ราชรัฐเวลส์ (อังกฤษ: Principality of Wales; เวลส์: Tywysogaeth Cymru) เป็นรัฐที่ตั้งอยู่บนเกาะบริเตนใหญ่ระหว่าง ค.ศ. 1216–1542 เวลส์ในช่วงการปกครองโดยราชวงศ์ละเวลินมีสถานะเป็นรัฐอิสระที่มีการปกครองตนเองโดยเจ้าชายแห่งเวลส์ ซึ่งต้องถวายสัตย์ความภักดีแก่กษัตริย์อังกฤษ อย่างไรก็ตาม ภายหลังพระเจ้าเฮนรีที่ 3 แห่งอังกฤษได้เสด็จสวรรคตและพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดได้สืบราชบัลลังก์ พระเจ้าเอ็ดเวิร์ดต้องการยึดครองเวลส์มาก ดังนั้นในปี ค.ศ. 1277 พระองค์ทรงเริ่มทำสงครามกับเวลส์ และสามารถพิชิตเวลส์ได้ในปี ค.ศ. 1283 เวลส์จึงสิ้นสุดการปกครองโดยราชวงศ์ละเวลิน และตำแหน่งเจ้าชายแห่งเวลส์ ถูกใช้เป็นตำแหน่งรัชทายาทในราชบัลลังก์อังกฤษนับแต่นั้น

ราชรัฐเวลส์

ค.ศ. 1216–1542
ตราแผ่นดินของเวลส์ของเวลส์
ตราแผ่นดินของเวลส์
อาณาเขตทั้งหมดของราชรัฐเวลส์ แบ่งการปกครองเป็น 5 ดินแดน คือ
  เขตหลวงกุยเน็ดด์
  พิชิตโดยละเวลินและกริฟฟิดด์
  ขุนนางตระกูลละเวลิน
  ขุนนางตระกูลมาร์เชอร์
  ขุนนางในพระเจ้าอังกฤษ
สถานะรัฐบริวารของอังกฤษ
เมืองหลวงอาแบร์กวินเกรกิน
ภาษาทั่วไปภาษาเวลส์
ศาสนา
Welsh paganism, Celtic Christianity
เดมะนิมเวลส์
การปกครองนครรัฐ, ราชาธิปไตย
เจ้าชายแห่งเวลส์ 
• ค.ศ. 1216-1283
ละเวลิน เวาร์
และทายาทสืบบัลลังก์
• ค.ศ. 1301-1542
เอ็ดเวิร์ดแห่งคายร์นาร์วอน
และทายาทสืบบัลลังก์
ยุคประวัติศาสตร์ยุคกลาง
ค.ศ. 1216
ค.ศ. 1218
ค.ศ. 1267
ค.ศ. 1277
• บทกฎหมายริดด์ลัน
3 มีนาคม ค.ศ. 1284
ค.ศ. 1294-1295
ค.ศ. 1316
ค.ศ. 1535-1542 1542
สกุลเงินวัว, เพนนี
ก่อนหน้า
ถัดไป
ราชอาณาจักรกุยเน็ดด์
Deheubarth
Kingdom of England
ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ บริเตนใหญ่
^