รายชื่อนายกรัฐมนตรีเนปาล
ตำแหน่งนายกรัฐมนตรีแห่งเนปาล (เนปาล: नेपालको प्रधानमन्त्री, อักษรโรมัน: เนปาลาโก ประธานมนตรี) ในรูปแบบใหม่ถูกเรียกด้วยชื่อที่แตกต่างกันในช่วงเวลาต่าง ๆ ในประวัติศาสตร์เนปาล ในยุคสมัยของกษัตริย์ราชวงศ์ศาหะ มุลกาจิส (หัวหน้า กาจิส) หรือเจาตาริยาส ทำงานในฐานะนายกรัฐมนตรีในสภาแห่ง 4 เจาตาริยาส, 4 กาจิส, และเจ้าหน้าที่จิปาถะ เหล่า ภราดาส (เสนาบดี) ถูกเลือกมาจากตระกูลที่มีวรรณะสูงและมีอิทธิพลทางการเมือง เช่น ตระกูลปันเด ตระกูลบัสนียัต และตระกูลถาปะ ขุนนางกุรข่าส่วนใหญ่มาจากตระกูลวรรณะกษัตริย์และพวกเขามีสถานะที่มั่นคงในการบริหารกิจการพลเรือน[1] นายกรัฐมนตรีเนปาลตั้งแต่ 1768-1950 เป็นพวกวรรณะกษัตริย์ ยกเว้นรานา นาถ ปูดยาลที่เป็นพราหมณ์[2] การจัดสรรอำนาจของฝ่ายบริหารมีความผลัดเปลี่ยนระหว่าง กาจิส และ เจาตาริยาส ใน ค.ศ. 1804 นั้น ตำแหน่งที่มีอำนาจเพียงตำแหน่งเดียวได้แก่ มุคติยาร์ ซึ่งสถาปนาโดยพระเจ้ารณพหาทุร ศาหะซึ่งมีอำนาจบริหารของประเทศ[3] มุคติยาร์ ดำรงสถานะเป็นหัวหน้าฝ่ายบริหารเรื่อยมาจนกระทั่งการจัดตั้งตำแหน่งนายกรัฐมนตรีในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1843 โดย มาทาบาร์ ซิงห์ ถาปะ ผู้เป็น มุคติยาร์ ตลอดจนนายกรัฐมนตรีและผู้บัญชาการกองทัพเนปาล[4][5] ในยุคสมัยของตระกูลรานา ตำแหน่งนายกรัฐมนตรีกลายเป็นตำแหน่งสืบสายโลหิตและมีการเพิ่มตำแหน่ง — มหาราชาแห่งลัมจังและกัสกี ผู้บัญชาการทหารสูงสุดเนปาล และ ประธานเครื่องราชอิสสริยาภรณ์แห่งเนปาล
หลังการปฏิวัติเนปาล 1951 พลเมืองที่ไม่ใช่ชนชั้นสูงเช่น มาตริกา ปราสาท โคอีราลา ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรียังคงอยู่ภายใต้การประกาศของพระมหากษัตริย์เนปาล การเลือกตั้งครั้งแรกได้รับการจัดตั้งใน 1959 และภิชเวชวาร์ ปราสาท โคอีราลากลายเป็นนายกรัฐมนตรีคนแรกที่ได้รับเลือกตั้ง อย่างไรก็ตาม เขาถูกปลดและจำคุกใน 1960 โดยสมเด็จพระราชาธิบดีมเหนทรพีรพิกรมศาหะเทวะ ผู้ทรงสร้างระบอบเผด็จการแบบคณาธิปไตยคือระบบปัญจญัติ และเนปาลก็ไม่มีรัฐบาลประชาธิปไตยจนกระทั่ง ค.ศ. 1990 หลังการเคลื่อนไหวจานา อันโดลันใน ค.ศ. 1990 ประเทศจึงเปลี่ยนเป็นระบอบราชาธิปไตยในรัฐบาล การล้มเลิกราชาธิปไตยในวันที่ 28 พฤษภาคม 2008 โดยสภาร่างรัฐธรรมนูญชุดที่ 1 แล้วประเทศก็เปลี่ยนแปลงเป็นระบอบสหพันธรัฐสาธารณรัฐประชาธิปไตย
