วิกิพีเดีย

รอยัลรัมเบิล (2012)

รอยัลรัมเบิล (2012) เป็นรายการมวยปล้ำอาชีพศึกใหญ่ หรือ เพย์-เพอร์-วิว ของ ดับเบิลยูดับเบิลยูอี ในปี 2012 ซึ่งจะจัดเป็นปีที่ 25 แล้ว สถานที่จัดคือ สก๊อตเทรด เซ็นเตอร์ ใน เซนต์หลุยส์, รัฐมิสซูรี สหรัฐอเมริกา[3][4] โดยจะจัดในวันที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2555 ซึ่งจัดหลังจากทีแอลซี: เทเบิล แลดเดอร์ แอนด์ แชร์ (2011) โดยจะมีแมตช์การปล้ำรอยัลรัมเบิล

รอยัลรัมเบิล (2012)
โปสเตอร์ศึกรอยัลรัมเบิล
สมาคมดับเบิลยูดับเบิลยูอี
วันที่29 มกราคม 2012
ทรูวิชั่นส์ 12 กุมภาพันธ์ 2012
เมืองเซนต์หลุยส์, รัฐมิสซูรี
สถานที่สก๊อตเทรด เซ็นเตอร์
ผู้ชม18,121 คน[1]
ลำดับเหตุการณ์ดับเบิลยูดับเบิลยูอี เน็ตเวิร์ค
← Previous
ทีแอลซี: เทเบิล แลดเดอร์ แอนด์ แชร์ (2011) 		Next →
อิลิมิเนชั่น แชมเบอร์ (2012)
ลำดับเหตุการณ์รอยัลรัมเบิล
← ก่อนหน้า
รอยัลรัมเบิล (2011) 		ถัดไป →
รอยัลรัมเบิล (2013)

สำหรับประเทศไทย ศึกรอยัลรัมเบิลมีออกอากาศทางทรูวิชั่นส์ ช่องทรูสปอร์ต ในวันอาทิตย์ที่ 12 กุมภาพันธ์ 2012 ซึ่งช้ากว่าสหรัฐอเมริกาถึง 2 สัปดาห์

เบื้องหลัง

แก้

ในรอว์ 12 ธันวาคม ระหว่างแมตช์ จอห์น ซีนา กับ มาร์ก เฮนรี เคนได้กลับมาจากอาการบาดเจ็บโดยใส่หน้ากากอีกครั้ง และได้มาเล่นงานซีนาด้วยท่าโชคสแลมอย่างไม่มีเหตุผล ต่อมาในรอว์ 2 มกราคม จอห์น ซีนา ได้จับคู่กับ บิ๊กโชว์ และแซค ไรเดอร์ เจอกับ เคน, มาร์ก เฮนรี และแจ็ก สแวกเกอร์ ในแมตช์การปล้ำแทคทีม 6 คน แต่ว่าเคนไม่ออกมา เลยให้เป็นการปล้ำ 3 รุม 2 สุดท้ายซีนา, บิ๊กโชว์ และไรเดอร์เอาชนะไปได้ แต่ว่าหลังจากจบแมตช์ เพลงเปิดตัวของเคนดังขึ้น ซีนาเลยลงจากเวทีเดินตรงไปที่ทางเดินเปิดตัวเพื่อจะเคลียร์กับเคน แต่ว่าเคนโผล่มาจากใต้เวทีแล้วกระทืบไรเดอร์บนเวที จากนั้นเคนก็ลากขาไรเดอร์กลับหลุมบนเวที แต่ซีนาก็มาช่วยได้สำเร็จแล้วพยายามคลานนี้ห่างออกมา ทันทีทันใดนั้นหลุมก็ระเบิดและมีเพลิงโหมออกมาจากปากหลุมทันที

