ยูฟ่ายูโรปาลีก นัดชิงชนะเลิศ 2021

ยูฟ่ายูโรปาลีก นัดชิงชนะเลิศ 2021 เป็นการแข่งขันฟุตบอลนัดชิงชนะเลิศของยูฟ่ายูโรปาลีก ฤดูกาล 2020–21 ฤดูกาลที่ 50 ของการแข่งขันฟุตบอลสโมสรลำดับที่สองของยุโรป จัดขึ้นโดยยูฟ่า และเป็นฤดูกาลที่ 12 นับตั้งแต่เปลี่ยนชื่อจากยูฟ่าคัพมาเป็นยูฟ่ายูโรปาลีก นัดนี้จะลงเล่นในวันที่ 26 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 (ค.ศ. 2021) ที่ สตาดิโอน มิเอจสกี ในเมือง กดัญสก์ ประเทศโปแลนด์.

ยูฟ่ายูโรปาลีก นัดชิงชนะเลิศ 2021
สตาดิโอน มิเอจสกี ใน กดัญสก์ จะเป็นเจ้าภาพนัดชิงชนะเลิศ.
รายการยูฟ่ายูโรปาลีก ฤดูกาล 2020–21
หลังต่อเวลาพิเศษ
บิยาร์เรอัล ชนะ ลูกโทษ 11–10
วันที่26 พฤษภาคม ค.ศ. 2021 (2021-05-26)
สนามสตาดิโอน มิเอจสกี, กดัญสก์
ผู้เล่นยอดเยี่ยม
ประจำนัด
เอเตียนน์ กาปู (บิยาร์เรอัล)[1]
ผู้ตัดสินแกลม็องต์ ตูร์ปิง (ฝรั่งเศส)[2]
ผู้ชม9,412 คน[3]
สภาพอากาศกลางคืนมีเมฆเป็นบางส่วน
11 องศาเซลเซียส (52 องศาฟาเรนไฮต์)
45% ความชื้นสัมพัทธ์[4]
2020
2022

ทีม แก้

ในตารางด้านล่างนี้, นัดชิงชนะเลิศจนถึงปี ค.ศ. 2009 เป็นยุคยูฟ่าคัพ, นับตั้งแต่ปี ค.ศ. 2010 เป็นยุคยูฟ่ายูโรปาลีก.

ทีม จำนวนการลงสนามรอบชิงชนะเลิศครั้งที่ผ่านมา (ตัวหนาหมายถึงทีมชนะเลิศ)
  บิยาร์เรอัล ไม่เคย
  แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด 1 (2017)

สนามแข่งขัน แก้

 
สตาดิโอน มิเอจสกี ใน กดัญสก์ จะเป็นเจ้าภาพนัดชิงชนะเลิศ.

แมตช์นี้จะลงเล่นที่ สตาดิโอน มิเอจสกี ใน กดัญสก์, ประเทศโปแลนด์. ที่การประชุมของคณะกรรมการบริหารยูฟ่าในกรุงเคียฟในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2018, สนามกีฬาได้รับเลือกให้เป็นเจ้าภาพ ยูฟ่ายูโรปาลีก นัดชิงชนะเลิศ 2020,[5] แต่เมื่อการระบาดทั่วของโควิด-19 บังคับให้ยูฟ่าย้ายไปด่านหลังของ การแข่งขันฤดูกาล 2019–20 สู่เยอรมนี, คณะกรรมการบริหารยูฟ่าเลื่อนการเป็นเจ้าภาพของสตาดิโอน มิเอจสกี ของนัดชิงชนะเลิศยูโรปาลีกในปี ค.ศ. 2021. สนามแข่งขันต้นฉบับสำหรับปี 2021 และ นัดชิงชนะเลิศ ปี 2022 ก็ล่าช้าไปโดยหนึ่งปี.[6]

นี่จะเป็นแมตช์สโมสรยูฟ่าครั้งแรกที่เป็นเจ้าภาพที่สนามแห่งนี้, ซึ่งเป็นหนึ่งในสถานที่จัดการแข่งขันสำหรับ ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 2012.[7] มันเป็นการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศสโมสรยูฟ่าครั้งที่สองที่จะลงเล่นในประเทศโปแลนด์, เช่น ยูฟ่ายูโรปาลีก นัดชิงชนะเลิศ 2015 จะลงเล่นที่ สนามกีฬาแห่งชาติ ใน วอร์ซอ. เมื่อสนามได้รับเลือกหใ้เป็นเจ้าภาพในนัดชิงชนะเลิศปี 2020, เป็นที่รู้จักกันในชื่อ สตาดิโอน อีเนร์กา กดัญสก์, ดังนั้นเนื่องจากกฎระเบียบการให้การสนับสนุนของยูฟ่า, สื่อทางการตลาดสำหรับแมตช์นี้ที่อ้างถึงสนามแข่งขันเรียกว่าสนามกีฬากดัญสก์.[8] แม้ว่าข้อตกลงของการเป็นสปอนเซอร์กับ อีเนร์กาจะสิ้นสุดลงในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2020, สนามนี้จะยังคงเป็นที่รู้จักกันในชื่อ สนามกีฬากดัญสก์ สำหรับนัดชิงชนะเลิศ.[7]

การคัดเลือกเป็นเจ้าภาพ แก้

กระบวนการเสนอราคาแบบเปิดได้เปิดตัวไปในวันที่ 22 กันยายน ค.ศ. 2017 โดยยูฟ่าเพื่อเลือกสถานที่ของรอบชิงชนะเลิศของยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก, ยูฟ่ายูโรปาลีกและยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกหญิงในปี 2020 สมาคมมีเวลาจนถึงวันที่ 31 ตุลาคม 2017 เพื่อแสดงความสนใจและเสนอเอกสารจะต้องส่งภายในวันที่ 1 มีนาคม ค.ศ. 2018. สมาคมที่จัดการแข่งขันใน ฟุตบอลชิงแชมป์แห่งชาติยุโรป 2020 ไม่ได้รับอนุญาตให้ประมูลสำหรับยูฟ่ายูโรปาลีก นัดชิงชนะเลิศ 2020.

ยูฟ่าได้ประกาศไว้เมื่อวันที่ 3 พฤศจิกายน ค.ศ. 2017 นั้นสองสมาคมได้แสดงความสนใจที่จะเป็นเจ้าภาพจัดการแข่งขันยูฟ่ายูโรป้าลีก นัดชิงชนะเลิศ 2020.[9]

ขั้นตอนสุดท้ายในกระบวนการเสนอราคาสำหรับนัดชิงชนะเลิศ
ประเทศ สนามกีฬา เมือง ความจุ หมายเหตุ
  โปแลนด์ สตาดิโอน มิเอจสกี กดัญสก์ 43,615
  โปรตุเกส อิชตาดียูดูดราเกา โปร์ตู 50,035 เสนอราคาด้วย ยูฟ่าซูเปอร์คัพ 2020

สตาดิโอน มิเอจสกี ในกดัญสก์จะได้ถูกรับเลือกโดยคณะกรรมการบริหารยูฟ่าระหว่างการประชุมของพวกเขาในกรุง เคียฟ เมื่อวันที่ 24 พฤษภาคม ค.ศ. 2018.[10][8]

เมื่อวันที่ 17 มิถุนายน ค.ศ. 2020, คณะกรรมการบริหารยูฟ่าได้ประกาศไว้นั้นเนื่องจากการเลื่อนและการย้ายของ นัดชิงชนะเลิศปี 2020, กดัญสก์จะเป้นเจ้าภาพแทนที่นัดชิงชนะเลิศปี 2021.[11]

