศต่ำที่สุด	899 hPa (มิลลิบาร์)
สถิติฤดูกาล
ความแปรปรวนทั้งหมด	13 ลูก, (ไม่เป็นทางการ 1 ลูก)
พายุดีเปรสชันทั้งหมด	11 ลูก, (ไม่เป็นทางการ 1 ลูก)
พายุไซโคลนเขตร้อน	6 ลูก, (ไม่เป็นทางการ 1 ลูก)
พายุไซโคลนกำลังแรง	3 ลูก
ผู้เสียชีวิตทั้งหมด	ทั้งหมด 7 คน
ความเสียหายทั้งหมด	246.7 ล้านดอลลาร์สหรัฐ; (ค่าเงิน USD ปี 2021)
	ฤดูพายุไซโคลนแปซิฟิกใต้; 2561–62, 2562–63, 2563–64, 2564–65, 2565–66

ฤดูพายุไซโคลนแปซิฟิกใต้ พ.ศ. 2563–64 เป็นช่วงฤดูที่เคยมีการก่อตัวของพายุหมุนเขตร้อนภายในมหาสมุทรแปซิฟิกใต้ ถึงทางตะวันออกของเส้น 160°ตะวันออก ฤดูกาลอย่างเป็นทางการเริ่มนับตั้งแต่วันที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2563 ไปจนถึง 30 เมษายน พ.ศ. 2564 อย่างไรก็ตาม พายุหมุนเขตร้อนสามารถก่อตัวได้ตลอดเวลาในระหว่างวันที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2563 ถึง 30 มิถุนายน พ.ศ. 2564 และจะถูกนับรวมไปเป็นส่วนหนึ่งของฤดูกาลด้วย ในตลอดฤดูกาลนี้ พายุหมุนเขตร้อนจะถูกตรวจสอบโดยศูนย์อุตุนิยมวิทยาชำนัญพิเศษประจำภูมิภาค (RSMC) ในนันจี และศูนย์เตือนภัยพายุหมุนเขตร้อนในบริสเบน, ออสเตรเลีย และ เวลลิงตัน, นิวซีแลนด์ นอกจากนั้นยังมี ศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม (JTWC) ซึ่งจะออกคำเตือนอย่างไม่เป็นทางการเพื่อความสนใจของชาวอเมริกัน

RSMC นันจี จะออกการเตือนภัยโดยแนบหมายเลขและตัวอักษร F ต่อท้ายให้กับพื้นที่ความแปรปรวนของอากาศที่ก่อตัวขึ้นภายในหรือเคลื่อนตัวเข้าสู่แอ่ง ในขณที่ JTWC จะให้รหัสเรียกขานกับพายุหมุนเขตร้อน และใช้ตัวอักษร P ต่อท้าย โดยกรมอุตุนิยมวิทยาฟีจี สำนักอุตุนิยมวิทยา และ เมทเซอร์วิส จะใช้มาตราพายุหมุนเขตร้อนของออสเตรเลียเป็นหลักและวัดความเร็วลมในช่วงสิบนาที ขณะที่ศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วมจะวัดความเร็วลมใน 1 นาที และใข้มาตราเฮอริเคนแซฟเฟอร์–ซิมป์สัน (SSHWS) มาเทียบเคียง

พายุ แก้

พายุดีเปรสชันเขตร้อน 01F แก้

พายุไซโคลนกำลังแรงยาซา แก้

พายุไซโคลนซาซู แก้

พายุไซโคลนเขตร้อนระดับ 2 (มาตราออสเตรเลีย)

พายุโซนร้อน (SSHWS)

ระยะเวลา

11 – 16 ธันวาคม

ความรุนแรง

95 กม./ชม. (60 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
980 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 28.94 นิ้วปรอท)

พายุดีเปรสชันเขตร้อน 04F แก้

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (มาตราออสเตรเลีย)

ระยะเวลา

22 – 28 มกราคม

ความรุนแรง

ไม่ทราบความเร็วลม
999 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 29.5 นิ้วปรอท)

