รายชื่อมหาวิทยาลัยเก่าแก่ที่สุดที่ยังเปิดสอน

บทความรายชื่อวิกิมีเดีย


รายชื่อมหาวิทยาลัยเก่าแก่ที่สุดที่ยังเปิดสอน[1] ในบทความนี้ต้องเป็นมหาวิทยาลัยที่มีคุณสมบัติตรงตามนิยามมหาวิทยาลัย ณ วันที่ก่อตั้ง และจะต้องก่อตั้งก่อน พ.ศ. 2043[2] (ตรงกับรัชสมัยของสมเด็จพระรามาธิบดีที่ 2 หลังสถาปนากรุงศรีอยุธยามาแล้ว 150 ปี) และจะต้องมีการเรียนการสอนอย่างต่อเนื่องโดยไม่ได้หยุดกิจกรรมอย่างสำคัญมาถึงปัจจุบัน

เนื่องจากการให้ปริญญาสำหรับการศึกษาขั้นสูงในประวัติศาสตร์ที่ผ่านมาเกิดขึ้นในยุโรปและตะวันออกกลางเป็นส่วนใหญ่ และนิยามมหาวิทยาลัยสมัยใหม่หมายถึงสถานศึกษาที่มีความสามารถในการให้ปริญญา มหาวิทยาลัยเก่าแก่ที่มีคุณสมบัติตรงนิยามสมัยใหม่ดังกล่าวจึงอยู่ในยุโรปหรือ ตะวันออกใกล้[3][4] แต่หากขยายนิยามให้กว้างขึ้นรวมไปถึงมหาวิทยาลัยโบราณที่เดิมไม่ได้มีการให้ปริญญาในขณะนั้นแต่ให้ในปัจจุบันด้วยแล้ว รายชื่อนี้อาจมีมากขึ้นโดยรวมไปถึงสถาบันอื่นๆ ทั้งในยุโรปและส่วนอื่นของโลกอีกหลายมหาวิทยาลัย

สุดท้าย แม้ด้วยบทบัญญัติของมหาวิทยาลัยต่างๆ ในยุโรปก็ยังมีข้อโต้เถียงเล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับการกำหนดว่ามหาวิทยาลัยใดกันแน่ที่เป็นมหาวิทยาลัยของแผ่นดินใหญ่ยุโรป มหาวิทยาลัยโบโลญญาที่เกิดก่อน มหาวิทยาลัยปารีสเป็นมหาวิทยาลัยที่ก่อตั้งโดยนักศึกษาที่รวมตัวกันหาครูผู้สอน ในขณะที่มหาวิทยาลัยปารีสก่อตั้งโดยคณะผู้สอนแล้วจึงหานักศึกษามาเรียน บางแห่ง (โดยเฉพาะมหาวิทยาลัยปารีส) ก็ยังพยามยามอ้างว่าตนเองเริ่มต้นด้วยการเป็นมหาวิทยาลัยแท้มาแต่ต้น แต่ก็ยังเป็นที่ยอมรับกันโดยทั่วไปว่ามหาวิทยาลัยโบโลนาตั้งขึ้นก่อนมหาวิทยาลัยปารีส การศึกษาเมื่อเร็วๆ นี้พบว่ามีกิจกรรมต่างๆ ในลักษณะของมหาวิทยาลัยได้มีมาแล้วตั้งแต่ พ.ศ. 1621 (ก่อนสถาปนากรุงสุโขทัย 170 ปี) ซึ่งหมายความว่ามหาวิทยาลัยแห่งแรกของยุโรปอาจเป็นมหาวิทยาลัยซาลามังกา (University of Salamanca) ซึ่งเก่าแก่มากกว่าทั้งสองมหาวิทยาลัยที่กล่าวมาแล้ว

