วิกิพีเดีย

มุฮัมมัด อุมัร

มุลลอฮ์ มุฮัมมัด อุมัร มุญาฮิด (ปาทาน: محمد عمر مجاهد; ค.ศ. 1960 – 23 เมษายน ค.ศ. 2013)[11] เป็นผู้นำทางจิตวิญญาณของตอลิบานซึ่งเป็นกลุ่มปลดแอกในประเทศอัฟกานิสถาน เกิดเมื่อราว พ.ศ. 2503[12] ที่จังหวัดกันดะฮาร์ ในครอบครัวชาวนาที่ยากจน บิดาเสียชีวิตไปเมื่อเขายังเป็นเด็กหนุ่ม เขาจึงต้องดูแลครอบครัว เริ่มทำงานเป็นผู้สอนศาสนาในมัดเราะซะฮ์เล็ก ๆ ใกล้บ้าน ซึ่งถูกรบกวนจากการรุกรานของสหภาพโซเวียต อุมัรได้เข้าร่วมกับฝ่ายต่อต้านนาญิบุลลอฮ์ ผู้นำอัฟกานิสถาน โดยเข้าเป็นสมาชิกพรรคฮิซบี อิสลามี เขาได้รับบาดเจ็บจนตาขวาบอดสนิท มีภรรยา 3 คน มีบุตร 5 คน

อะมีรุลมุอ์มินีน
มุลลอฮ์
 มุฮัมมัด อุมัร มุญาฮิด
محمد عمر مجاهد
ประมุขสภาสูงสุดแห่งอัฟกานิสถาน[1][2][3]
ดำรงตำแหน่ง
27 กันยายน ค.ศ. 1996 – 13 พฤศจิกายน ค.ศ. 2001
นายกรัฐมนตรี มุฮัมมัด รับบานี
อับดุล กาบีร์ (รักษาการ)
ก่อนหน้า บูร์ฮานุดดีน รับบานี (ในฐานะประธานาธิบดี)
ถัดไป บูร์ฮานุดดีน รับบานี (ในฐานะประธานาธิบดี)
ผู้นำเอมิเรตอิสลามอัฟกานิสถานคนแรก
ดำรงตำแหน่ง
กันยายน ค.ศ. 1994 – 23 เมษายน ค.ศ. 2013
ก่อนหน้า ก่อตั้งตำแหน่ง
ถัดไป อัคตาร์ มันศูร์ (ค.ศ. 2015)
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด ค.ศ. 1960
Chah-i-Himmat, อำเภอคอกเรซ จังหวัดกันดะฮาร์ ประเทศอัฟกานิสถาน
เสียชีวิต ผิดพลาด: ต้องการวันเกิดที่ถูกต้อง (วันที่สอง): ปี เดือน วัน
จังหวัดซาบูล ประเทศอัฟกานิสถาน[4]
สาเหตุการเสียชีวิต วัณโรค[6][7][8]
ที่ไว้ศพ ประเทศอัฟกานิสถาน (ไม่ทราบที่ฝังศพ)[5]
คู่สมรส ภรรยา 3 คน
บุตร 5 หรือ 6 คนรวมมุฮัมมัด ยะอ์กูบ
ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง
รับใช้ มุญาฮิดีน (ค.ศ. 1983–1991)
Hezb-e Islami Khalis (1983–1991)
อัฟกานิสถาน ตอลิบาน (ค.ศ. 1994–2013)
ประจำการ ค.ศ. 1983–1991
ค.ศ. 1994–2013
การยุทธ์ สงครามโซเวียต–อัฟกานิสถาน

สงครามกลางเมืองอัฟกัน

การเกิดขึ้นของตอลิบานที่เขาเป็นผู้นำนั้น เกิดขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2537 เมื่อมีเพื่อนบ้านมาบอกเขาว่ามีขุนศึกในเมืองกันดะฮาร์มาลักพาหญิงไปข่มขืนหลายครั้ง อุมัรจึงรวบรวมนักเรียนศาสนา 30 คน มีปืนไรเฟิลเพียง 10 กระบอก เข้าโจมตีค่ายของขุนศึกและช่วยชีวิตหญิงสาวกลับคืนมาได้ ทำให้กองกำลังตอลิบานเกิดขึ้น ณ จุดนั้น หลังจากที่ยึดอาวุธของผู้มีอิทธิพลได้แล้ว จึงเข้ายึดครองพื้นที่ต่างๆ เริ่มจากกันดะฮาร์ มีคนหนุ่มอัฟกานิสถานมาร่วมด้วยมากมาย จนอุมัรสามารถนำกองกำลังตอลิบานเข้ายึดกรุงคาบูลได้ในวันที่ 27 กันยายน พ.ศ. 2539 และจับนาญิบุลลอฮ์แขวนคอกลางกรุงคาบูล และเขาขึ้นดำรงตำแหน่งประธานสภาสูงสุดแห่งอัฟกานิสถานซึ่งถือเป็นประมุขรัฐในสมัยตอลิบานปกครองประเทศ