พายุไซโคลนกำลังแรงอานา แก้

พายุไซโคลนเขตร้อนกำลังแรงระดับ 3 (มาตราออสเตรเลีย)

พายุไซโคลนเขตร้อนระดับ 1 (SSHWS)

ระยะเวลา

26 มกราคม – 1 กุมภาพันธ์

ความรุนแรง

120 กม./ชม. (75 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
970 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 28.64 นิ้วปรอท)

ภายในมหาสมุทรแปซิฟิกใต้ พายุดีเปรสชันเขตร้อนจะถูกตัดสินว่ามีกำลังเป็นพายุไซโคลนเมื่อมันมีความเร็วลมที่ 65 กม./ชม. และจะต้องมีการปรากฏชัดของพายุเกลขึ้นที่อย่างน้อยครึ่งหนึ่งของศูนย์กลางพายุ โดยพายุดีเปรสชันเขตร้อนที่ทวีกำลังเป็นพายุไซโคลนภายในขอบเขตระหว่างเส้นศูนย์สูตรลงไปทางใต้ถึงเส้นขนานที่ 25 องศาใต้ และระหว่างเส้นเมริเดียนที่ 160 องศาตะวันออก ถึง 20 องศาตะวันตก จะได้รับชื่อจากกรมอุตุนิยมวิทยาฟีจี (FMS) ขณะที่พายุดีเปรสชันเขตร้อนที่ทวีกำลังเป็นพายุไซโคลนทางใต้ของเส้นขนานที่ 25 องศาใต้ในขอบเขตเส้นเมริเดียนเดียวกันกับข้างต้น จะได้รับชื่อจากเมทเซอร์วิซแห่งนิวซีแลนด์ (MetService) ซึ่งทำงานร่วมกันกับกรมอุตุนิยมวิทยาฟีจี ส่วนพายุไซโคลนใดที่เคลื่อนตัวมาจากแอ่งภูมิภาคออสเตรเลีย ซึ่งพายุเหล่านั้นจะได้รับชื่อจากสำนักอุตุนิยมวิทยามาก่อนแล้ว จะคงชื่อเดิมของพายุนั้นไว้^[1]

ยาซา
ซาซู
อานา
บีนา

ดูเพิ่ม แก้

รายชื่อฤดูพายุไซโคลนแปซิฟิกใต้
ฤดูพายุเฮอร์ริเคนแปซิฟิก: 2563, 2564
ฤดูพายุเฮอร์ริเคนแอตแลนติก: 2563, 2564
ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก: 2563, 2564
ฤดูพายุไซโคลนมหาสมุทรอินเดีย: 2563, 2564
ฤดูพายุไซโคลนมหาสมุทรอินเดียตะวันตก-ใต้ พ.ศ. 2563–2564
ฤดูพายุไซโคลนภูมิภาคออสเตรเลีย พ.ศ. 2563–2564

อ้างอิง แก้

↑ RA V Tropical Cyclone Committee (October 11, 2018). Tropical Cyclone Operational Plan for the South-East Indian Ocean and the Southern Pacific Ocean 2018 (PDF) (Report). World Meteorological Organization. pp. I–4 – II–9 (9–21). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2018-10-12. สืบค้นเมื่อ October 12, 2018.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้

องค์การอุตุนิยมวิทยาโลก (อังกฤษ)
สำนักงานอุตุนิยมวิทยาออสเตรเลีย (อังกฤษ)
สำนักบริการอุตุนิยมวิทยาฟีจี (อังกฤษ)
ศูนย์บริการอุตุนิยมวิทยาแห่งนิวซีแลนด์ (อังกฤษ)
ศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม (อังกฤษ)

[SPAC_TCOP-1] RA V Tropical Cyclone Committee (October 11, 2018). Tropical Cyclone Operational Plan for the South-East Indian Ocean and the Southern Pacific Ocean 2018 (PDF) (Report). World Meteorological Organization. pp. I–4 – II–9 (9–21). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2018-10-12. สืบค้นเมื่อ October 12, 2018.

[1]