มหาวิทยาลัยที่ก่อตั้งก่อน พ.ศ. 2043 แก้

ปี พ.ศ. ที่ตั้งปัจจุบัน ชื่อ หมายเหตุ
1631   โบโลญญา, อิตาลี มหาวิทยาลัยโบโลญญา มหาวิทยาลัยที่ก่อตั้งในโลกตะวันตกเป็นแห่งแรก
1693   ปารีส, ฝรั่งเศส มหาวิทยาลัยปารีส วันก่อตั้งแน่นอนไม่ปรากฏแต่ก่อน พ.ศ. 1693 เคยถูกให้พักการสอนเมื่อ พ.ศ. 1772 และเมื่อปี พ.ศ. 2513 ถูกแยกออกเป็น 13 มหาวิทยาลัย
1710   ออกซฟอร์ด, อังกฤษ มหาวิทยาลัยออกซฟอร์ด ไม่ปรากฏวันก่อตั้งแน่นอนแต่ก่อน พ.ศ. 1710 (เปิดให้มีการเรียนการสอนมาตั้งแต่ พ.ศ. 1639) ถูกพักการเรียนการสอนใน พ.ศ. 1752 เนื่องจากนักวิชาการถูกประหารชีวิต 2 คน) และในปี พ.ศ. 1878 (เนื่องจากเกิดการจลาจลระหว่างนักศึกษากับชาวบ้าน St. Scholastica riot)
1718   โมเดนา, อิตาลี มหาวิทยาลัยโมเดนาและเรจโจเอมีเลีย University of Modena and Reggio Emilia สืบเนื่องจากข้อเท็จจริงว่าเติบโตจากประวัติของการศึกษาโมเดนา (Modena's studies)
1752   เคมบริดจ์, อังกฤษ มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ ก่อตั้งโดยนักวิชาการที่ลาออกจากมหาวิทยาลัยออกซฟอร์ดหลังการไม่ลงรอยกัน.
1761   ซาลามังกา, สเปน มหาวิทยาลัยซาลามังกา (University of Salamanca) มหาวิทยาลัยที่เก่าแก่ที่สุดที่เปิดสอนในสเปน คณะเทววิทยาและกฎหมายโรมันได้แยกออกมาเป็นมหาวิทยาลัยสันตะปาปาแห่งซารามังกา (Pontifical University of Salamanca) ในปี พ.ศ. 2395
1763   มงเปอลีเย, ฝรั่งเศส มหาวิทยาลัยมงเปอลีเย ถูกปิดใน พ.ศ. 2336 เนื่องจากการปฏิวัติฝรั่งเศส และคณะวิชาต่างๆ ถูกสลายตั้งเป็นมหาวิทยาลัยจักรวรรดิฝรั่งเศส (Imperial University of France) เมื่อ พ.ศ. 2351
1765   ปาดัว, อิตาลี มหาวิทยาลัยปาดัว ก่อตั้งโดยนักศึกษากลุ่มใหญ่และคณาจารย์ที่แยกตัวมาจากมหาวิทยาลัยโบโลญญาเพื่อแสวงหาอิสรภาพทางการศึกษา ถูกพักการเรียนการสอน พ.ศ. 1780 - พ.ศ. 1804, พ.ศ. 2052 - พ.ศ. 2060, พ.ศ. 2391 - พ.ศ. 2393
