ราชสถานศิลปะการละคร (ประเทศอังกฤษ)

ราชสถานศิลปะการละคร (อังกฤษ: Royal Academy of Dramatic Art, หรือ สถาบัน RADA) เป็นสถาบันอุดมศึกษาเฉพาะทางศิลปะการละคร ในกรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ ที่ให้การศึกษาและฝึกอบรมทางด้านภาพยนตร์ โทรทัศน์ และโรงละคร เป็นสถาบันสอนศิลปะการแสดงละครที่เก่าแก่และมีชื่อเสียงที่สุดแห่งหนึ่งในสหราชอาณาจักร ก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1904 โดยเฮอร์เบิร์ต เบียร์บุช ทรี

ราชสถานศิลปะการละคร
Royal Academy of Dramatic Art
หลักทางเข้าบนถนน Gower
ทางเข้าหลักของสถาบันบนถนนโกเวอร์
(ปี ค.ศ. 1905)
ประเภทศิลปะการละคร
สถาปนาค.ศ. 1904
นายกสภาฯเซอร์สตีเฟ่น เวลีย์-โคเฮน
อธิการบดีมหาวิทยาลัยเซอร์ เคนเน็ธ บรานาห์
ผู้อำนวยการเอ็ดเวิร์ด เคมพ์
ที่ตั้ง,
เครือข่ายคิงส์คอลเลจ ลอนดอน
เบอร์เบค มหาวิทยาลัยลอนดอน
เครือข่ายสถาบันนาฏศิลป์ (CDD)
เว็บไซต์www.rada.ac.uk

สถาบัน RADA เป็นสถาบันในเครือข่ายสถาบันนาฏศิลป์ (Conservatoire for Dance and Drama, CDD) [1] หลักสูตรอุดมศึกษาที่เปิดสอนโดยสถาบัน RADA ได้รับการรับรองจากคิงส์คอลเลจ ลอนดอน [2] และผู้ที่สำเร็จการศึกษาในหลักสูตรอุดมศึกษาจากสถาบันได้รับปริญญาเช่นเดียวกับนักศึกษาคณะศิลปศาสตร์และมนุษยศาสตร์ คิงส์คอลเลจ [3] สถาบันตั้งอยู่ในย่านบลูมส์บิวรีในกลางกรุงลอนดอน ใกล้กับคอมเพล็กสภาสถาบันของมหาวิทยาลัยลอนดอน [4]

นักศึกษาระดับปริญญาตรีมีสิทธิ์ได้รับเงินกู้เพื่อการศึกษาของรัฐบาลผ่านเครือข่ายสถาบันนาฏศิลป์ สถาบันยังมีทุนการศึกษาและโครงการทุนสนับสนุนการศึกษาจากแหล่งทุนภายนอก ซึ่งให้ความช่วยเหลือทางการเงินกับนักศึกษาจำนวนมากในสถาบัน [5]

ผู้อำนวยการปัจจุบันของสถาบัน คือ เอ็ดเวิร์ด เคมพ์ (Edward Kemp) [6] นายกสภาสถาบัน คือ เซอร์สตีเฟ่น เวลีย์-โคเฮน และรองนายกสภา คือ อลัน ริคแมน จนกระทั่งเขาเสียชีวิตในปี ค.ศ. 2016 [7][8]

ประวัติ

แก้

สถาบัน RADA ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี ค.ศ. 1904 โดยเซอร์ เฮอร์เบิร์ต เบียร์บุช ทรี (Herbert Beerbohm Tree) ผู้จัดการฝ่ายนักแสดงในโรงละคร His Majesty ในเมืองเฮย์มาร์เก็ต ในปี ค.ศ. 1905 สถาบันได้ย้ายไปอยู่ที่ถนนโกเวอร์ 52 และมีการจัดการประชุมสภาเพื่อดูแลสถาบัน สมาชิกของสภาสถาบัน ได้แก่ จอร์จ เบอร์นาร์ด ชอว์ ซึ่งต่อมาได้บริจาคเงินค่าลิขสิทธิ์ของบทละคร Pygmalion ให้กับสถาบัน และให้การบรรยายแก่นักศึกษาที่สถาบัน [9][10]

ในปี ค.ศ. 1920 สถาบันได้จัดตั้งขึ้นอย่างเป็นทางการโดยได้รับพระบรมราชานุญาต (Royal Charter) จากพระเจ้าจอร์จที่ 5 แห่งสหราชอาณาจักร และในปีต่อมาก็มีโรงละครแห่งใหม่ตั้งอยู่บนถนน Malet หลังอาคารบนถนนโกเวอร์ เจ้าชายแห่งเวลส์ ทรงเป็นเกียรติในพิธีเปิดโรงละคร อาคารบนถนนโกเวอร์ถูกรื้อถอนในปี ค.ศ. 1927 และถูกแทนที่ด้วยอาคารใหม่ซึ่งได้รับทุนจากจอร์จ เบอร์นาร์ด ชอว์ ซึ่งยังมอบทุนให้กับสถาบันจาก 1 ใน 3 ของค่าสิทธิประโยน์จากงานของเขาเมื่อชอว์เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1950

ในปี ค.ศ. 1923 จอห์น เกลกุด (John Gielgud) ได้ศึกษาที่สถาบัน RADA เป็นเวลาหนึ่งปี หลังจากนั้นเกลกุดก็เป็นประธานของสถาบันและเป็นสมาชิกกิตติมศักดิ์คนแรกของสถาบัน [11][12] นักแสดงที่มีชื่อเสียงหลายคนได้มีบทบาทผู้นำในสถาบัน RADA ได้แก่ Richard Attenborough, Oliver Neville, Nicholas Barter และอลัน ริกแมน [12][8]

ในปี ค.ศ. 1924 สถาบัน RADA ได้รับทุนอุดหนุนครั้งแรกจากรัฐบาล 500 ปอนด์ ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาสถาบันได้รับการสนับสนุนอื่น ๆ จากรัฐบาล รวมถึงทุน 22.7 ล้านปอนด์ โดยการอนุมัติของสภาศิลปะอังกฤษ ซึ่งเป็นทุนจากคณะกรรมการสลากกินแบ่งแห่งชาติ (Arts Council National Lottery Board) ทุนนี้ถูกใช้เพื่อการปรับปรุงอาคารสถานที่และสร้างโรงละคร Varnbrugh ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1996 [13]: 27 

ในปี ค.ศ. 2001 สถาบันได้เข้าร่วมกับวิทยาลัยเต้นรำร่วมสมัยแห่งลอนดอน เพื่อสร้างเครือข่ายสถาบันนาฏศิลป์ หรือ Conservatoire for Dance and Drama (CDD) แห่งแรกของสหราชอาณาจักร ต่อมาโรงเรียนบัลเลต์และนาฏศิลป์ร่วมสมัยแรมเบิร์ต (Rambert) ก็ได้เข้าร่วมกับ CDD ในปี ค.ศ. 2005

สถาบัน RADA ขยายหลักสูตรในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ได้แก่ หลักสูตรระยะสั้นสำหรับนักแสดงและหลักสูตรสำหรับนักศึกษาอเมริกันและญี่ปุ่นในลอนดอนในปี ค.ศ. 1995-98, หลักสูตรพื้นฐานหนึ่งปีในปี ค.ศ. 2010 และหลักสูตร MA สาขา Text & Performance ร่วมกับวิทยาลัยเบอร์เบค (Birkbeck) มหาวิทยาลัยลอนดอน ในปี ค.ศ. 2010 [14] และหลักสูตร MA Theater Lab และการออกแบบเสียงในโรงละครในปี ค.ศ. 2011 [15][16]

RADA ในธุรกิจ

แก้

ในปี ค.ศ. 2000 สถาบันได้จัดตั้งบริษัท RADA Enterprises จำกัด ซึ่งมีโปรแกรม RADA ในธุรกิจ ซึ่งให้การฝึกอบรมด้านการสื่อสารและการสร้างทีม ใช้เทคนิคของการฝึกการละครในบริบททางธุรกิจ ผลกำไรที่ได้รับบริษัทจะมอบกลับเข้าสถาบันเพื่อสนับสนุนการฝึกอบรมของนักศึกษา [17]

วิทยาเขต

แก้

สถาบันตั้งอยู่ในย่านบลูมส์บิวรีในใจกลางกรุงลอนดอน อาคารหลักของสถาบันตั้งอยู่บนถนน Gower (มีทางเข้าที่สองบนถนน Malet) โดยมีสถานที่ตั้งอยู่ใกล้กับถนน Chenies สามารถเดินไปยังสถานีรถใต้ดิน Goodge และ Euston Square ได้ [4]

อาคารบนถนน Gower และถนน Malet ได้รับการพัฒนาใหม่ในช่วงปลายทศวรรษ 1990 และออกแบบโดยสถาปนิก ไบรอัน เอเวอรี่ [18] ซึ่งรวมโรงละครแห่งใหม่เข้าเป็นหนึ่งเดียวกัน และเชื่อมทางเข้าถนนทั้งสองด้าน