หัวหน้ารัฐบาลแห่งราชอาณาจักรเนปาล (1768–2008) แก้
ก่อน 1800 แก้
No. | รูป | นาม (กำเนิด–อสัญกรรม) |
สมัย | ตำแหน่ง | กษัตริย์ (Reign) | |
---|---|---|---|---|---|---|
เริ่มดำรงตำแหน่ง | พ้นจากตำแหน่ง | |||||
1 | วามชราช ปันเด (1739–1785) |
ป. 1776 | ป. 1779 | เทวัญ[note 1] | พระเจ้าประตาปสิงห์ ศาหะ (1751–1777) | |
2 | ศวารัพ ซิงห์ การ์กี (1751–1785) |
ป. 1776 | ป. 1777 | เทวัญ[note 2] | ||
3 | ซาร์บาจิต รานา มาการ์ (1750–1778) |
ป. 1777 | ป. 1778 | กาจี/มุลกาจี[note 3] | พระเจ้ารณพหาทุร ศาหะ (1775–1806) | |
(1) | วามชราช ปันเด (1739–1785) |
ป. 1782 | ป. 1785 | เทวัญ/มนตรีนายก[note 4] | ||
4 | อภิมัน ซิงห์ บัสนียัต (1744–1800) |
ป. 1785 | ป. 1794 | มุลกาจี[note 5] | ||
— | เจ้าชายบะฮะดูร์ศาหะ (1757–1797) |
ป. 1785 | ป. 1794 | Mul–Chautariya[note 6] | ||
5 | กฤติมัน ซิงห์ บัสนียัต (1760–1801) |
ป. 1794 | ป. 1801 | มุลกาจี[note 7] | ||
พระเจ้าคีรวาณยุทธพิกรม ศาหะ (1799–1816) | ||||||
6 | ภัคทวาร์ ซิงห์ บัสนียัต (1759–1840) |
ป. 1801 | ป. 1803 | มุลกาจี[note 8] |
มุลกาจีและมุกติยาร์ยุครุ่งเรืองของราชวงศ์ศาหะและก่อนยุครานา แก้
No. | รูป | นาม (กำเนิด–อสัญกรรม) |
สมัย | กษัตริย์ (Reign) | |
---|---|---|---|---|---|
เริ่มดำรงตำแหน่ง | พ้นจากตำแหน่ง | ||||
1 | ดาโมดาร์ ปันเด (1752–1804) |
กุมภาพันธ์ 1803 | มีนาคม 1804 | พระเจ้าคีรวาณยุทธพิกรม ศาหะ (1799–1816) | |
— | เจ้าชายรณพหาทุร ศาหะ (1775–1806) |
1804[note 9] | 26 เมษายน 1806 | ||
2 | ภีมเสน ถาปะ (1775–1839) |
1806 | กรกฎาคม 1837 | ||
พระเจ้าราเชนทรพิกรม ศาหะ (1816–1847) | |||||
3 | รานา จัง ปันเด (1789–1843) 1st time |
1837 | 1837 | ||
4 | รังกา นาถ ปูดยาล (1773–?) 1st time |
ตุลาคม 1837 | สิงหาคม 1838 | ||
5 | เชาทาริยะ ปุสการ์ ศาหะ (1784–1846) |
ตุลาคม 1838 | 1839 | ||
(3) | รานา จัง ปันเด (1789–1843) 2nd time |
เมษายน 1839 | 1840 | ||
(4) | รังกา นาถ ปูดยาล (1773–?) 2nd time |
1840 | 1840 | ||
6 | ฟาเตห์ จุง ศาหะ (1805–1846) 1st time |
พฤศจิกายน 1840 | มกราคม 1843 | ||
7 | มาทาบาร์ ซิงห์ ถาปะ (1798–1845) |
พฤศจิกายน 1843 | 25 ธันวาคม 1843 |
นายกรัฐมนตรีก่อนสมัยตระกูลรานา (1843–1846) แก้
No. | รูป | นาม (กำเนิด–อสัญกรรม) |
