ภาคตะวันตกเฉียงเหนือ (เวียดนาม)

ภาคตะวันตกเฉียงเหนือ (เวียดนาม: Tây Bắc; อังกฤษ: Northwest) เป็นหนึ่งในภูมิภาคของประเทศเวียดนาม ตั้งอยู่ทางภาคตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศซึ่งมีภูมิประเทศเป็นภูเขา ภาคนี้ประกอบด้วยสี่จังหวัดหลักคือ จังหวัดเดี่ยนเบียน, จังหวัดลายเจิว, จังหวัดเซินลา และจังหวัดฮหว่าบิ่ญ ส่วนอีกสองจังหวัดคือ จังหวัดหล่าวกายและจังหวัดเอียนบ๊าย บางครั้งจะได้รับการจัดเป็นส่วนหนึ่งของภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ภูมิภาคนี้มีประชากรประมาณสองล้านห้าแสนคน ติดพรมแดนประเทศลาวและประเทศจีนและเป็นหนึ่งในสามทางภูมิศาสตร์ย่อยภูมิภาคตามธรรมชาติของภาคเหนือของเวียดนาม (อีกสองภูมิภาคย่อยเป็นภาคตะวันออกเฉียงเหนือและดินดอนสามเหลี่ยมปากแม่น้ำแดง)

ที่ตั้งของภาคตะวันตกเฉียงเหนือของเวียดนาม

จังหวัด

แก้
สถิติของภาคตะวันตกเฉียงเหนือ
จังหวัด เมืองหลัก ประชากร
(สำมะโน 1 เมษายน 2009)
พื้นที่
(ตร.กม.)
เดี่ยนเบียน เดียนเบียนฟู 459,100 9,562.5
ฮหว่าบิ่ญ ฮหว่าบิ่ญ 820,400 4,684.2
ลายเจิว ลายเจิว 319,900 9,112.3
เซินลา เซินลา 1,007,500 14,174.4
หล่าวกาย หล่าวกาย 613,075 6,357
เอียนบ๊าย เอียนบ๊าย 740,905 6,882.9

ดูเพิ่ม

แก้

แหล่งข้อมูลอื่น

แก้