ภูมิหลัง แก้

นี่คือนัดชิงชนะเลิศรายการใหญ่ครั้งแรกของบิยาร์เรอัลในการแข่งขันในประเทศหรือยุโรป.[12][13][14][15] สโมสรไม่เคยคว้าแชมป์รายการสำคัญใด ๆ มาก่อนหน้านี้มีเพียงการจบในฐานะผู้ชนะร่วมรองแชมป์ ยูฟ่าอินเตอร์โตโตคัพ สองครั้งในปี 2003 และ 2004.[16] ในทางกลับกัน, นี่เป็นการเข้าชิงยุโรปครั้งที่ห้าของเฮดโค้ช อูไน เอเมรี, ทั้งหมดในยูฟ่ายูโรปาลีก; เขาชนะสามรายการติดต่อกันกับ เซบิยา ใน 2014, 2015 และ 2016, ก่อนที่จะแพ้ใน 2019 กับ อาร์เซนอล.[17]

แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดจะได้ลงเล่นในนครั้งที่สองของพวกเขา ยูฟ่าคัพ/ยูโรปาลีก นัดชิงชนะเลิศ, ได้รับชัยชนะในครั้งก่อนใน 2017. โดยรวม, นี่เป็นนัดชิงยุโรปครั้งที่แปดของพวกเขา. อูเลอ กึนนาร์ ซูลชาร์ ทะลุไปถึงรอบชิงชนะเลิศครั้งแรกของพวกเขาในฐานะผู้จัดการทีมของสโมสร, เคยทำประตูชัยมาแล้วใน ยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก นัดชิงชนะเลิศ 1999 ลงเล่นสำหรับพวกเขา, เมื่อ 22 ปีที่แล้ว.[18]

สโมสรก่อนหน้านี้เคยพบกันมาแล้วสี่ครั้ง, ใน ฤดูกาล 2005–06 และ ฤดูกาล 2008–09 ยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกรอบแบ่งกลุ่ม. เกมทั้งหมดจบลงด้วยการเสมอกันโดยไม่มีประตูเกิดขึ้น.[19][20]

เส้นทางสู่นัดชิงชนะเลิศ แก้

หมายเหตุ: ในตาราง, ผลการแข่งขันของผู้เข้าชิงชนะเลิศจะได้รับเป็นชื่อแรก (H = เหย้า; A = เยือน; N: กลาง).

  บิยาร์เรอัล รอบ   แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด
ยูโรปาลีก แชมเปียนส์ลีก
คู่แข่งขัน ผล รอบแบ่งกลุ่ม (EL, CL) คู่แข่งขัน ผล
  ซิวาสสปอร์ 5–3 (H) นัดที่ 1   ปารีแซ็ง-แฌร์แม็ง 2–1 (A)
  คาราบัก 3–1 (A)[a] นัดที่ 2   แอร์เบ ไลพ์ซิช 5–0 (H)
  มัคคาบีเทลอาวีฟ 4–0 (H) นัดที่ 3   อิสตันบูลบาชัคเชฮีร์ 1–2 (A)
  มัคคาบีเทลอาวีฟ 1–1 (A) นัดที่ 4   อิสตันบูลบาชัคเชฮีร์ 4–1 (H)
  ซิวาสสปอร์ 1–0 (A) นัดที่ 5   ปารีแซ็ง-แฌร์แม็ง 1–3 (H)
  คาราบัก 3–0 (H)[b] นัดที่ 6   แอร์เบ ไลพ์ซิช 2–3 (A)
ชนะเลิศ กลุ่ม ไอ
อันดับ ทีม เล่น คะแนน
1   บิยาร์เรอัล (A) 5 13
2   มัคคาบีเทลอาวีฟ (A) 6 11
3   ซิวาสสปอร์ (E) 6 6
4   คาราบัก (E) 5 1
ปรับปรุงข้อมูลล่าสุด วันที่ 10 ธันวาคม พ.ศ. 2563. แหล่งที่มา : ยูฟ่า
(A) ผ่านเข้าสู่รอบต่อไป; (E) ตกรอบ.
ตารางคะแนน อันดับ 3 กลุ่ม เอช
อันดับ ทีม เล่น คะแนน
1   ปารีแซ็ง-แฌร์แม็ง 6 12
2   แอร์เบ ไลพ์ซิช 6 12
3   แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด 6 9
4   อิสตันบูลบาชัคเชฮีร์ 6 3
แหล่งที่มา : ยูฟ่า
ยูโรปาลีก
คู่แข่งขัน รวมผลสองนัด นัดแรก นัดที่สอง รอบแพ้คัดออก คู่แข่งขัน รวมผลสองนัด นัดแรก นัดที่สอง
  เร็ดบุลซัลทซ์บวร์ค 4–1 2–0 (A) 2–1 (H) รอบ 32 ทีมสุดท้าย   เรอัลโซซิเอดัด 4–0 4–0 (A)[c] 0–0 (H)
  ดือนามอกือยิว 4–0 2–0 (A) 2–0 (H) รอบ 16 ทีมสุดท้าย   มิลาน 2–1 1–1 (H) 1–0 (A)
  ดีนาโมซาเกร็บ 3–1 1–0 (A) 2–1 (H) รอบก่อนรองชนะเลิศ   กรานาดา 4–0 2–0 (A) 2–0 (H)
  อาร์เซนอล 2–1 2–1 (H) 0–0 (A) รอบรองชนะเลิศ   โรมา 8–5 6–2 (H) 2–3 (A)