สมัย | รัฐบาล | กษัตริย์ (Reign) | |
---|---|---|---|---|---|---|
เริ่มดำรงตำแหน่ง | พ้นจากตำแหน่ง | |||||
(7) | มาทาบาร์ ซิงห์ ถาปะ (1798–1845) |
25 ธันวาคม 1843 | 17 พฤษภาคม 1845 | – | พระเจ้าราเชนทรพิกรม ศาหะ (1816–1847) | |
(6) | ฟาเตห์ จุง ศาหะ (1805–1846) ครั้งที่ 2 |
กันยายน 1845 | 14 กันยายน 1846 | Fateh Jung Shah II |
นายกรัฐมนตรีภายใต้ตระกูลรานา(1846–1951) แก้
No. | รูป | นาม (กำเนิด–อสัญกรรม) |
สมัย | กษัตริย์ (Reign) | ||
---|---|---|---|---|---|---|
เริ่มดำรงตำแหน่ง | พ้นจากตำแหน่ง | จำนวนวัน | ||||
8 | จุง บะฮะดูร์ รานา (1816–1877) ครั้งแรก |
15 กันยายน 1846 | 1 สิงหาคม 1856 | 3608 | พระเจ้าสุเรนทรพิกรมศาหะ (1847–1881) | |
9 | บาม บะฮะดูร์ กุนวาร์ (1818–1857) |
1 สิงหาคม 1856 | 25 พฤษภาคม 1857 | 297 | ||
— | กฤษณะ บะฮะดูร์ กุนวาร์ รานา (1823–1863) รักษาการ |
25 พฤษภาคม 1857 | 28 มิถุนายน 1857 | 34 | ||
(8) | จุง บะฮะดูร์ รานา (1816–1877) ครั้งที่ 2 |
28 มิถุนายน 1857 | 25 กุมภาพันธ์ 1877 | 7182 | ||
10 | ราโนธิป ซิงห์ กุนวาร์ (1825–1885) |
25 กุมภาพันธ์ 1877 | 22 พฤศจิกายน 1885 | 3192 | ||
พระเจ้าปฤษถวีพีรพิกรมศาหะเทวะ (1881–1911) | ||||||
11 | พีร ซัมเซร์ จัง บะฮะดูร์ รานา (1852–1901) |
22 พฤศจิกายน 1885 | 5 มีนาคม 1901 | 5581 | ||
12 | เทว ซัมเซร์ จัง บะฮะดูร์ รานา (1862–1914) |
5 มีนาคม 1901 | 27 มิถุนายน 1901 | 114 | ||
13 | จันทรา ซัมเซร์ จัง บะฮะดูร์ รานา (1863–1929) |
27 มิถุนายน 1901 | 26 พฤศจิกายน 1929 | 10379 | ||
พระเจ้าตริภูวันพีรพิกรมศาหะเทวะ (1911–1955) | ||||||
14 | ภีมะ ซัมเซร์ จัง บะฮะดูร์ รานา (1865–1932) |
26 พฤศจิกายน 1929 | 1 กันยายน 1932 | 1010 | ||
15 | ยุทธา ซัมเซร์ จัง บะฮะดูร์ รานา (1875–1952) |
1 กันยายน 1932 | 29 พฤศจิกายน 1945 | 4837 | ||
16 | ปัทมา ซัมเซร์ จัง บะฮะดูร์ รานา (1882–1961) |
29 พฤศจิกายน 1945 | 30 เมษายน 1948 | 883 | ||
17 | โมฮัน ซัมเซร์ จัง บะฮะดูร์ รานา (1885–1967) |
30 เมษายน 1948 | 12 พฤศจิกายน 1951 | 1291 |
นายกรัฐมนตรีในช่วงเปลี่ยนผ่าน (1951–1960) แก้
No. | รูป | นาม (กำเนิด–อสัญกรรม) |
สมัย | เลือกตั้ง | พรรค | รัฐบาล | กษัตริย์ (Reign) | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