1767   เนเปิลส์, อิตาลี มหาวิทยาลัยเนเปิลส์ เฟเดรีโกที่ 2 (University of Naples Federico II) ก่อตั้งโดยจักรพรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ เฟรเดอริกที่ 2 Frederick II ถูกปิด พ.ศ. 1978-1994, 1994-2009, 2017-2014, 2039-2050, 2070-207, 2074, 2090, 2105, 2128 ฯลฯ[5]
1772   ตูลูซ, ฝรั่งเศส มหาวิทยาลัยตูลูซ ก่อตั้งโดยเคาท์เรย์มอนด์ ที่ 7 Raymond VII.[6]
1776   แบกแดด, อิรัก มหาวิทยาลัยมุสตานสิริยา Mustansiriya University1
(Arabic: الجامعة المستنصرية)
ก่อตั้งโดยอับราชิด กาหลิบ อัล-มุสตานไซร์ (Abbasid Caliph al-Mustansir) ในปี พ.ศ. 1776 และถูกผนวกเข้ากับมหาวิทยาลัยแบกแดดเมื่อ พ.ศ. 2505
1783   ซีเอนา, อิตาลี มหาวิทยาลัยซีเอนา (University of Siena เดิมเรียกชื่อว่า 'Studium Senese'. ถูกปิดเมื่อ พ.ศ. 1945-1947 และ พ.ศ. 2351-2357
1790   กูอิงบรา, โปรตุเกส มหาวิทยาลัยกูอิงบรา (University of Coimbra) ก่อตั้งในกรุงลิสบอนและอยู่ที่นั่นใน พ.ศ. 1833-1851, 1881-1897 และ 1920- 2080
1846   โรม, อิตาลี มหาวิทยาลัยโรมลาซาปีเอนซา (University of Rome La Sapienza) ก่อตั้งโดยพระสันตะปาปาบอนิฟาเซ ที่ 8 (Pope Boniface VIII) แต่กลายเป็นมหาวิทยาลัยของรัฐเมื่อ พ.ศ. 2478 สารานุกรมแคทอลิกอ้างว่า มหาวิทยาลัยถูกปิดในตลอดสมัยของพระสันตะปาปาเคลเมนต์ ที่ 7
1849   ออร์เลอ็อง, ฝรั่งเศส มหาวิทยาลัยออร์เลอ็อง (University of Orléans) พ.ศ. 1849 คือปีที่ได้รับการรับรองตามพระบัญญัติพระสันตะปาปาอย่างเป็นทางการ ปีที่ก่อตั้งมหาวิทยาลัยจริงๆ แต่ไม่ได้รับการรับรองคือ พ.ศ. 1778
1851   เปรูจา, อิตาลี มหาวิทยาลัยเปรูจา (University of Perugia) ได้รับการรับรองโดยพระสันตะปาปาเคลเมนต์ ที่ 5
1846   ฟลอเรนซ์ อิตาลี มหาวิทยาลัยฟลอเรนซ์ (University of Florence) ย้ายไปเมืองปิซาระหว่าง พ.ศ. 2016-2040 และ พ.ศ. 2058-2403
1886   ปิซา, อิตาลี มหาวิทยาลัยปิซา (University of Pisa) ไม่มีหลักฐานบันทึกของมหาวิทยาลัยระหว่าง พ.ศ. 1946-2019
