รักษ ปันยารชุน
พันตรี รักษ ปันยารชุน เป็นอดีตรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงการต่างประเทศ ในรัฐบาลของจอมพล ป .พิบูลสงคราม และเป็นบุตรเขยของจอมพล ป. พิบูลสงคราม
รักษ ปันยารชุน | |
|---|---|
 | |
| รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงการต่างประเทศ | |
| ดำรงตำแหน่ง 28 มีนาคม พ.ศ. 2495 – 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2500 | |
| ดำรงตำแหน่ง 31 มีนาคม – 16 กันยายน พ.ศ. 2500 | |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | 3 มิถุนายน พ.ศ. 2457 |
| เสียชีวิต | 21 มกราคม พ.ศ. 2550 (92 ปี) |
| คู่สมรส | จีรวัสส์ พิบูลสงคราม |
ประวัติ แก้
รักษ ปันยารชุน เกิดเมื่อปี พ.ศ. 2457 ในครอบครัวขุนนาง เป็นบุตรชายคนโตของพระยาปรีชานุสาสน์ (เสริญ ปันยารชุน) กับคุณหญิง ปฤกษ์ ชาวไทยเชื้อสายจีน[1][2] (แคะ)[3] ซึ่งตัวเขาเองมีเชื้อสายจีนมาจากยายซึ่งใช้แซ่เล่า (จีน: 劉; หลิว)[4]
รักษ ปันยารชุนมีพี่น้องดังนี้
- รักษ ปันยารชุน
- สุธีรา เกษมศรี ณ อยุธยา
- ปฤถา วัชราภัย
- กุนตี พิชเยนทรโยธิน
- กุศะ ปันยารชุน
- หม่อม จิตรา วรวรรณ ณ อยุธยา
- ดุษฎี โอสถานนท์
- พันตำรวจเอก ประสัตถ์ ปันยารชุน
- กรรถนา อิศรเสนา ณ อยุธยา
- สุภาพรรณ ชุมพล ณ อยุธยา
- ชัช ปันยารชุน
- อานันท์ ปันยารชุน
รักษ์ ได้รับการศึกษาในโรงเรียนวชิราวุธวิทยาลัย และศึกษาจนจบปริญญาเอกจากประเทศฝรั่งเศส ทางด้านกฎหมายจากมหาวิทยาลัยแห่งเมืองลีล (Université de Lille) เขาสมรสกับจีรวัสส์ พิบูลสงคราม ซึ่งเป็นบุตรีของ จอมพล ป. พิบูลสงคราม[5]
เครื่องราชอิสริยาภรณ์ แก้
เครื่องราชอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ แก้
อิตาลี :
- พ.ศ. 2498 –
เครื่องอิสริยาภรณ์คุณธรรมแห่งสาธารณรัฐอิตาลี ชั้นที่ 1[6]
- พ.ศ. 2498 –
เดนมาร์ก :
- พ.ศ. 2498 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์แดนเนอโบร ชั้นที่ 1[6]
- พ.ศ. 2498 –
เบลเยียม :
- พ.ศ. 2498 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์มงกุฎเบลเยียม ชั้นที่ 1[6]
- พ.ศ. 2498 –
เนเธอร์แลนด์ :
- พ.ศ. 2498 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์ออเรนจ์-นัสเซา ชั้นอัศวินมหากางเขน[6]
- พ.ศ. 2498 –
เยอรมนีตะวันตก :
- พ.ศ. 2498 –
เครื่องอิสริยาภรณ์คุณธรรมแห่งสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี ชั้นประถมาภรณ์[6]
- พ.ศ. 2498 –
ญี่ปุ่น :
- พ.ศ. 2498 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์อาทิตย์อุทัย ชั้นที่ 2[6]
- พ.ศ. 2498 –
ฝรั่งเศส :
- พ.ศ. 2498 –
เครื่องอิสริยาภรณ์เลฌียงดอเนอร์ ชั้นกร็องตอฟีซีเย[6]
- พ.ศ. 2498 –
ลาว :
- พ.ศ. 2498 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์พระบรมรูป ชั้นที่ 1[7]
- พ.ศ. 2498 –
พม่า :
- พ.ศ. 2499 –
เครื่องอิสริยาภรณ์แห่งสหภาพพม่า ชั้นอรรคมหาสเรสิธุ (ฝ่ายทหาร)[8]
- พ.ศ. 2499 –
ไต้หวัน :
- พ.ศ. 2499 –
เครื่องอิสริยาภรณ์ดาราอันสุกสกาว ชั้นพิเศษ[9]
- พ.ศ. 2499 –
กรีซ :
- พ.ศ. 2499 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์ฟีนิกซ์ ชั้นที่ 1[10]
- พ.ศ. 2499 –
สเปน :
- พ.ศ. 2500 –
เครื่องราชอิสริยาภรณ์กิตติคุณฝ่ายพลเรือน ชั้นที่ 1[11]
- พ.ศ. 2500 –
เวียดนามใต้ :
- พ.ศ. 2500 –
เครื่องอิสริยาภรณ์แห่งชาติเวียดนาม ชั้นที่ 2[12]
- พ.ศ. 2500 –
.jpg){kind=small}
การทำงาน แก้