โรงละคร

แก้
 
RADA Studios (อาคาร Drill Hall)

สถาบันมีโรงละครและโรงภาพยนตร์ 5 แห่งในอาคารบนถนน Malet ได้แก่ โรงละคร Jerwood Vanbrugh เป็นพื้นที่การแสดงที่ใหญ่ที่สุดที่มีความจุ 183 ที่นั่ง โรงละคร GBS (จอร์จเบอร์นาร์ดชอว์เธียเตอร์) เป็นโรงละครแบล็คบ็อกซ์ที่มีความจุ 70 ที่นั่ง และโรงละคร Gielgud เป็นโรงละครแบล็คบ็อกซ์ที่มีความจุ 50 ที่นั่ง นอกจากนี้ยังมีโรงภาพยนตร์ 150 ที่นั่ง [19] ในเดือนมกราคมปี ค.ศ. 2012 สถาบันได้ทำสัญญาเช่ากับสถานที่ Drill Hall ที่อยู่ติดกันบนถนน Chenies และเปลี่ยนชื่อเป็น RADA Studios อาคาร Drill Hall สร้างขึ้นเมื่อปี ค.ศ. 1882 เป็นสถานที่อนุรักษ์เกรด 2 (อาคารที่ต้องให้ความสนใจเป็นพิเศษและต้องอนุรักษ์ในสหราชอาณาจักร) ซึ่งมีประวัติศาสตร์อันยาวนาน ทั้งของสหราชอาณาจักรและทางด้านศิลปะการแสดง เป็นอาคารที่นักบัลเล่ต์ Vaslav Nijinsky ใช้ในการฝึกซ้อมบัลเล่ต์กับบริษัท Ballets Russes ในปี ค.ศ. 1911 [20] อาคารนี้ได้รับการปรับปรุง ปัจจุบันเป็นที่ดำเนินงานของ โรงละครสตูดิโอ ซึ่งมีความจุ 200 ที่นั่ง และโรงละครคลับ ซึ่งมีพื้นที่ 50 ที่นั่ง [21]

ในเดือนเมษายน ปี ค.ศ. 2016 สถาบันได้รับใบอนุญาตให้มีการวางแผนพัฒนาใหม่บนถนน Chenies เป็นโรงละครริชาร์แอทเทนเบอเรอห์ (Richard Attenborough) (ตั้งชื่อตามชื่ออดีตประธาน ลอร์ด แอทเทนเบอเรอห์) รวมทั้งห้องสมุดใหม่ถาวร พื้นที่หอจดหมายเหตุ และพื้นที่สำนักงาน ห้องโถงขนาดใหญ่ที่จะเปิดสาธารณะ และมีหอพักนักศึกษาแห่งแรกของสถาบันบนพื้นที่สถาบัน [22]

ห้องสมุด

แก้

ห้องสมุดของสถาบันมีประมาณ 40,000 รายการ มีงานบทละครต้นตำรับมีประมาณ 12,000 บทละคร และผลงานต่าง ๆ เกี่ยวกับการแสดง เสียงและการพูด การเต้นรำและการเคลื่อนไหว ดนตรีและเพลง ชีวประวัติ เครื่องแต่งกาย บทวิจารณ์ภาพยนตร์ ภาพยนตร์ วิจิตรศิลป์ กวีนิพนธ์ การถ่ายภาพประวัติศาสตร์สังคม การออกแบบเวที ประวัติศาสตร์โรงละครและโรงละครทางเทคนิค การบริหารโรงละคร ทฤษฎีละคร การออกแบบละคร การกำกับ การเขียนบท และวารสารทางด้านการละคร [23] การรวบรวมรายการห้องสมุดเริ่มตั้งแต่ปี ค.ศ. 1904 โดยได้รับบริจาคจากนักแสดง นักเขียน และนักวิจารณ์ในเวลานั้น เช่น เซอร์ สไคร์ แบนครอฟท์ (Sir Squire Bancroft, ปี 1841 – 1926), วิลเลียม อาร์เชอร์ (William Archer, ปี 1856 – 1924), อาเธอร์ วิง พิเนอโร (Arthur Wing Pinero, ปี 1855 – 1934) และจอร์จ เบอร์นาร์ด ชอว์ (ปี 1856 – 1950)