1889   บายาโดลิด, สเปน มหาวิทยาลัยบายาโดลิด (University of Valladolid) อ้างว่ามีความติอเนื่องกับมหาวิทยาลัยปาเลนเซีย (University of Palencia) ก่อตั้งเมื่อ พ.ศ. 1755 ที่พาเลนเซีย Palencia[7]
1891   ปราก, สาธารณรัฐเชค มหาวิทยาลัยชาลส์แห่งปราก (Charles University of Prague) สามในสี่คณะวิชาถูกปิดใน พ.ศ. 1962 รวมตัวกับมหาวิทยาลัยเยซูอิดเปลี่ยนชื่อใหม่เป็น “มหาวิทยาลัยชาลส์-เฟอร์ดินานด์" เมื่อ พ.ศ. 2105 แยกตัวเป็นสาขาเยอรมันและเชคเมื่อ พ.ศ. 2425 สาขาเชคถูกปิดสมัยนาซียึดครอง (พ.ศ. 2482-2488) สาขาเยอรมันถูกปิดเมื่อ พ.ศ. 2488 (....ก่อนสถาปนากรุงศรีอยุธยา 2 ปี)
1899   อ็องเฌ, ฝรั่งเศส มหาวิทยาลัยอ็องเฌ (University of Angers) ก่อนการจัดตั้งอย่างเป็นทางการเมื่อ พ.ศ. 1899 ได้เป็นโรงเรียนที่มีชื่อเสียงมากมาแล้วตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 11 (ประมาณ พ.ศ. 1544-1643)[8]
1904   ปาวีอา, อิตาลี มหาวิทยาลัยปาวีอา ( University of Pavia) ถูกปิดในระยะสั้นๆ ระหว่างสงครามอิตาลี (Italian Wars), สงครามนโปเลียน (Napoleonic wars), และ การปฏิวัติปี พ.ศ. 2391 (en:Revolutions of 1848 Revolutions of 1848)
1907   กรากุฟ, โปแลนด์ สถาบันกรากุฟ (Cracow Academy) การดำเนินงานติดขัดในระยะแรกและตั้งตัวได้ตั้งแต่ :en: เป็นต้นมา
1908   เวียนนา, ออสเตรีย มหาวิทยาลัยออสเตรีย University of Vienna เป็นรูปแบบสำหรับมหาวิทยาลัยปารีส
1929   ไฮเดลแบร์ก, เยอรมนี มหาวิทยาลัยรูเพรชท์ คาลส์ แห่งไฮเดลแบร์ก (Ruprecht Karls University of Heidelberg) โอนย้ายไป Neustadt an der Haardt ใน พ.ศ. 2119 - 2126, ถูกกดขี่ระหว่าง [[พ.ศ. 2175]] - 2195 และย้ายออกไปที่ฟรังค์ฟวร์ทอัมไมน์ และที่อื่นในปี พ.ศ. 2232 - 2243[9]
1934   แฟร์รารา, อิตาลี มหาวิทยาลัยแฟร์รารา (University of Ferrara) ไม่มีการสอนระหว่าง พ.ศ. 2337 – 2367 และ พ.ศ. 2391- 2393 [1]
1939   ซาดาร์, โครเอเชีย มหาวิทยาลัยซาดาร์ ( University of Zadar)
1941   โซล, เกาหลีใต้ มหาวิทยาลัยซุงคยุนควัน (Sungkyunkwan University)

