รอเบิร์ต วอลโพล

รอเบิร์ต วอลโพล เอิร์ลแห่งออร์ฟอร์ด (อังกฤษ: Robert Walpole, 1st Earl of Orford) หรือเป็นที่รู้จักกันในนาม เซอร์ รอเบิร์ต วอลโพล เป็นรัฐบุรุษและนักการเมืองชาวอังกฤษผู้ถือว่าเป็นนายกรัฐมนตรีคนแรกโดยพฤตินัย และยังถือเป็นนายกรัฐมนตรีที่ครองตำแหน่งยาวนานที่สุดในประวัติศาสตร์ เขาเป็นหนึ่งในนักการเมืองที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์อังกฤษ[1] เขาได้รับเลือกตั้งเข้าไปในสภาในปี 1701 ในฐานะสมาชิกพรรควิก และได้ดำรงตำแหน่งสำคัญหลายตำแหน่ง เนื่องจากเขาเป็นพวกผู้ดีจากนอกกรุง ดังนั้นเขาจึงมองหาฐานการเมืองจากนอกกรุงเป็นหลัก

เอิร์ลแห่งออร์ฟอร์ด
นายกรัฐมนตรีแห่งบริเตนใหญ่
ดำรงตำแหน่ง
4 เมษายน 1721 – 11 กุมภาพันธ์ 1742
(20 ปี 313 วัน)
ถัดไปเอิร์ลแห่งวิลมิงตัน
กษัตริย์พระเจ้าจอร์จที่ 1 และ จอร์จที่ 2
นายธนารักษ์เอก
ดำรงตำแหน่ง
3 เมษายน 1721 – 11 กุมภาพันธ์ 1742
ก่อนหน้าชาลส์ สเปนเซอร์
ถัดไปเอิร์ลแห่งวิลมิงตัน
ดำรงตำแหน่ง
10 ตุลคม 1715 – 12 เมษายน 1717
ก่อนหน้าเอร์ลแห่งคาร์ไลสล์
ถัดไปเอิร์ลสตานัป
สมุหพระคลัง
ดำรงตำแหน่ง
3 เมษายน 1721 – 12 กุมภาพันธ์ 1742
ก่อนหน้าเซอร์ จอห์น แพรต
ถัดไปแซมูเอล แซนดีส์
ดำรงตำแหน่ง
12 ตุลาคม 1715 – 15 เมษายน 1717
ก่อนหน้าเซอร์ ริชาร์ด ออนสโลว์
ถัดไปเอิร์ลสตานัป
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด26 สิงหาคม ค.ศ. 1676(1676-08-26)
นอร์ฟอล์ก ราชอาณาจักรอังกฤษ
เสียชีวิต18 มีนาคม ค.ศ. 1745(1745-03-18) (68 ปี)
ลอนดอน ราชอาณาจักรบริเตนใหญ่
ศาสนาคริสตจักรแห่งอังกฤษ
พรรคการเมืองพรรควิก
คู่สมรสแคทเธอรีน วอลโพล
มาเรีย วอลโพล
ลายมือชื่อ

ประวัติ

แก้

วอลโพลเกิดที่หมู่บ้านโฮตัน มณฑลนอร์ฟอล์ก ในปี 1676 เป็นบุตรคนที่ห้าในจำนวน 19 คนของพันเอกรอเบิร์ต วอลโพล ผู้ดีนอกกรุงและผู้แทนจากพรรควิกในสภาสามัญชน ส่วนมารดาคือแมรี วอลโพล บุตรีและทายาทของเซอร์จี ออฟเฟรย เบร์เวลล์ ในวัยเด็กเขาเข้าศึกษาที่โรงเรียนเอกชนในหมู่บ้านเมสซิงแฮมในนอร์ฟอล์ก[2] และในปี 1690 ก็เข้าศึกษาต่อในวิทยาลัยอีตันซึ่งที่นั่นเขาได้รับคำกล่าวว่าเป็น "นักเรียนที่ยอดเยี่ยม" เขาออกจากอีตันในเดือนเมษายน 1696[2] และเข้าสมัครเรียนต่อที่คิงส์คอลเลจน์แห่งมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์[3] ในเดือนพฤษภาคม 1698 เขาออกจากคิงส์คอลเลจน์เพื่อกลับบ้านไปช่วยบิดาบริหารและจัดการทรัพย์สินของครอบครัวแทนพี่ชายที่พึ่งเสียชีวิตไป เขาเคยมีความคิดที่จะอุทิศตนสู่ศาสนา แต่เนื่องจากกลายเป็นบุตรชายคนโตและทายาทลำดับแรกของครอบครัว ทำให้เขาต้องล้มเลิกความคิดนั้นไป จนกระทั่งในเดือนพฤศจิกายน 1700 บิดาของเขาก็ถึงแก่กรรม และเขากลายเป็นหัวหน้าครอบครัว จากเอกสารที่เขียนด้วยลายมือของบิดา ระบุว่าครอบครัววอลโพลมีคฤหาสน์ถึง 9 หลังในนอร์ฟอล์ก และอีกหลังในซัฟฟอล์ก[4]

ฐานันดร

แก้
  • 1676–1725 : รอเบิร์ต วอลโพล
  • 1725–1742 : เซอร์ รอเบิร์ต วอลโพล
  • 1742–1745 : เอิร์ลแห่งออร์ฟอร์ด

อ้างอิง

แก้
  1. H. P. Dickinson, "Walpole, Sir Robert," in David Loads, editor, Readers Guide to British History (2003) p 1338
  2. 2.0 2.1 Leadam 1899, p. 179.
  3. ACAD & WLPL695R.
  4. Leadam 1899, p. 180.

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้