เริ่มดำรงตำแหน่ง | พ้นจากตำแหน่ง | จำนวนวัน | ||||||||
18 | มาตริกา ปราสาท โคอีราลา (1912–1997) 1st time |
16 พฤศจิกายน 1951 | 14 สิงหาคม 1952 | 272 | — | เนปาลีคองเกรส | M.P. Koirala I | สมเด็จพระราชาธิบดีตริภูวณพีรพิกรมศาหะเทวะ (1911–1955) | ||
— | บริหารราชการแผ่นดินโดยตรงจากกษัตริย์ ตริภูวันพีรพิกรมศาหะเทวะ (1906–1955) |
14 สิงหาคม 1952 | 15 มิถุนายน 1953 | 305 | — | |||||
(18) | มาตริกา ปราสาท โคอีราลา (1912–1997) 2nd time |
15 มิถุนายน 1953 | 11 เมษายน 1955 | 668 | — | รัสตรียประชา | M.P. Koirala II | |||
สมเด็จพระราชาธิบดีมเหนทรพีรพิกรมศาหะเทวะ (1955–1972) | ||||||||||
— | สูรยะ บะฮะดูร์ ถาปะ (1928–2015) รักษาการ |
11 เมษายน 1955 | 14 เมษายน 1955 | 3 | – | |||||
— | บริหารราชการแผ่นดินโดยตรงจากกษัตริย์ มเหนทราพีรพิกรมศาหะเทวะ (1920–1972) |
14 เมษายน 1955 | 27 มกราคม 1956 | 288 | — | |||||
19 | ทันกา ปราสาท อาจารยา (1912–1992) |
27 มกราคม 1956 | 26 กรกฎาคม 1957 | 546 | — | เนปาลประชาบริษัท | Tanka Acharya | |||
20 | กุนวาร์ อินเดอร์จิต ซิงห์ (1906–1982) |
26 กรกฎาคม 1957 | 15 พฤษภาคม 1958 | 293 | สหประชาธิปไตย | K.I. Singh | ||||
21 | สุพรรณ ซัมเซร์ รานา (1910–1977) |
15 พฤษภาคม 1958 | 27 พฤษภาคม 1959 | 377 | เนปาลีคองเกรส | – | ||||
22 | ภิชเวชวาร์ ปราสาท โคอีราลา (1914–1982) MP for Morang–Biratnagar West |
27 พฤษภาคม 1959 | 26 ธันวาคม 1960 | 579 | 1959 | B.P. Koirala |
นายกรัฐมนตรีระหว่างสมัยระบอบปัญจญัติหรือไร้พรรคการเมือง (1960–1990) แก้
No. | รูป | นาม (กำเนิด–อสัญกรรม) |
สมัย | กษัตริย์ (Reign) | ||
---|---|---|---|---|---|---|
เริ่มดำรงตำแหน่ง | พ้นจากตำแหน่ง | จำนวนวัน | ||||
— | บริหารราชการแผ่นดินโดยตรงจากกษัตริย์ มเหนทราพีรพิกรมศาหะเทวะ (1920–1972) |
26 ธันวาคม 1960 | 2 เมษายน 1963 | 827 | สมเด็จพระราชาธิบดีมเหนทรพีรพิกรมศาหะเทวะ (1955–1972) | |
23 | ตุลสี กิรี (1926–2018) ครั้งแรก |
2 เมษายน 1963 | 23 ธันวาคม 1963 | 265 | ||
24 | สูรยะ บะฮะดูร์ ถาปะ (1928–2015) ครั้งแรก |
23 ธันวาคม 1963 | 26 กุมภาพันธ์ 1964 | 65 | ||
(23) | ตุลสี กิรี (1926–2018) ครั้งที่ 2 |
26 กุมภาพันธ์ 1964 | 26 มกราคม 1965 | 335 | ||
(24) | สูรยะ บะฮะดูร์ ถาปะ (1928–2015) ครั้งที่ 2 |