ก่อตั้ง พ.ศ. 1941 เมื่อราชวงศ์โจซุนขึ้นครองราชย์แทนราชวงศ์โครยอ

1947   ตูริน, อิตาลี มหาวิทยาลัยตูริน (University of Turin) ไม่มีมหาวิทยาลัยในตูรินระหว่าง พ.ศ. 2079–2109 และในช่วงเวลาระหว่างการยึดครองของนโปเลียน
1952   ไลพ์ซิจ, เยอรมนี มหาวิทยาลัยไลพ์ซิจ ก่อตั้งเมื่อเจ้าหน้าที่ที่พูดภาษาเยอรมันหนีออกจากปรากเนื่องจากวิกฤติการณ์จาน ฮุส (Jan Hus crisis)
1952   มาร์แซย์/แอ็กซ็องพรอว็องส์, ฝรั่งเศส มหาวิทยาลัยพรอว็องส์ (University of Provence)
1953   เซนต์แอนดรูวส์, สกอตแลนด์ มหาวิทยาลัยเซนต์แอนดรูส์ แต่งตั้งโดยสาสน์พระสันตะปาปา
1962   รอสตอค, เยอรมนี มหาวิทยาลัยรอสตอค (University of Rostock) ในช่วงการปฏิรูปโปรเตสแตนท์ (Protestant Reformation), "มหาวิทยาลัยรอสตอคปิดโดยตลอด ปิดนานจนผู้ก่อตั้งใหม่รู้สึกว่าเป็นสถาบันใหม่"[10]
1968   เลอเฟน, เบลเยียม มหาวิทยาลัยคาทอลิกแห่งเลอเฟน (Catholic University of Leuven) 1 ย้ายไป บรัสเซลส์ ใน พ.ศ. 2331 ถูกปิดโดยสาธารณรัฐฝรั่งเศสใน พ.ศ. 2331, เปิดใหม่ พ.ศ. 2359 จัดรูปแบบใหม่ พ.ศ. 2377 ตั้งแต่ พ.ศ. 2511 แยกเป็นมหาวิทยาลัยใช้ภาษาฝรั่งเศส (Université catholique de Louvain), Louvain-la-Neuve และมหาวิทยาลัยใช้ภาษาดัตช์ (Katholieke Universiteit Leuven) และยังคงตั้งอยู่ที่เลอเฟนถึงปัจจุบัน
1974   ปัวตีเย, ฝรั่งเศส มหาวิทยาลัยปัวตีเย (University of Poitiers) 1 มหาวิทยาลัยสมัยใหม่ในปอยเตียส์ก่อตั้งในปี พ.ศ. 2439 โดยรวมกับโรงเรียนอื่นหลายโรง มหาวิทยาลัยดั้งเดิมถูกยุบระหว่างการปฏิวัติฝรั่งเศส
1975   กาน, ฝรั่งเศส มหาวิทยาลัยกาน (University of Caen
1977   กาตาเนีย, อิตาลี (University of Catania) เก่าแก่ที่สุดใน ซิชิลี.
1981   ลุนด์ (Lund), สวีเดน มหาวิทยาลัยลุนด์ (University of Lund) ถูกยกเลิกเมื่อ พ.ศ. 2079 เมื่อเกิดการการปฏิรูปเดนมาร์ก มหาวิทยาลัยลุนด์ได้รับการสถาปนาใหม่อีกครั้งใน พ.ศ. 2209 เดิมเป็นส่วนหนึ่งของเดนมาร์กก่อนมีการเจรจาสันติภาพโรสคิลเด
1984   บอร์โด, ฝรั่งเศส มหาวิทยาลัยบอร์โด (University of Bordeaux) ตั้งอย่างเป็นทางการเมื่อ พ.ศ. 1984 โดยสาสน์พระสันตปาปา ถูกปิดเนื่องจากเกิดการปฏิวัติฝรั่งเศสเมื่อ พ.ศ. 2336 คณะวิทยาศาสตร์และคณะอักษรศาสตร์ได้รับการจัดตั้งใหม่อีกครั้งหนึ่งเมื่อ พ.ศ. 2381 แต่มาได้รับการรับรองสถานะมหาวิทยาลัยเมื่อ พ.ศ. 2439[11]
1993   บาร์เซโลนา, สเปน มหาวิทยาลัยบาร์เซโลนา ( University of Barcelona) มหาวิทยาลัยบาร์เซโลนาถูกปิดโดยราชวงศ์บูร์บงและโอนไปอยู่ที่เมืองเซร์เบรา (Cervera) หลังสงครามสเปนระหว่าง พ.ศ. 2257- -2380
1994   กลาสโกว์, สกอตแลนด์ มหาวิทยาลัยกลาสโกว์
