มงคล กิมสูนจันทร์

มงคล กิมสูนจันทร์ (เกิด 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2492) อดีตสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรกรุงเทพมหานคร 4 สมัย อดีตที่ปรึกษารองนายกรัฐมนตรี อดีตที่ปรึกษารัฐมนตรีว่าการกระทรวงวิทยาศาสตร์และสิ่งแวดล้อม และอดีตกรรมการบริหารพรรคพลังประชาชน

มงคล กิมสูนจันทร์ ม.ป.ช., ม.ว.ม.
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด	27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2492
พรรคการเมือง	ประชากรไทย (2529–2541) ไทยรักไทย (2541–2550) พลังประชาชน (2550–2551)
คู่สมรส	สลวยเลิศ กิมสูนจันทร์

ประวัติ

มงคล กิมสูญจันทร์ เกิดเมื่อวันที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2492 สำเร็จการศึกษา วิศวกรรมศาสตรบัณฑิต สาขาวิศวกรรมโยธา จาก คณะวิศวกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย สมรสกับ สลวยเลิศ กิมสูนจันทร์

งานการเมือง

นายมงคล กิมสูนจันทร์ ได้รับเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรครั้งแรก ในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2529 สังกัดพรรคประชากรไทย ในพื้นที่กรุงเทพมหานครเขต 4 โดยเขาเป็นผู้สมัครจากพรรคประชากรไทยคนเดียวในเขตที่ได้รับเลือกตั้ง ในการเลือกตั้งครั้งถัดมา เขาได้รับเลือกเป็นสมัยที่ 2 ต่อมาในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป มีนาคม พ.ศ. 2535, กันยายน พ.ศ. 2535 และใน พ.ศ. 2538 มงคลลงสมัครสังกัดพรรคประชากรไทยเช่นเดิม แต่ไม่ได้รับเลือก ในการเลือกตั้งปี พ.ศ. 2539 เขาไม่ได้ลงสมัคร

ในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2535 มงคลได้รับเลือกจากที่ประชุมพรรคประชากรไทยให้ดำรงตำแหน่งรองเลขาธิการพรรค ต่อมาใน พ.ศ. 2539 เขาได้รับการแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งที่ปรึกษารัฐมนตรีว่าการกระทรวงวิทยาศาสตร์และสิ่งแวดล้อม (ยิ่งพันธ์ มนะสิการ) มงคลลาออกจากพรรคประชากรไทยในวันที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2541 และเข้าร่วมกับพรรคไทยรักไทย เขาได้รับเลือกเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรกรุงเทพมหานครอีก 2 สมัย ในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2544 และ พ.ศ. 2548 ภายหลังพรรคไทยรักไทยถูกยุบใน พ.ศ. 2550 เขาได้เข้าร่วมกับพรรคพลังประชาชน และลงสมัครรับเลือกตั้งในการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2550 แต่ไม่ได้รับเลือก มงคลถูกถูกเพิกถอนสิทธิทางการเมืองเป็นเวลา 5 ปี เนื่องจากดำรงตำแหน่งกรรมการบริหารพรรคพลังประชาชนซึ่งถูกตัดสินยุบพรรค

มงคลลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นสมาชิกวุฒิสภากรุงเทพมหานครในการเลือกตั้งสมาชิกวุฒิสภาไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2557 แต่ไม่ได้รับเลือก

เครื่องราชอิสริยาภรณ์

• พ.ศ. 2551 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นสูงสุด มหาปรมาภรณ์ช้างเผือก (ม.ป.ช.)
• พ.ศ. 2546 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)