26 มกราคม 1965 | 7 เมษายน 1969 | 1532 | ||
25 | กีรติ นิธิ บิสตา (1927–2017) ครั้งแรก |
7 เมษายน 1969 | 13 เมษายน 1970 | 371 | ||
– | เกเฮนดรา บะฮะดูร์ ราชพันดารี (1923–1994) รักษาการ |
13 เมษายน 1970 | 14 เมษายน 1971 | 366 | ||
(25) | กีรติ นิธิ บิสตา (1927–2017) ครั้งที่ 2 |
14 เมษายน 1971 | 16 กรกฎาคม 1973 | 794 | ||
สมเด็จพระราชาธิบดีพิเรนทรพีรพิกรมศาหะเทวะ (1972–2001) | ||||||
26 | นาเกนดรา ปราสาท ริยาล (1927–1994) ครั้งแรก |
16 กรกฎาคม 1973 | 1 ธันวาคม 1975 | 898 | ||
(23) | ตุลสี กิรี (1926–2018) ครั้งที่ 3 |
1 ธันวาคม 1975 | 12 กันยายน 1977 | 651 | ||
(25) | กีรติ นิธิ บิสตา (1927–2017) ครั้งที่ 3 |
12 กันยายน 1977 | 30 พฤษภาคม 1979 | 625 | ||
(24) | สูรยะ บะฮะดูร์ ถาปะ (1928–2015) ครั้งที่ 3 |
30 พฤษภาคม 1979 | 12 กรกฎาคม 1983 | 1504 | ||
27 | โลเกนดรา บะฮะดูร์ จัน (1940–) ครั้งแรก |
12 กรกฎาคม 1983 | 21 มีนาคม 1986 | 983 | ||
(26) | นาเกนดรา ปราสาท ริยาล (1927–1994) ครั้งที่ 2 |
21 มีนาคม 1986 | 15 มิถุนายน 1986 | 86 | ||
28 | มาริช มาน เศรษฐา (1942–2013) |
15 มิถุนายน 1986 | 6 เมษายน 1990 | 1391 | ||
(27) | โลเกนดรา บะฮะดูร์ จัน (1940–) ครั้งที่ 2 |
6 เมษายน 1990 | 19 เมษายน 1990 | 13 |
นายกรัฐมนตรีสมัยราชาธิปไตยใต้รัฐธรรมนูญ (1990–2008) แก้
No. | รูป | นาม (กำเนิด–อสัญกรรม) |
สมัย | เลือกตั้ง | พรรค | กษัตริย์ (Reign) | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
เริ่มดำรงตำแหน่ง | พ้นจากตำแหน่ง | จำนวนวัน | |||||||
29 | กฤษณะ ปราสาท ภัททาไร (1924–2011) ครั้งแรก |
19 เมษายน 1990 | 26 พฤษภาคม 1991 | 402 | — | เนปาลีคองเกรส | สมเด็จพระราชาธิบดีพิเรนทรพีรพิกรมศาหะเทวะ (1972–2001) | ||
30 | คิริชา ประสาท โกอิราลา (1924–2010) MP for Morang 1 ครั้งแรก |
26 พฤษภาคม 1991 | 30 พฤศจิกายน 1994 | 1284 | 1991 | ||||
31 | มันโมฮัน อธิการี (1920–1999) MP for Kathmandu 3 |
30 พฤศจิกายน 1994 | 12 กันยายน 1995 | 286 | 1994 | พรรคคอมมิวนิสต์เนปาล (Unified Marxist–Leninist) | |||
32 | เชอร์ บะฮะดูร์ ดูบา (1946–) MP for Dadeldhura 1 ครั้งแรก |
12 กันยายน 1995 | 12 มีนาคม 1997 | 547 | เนปาลีคองเกรส | ||||
(27) | โลเกนดรา บะฮะดูร์ จัน (1940–) MP for Baitadi 2 ครั้งที่ 3 |
12 มีนาคม 1997 | 7 ตุลาคม 1997 | 209 | ราสตรียะ ประชาทันตรา (จัน) | ||||
(24) | สูรยะ บะฮะดูร์ ถาปะ (1928–2015) MP for Dhankuta 2 ครั้งที่ 4 |
7 ตุลาคม 1997 | 15 เมษายน 1998 | 190 | ราสตรียะ ปราชาทันตรา | ||||
(30) | คิริชา ประสาท โกอิราลา (1924–2010) MP for Morang 1 ครั้งที่ 2 |
15 เมษายน 1998 | 31 พฤษภาคม 1999 | 411 | เนปาลีคองเกรส | ||||
(29) | กฤษณะ ปราสาท ภัททาไร (1924–2011) MP for Parsa 1 ครั้งที่ 2 |
31 พฤษภาคม 1999 | 22 มีนาคม 2000 | 296 | 1999 | ||||
(30) | คิริชา ประสาท โกอิราลา (1924–2010) MP for Sunsari 5 ครั้งที่ 3 |
22 มีนาคม 2000 | 26 กรกฎาคม 2001 | 491 | |||||
สมเด็จพระราชาธิบดีชญาเนนทรพีรพิกรมศาหะเทวะ (2001–2008) | |||||||||
(32) | เชอร์ บะฮะดูร์ ดูบา (1946–) MP for Dadeldhura 1 ครั้งที่ 2 |
26 กรกฎาคม 2001 | 4 ตุลาคม 2002 | 435 | |||||
— | บริหารราชการแผ่นดินโดยตรงจากกษัตริย์ สมเด็จพระราชาธิบดีชญาเนนทราพีรพิกรมศาหะเทวะ (1947–) |
4 ตุลาคม 2002 | 11 ตุลาคม 2002 | 7 | — | ||||
(27) | โลเกนดรา บะฮะดูร์ จัน (1940–) ครั้งที่ 4 |
11 ตุลาคม 2002 | 5 มิถุนายน 2003 | 237 | — | ราสตรียะ ปราชาทันตรา | |||
(24) | สูรยะ บะฮะดูร์ ถาปะ (1928–2015) ครั้งที่ 5 |
5 มิถุนายน 2003 | 3 มิถุนายน 2004 | 364 | |||||
(32) | เชอร์ บะฮะดูร์ ดูบา (1946–) ครั้งที่ 3 |
3 มิถุนายน 2004 | 1 กุมภาพันธ์ 2005 | 243 | เนปาลีคองเกรส (Democratic) | ||||
— | บริหารราชการแผ่นดินโดยตรงจากกษัตริย์ ชญาเนนทราพีรพิกรมศาหะเทวะ (1947–) |
1 กุมภาพันธ์ 2005 | 25 เมษายน 2006 | 448 | — | ||||
(30) | คิริชา ประสาท โกอิราลา (1924–2010) ครั้งที่ 4 |
25 เมษายน 2006 | 28 พฤษภาคม 2008 | 764 | — | เนปาลีคองเกรส |
นายกรัฐมนตรีแห่งสหพันธ์สาธารณรัฐประชาธิปไตยเนปาล (2008–ปัจจุบัน) แก้
No. | รูป | นาม (กำเนิด–อสัญกรรม) |
สมัย | เลือกตั้ง | พรรค | รัฐบาล | ประธานาธิบดี (Term) | |||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
เริ่มดำรงตำแหน่ง | พ้นจากตำแหน่ง | จำนวนวัน | ||||||||
(30) | คิริชา ประสาท โกอิราลา (1924–2010) ครั้งที่ 5 |
28 พฤษภาคม 2008[20][21][22] | 18 สิงหาคม 2008[21][22] | 82 | — | เนปาลีคองเกรส | คิริชา ประสาท โกอิราลา (2007–2008) (รักษาการประมุขแห่งรัฐ) | |||