สิ่งอำนวยความสะดวกอื่น

แก้

สิ่งอำนวยความสะดวกอื่น ๆ ที่สถาบัน RADA ได้แก่ สตูดิโอสำหรับการแสดง ปฏิบัติการศิลปะฉากด้วยเฟรมจิตรกรรม ห้องทำงานของเครื่องแต่งกายและห้องจัดเก็บเสื้อผ้า สตูดิโอสำหรับการเต้นรำและการต่อสู้ สตูดิโอสำหรับการออกแบบ ปฏิบัติการทางด้านไม้และโลหะ สตูดิโอเสียง สตูดิโอการซ้อม (rehearsal) [24] และ RADA Studio Bar ซึ่งมีบาร์ที่ได้รับอนุญาตอย่างสมบูรณ์จากรัฐ คาเฟ่ และศูนย์ติดต่อสื่อสาร [25]

การรับเข้าเรียน

แก้
 
โรงละคร RADA บนถนน Malet

สถาบัน RADA รับนักศึกษาเข้าหลักสูตรปริญญาตรีสาขาการแสดง (BA in Acting) ซึ่งเป็นหลักสูตร 3 ปี จะรับนักศึกษาใหม่ได้ไม่เกิน 28 คนต่อปี โดยมีสัดส่วนนักศึกษาชายและหญิง 50% - 50% การรับเข้าเรียนจะขึ้นอยู่กับความเหมาะสมและการออดิชั่นที่ประสบความสำเร็จผ่านกระบวนการออดิชั่น 4 ขั้นตอน การทดสอบจะจัดขึ้นที่กรุงลอนดอน นิวยอร์กในสหรัฐ ดับลินในไอร์แลนด์ แมนเชสเตอร์ และเลสเตอร์ [26]

นอกจากนี้ สถาบัน RADA ยังเปิดการสอนหลักสูตรการจัดการโรงละครและละครเวทีทางเทคนิค (TTSM, Technical Theatre & Stage Management) ซึ่งเป็นหลักสูตรพื้นฐาน 2 ปี (FdA) และต่ออีกหนึ่งปีจึงจะจบหลักสูตรระดับ BA (Hons) โดยระยะเวลาหนึ่งปีท้ายนี้ นักศึกษาจะมีโอกาสศึกษาเชิงลึกและฝึกฝนเฉพาะทาง (specialisation) ของศิลปะและเทคนิคการละครหรือโรงละคร (อาทิเช่น การผลิตละคร (BA in Theatre Production)) [27] หลักสูตร TTSM สามารถรับนักศึกษาได้ 36 คนต่อปี นอกจากนี้สถาบันยังมีการฝึกอบรมเฉพาะทาง ด้านเทคนิคการพัฒนาเครื่องแต่งกายสำหรับละครเวที ในระดับบัณฑิตศึกษา [27]

ปัจจุบันสถาบัน RADA มีหลักสูตรปริญญาโท ได้แก่ โปรแกรม MA Theatre Lab และประกาศนียบัตรบัณฑิตศึกษาสาขาเครื่องแต่งกายสำหรับละครเวที (ซึ่งได้รับการรับรองจากคิงส์คอลเลจ ลอนดอน) สถาบันยังร่วมสอนหลักสูตร MA in Text and Performance กับวิทยาลัยเบอร์เบค (Birkbeck) มหาวิทยาลัยลอนดอน ซึ่งเป็นหลักสูตรที่ลงทะเบียนเรียนที่เบอร์เบค และได้รับปริญญาจากมหาวิทยาลัยลอนดอน [28]

นอกจากนี้ RADA ยังมีหลักสูตรระยะสั้น มาสเตอร์คลาสต่างๆ และหลักสูตรภาคฤดูร้อน หลายหลักสูตรโดยมีมาตรฐานและช่วงอายุ การศึกษาและการขยายงานของสถาบัน ได้แก่ Elders Company (สำหรับผู้สูงอายุ) [29], Youth Company (สำหรับเยาวชน), การฝึกอบรมในโรงเรียนต่างๆ และการมอบรางวัล RADA Shakespeare [30][31]

สมาชิกภาคี

แก้

สถาบันมีสมาชิกภาคีจำนวนมาก [8] รวมถึง เจน แอช, เจน แอชเชอ, เซอร์ ไมเคิล แกมบอน, โรเบิร์ต บอร์น, Jon Cryer, ริชาร์ดดิกวัน Richard Digby Day, เทรเวอร์ อีฟ, เรล์ฟ ไฟนส์, เอ็ดเวิร์ด ฟอกซ์, เอียน เกล็น, เจอรัลด์ ฮาร์เปอร์, เซอร์ เอียนเกาะ, เซอร์ แอนโทนี ฮอพกินส์, Sir Derek Jacobi, Patricia Kneale, Paul McGann, แดม เฮเลน เมียร์เรน, Alex Kingston, Sir Trevor Nunn, Dame Diana Rigg, Sir Evelyn de Rothschild, ลอร์ด สโนว์ดอน, Shelley Thompson, แอลัน ริกแมน, ทิโมธี ดาลตัน, เซอร์ โรเจอร์ มัวร์, Steve McFadden และ Dame Joan Collins ผู้ทำหน้าที่เป็นประธานกิตติมศักดิ์ของสมาชิกภาคีของสถาบัน