อุมัรเป็นผู้นำที่ลึกลับที่สุด ไม่เคยถ่ายรูปหรือพบกับนักหนังสือพิมพ์ชาวตะวันตก เขาพบกับตัวแทนจากสหประชาชาติครั้งแรกเมื่อ พ.ศ. 2541 เขาพ้นจากตำแหน่งเมื่อสหรัฐและพันธมิตรฝ่ายเหนือโจมตีอัฟกานิสถาน เขาได้ตัดสินใจนำกองกำลังตอลิบานออกจากกรุงคาบูลไปสู่พื้นที่ที่เป็นเทือกเขา

ในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2557 เราะฮ์มาตุลลอฮ์ นาบิล รักษาการหัวหน้าหน่วยข่าวกรองอัฟกานิสถานกล่าวว่า "ไม่แน่ใจว่าอุมัรยังมีชีวิตอยู่หรือไม่" เนื่องจากในช่วงปลายเดือนพฤศจิกายนที่ผ่านมา มีกระแสข่าวในหมู่ผู้นำของตอลิบานว่าอุมัรเสียชีวิตแล้ว[13] ในขณะที่รายงานล่าสุดกล่าวว่าอุมัรซ่อนตัวในเมืองการาจี ประเทศปากีสถาน หน่วยข่าวกรองชาวยุโรปกล่าวว่าอุมัรยังมีชีวิตอยู่[14]

อย่างไรก็ตาม ในวันที่ 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 มีรายงานว่าอุมัรได้เสียชีวิตแล้วเมื่อ พ.ศ. 2556[15] ด้วยวัณโรค[16] รายงานดังกล่าวได้รับการยืนยันจากหน่วยข่าวกรองอัฟกานิสถานและกลุ่มตอลิบานในวันต่อมา[17] โดยตำแหน่งผู้นำตอลิบานสืบทอดต่อโดยอัคตาร์ มันศูร[18]

อ้างอิงแก้ไข

  1. ↑ "The Legend Mullah Mohammed Omar". The Independent. 31 July 2015. สืบค้นเมื่อ 13 February 2016.
  2. ↑ Malashenko, Alexey (11 August 2015). "Where Will the New Taliban Leader Lead His People?". Russian International Affairs Council. สืบค้นเมื่อ 12 September 2021 – โดยทาง Carnegie Moscow Center.
  3. ↑ "Mullah Omar: Life chapter of Taliban's supreme leader comes to end". CNN. 29 July 2015. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 March 2016. สืบค้นเมื่อ 13 February 2016.
  4. ↑ Emma Graham-Harrison (10 March 2019). "Fugitive Taliban leader lived short walk from US base, book reveals". The Guardian.
  5. ↑ "The Afghan Government Should Take Advantage of Mullah Omar's Death ASAP". The Diplomat. 4 August 2015.
  6. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ NYT_July
  7. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ time-2015
  8. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ auto2
  9. ↑ Abdul Salam Zaeef (2010). My Life with the Taliban.
  10. ↑ Arnaud de Borchgrave, "Osama bin Laden – Null and Void", UPI, 14 June 2001, quoted in Wright, Looming Tower, (2006), p. 226
  11. ↑ Goldstein, Joseph; Shah, Taimoor (30 July 2015). "Death of Mullah Omar Exposes Divisions Within Taliban". The New York Times. สืบค้นเมื่อ 31 July 2015.
  12. ↑ Matthew Rosenberg (28 December 2014). "Around an Invisible Leader, Taliban Power Shifts". The New York Times. p. A3.
  13. ↑ "Taliban Supreme leader Mullah Omar has possibly died". 19 November 2014. สืบค้นเมื่อ 2015. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
  14. ↑ "Around an Invisible Leader, Taliban Power Shifts". 28 December 2014. สืบค้นเมื่อ 2015. {{cite web}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |accessdate= (help)
  15. ↑ Mullah Omar: Taliban leader 'died in Pakistan in 2013'
  16. ↑ "Afghan intelligence says Taliban's Mullah Omar died two years ago". The Globe and Mail. July 29, 2015. สืบค้นเมื่อ July 31, 2015.
  17. ↑ "Afghanistan says Taliban leader Mullah Omar died 2 years ago". msn.com.
  18. ↑ "Mullah Omar: Taliban choose deputy Mansour as successor". BBC News. 30 July 2015.

อ่านเพิ่มแก้ไข

แหล่งข้อมูลอื่นแก้ไข

การสัมภาษณ์
บทความ
เอกสารไม่ลับ
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=มุฮัมมัด_อุมัร&oldid=10776517"