หมายเหตุ

  1. คาราบัก ลงเล่นแมตช์เหย้าของพวกเขาพบกับบิยาร์เรอัล ใน อิสตันบูล, ประเทศตุรกี เนื่องจากการแข่งขันยูฟ่าในอาร์เมเนียและอาเซอร์ไบจานถูกระงับชั่วคราวเนื่องจาก สงครามนากอร์โน-คาราบัค พ.ศ. 2563.[21]
  2. แมตช์ระหว่าง บิยาร์เรอัล พบ คาราบัก ได้ถูกยกเลิกและให้ชนะผ่าน 3–0 ต่อบิยาร์เรอัลหลังจากผู้เล่นหลายคนของผลการตรวจเชิงบวกของผู้เล่นคาราบักสำหรับ SARS-CoV-2.[22]
  3. การออกไปเยือนเลกแรกของแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดในรอบ 32 ทีมสุดท้ายที่พบกับ เรอัลโซซิเอดัด จะลงเล่นใน ตูริน, ประเทศอิตาลีเนื่องจาก ข้อจำกัดในการเดินทางที่เกี่ยวข้องกับการแพร่ระบาดของโควิด-19 จากสหราชอาณาจักรไปสเปน.[23]

นัด แก้

รายละเอียด แก้

ทีม "เจ้าบ้าน" (สำหรับวัตถุประสงค์ในการจัดการ) จะได้รับการกำหนดขึ้นโดยการจับสลากเพิ่มเติมเกิดขึ้นหลังจากเสร็จสิ้นการจับสลากรอบก่อนรองชนะเลิศและรอบรองชนะเลิศ.

 
 
 
 
 
 
 
 
 
บิยาร์เรอัล[4]
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด[4]
GK 13   เฆโรนิโม รูลิ
RB 8   ฆวน ฟอยต์   84'   88'
CB 3   ราอุล อัลบิโอล (กัปตัน)
CB 4   เปา ตอร์เรส
LB 24   อัลฟอนโซ เปดราซา   88'
CM 5   ดานิ ปาเรโฆ
CM 25   เอเตียน กาปูเอ   54'   120+3'
CM 14   มานู ตริเกโรส   77'
RF 7   ฌาราร์ต มูแรนู
CF 9   การ์โลส บักกา   60'
LF 30   เยเรมิ ปิโน   77'
ผู้เล่นสำรอง:
GK 1   เซร์ฆิโอ อาเซนโฆ
DF 2   มาริโอ กัสปาร์   88'
DF 6   รามิโร ฟูเนส โมริ
DF 15   เปร์บิส เอสตูปิญญัน
DF 18   อัลเบร์โต โมเรโน   88'
DF 20   รูเบน เปญญา
DF 21   ฆาอูเม โกสตา
MF 12   ดานิ ราบา   120+3'
MF 19   ฟร็องซิส กอเกอแล็ง   60'
MF 23   มอย โกเมซ   77'
FW 17   ปาโก อัลกาเซร์   77'
FW 34   เฟร์ นิญโญ
ผู้จัดการทีม:
  อูไน เอเมรี
 