ศิษย์เก่าดีเด่น

แก้

อ้างอิง

แก้
  1. "CDD: Schools". Conservatoire for Dance and Drama. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-04-14. สืบค้นเมื่อ 10 July 2018.
  2. "RADA: An introduction". Royal Academy of Dramatic Art. สืบค้นเมื่อ 20 May 2016.
  3. "King's College London Dates and Locations". King's College London. สืบค้นเมื่อ 20 May 2016.
  4. 4.0 4.1 "Contact us". Royal Academy of Dramatic Art. สืบค้นเมื่อ 10 July 2018.
  5. "CDD: Fees and financial support". Conservatoire for Dance and Drama. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-06-30. สืบค้นเมื่อ 10 July 2018.
  6. "RADA Faculty, management and administration". Royal Academy of Dramatic Art. สืบค้นเมื่อ 10 July 2018.[ลิงก์เสีย]
  7. Furness, Hannah (2015-10-03). "Sir Kenneth Branagh made president of RADA to upstage the posh brigade". The Daily Telegraph. สืบค้นเมื่อ 2015-10-03.
  8. 8.0 8.1 8.2 "Governance and advisers". Royal Academy of Dramatic Art. สืบค้นเมื่อ 10 July 2018.
  9. https://www.rada.ac.uk/about/about-us/[ลิงก์เสีย]
  10. "Stage Training". Stagebeauty.net. สืบค้นเมื่อ 10 July 2018.
  11. John Gielgud, Acting (RADA Diploma)
  12. 12.0 12.1 "Rada's famous roll-call". BBC. 8 May 2004. สืบค้นเมื่อ 10 July 2018.
  13. "The Arts Council of England - National Lottery Report 1996-97" (PDF). The Arts Council of England. 1996. สืบค้นเมื่อ 10 July 2018.
  14. Text and Performance (MA)
  15. MA Theatre Lab
  16. "Sound Design in Theatre". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-12-29. สืบค้นเมื่อ 2018-07-10.
  17. Jed Staton. "RADA in Business - What We Do". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 3 June 2016. สืบค้นเมื่อ 10 July 2018.
  18. "Bryan Avery obituary". The Guardian. 6 July 2017. สืบค้นเมื่อ 19 January 2018.
  19. "RADA: Theatres". Royal Academy of Dramatic Art. สืบค้นเมื่อ 10 July 2018.
  20. "History of Ballets Russes". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-06-14. สืบค้นเมื่อ 6 June 2016.
  21. "RADA: Theatres". Royal Academy of Dramatic Art. สืบค้นเมื่อ 6 June 2016.
  22. Matthew Hemley (April 2016). "Redevelopment plans for RADA Studios approved unanimously". Conservatoire for Dance and Drama. สืบค้นเมื่อ 10 July 2018.[ลิงก์เสีย]
  23. "RADA:Library". Royal Academy of Dramatic Art. สืบค้นเมื่อ 10 July 2018.
  24. "RADA: Hire our spaces". Royal Academy of Dramatic Art. สืบค้นเมื่อ 10 July 2018.
  25. "RADA: Bar and Studio Bar". Royal Academy of Dramatic Art. สืบค้นเมื่อ 10 July 2018.
  26. "BA (Hons) in Acting". Royal Academy of Dramatic Art. สืบค้นเมื่อ 10 July 2018.
  27. 27.0 27.1 "RADA: Fulltime courses - Theatre Production". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2023-06-03. สืบค้นเมื่อ 10 July 2018.
  28. (admin), Jed Staton. "RADA: The Royal Academy of Dramatic Art - Courses". สืบค้นเมื่อ 6 June 2016.
  29. "RADA: Elders Company and masterclasses". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-12-29. สืบค้นเมื่อ 10 July 2018.
  30. "RADA: Short Courses". สืบค้นเมื่อ 10 July 2018.
  31. "RADA: For schools, outreach & access". สืบค้นเมื่อ 10 July 2018.

แหล่งข้มูลอื่น

แก้

51°31′18″N 0°07′54″W / 51.521746°N 0.131538°W / 51.521746; -0.131538