33 | ปุษปา กามาล ดาฮาล (1954–) MCA for Kathmandu 10 ครั้งแรก |
18 สิงหาคม 2008 | 25 พฤษภาคม 2009 | 280 | 2008
(Constituent Assembly) |
พรรคคอมมิวนิสต์เนปาล (เหมาอิสต์) | Dahal I | ราม บารัน ยาโด (2008–2015) | ||
34 | มาโด กุมาร์ เนปาล (1953–) Nominated MCA |
25 พฤษภาคม 2009 | 6 กุมภาพันธ์ 2011 | 622 | พรรคคอมมิวนิสต์เนปาล (Marxist–Leninist) | Madhav Nepal | ||||
35 | ญาลา นาถ คานาล (1950–) MCA for Ilam 1 |
6 กุมภาพันธ์ 2011 | 29 สิงหาคม 2011 | 204 | Khanal | |||||
36 | บาบุรัม บัตตาไร (1954–) MCA for Gorkha 2 |
29 สิงหาคม 2011 | 14 มีนาคม 2013 | 563 | พรรคคอมมวนิสต์แห่งเนปาล (เหมาอิสต์) | Bhattarai | ||||
— | ฆิล ราช เรกมี (1949–) รักษาการ |
14 มีนาคม 2013 | 11 กุมภาพันธ์ 2014 | 334 | — | อิสระ | Regmi Interim | |||
37 | สุชิล โกอิราลา (1939–2016) MCA for Banke 3 |
11 กุมภาพันธ์ 2014 | 12 ตุลาคม 2015 | 608 | 2013
(Constituent Assembly) |
เนปาลีคองเกรส | Sushil Koirala | |||
38 | เคพี ชาร์ม โอลี (1952–) MCA for Jhapa 7 ครั้งแรก |
12 ตุลาคม 2015 | 4 สิงหาคม 2016 | 297 | พรรคคอมมิวนิสต์เนปาล (Unified Marxist–Leninist) | Oli I | ||||
พิทยาเทวี ภัณฑารี (2015–ปัจจุบัน) | ||||||||||
(33) | ปุษปา กามาล ดาฮาล (1954–) MCA for Siraha 5 ครั้งที่ 2 |
4 สิงหาคม 2016[23] | 7 มิถุนายน 2017 | 307 | พรรคคอมมิวนิสต์เนปาล (เหมากลาง) | Dahal II | ||||
(32) | เชอร์ บะฮะดูร์ ดูบา (1946–) MCA for Dadeldhura 1 ครั้งที่ 4 |
7 มิถุนายน 2017[24] | 15 February 2018[25] | 253 | เนปาลีคองเกรส | Deuba IV | ||||
(38) | เคพี ชาร์ม โอลี (1952–) MP for Jhapa 5 ครั้งที่ 2 |
15 February 2018[26] | ปัจจุบัน | 2256 | 2017 | พรรคคอมมิวนิสต์เนปาล | Oli II |
เชิงอรรถ แก้
- ↑ Pahari 1995, p. 632.
- ↑ Raj 1996, p. 5.
- ↑ Nepal, Gyanmani (2007). Nepal ko Mahabharat (ภาษาเนปาล) (3rd ed.). Kathmandu: Sajha. p. 314. ISBN 9789993325857.
- ↑ Kandel, Devi Prasad (2011). Pre-Rana Administrative System. Chitwan: Siddhababa Offset Press. p. 95.
- ↑ Regmi 1971, p. 17.
- ↑ 6.0 6.1 Regmi 1975, p. 272.
- ↑ D.R. Regmi 1975, p. 285.
- ↑ Shaha 1990, p. 46.
- ↑ Shaha 2001, p. 21.
- ↑ Wright 1877, p. 260.
- ↑ Karmacharya 2005, p. 56.