1996   อิสตันบูล, ตุรกี มหาวิทยาลัยอิสตันบูล ( Istanbul University) 1 แรกก่อตั้งเป็นสถาบันชั้นสูงด้านปรัชญาและเทววิทยา ก่อตั้งใหม่อีกครั้งเมื่อ วันที่ 23 กรกฎาคม :en: ใช้ชื่อว่า Darülfünun หรือ “สำนักสหวิทยาศาสตร์” (House of Multiple Sciences) และก่อตั้งใหม่อีกครั้งเป็น เมื่อวันที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2476 เป็นมหาวิทยาลัยศิลปะและวิทยาศาสตร์ (Arts and Sciences University).
1999   ไกรฟ์สวัลด์ (Greifswald), เยอรมนี มหาวิทยาลัยไกรฟ์สวัลด์ (University of Greifswald) มีการเรียนการสอนมาตั้งแต่ พ.ศ. 1979 ถูกปิดระหว่างการปฏิรูปโปรเตสแตนท์ (พ.ศ. 2070 – 2082)
2000   ฟรีบูร์, เยอรมนี มหาวิทยาลัยลุดวิกส์แห่งฟรีบูร์ Albert Ludwigs University of Freiburg ย้ายชั่วคราวไปอยู่ที่เมืองคอนสแตนซ์ระหว่าง พ.ศ. 2229 – 2241 และ พ.ศ. 2256 - 2258
2003   บาเซิล, สวิตเซอร์แลนด์ มหาวิทยาลัยบาเซิล University of Basel
2003   น็องต์, ฝรั่งเศส มหาวิทยาลัยน็องต์ (University of Nantes)
2015   มิวนิก, เยอรมนี มหาวิทยาลัยลุดวิกส์ แมกซิมิลเลียนส์ แห่งมิวนิก (Ludwig Maximilians University of Munich) ต่อตั้งในอิงโกสแตดท์ (Ingolstadt) ใน พ.ศ. 2002 ย้ายไปลานด์ชัท (Landshut) ในปี พ.ศ. 2343 แล้วจึงย้ายไปมิวนิกใน พ.ศ. 2369
2020   ทือบิงเงิน (Tübingen), เยอรมนี มหาวิทยาลัยเอเบอร์ฮาร์ด คาลส์ แห่งทือบิงเงิน (Eberhard Karls University of Tübingen)
2020   ไมนทซ์ (Mainz), เยอรมนี มหาวิทยาลัยโยฮันเนส กูเทนแบร์ก แห่งไมนทซ์ (Johannes Gutenberg University of Mainz) ก่อตั้งในปี พ.ศ. 2020 ถูกปิดเนื่องจากได้รับผลกระทบจากการปฏิวัติฝรั่งเศสในปี พ.ศ. 2335 หลังจากนั้นจึงกลับมาเปิดการเรียนการสอนใหม่อีกครั้งในปี พ.ศ. 2489 ภายหลังการสิ้นสุดลงของสงครามโลกครั้งที่สอง
2020   อุปซอลา, สวีเดน มหาวิทยาลัยอุปซอลา
2202   โคเปนเฮเกน, เดนมาร์ก มหาวิทยาลัยโคปนเฮเกน (University of Copenhagen)
2038   แอเบอร์ดีน, สกอตแลนด์ มหาวิทยาลัยอเบอร์ดีน King's College คิงส์คอลเลจก่อตั้งในปี พ.ศ. 2038 และมาริสชอลซึ่งก่อตั้งเมื่อ พ.ศ. 2136 ต่อมาทั้งสองสถาบันรวมตัวกันเมื่อ พ.ศ. 2403
2038   ซานเตียโกเดกอมโปสเตลา, สเปน มหาวิทยาลัยซานเตียโกเดกอมโปสเตลา (University of Santiago de Compostela) เมื่อปี พ.ศ. 2047 สันตะปาปาจูเลียสที่ 2 ได้อนุมัติให้จัดตั้งมหาวิทยาลัยในซานเตียโกเดกอมโปสเตลาแต่ “สาสน์ตราตั้งไม่ได้รับการอนุมัติจากสันตะปาปาคลีเมนต์ ที่ 7 จนกระทั่งถึง พ.ศ. 2069[12]
2042   มาดริด, สเปน มหาวิทยาลัยกอมปลูเตนเซแห่งมาดริด (Complutense University of Madrid) อ้างว่ามีความต่อเนื่องร่วมมากับ Estudio de Escuelas Generales de Alcalá ซึ่งก่อตั้งเมื่อปี พ.ศ. 1836 ที่อัลกาลาเดเอนาเรส (Alcalá de Henares)
2042   บาเลนเซีย, สเปน มหาวิทยาลัยบาเลนเซีย (University of Valencia) (.....รัชสมัยพระเชษฐาธิราช ก่อนกรุงศรีอยุธยาแตกครั้งแรก 70 ปี)

