ภารกิจแซตเทิร์น-อะพอลโล 1

บทความนี้อ้างอิงคริสต์ศักราช/คริสต์ทศวรรษ/คริสต์ศตวรรษ ซึ่งเป็นสาระสำคัญของเนื้อหา

ภารกิจแซตเทิร์น-อะพอลโล 1 (อังกฤษ: SA - 1 (Apollo)) เป็นภารกิจปล่อยจรวดแซตเทิร์น 1 ซึ่งเป็นจรวดแบบแรกในตระกูลจรวดแซตเทิร์น ภารกิจนี้เป็นส่วนหนึ่งของโครงการอะพอลโลของประเทศสหรัฐอเมริกา ยานแซตเทิร์น-อะพอลโล 1 ถูกส่งขึ้นอวกาศเมื่อ 27 ตุลาคม ค.ศ. 1961 ณ แหลมคานาเวอรัล รัฐฟลอริดา

จุดประสงค์

จรวดแซตเทิร์น 1 เป็นจรวดที่มีนาดใหญ่ที่สุดทั้งในแง่ของขนาดและกำลังในการเคลื่อนที่เท่าที่เคยมีการสร้างกันมา โดยหากเปรียบเทียบกับจรวดรุ่นจูปีเตอร์-ซี ซึ่งเป็นจรวดที่ใช้ในการปล่อยดาวเทียม Explorer 1 อันเป็นดาวเทียมดวงแรกของสหรัฐแล้ว จรวดแซตเทิร์น 1 มีความสูงมากกว่าถึงสามเท่า และใช้เชื้อเพลิงมากกว่าถึงหกเท่าและให้แรงขับมากกว่าถึงสิบเท่า

ในขณะนั้นทางนาซ่าได้ตัดสินใจที่จะไม่ทดสอบระบบจรวดทั้งระบบพร้อมกัน (all-up testing) แต่จะแยกทดสอบแต่ในส่วนของจรวดในการปล่อยแต่ละครั้ง และในภารกิจ SA - 1 นี้ เป็นการทดสอบจรวดท่อนล่างสุดของจรวด (ส่วน เอส - 1) การปล่อยครั้งนั้นถูกออกแบบมาเพื่อทดสอบโครงสร้างของตัวจรวดในระหว่างทำการบินในระดับที่ต่ำกว่าระดับวงโคจร (suborbital flight) โดยใช้ส่วนของหัวจรวด (nose cone) จากรุ่นจูปีเตอร์

ภารกิจแซตเทิร์น-อะพอลโล 1

จุดประสงค์

แหล่งข้อมูลอื่น