- ↑ 12.0 12.1 Pradhan 2012, p. 12.
- ↑ Vaidya & Bajracharya 1991, p. 9.
- ↑ Regmi 1972, p. 12.
- ↑ Regmi 1971, p. 12.
- ↑ Pradhan 2012, p. 13.
- ↑ Acharya 2012, pp. 28–32.
- ↑ Lama 2012, p. 35.
- ↑ Pradhan 2012, p. 25.
- ↑ "Girija Prasad koirla prime minister". nepalnews. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-10-12. สืบค้นเมื่อ 2017-12-12.
- ↑ 21.0 21.1 "Girija prasad, acting head of state of nepal". cnn. สืบค้นเมื่อ 2017-12-12.
- ↑ 22.0 22.1 bbc http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/7475112.stm. สืบค้นเมื่อ 2017-12-12.
{{cite web}}
:|title=
ไม่มีหรือว่างเปล่า (help) - ↑ "Pushpa Kamal Dahal Prachanda sworn in as new Nepal PM". Hindustan Times (ภาษาอังกฤษ). 2016-08-04. สืบค้นเมื่อ 2017-07-08.
- ↑ "Sher Bahadur Deuba sworns in as Prime Minister". thehimalayantimes.com. สืบค้นเมื่อ 2017-07-08.
- ↑ "PM Deuba announces resignation". The Kathmandu Post. 2018-02-15. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-02-16. สืบค้นเมื่อ 2018-02-15.
- ↑ "Newly appointed PM KP Sharma Oli takes oath of office". The Kathmandu Post. 2018-02-15. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-02-16. สืบค้นเมื่อ 2018-02-15.
- ↑ The document dated Bikram Samvat 1833 Bhadra Vadi 3 Roj 6 (i.e. Friday 2 August 1776), shows that both Swaroop Singh Karki and Vamsharaj Pande had carried the title of Dewan (equivalent to Prime Minister).[6]
- ↑ The document dated Bikram Samvat 1833 Bhadra Vadi 3 Roj 6 (i.e. Friday 2 August 1776), shows that both Swaroop Singh Karki and Vamsharaj Pande had carried the title of Dewan (equivalent to Prime Minister).[6]
- ↑ Historian Dilli Raman Regmi asserts that Sarbajit was chosen as Mulkaji (Chief Kaji).[7] Historian Rishikesh Shah asserts that Sarbajit was appointed only a Kaji [8] and was the head of the Nepalese government for a short period in 1778.[9]
- ↑ Daniel Wright mentions him as the Mantri-Nayak (Prime Minister) under the King Rana Bahadur Shah (1777-1799).[10]
- ↑ Abhiman Singh Basnyat was replaced by Kirtiman Singh Basnyat as Mulkaji[11] after the dismissal of government on maturity of King Rana Bahadur Shah in 1794 AD.[12]
- ↑ On Shrawan 1842 B.S. (i.e. July 1785), after the death of Regent Queen Rajendra Laxmi, Bahadur Shah assumed the regency and administration on the call of Bharadars.[13] Historian Baburam Acharya referred the reign of Bahadur Shah as "Primeministership" or "Premiership".[14] Prince Bahadur Shah of Nepal was Chief Chautariya (Mul-Chautariya) up to Baisakh 1851 B.S. (i.e. April 1794). The Chief Chautariya carried the functions of a Prime Minister.[15]
- ↑ Though the position of Mulkaji (Chief Cook) was bestowed on Kirtiman Singh in 1794, Damodar Pande was the most influential Kaji.[12] and Damodar lead the military forces and the second government to prevent the re-establishment of royal authority of self-renounced King Rana Bahadur Shah in 1799.[16][17]
- ↑ Bakhtawar Singh Basnyat, brother of assassinated Tenzin Norbu Lama, was then given the post of King.[18]
- ↑ The position of Mukhtiyar was formed and ruled by renounced King Rana Bahadur Shah on the year 1804 A.D.[19]