ในทีแอลซี: เทเบิล แลดเดอร์ แอนด์ แชร์ (2011) บิ๊กโชว์ได้คว้าแชมป์โลกเฮฟวี่เวทโดยชนะมาร์ก เฮนรี แต่หลังแมตช์เฮนรีมาลอบทำร้ายบิ๊กโชว์ โดยเอาเก้าอี้มาฟาดจากด้านหลัง และ DDT อัดใส่เก้าอี้ จนหมดสภาพ หลังจากนั้น แดเนียล ไบรอันวิ่งออกมาพร้อมกับกรรมการขอใช้สิทธิ์มันนีอินเดอะแบงก์ โดยบิ๊กโชว์อยู่ในสภาพที่ไม่พร้อมปล้ำ ทำให้ไบรอันคว้าแชมป์ไปในที่สุด[5] ต่อมาในสแมคดาวน์ 6 มกราคม บิ๊กโชว์ได้ขแชิงแชมป์กับไบรอัน ปรากฏว่า บิ๊กโชว์จะใช้ท่าน็อกเอาต์พันซ์ แต่ไบรอันหนีลงมานอกเวที แล้วไปหาเรื่องเฮนรี จนทำให้เฮนรีผลักใส่ไบรอันล้มลงไป เลยทำให้บิ๊กโชว์ถูกปรับแพ้ฟาล์ว และไบรอันป้องกันแชมป์ไว้ได้[6] ต่อมา ในศึก สแมคดาวน์ (6 มกราคม 2012) บิ๊กโชว์ได้ขอรีแมตช์ชิงแชมป์กับไบรอันอีกครั้งโดยเป็นแบบไม่มีกฎกติกา และมีเอเจมายืนอยู่ข้างเวที ปรากฏว่าบิ๊กโชว์เผลอวิ่งไปชนเอเจล้มลงไป ขณะที่วิ่งไล่ตามไบรอัน ทำให้ไบรอันต้องมาดูอาการ โดยแมตช์จบด้วยการไม่มีคำตัดสิน[7][8]

ผล

แก้
ลำดับ [9] กำหนด เวลา
1D Yoshi Tatsu ชนะ Heath Slater ปล้ำเดี่ยว[10] 04:00
2 Daniel Bryan (c) ชนะ Big Show และ Mark Henry ปล้ำในกรงเหล็กชิง World Heavyweight Championship[8] 09:08
3 The Bella Twins (Brie Bella และ Nikki Bella), Beth Phoenix และ Natalya ชนะ Alicia Fox, Eve Torres, Kelly Kelly และ Tamina Snuka แท็กทีมหญิง 8 คน[11] 05:29
4 Kane vs. John Cena จบแบบดับเบิลเคาท์เอาท์ ปล้ำเดี่ยว[12] 10:56
5 Brodus Clay (พร้อม Cameron และ Naomi) ชนะ Drew McIntyre ปล้ำเดี่ยว[13] 01:05
6 CM Punk (c) ชนะ Dolph Ziggler ชิง WWE Championship โดยมี John Laurinaitis เป็นกรรมการพิเศษ[14] 14:30
7 Sheamus ชนะโดยกำจัด Chris Jericho คนสุดท้าย Royal Rumble match 30 คน เพื่อสิทธิ์ชิงแชมป์โลกที่ WrestleMania XXVIII[15] 54:55
  • (c) – หมายถึงเจ้าของเข็มขัดแชมป์ก่อนเริ่มแข่งขัน
  • D – หมายถึงเป็นแมทช์การปล้ำก่อนรายการ

แมตช์การปล้ำรอยัลรัมเบิล

แก้
คนที่ นักมวยปล้ำ ถูกกำจัดออกเป็นคนที่ ถูกกำจัดออกโดย เวลาที่อยู่บนเวที สถิติกำจัด
1 Miz, TheThe Miz 25 Big Show 45:39 2
2 Riley, AlexAlex Riley 1 The Miz 01:15 0
3 R-Truth, R-Truth 2 04:57 0
4 Rhodes, CodyCody Rhodes 24 Big Show 41:55 5
5 Gabriel, JustinJustin Gabriel 4 Mick Foley & Ricardo Rodriguez 07:42 0
6 Primo, Primo 3 Mick Foley 01:57 0
7 Foley, MickMick Foley 8 Cody Rhodes 06:34 3
8 Rodriguez, RicardoRicardo Rodriguez 5 Santino Marella 02:19 1
9 Marella, SantinoSantino Marella 7 Cody Rhodes 02:31 1
10 Epico, Epico 6 Mick Foley 00:11 0
11 Kingston, KofiKofi Kingston 18 Sheamus 17:55 0
12 Lawler, JerryJerry Lawler 9 Cody Rhodes 00:43 1
13 Jackson, EzekielEzekiel Jackson 11 The Great Khali 03:46 0
14 Mahal, JinderJinder Mahal 10 01:17 0
15 Great Khali, TheThe Great Khali 14 Cody Rhodes 07:29 2
16 Hunico, Hunico 16 Kharma 09:00 0
17 T, BookerBooker T 13 Dolph Ziggler 04:40 1
18 Ziggler, DolphDolph Ziggler 26 Big Show 19:46 3
19 Duggan, JimJim Duggan 12 Cody Rhodes 00:57 0
20 Cole, MichaelMichael Cole 15 Jerry Lawler & Booker T[a] 01:23 0
21 Kharma, Kharma 17 Dolph Ziggler 01:00 1
22 Sheamus, Sheamus — Winner[16] 22:21 3
23 Dogg, RoadRoad Dogg 19 Wade Barrett 04:55 0
24 Uso, JeyJey Uso 20 Randy Orton 07:05 0
25 Swagger, JackJack Swagger 23 Big Show & Sheamus[b] 07:59 0
26 Barrett, WadeWade Barrett 21 Randy Orton 03:55 1
27 Otunga, DavidDavid Otunga 22 Chris Jericho 03:15 0
28 Orton, RandyRandy Orton 28 05:46 3
29 Jericho, ChrisChris Jericho 29 Sheamus 11:34 2
30 Show, BigBig Show 27 Randy Orton 01:51 4
  1. ↑ Booker T and Jerry Lawler were both eliminated prior to eliminating Cole.
  2. ↑ Big Show had not entered the match before assisting in eliminating Swagger.