1 - ข้อถกเถียง/ข้อขัดแย้ง: เกี่ยวกับการนิยามคำว่า มหาวิทยาลัย ซึ่งรวมถึงความสามารถในการประสาทปริญญาในสาขาต่างๆ ที่กว้างขวางนั้น การจัดประเภทของสถาบันการเรียนรู้ที่เก่าแก่มาก เช่นมหาวิทยาลัยโบราณที่มีความติอเนื่องถึงปัจจุบันที่นับเป็นเรื่องที่เป็นปัญหาโต้เถียงกันได้มาก ตัวอย่างเช่น ถ้าขยายนิยามในกว้างขึ้นให้รวมไปถึงสถาบันดึกดำบรรพ์ที่ไม่ได้ให้ปริญญาในตอนแรกแต่เป็นโรงเรียนศาสนาที่เข้มงวดมาเป็นเวลานับศตวรรษ หรือที่หายไปโดยปราศจากร่องรอยเป็นเวลานานมานับได้แล้ว การจัดกลุ่มประเภทอาจรับได้ในบางแง่มุมก็จริงแต่ก็ไม่เป็นที่ยอมรับในวงกว้าง”

มหาวิทยาลัยเก่าแก่ที่สุดหลัง พ.ศ. 2046 จัดตามประเทศและภูมิภาค แก้

ประเทศในยุโรปส่วนใหญ่มีมหาวิทยาลัยมาก่อน พ.ศ. 2043 หลังจากนี้จึงได้แพร่หลายในในประเทศต่างๆ ทั่วโลก:

ข้อควรระวัง แก้

วันที่แน่นอนที่นับเป็นวันเริ่มต้นดำเนินการของมหาวิทยาลัยมักไม่ชัดเจน และมักมีความแตกต่างกันไม่น้อยจากตำนานที่ตกทอดกันมา หรือจากวันที่ สถาบันบรรพบุรุษ (สถาบันเดิมก่อนเป็นมหาวิทยาลัย) ก่อตั้ง ตัวอย่างเช่น การที่เป็นที่ยอมรับโดยทั่วไปในปัจจุบัน ได้แก่วันก่อตั้งของมหาวิทยาลัยออกซฟอร์ดที่ไม่แน่นอน ซึ่งอาจอยู่ระหว่างช่วงกลางตอนปลายของคริสต์ศตวรรษที่ 12 ก็ได้ อย่างไรก็ตาม เป็นที่เห็นกันได้ว่าวิทยาลัยที่มีฉันทานุมัติให้ใบปริญญาตรีได้ด้วยตนเองจริงๆ ได้แก่มหาวิทยาลัยเก่าของอเมริกันซึ่งนับเป็นมหาวิทยาลัยสมัยใหม่แล้ว และถ้านับโดยเงื่อนไขอย่างยุโรป, วิทยาลัยฮาร์วาร์ดได้รับอำนาจเป็นมหาวิทยาลัยเมื่อ พ.ศ. 2185 มหาวิทยาลัยเพนซิลเวเนียเป็นมหาวิทยาลัยแรกที่เรียกตัวเองว่า “มหาวิทยาลัย” แต่ทั้งฮาร์วาร์ดหรือมหาวิทยาลัยยุคอาณานิคม 7 แห่ง (seven other Colonial American colleges) ในสมัยนั้น ไม่มีแห่งใดที่จะมีขนาดและหลากหลายเท่ามหาวิทยาลัยในยุโรปในยุคนั้น มหาวิทยาลัยอเมริกันแห่งแรกที่เปิดการสอนระดับบัณฑิตศึกษาและให้ปริญญาเอกได้แก่มหาวิทยาลัยเยลเมื่อ พ.ศ. 2403

