ภาคตะวันออกเฉียงใต้ (เวียดนาม)
ภาคตะวันออกเฉียงใต้ (เวียดนาม: Đông Nam Bộ; อังกฤษ: Southeast) เป็นภูมิภาคแห่งหนึ่งในประเทศเวียดนาม ประกอบด้วย 1 เขตเทศบาลคือนครโฮจิมินห์ และอีก 5 จังหวัด ได้แก่ จังหวัดด่งนาย, จังหวัดบิ่ญเซือง, จังหวัดบิ่ญเฟื้อก, จังหวัดบ่าเสียะ-หวุงเต่า และจังหวัดเต็ยนิญ อีกสองจังหวัดทางภาคใต้ของประเทศคือ จังหวัดบิ่ญถ่วนและจังหวัดนิญถ่วน บางครั้งจะนับรวมเป็นส่วนหนึ่งของภาคตะวันออกเฉียงใต้ด้วย ภูมิภาคนี้เป็นภูมิภาคที่มีการพัฒนาทางเศรษฐกิจมากที่สุดในเวียดนาม ในปี ค.ศ. 2006 ภูมิภาคนี้ทำรายได้เข้าสู่รัฐประมาณ 148,000 ล้านด่ง (9,250,000,000 ดอลลาร์สหรัฐ) จากรายได้ทั้งหมด 251,000 ล้านด่ง[1] นอกจากนี้ ภาคตะวันออกเฉียงใต้ยังเป็นพื้นที่ที่มีความเป็นชุมชนเมืองสูงที่สุดในประเทศ โดยมีประชากรมากกว่าร้อยละ 50 อาศัยอยู่ในเขตเมือง (ในขณะที่อัตราส่วนประชากรในเขตเมืองทั้งประเทศคิดเป็นเพียงร้อยละ 25)
จังหวัด แก้
| ลำดับ | จังหวัด/เขตเทศบาลนคร | พื้นที่ (กม.²) | ประชากร (สำมะโนประชากร 1 เมษายน 2552) | ความหนาแน่น (คน/กม.²) |
|---|---|---|---|---|
| 1 | นครโฮจิมินห์ | 2,095 | 7,123,340 | 3,401 |
| 2 | จังหวัดบ่าเสียะ-หวุงเต่า | 1,982.2 | 994,837 | 501.9 |
| 3 | จังหวัดบิ่ญเฟื้อก | 2,695.5 | 1,482,636 | 550 |
| 4 | จังหวัดบิ่ญเซือง | 6,857.3 | 874,961 | 127,6 |
| 5 | จังหวัดด่งนาย | 5,894.8 | 2,483,211 | 421,2 |
| 6 | จังหวัดเต็ยนิญ | 4,029.6 | 1,066,402 | 264,6 |
เมืองหลัก แก้
- นครโฮจิมินห์ เป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดของประเทศเวียดนาม มีประชากรมากกว่า 7,200,000 คน โดยประชากรเมืองเกือบ 10 ล้านคนอาศัยอยู่ในเขตนครโฮจิมินห์และปริมณฑล
- เบียนฮหว่า เป็นเมืองอุตสาหกรรมที่ฐานทัพอากาศเบียนฮหว่าตั้งอยู่ และเป็นส่วนหนึ่งของนครโฮจิมินห์และปริมณฑล
- หวุงเต่า เป็นศูนย์กลางของอุตสาหกรรมปิโตรเลียมของเวียดนามเช่นเดียวกับที่เป็นสถานที่ท่องเที่ยว
การขนส่ง แก้
อ้างอิง แก้
- ↑ Official fiscal report in 2006 by the Ministry of Finance of Vietnam at its official website [1] เก็บถาวร 2017-08-01 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน