กัว (อังกฤษ: Goa, /ˈɡə/ ( ฟังเสียง); กงกัณ: गोंय; มราฐี: गोवा) เป็นรัฐบนชายฝั่งตะวันตกเฉียงใต้ของประเทศอินเดีย ส่วนหนึ่งของภูมิภาคโกนกาน มีที่ราบสูงเดกกันกั้นออกจากเทือกเขาฆาฏตะวันตก[5] รัฐกัวมีพื้นที่น้อยที่สุดในบรรดารัฐ และมีประชากรน้อยที่สุดเป็นอันดับสี่ รัฐกัวมีผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศต่อประชากรสูงที่สุดในบรรดารัฐของอินเดีย[6] สูงกว่าค่าเฉลี่ยประเทศ 2.5 เท่า[7]

รัฐกัว
คำขวัญ: 
สรเว ภทราณี ปศยันตุ มา กศจิท ทุหขภาค ภเวต (Sarve Bhadrāni Paśyantu Mā Kaścid Duhkhabhāg bhavet)
(ขอทุกท่านโปรดพบเจอสิ่งอันดี ขอให้ไม่มีใครต้องทุกข์ทรมานจากความเจ็บปวด)
ที่ตั้งในประเทศอินเดีย
ที่ตั้งในประเทศอินเดีย
พิกัด (Panaji): 15°30′N 73°50′E / 15.50°N 73.83°E / 15.50; 73.83พิกัดภูมิศาสตร์: 15°30′N 73°50′E / 15.50°N 73.83°E / 15.50; 73.83
ประเทศ อินเดีย
ก่อตั้งรัฐ30 พฤษภาคม 1987
เมืองหลวงปณชี (Panaji หรือ ปันชีม; Panjim)
เมืองใหญ่สุดวาสโก ดา กามา
อำเภอ2
การปกครอง
 • องค์กรรัฐบาลรัฐกัว
 • ราชปาลสัตยะ ปาล มาลิก (Satya Pal Malik)
 • มุขนายกปราโมท สวันต์ (Pramod Sawant) (BJP)
 • นิติบัญญัติระบบสภาเดี่ยว (40 ที่นั่ง)
 • รัฐสภาราชยสภา 1
โลกสภา 2
 • ศาลสูงศาลสูงบอมเบย์ ส่วนปณชี
พื้นที่
 • ทั้งหมด3,702 ตร.กม. (1,429 ตร.ไมล์)
อันดับพื้นที่ที่ 28
ความสูง1,020 เมตร (3,350 ฟุต)
ประชากร
 (2011)[1]
 • ทั้งหมด1,458,545 คน
 • อันดับที่ 26
 • ความหนาแน่น390 คน/ตร.กม. (1,000 คน/ตร.ไมล์)
เดมะนิมชาวกัว
เขตเวลาUTC+05:30 (IST)
รหัส ISO 3166IN-GA
เอชดีไอ (2018)เพิ่มขึ้น 0.761[2] (สูง) · ที่ 3
การรู้หนังสือ88.70% (ที่ 3)
ภาษาทางการ
เว็บไซต์www.goa.gov.in
^* ภาษากงกัณอักษรเทวนาครีเป็นภาษาทางการเพียงภาษาเดียว แต่ภาษามราฐีและภาษาอังกฤษได้รับอนุญาตให้ใช้เพื่อวัตถุประสงค์ทางการใด ๆ หรือทั้งหมด[3][4]

อ้างอิง แก้

  1. "Indian Districts by Population, Sex Ratio, Literacy 2011 Census". เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 June 2011. สืบค้นเมื่อ 26 August 2018.
  2. "Sub-national HDI - Area Database - Global Data Lab". hdi.globaldatalab.org. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 23 กันยายน 2018. สืบค้นเมื่อ 13 กันยายน 2018.
  3. 3.0 3.1 "Report of the Commissioner for linguistic minorities: 50th report (July 2012 to June 2013)" (PDF). Commissioner for Linguistic Minorities, Ministry of Minority Affairs, Government of India. p. 113. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 8 กรกฎาคม 2016. สืบค้นเมื่อ 26 ธันวาคม 2014.
  4. "The Goa, Daman and Diu Official Language Act, 1987" (PDF). daman.nic.in. U.T. Administration of Daman and Diu. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 8 พฤษภาคม 2013. สืบค้นเมื่อ 17 พฤษภาคม 2015.
  5. Henn, Alexander (2014). Hindu-Catholic Encounters in Goa: Religion, Colonialism, and Modernity. Bloomington, Indiana: Indiana University Press. p. 1. ISBN 978-0-253-01300-2. OCLC 890531126. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2019. สืบค้นเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2019.
  6. Kincaid, John; Aroney, Nicholas, บ.ก. (2017). "The Supreme Court of India". Courts in federal countries : federalists or unitarists?. Toronto: University of Toronto Press. p. 225. ISBN 978-1-4875-1466-2. OCLC 982378193.
  7. Finance Commissions of India (2005). Reports of the finance commissions of India: First Finance Commission to the Twelfth Finance Commission: the complete report. New Delhi: Academic Foundation. p. 268. ISBN 978-81-7188-474-2.