ดูเพิ่ม แก้

อ้างอิง แก้

  1. นี่คือรายชื่อของมหาวิทยาลัยที่เก่าแก่ที่สุดในโลกที่รอดมาได้ทุกวันนี้ การตรวจสอบที่สถาบันอยู่ที่นี่ก็เป็นสิ่งจำเป็นในการสร้างแนวคิดของวิทยาลัย โดยปกติจะพิจารณาว่าการให้ประกาศนียบัตรหรือปริญญาเป็นหนึ่งในปัจจัย เป็นผลให้แนวความคิดนี้ไม่รวมถึงสถาบันการศึกษาภาษาจีนเช่น University of Nanking (จิงอิมพีเรียลสถาบัน) ซึ่งยังคงมีอยู่ก่อตั้งขึ้นในปี 259 เป็นมันไม่ได้ให้ "จบการศึกษา" ในความหมายที่เข้มงวดที่สุด แต่เตรียมที่ นักเรียนสำหรับการทดสอบที่ได้มาตรฐานถูกทำโดยรัฐเพื่อให้เกิดการศึกษาระดับปริญญาหรือตำแหน่งอย่างเป็นทางการ ในทำนองเดียวกันคุณควรจะตั้งคำถามความเหมาะสมของสถาบันการศึกษาในยุคกลางของประเทศอาหรับ (Madrassas) ในรายการนี้เพราะสถาบันไม่ได้ให้สิทธิ์ "ประกาศนียบัตร" หรือ "จบการศึกษา" ใบอนุญาตลงนามอาจารย์ในชื่อของตัวเองไม่ได้เป็นสถาบันที่นักเรียนเสร็จสิ้นการฝึกอบรมของเขากับคอลเลกชันของใบอนุญาตสำหรับครูผู้สอน แต่ไม่ได้ของสถาบันดังกล่าว | William J. Courtenay, Jürgen Miethke, David B. Priest. Universities and Schooling in Medieval Society. Brill Academic Publishers, 2000. ISBN 90-04-11351-7. Page 96.
  2. Bender, Thomas (1991), The university and the city: from medieval origins to the present, Oxford: Oxford University Press, pp. 13–14, ISBN 978-0-19-506775-0, "The statement that all universities are descended either directly or by migration from these three prototypes [Oxford, Paris, and Bologna] depends, of course, on one's definition of a university. And I must define a university very strictly here. A university is something more than a center of higher education and study. One must reserve the term university for—and I'm quoting Rashdall here—"a scholastic guild, whether of masters or students, engaged in higher education and study," which was later defined, after the emergence of universities, as studium generale."
  3. Alatas, Syed Farid, "From Jami`ah to University: Multiculturalism and Christian–Muslim Dialogue", Current Sociology, 54 (1): 112–32
  4. Makdisi, George (April–June 1989), "Scholasticism and Humanism in Classical Islam and the Christian West", Journal of the American Oriental Society, 109 (2): 175-182 [175-77]{{citation}}: CS1 maint: date format (ลิงก์)
  5. Grenler, Paul F. The Universities of the Italian Renaissance. Johns Hopkins University Press, 2004. Pages 43-44.
  6. Britannica Online Encyclopedia, Universities of Toulouse I, II, and III
  7. "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-12-12. สืบค้นเมื่อ 2008-06-27.
  8. Catholic Encyclopedia, University of Angers
  9. See: Ridder-Symoens, Hilde de. A History of the University in Europe. Cambridge University Press, 2003. Page 83.
  10. Quoted from: Chadwick, Owen. The Early Reformation on the Continent. Oxford University Press, 2003. Page 257.
  11. Official website of University of Bordeaux IV, History เก็บถาวร 2008-03-07 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน
  12. See: Ridder-Symoens, Hilde de. A History of the University in Europe. Cambridge University Press, 2003. Page 84.