GK 1   ดาบิด เด เฆอา
RB 29   แอรอน แวน-บิสซากา   120+3'
CB 2   วิกตอร์ ลินเดเลิฟ
CB 3   เอริก บายี   82'   116'
LB 23   ลู้ก ชอว์
CM 6   ปอล ปอกบา   116'
CM 39   สกอตต์ แม็กโทมีเนย์   120+3'
RW 11   เมสัน กรีนวุด   100'
AM 18   บรูนู ฟือร์นังดึช (กัปตัน)
LW 10   มาร์คัส แรชฟอร์ด
CF 7   เอดินซอน กาบานิ   113'
ผู้เล่นสำรอง:
GK 13   ลี แกรนต์
GK 26   ดีน เฮนเดอร์สัน
DF 5   แฮร์รี แมไกวร์
DF 27   อาแลกส์ แตลิส   120+3'
DF 33   แบรนดอน วิลเลียมส์
DF 38   อักแซล ตวนเซเบ   116'
MF 8   ฆวน มาตา   120+3'
MF 17   แฟรจี   100'
MF 19   อามาด ดียาโล
MF 21   แดเนียล เจมส์   116'
MF 31   เนมันยา มาติช
MF 34   โดนนี ฟัน เดอ เบก
ผู้จัดการทีม:
  อูเลอ กึนนาร์ ซูลชาร์

ผู้เล่นยอดเยี่ยมประจำนัด:
เอเตียนน์ กาปู (บิยาร์เรอัล)[1]

ผู้ช่วยผู้ตัดสิน:[2]
Nicolas Danos (ฝรั่งเศส)
Cyril Gringore (ฝรั่งเศส)
ผู้ตัดสินที่สี่:[2]
Slavko Vinčić (สโลวีเนีย)
ผู้ช่วยผู้ตัดสินวิดีโอ:[2]
François Letexier (ฝรั่งเศส)
ผู้ช่วยของผู้ช่วยผู้ตัดสินวิดีโอ:[2]
Jérôme Brisard (ฝรั่งเศส)
Benjamin Pagès (ฝรั่งเศส)
Pol van Boekel (เนเธอร์แลนด์)

ข้อมูลในการแข่งขัน[24][25]

  • แข่งขันเวลาปกติ 90 นาที
  • ต่อเวลาพิเศษไปอีก 30 นาที เมื่อทั้งสองทีมเสมอกันในเวลาปกติ
  • ตัดสินด้วยการดวลลูกจุดโทษ เพื่อหาผู้ชนะ
  • มีชื่อรายชื่อผู้เล่นสำรอง 12 คน
  • การเปลี่ยนตัวผู้เล่นสูงสุดห้าคน, กับอนุญาตเปลี่ยนผู้เล่นคนที่หกได้ในช่วงต่อเวลาพิเศษ[note 1]

สถิติ แก้

ดูเพิ่ม แก้

หมายเหตุ แก้

  1. แต่ละทีมจะได้รับสิทธิ์สามครั้งที่จะได้เปลี่ยนตัวผู้เล่น, กับโอกาสครั้งที่สี่ในช่วงต่อเวลาพิเศษ, ไม่นับรวมการเปลี่ยนตัวผู้เล่นที่เกิดชึ้นในช่วงพักครึ่งแรก, ก่อนที่จะเริ่มต้นของช่วงต่อเวลาพิเศษและช่วงพักครึ่งเวลาแรกในการต่อเวลาพิเศษ.

อ้างอิง แก้

  1. 1.0 1.1 "Étienne Capoue named official UEFA Europa League final man of the match". UEFA.com. Union of European Football Associations. 26 May 2021. สืบค้นเมื่อ 26 May 2021.
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 "Referee teams appointed for UEFA Champions League and UEFA Europa League finals". UEFA.com. Union of European Football Associations. 12 May 2021. สืบค้นเมื่อ 12 May 2021.
  3. 3.0 3.1 "Full Time Summary Final – Villarreal v Manchester United" (PDF). UEFA.com. Union of European Football Associations. 26 May 2021. สืบค้นเมื่อ 26 May 2021.
  4. 4.0 4.1 4.2 "Tactical Lineups – Final – Wednesday 26 May 2021" (PDF). UEFA.com. Union of European Football Associations. 26 May 2021. สืบค้นเมื่อ 26 May 2021.
  5. "Istanbul to host 2020 UEFA Champions League Final". UEFA.com. Union of European Football Associations. 24 May 2018. สืบค้นเมื่อ 2 February 2021.
  6. "Europa League to resume on 5 August, final on 21 August". UEFA.com. Union of European Football Associations. 17 June 2020. สืบค้นเมื่อ 2 February 2021.
  7. 7.0 7.1 "2021 UEFA Europa League final: Gdańsk". UEFA.com. Union of European Football Associations. สืบค้นเมื่อ 2 February 2021.
  8. 8.0 8.1 "Gdansk to host 2020 UEFA Europa League final". UEFA.com. Union of European Football Associations. 24 May 2018. สืบค้นเมื่อ 28 September 2019.
  9. "Six associations interested in hosting 2020 club finals". UEFA.com. Union of European Football Associations. 3 November 2017.
  10. "Seville to host 2021 UEFA Europa League final". UEFA.com. Union of European Football Associations. 24 September 2019. สืบค้นเมื่อ 28 September 2019.
  11. อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ Exco17June
  12. Dawkes, Phil (6 May 2021). "Arsenal 0-0 Villarreal (Agg: 1-2): Gunners' European hopes ended by old boss Emery". BBC Sport. สืบค้นเมื่อ 6 May 2021.
  13. Tejedor Carnicero, José Vicente (22 April 2021). "Spain – List of Cup Finals". RSSSF. สืบค้นเมื่อ 6 May 2021.
  14. Torre, Raúl (29 January 2009). "Spain – List of League Cup Finals". RSSSF. สืบค้นเมื่อ 6 May 2021.
  15. Tejedor Carnicero, José Vicente; Torre, Raúl; Lozano Ferrer, Carles (28 January 2021). "Spain – List of Super Cup Finals". RSSSF. สืบค้นเมื่อ 6 May 2021.
  16. Stokkermans, Karel (15 January 2010). "UEFA Intertoto Cup". RSSSF. สืบค้นเมื่อ 6 May 2021.
  17. "2021 UEFA Europa League Final Press Kit" (PDF). UEFA.com. 26 May 2021. สืบค้นเมื่อ 26 May 2021.
  18. Stone, Simon (6 May 2021). "Roma 3-2 Man Utd (5-8 on aggregate): Solskjaer's side through to Europa League final". BBC Sport. สืบค้นเมื่อ 6 May 2021.
  19. "Villarreal CF » Record against Manchester United". WorldFootball.net. สืบค้นเมื่อ 6 May 2021.
  20. "Manchester United football club: record v Villarreal". 11v11.com. สืบค้นเมื่อ 6 May 2021.
  21. "Temporary suspension of UEFA matches in Armenia and Azerbaijan". UEFA.com. Union of European Football Associations. 20 October 2020.
  22. "CEDB: Villarreal CF v Qarabağ FK". UEFA. 18 December 2020. สืบค้นเมื่อ 18 December 2020.
  23. "UEFA Europa League venue changes". UEFA. 12 February 2021. สืบค้นเมื่อ 12 February 2021.
  24. "Regulations of the UEFA Europa League, 2020/21". UEFA.com. Union of European Football Associations. 3 August 2020.
  25. "Two triple-headers approved for 2021 March and September national team windows". UEFA. 24 September 2020. สืบค้นเมื่อ 24 September 2020.
  26. 26.0 26.1 26.2 26.3 "Team statistics" (PDF). UEFA.com. Union of European Football Associations. 26 May 2021. สืบค้นเมื่อ 28 May 2021.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้