รักษ ได้เข้าทำงานเป็นนายทหารอยู่ที่กรมพระธรรมนูญ กระทรวงกลาโหม ต่อมาในปี พ.ศ. 2489 พ.ต.รักษ ได้ลาออกจากราชการมาทำธุรกิจด้านการบินและการขนส่ง นำเข้ารถยนต์ และร่วมกันตั้งบริษัทดำเนินการผลิตโคคา-โคล่า ของอเมริกาในประเทศไทย โดยตั้งชื่อบริษัทว่า Rak, Derrik & Davis Bottling รวมทั้งต่อมาได้ตั้งบริษัทน้ำดื่มชื่อ “โพลาริส” และเป็นผู้ก่อตั้งบริษัทสหโรงแรมไทยและการท่องเที่ยว จำกัด[13]
ในปี พ.ศ. 2498 พ.ต.รักษ ได้เข้าสู่วงการการเมืองโดยการนำของจอมพล ป.พิบูลสงคราม ในตำแหน่งรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงการต่างประเทศ แทนนายเขมชาติ บุณยรัตพันธุ์ ต่อมาจึงได้ลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นผู้แทนราษฎรจังหวัดพระนครในวันที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2500 แต่ไม่ได้รับเลือกตั้ง
ต่อมาได้รับแต่งตั้งเป็นรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงการต่างประเทศอีกสมัย ในปี พ.ศ. 2500[14]
อ้างอิง แก้
- ↑ PAVING THE WAY[ลิงก์เสีย] (อังกฤษ)
- ↑ PROUD TO BE MON SAYS FORMER THAI PM เก็บถาวร 2007-10-26 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน (อังกฤษ)
- ↑ "นรฤทธิ์ โชติกเสถียร ทายาทคนใหม่ของอาคเนย์ฯ" (Press release). นิตยสารผู้จัดการ. สิงหาคม 2529. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-05-12. สืบค้นเมื่อ 7 เมษายน 2556.
{{cite press release}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน:|accessdate=(help) - ↑ [泰国] 洪林, 黎道纲主编 (April 2006). 泰国华侨华人研究. 香港社会科学出版社有限公司. p. 185. ISBN 962-620-127-4.
- ↑ จีรวัสส์ ปันยารชุน บุตรี 'จอมพล ป. พิบูลสงคราม' เสียชีวิต
- ↑ 6.0 6.1 6.2 6.3 6.4 6.5 6.6 ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักคณะรัฐมนตรี เรื่อง พระราชาบรมราชานุญาตประดับเครื่องอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ, เล่ม 72 ตอนที่ 63 หน้า 2086, 23 สิงหาคม 2498
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักคณะรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานพระบรมราชานุญาตประดับเครื่องราชอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ, เล่ม 72 ตอนที่ 67 หน้า 2130, 30 สิงหาคม 2498
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักคณะรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานพระบรมราชานุญาตประดับเครื่องอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ, เล่ม 73 ตอนที่ 11 หน้า 385, 31 มกราคม 2499
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักคณะรัฐมนตรี เรื่อง พระราชาทานพระบรมราชานุญาตประดับเครื่องอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ, เล่ม 73 ตอนที่ 50 หน้า 1794, 26 มิถุนายน 2499
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักคณะรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานพระบรมราชานุญาตประดับเครื่องอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ, เล่ม 73 ตอนที่ 103 หน้า 3743, 11 ธันวาคม 2499
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักคณะรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานพระบรมราชานุญาตประดับเครื่องอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ, เล่ม 74 ตอนที่ 51 หน้า 1303, 4 พฤษภาคม พ.ศ. 2500
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, แจ้งความสำนักคณะรัฐมนตรี เรื่อง พระราชพระบรมราชานุญาตประดับเครื่องอิสริยาภรณ์ต่างประเทศ, เล่ม 74 ตอนที่ 71 หน้า 2135, 27 สิงหาคม พ.ศ. 2500
- ↑ ประวัติบริษัท
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา,พระบรมราชโองการ ประกาศ ตั้งและแต่งตั้งรัฐมนตรี (จำนวน ๓๐ ราย) เล่ม 74 ตอน 33ก วันที่ 1 เมษายน 2500