มุมด้านข้างของกระดูกสะบัก

มุมด้านข้างของกระดูกสะบัก หรือ หัวกระดูกสะบัก (อังกฤษ: head of the scapula) เป็นส่วนที่หนาที่สุดของกระดูกสะบัก

มุมด้านข้างของกระดูกสะบัก
(Lateral angle of the scapula)
พื้นผิวด้านหลังของกระดูกสะบักด้านซ้าย (มุมด้านข้างของกระดูกสะบักอยู่ทางด้านบนซ้าย)
รายละเอียด
ตัวระบุ
ภาษาละตินangulus lateralis scapulae
TA98A02.4.01.017
TA21160
FMA23249
ศัพท์ทางกายวิภาคของกระดูก

บริเวณนี้มีพื้นผิวที่เป็นข้อต่อ มีลักษณะตื้น รูปชมพู่หรือลูกแพร์ เรียกว่า แอ่งกลีนอยด์ (glenoid cavity) ซึ่งชี้ไปทางด้านข้างลำตัวและด้านหน้า เป็นข้อต่อกับส่วนหัวของกระดูกต้นแขน (head of the humerus) พื้นผิวของแอ่งนี้ปกคลุมด้วยกระดูกอ่อน ที่ขอบซึ่งยกสูงขึ้นเล็กน้อยยึดติดกับโครงสร้างที่เป็นไฟโบรคาร์ทิเลจ (fibrocartilage) เรียกว่า กลีนอยด์ ลาบรัม (glenoid labrum) ซึ่งช่วยในการยกขอบให้แอ่งนี้ลึกขึ้น ที่ยอดของแอ่งมีการยกสูงเล็กน้อยเป็นปุ่มเรียกว่า ปุ่มเหนือแอ่งกลีนอยด์ (supraglenoid tuberosity) เป็นจุดเกาะของปลายจุดเกาะต้นด้านยาว (long head) ของกล้ามเนื้อไบเซ็ปส์ เบรคิไอ (biceps brachii)

ที่คอของกระดูกสะบัก (neck of the scapula) มีลักษณะคอดเล็กน้อย ซึ่งบริเวณด้านล่างและด้านหลังจะแตกต่างกับด้านบนและด้านหน้าอย่างชัดเจน

แหล่งข้อมูลอื่น แก้