ดูเพิ่ม

แก้

อ้างอิง

แก้
  1. ↑ http://www.lordsofpain.net/news/wwe/Matt_Hardy_Due_for_Court_Today_Update_on_Cody_vs_Goldust_WWE_Attendance.html[ลิงก์เสีย]
  2. ↑ WWE Music Group Tweet ที่เอกซ์ (ทวิตเตอร์)
  3. ↑ "WWE presents Royal Rumble, 01-29-2012". WWE. 2011-12-11. สืบค้นเมื่อ 2011-12-11.
  4. ↑ "Scottrade Center Events: WWE Royal Rumble". Scottrade Center. 2011-12-11. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2011-12-02. สืบค้นเมื่อ 2011-12-11.
  5. ↑ Hillhouse, Dave (2011-12-18). "TLC: The trouble with tables". Slam! Sports. Canadian Online Explorer. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-10-06. สืบค้นเมื่อ 2011-12-19.
  6. ↑ Parks, Greg. "PARKS' WWE SMACKDOWN REPORT 1/6: Ongoing "virtual time" coverage of the show, including Daniel Bryan vs. Big Show for the World Title". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 8 January 2012.
  7. ↑ Parks, Greg. "Parks' WWE SmackDown report 1/13: Ongoing "virtual time" coverage of the show, including Daniel Bryan vs. Big Show, no count-out, no-DQ, for the World Title". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 14 January 2012.
  8. ↑ 8.0 8.1 Melok, Bobby (January 30, 2012). "World Heavyweight Champion Daniel Bryan def. Big Show and Mark Henry (Triple Threat Steel Cage Match)". WWE. สืบค้นเมื่อ 31 January 2012.
  9. ↑ Caldwell, James. "Caldwell's WWE Royal Rumble report 1/29: Ongoing "virtual time" coverage of live PPV - Rumble match, Punk-Ziggler, Cena-Kane, steel cage". Pro Wrestling Torch. สืบค้นเมื่อ 30 January 2012.
  10. ↑ "WWE News: 2012 Royal Rumble dark match result". Prowrestling.net. สืบค้นเมื่อ 29 January 2012.
  11. ↑ Matthew Artus (January 30, 2012). "Divas Champion Beth Phoenix, Natalya & The Bella Twins def. Eve, Kelly Kelly, Alicia Fox & Tamina". WWE. สืบค้นเมื่อ January 30, 2012.
  12. ↑ Mitch Passero (January 30, 2012). "John Cena vs. Kane (Double Count-Out)". WWE. สืบค้นเมื่อ January 30, 2012.
  13. ↑ Anthony Benigno (January 30, 2012). "Brodus Clay def. Drew McIntyre". WWE. สืบค้นเมื่อ January 30, 2012.
  14. ↑ Kevin Powers (January 30, 2012). "WWE Champion CM Punk def. Dolph Ziggler (John Laurinaitis as Special Guest Referee)". WWE. สืบค้นเมื่อ January 30, 2012.
  15. ↑ Murphy, Ryan (January 29, 2012). "Sheamus won the 30-Man Royal Rumble Match". WWE. สืบค้นเมื่อ 31 January 2012.
  16. ↑ Ryan Murphy (January 30, 2012). "Sheamus won the 30-Man Royal Rumble Match". WWE. สืบค้นเมื่อ January 30, 2012.

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=รอยัลรัมเบิล_(2012)&oldid=10028855"