รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2489

รัฐธรรมนูญไทย

รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2489 เป็นรัฐธรรมนูญฉบับที่ 3 ของไทย ร่างโดยสภาผู้แทนราษฎรไทย ชุดที่ 4 และใช้บังคับตั้งแต่วันที่ 10 พฤษภาคม พ.ศ. 2489 และถูกยกเลิกเมื่อวันที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2490 โดยคณะรัฐประหารอันมีจอมพลผิน ชุณหะวัณ นายทหารกองหนุน เป็นหัวหน้าคณะ รวมอายุการประกาศและบังคับใช้ 1 ปี 5 เดือน 28 วัน

รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2489
พระบาทสมเด็จพระปรเมนทรมหาอานันทมหิดล พระอัฐมรามาธิบดินทรทรงลงพระปรมาภิไธยในรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2489 เมื่อวันที่ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2489[1]
ข้อมูลทั่วไป
ผู้ตราสภาผู้แทนราษฎร
ผู้ลงนามสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวอานันทมหิดล
วันลงนาม9 พฤษภาคม 2489[2]
ผู้ลงนามรับรองหลวงประดิษฐ์มนูธรรม(ปรีดี พนมยงค์)
(นายกรัฐมนตรี)
วันลงนามรับรอง9 พฤษภาคม 2489
วันประกาศ10 พฤษภาคม 2489
วันเริ่มใช้10 พฤษภาคม 2489
ท้องที่ใช้ไทย ราชอาณาจักรไทย
การร่าง
ชื่อร่างร่างรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย
ผู้ยกร่างสภาผู้แทนราษฎร
การยกเลิก
ประกาศคณะทหารแห่งชาติให้รัฐธรรมนูญสิ้นสุดลง
กฎหมายที่เกี่ยวข้อง
รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2475

รัฐธรรมนูญฉบับนี้กำหนดให้มีพฤฒิสภา (วุฒิสภา) ที่มาจากการเลือกตั้งเป็นครั้งแรกในประเทศไทย โดยกำหนดให้มีสมาชิกในสภานี้ทั้งสิ้น 80 คน

อ้างอิง

แก้

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้