พีรยศ ราฮิมมูลา
ผู้ช่วยศาสตราจารย์ พีรยศ ราฮิมมูลา (เกิด 20 กันยายน พ.ศ. 2496) เป็นนักวิชาการและนักการเมืองชาวไทย อดีตสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร แบบบัญชีรายชื่อ[1] อดีตกรรมการบริหารพรรคประชาธิปัตย์ เป็นนักวิชาการด้านการแก้ไขปัญหาความขัดแย้งในจังหวัดชายแดนภาคใต้[2]
พีรยศ ราฮิมมูลา | |
---|---|
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | 20 กันยายน พ.ศ. 2496 อำเภอเจาะไอร้อง จังหวัดนราธิวาส |
ศาสนา | อิสลาม |
พรรคการเมือง | ประชาธิปัตย์ (2550–ปัจจุบัน) |
คู่สมรส | ชิดชนก ราฮิมมูลา |
ประวัติ
แก้พีรยศ เกิดเมื่อวันที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2496 ที่ อำเภอเจาะไอร้อง จังหวัดนราธิวาส สำเร็จการศึกษาระดับชั้นมัธยมศึกษาจากโรงเรียนวัดสุทธิวราราม รัฐศาสตรบัณฑิต สาขาการเมืองการปกครอง จากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ รัฐศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการเมืองการปกครอง มหาวิทยาลัยเดลี ประเทศอินเดีย และระดับปริญญาเอก เอเซียตะวันออกเฉียงใต้ศึกษา สาขาการเมืองการปกครอง มหาวิทยาลัยเคนต์ ประเทศอังกฤษ[3]
การทำงาน
แก้อาจารย์
แก้พีรยศ ราฮิมมูลา อดีตอาจารย์ประจำมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตปัตตานี มีบทบาทในการวิพากวิจารณ์การแก้ไขปัญหาความขัดแย้งในจังหวัดชายแดนภาคใต้[2]
งานการเมือง
แก้พีรยศ ราฮิมมูลา เคยร่วมตั้งพรรคการเมืองในปี พ.ศ. 2517 ชื่อ "พรรคแนวสันติ" ซึ่งมีนายบรรจง ศรีจรูญ เป็นหัวหน้าพรรค นายอภินันท์ บูรณะพงศ์ เป็นเลขาธิการพรรค โดยเขาได้รับตำแหน่งเป็นกรรมการบริหารพรรค[4]
ในการเลือกตั้ง พ.ศ. 2550 ได้ลงสมัครรับเลือกตั้งในระบบสัดส่วน กลุ่มที่ 8 สังกัดพรรคประชาธิปัตย์ และเข้าสู่วงการการเมืองในสภาผู้แทนราษฎรชุดดังกล่าว รวมทั้งยังได้รับแต่งตั้งให้ทำหน้าที่โฆษกคณะกรรมาธิการการต่างประเทศ สภาผู้แทนราษฎร เป็นคณะกรรมาธิการอาเซียน สภาผู้แทนราษฎร และเป็นที่ปรึกษาศูนย์อำนวยการบริหารจังหวัดชายแดนภาคใต้
ต่อมาในการเลือกตั้ง พ.ศ. 2554 ได้รับเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร ระบบบัญชีรายชื่อ สังกัดพรรคประชาธิปัตย์[5]
สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร
แก้พีรยศ ราฮิมมูลา ได้รับเลือกตั้งเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรมาแล้ว 3 สมัย
- การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2548 แบบบัญชีรายชื่อ สังกัดพรรคประชาธิปัตย์
- การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2550 แบบสัดส่วน สังกัดพรรคประชาธิปัตย์
- การเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรไทยเป็นการทั่วไป พ.ศ. 2554 แบบบัญชีรายชื่อ สังกัดพรรคประชาธิปัตย์
เครื่องราชอิสริยาภรณ์
แก้- พ.ศ. 2554 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ชั้นสูงสุด มหาวชิรมงกุฎ (ม.ว.ม.)[6]
- พ.ศ. 2551 – เครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือก ชั้นที่ 1 ประถมาภรณ์ช้างเผือก (ป.ช.)[7]
อ้างอิง
แก้- ↑ “พีรยศ” ยันอดีตส.ส.ปชป.ส่วนใหญ่หนุน”มาร์ค” นั่งหน.พรรค
- ↑ 2.0 2.1 สัมภาษณ์พิเศษ พีรยศ ราฮิมมูลา "เรากำลังรบกับความแค้นของคนใต้"
- ↑ พีรยศ ราฮิมมูลา แรงกดดันที่กลายเป็นพลัง[ลิงก์เสีย]
- ↑ ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง การจดทะเบียนพรรคการเมือง เก็บถาวร 2011-11-08 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 92 ตอน 193 ง พิเศษ หน้า 1 18 กันยายน พ.ศ. 2518
- ↑ ประกาศคณะกรรมการการเลือกตั้ง เรื่อง รายชื่อผู้สมัครรับเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรแบบบัญชีรายชื่อ (พรรคประชาธิปัตย์)
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือกและเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย ประจำปี ๒๕๕๔ เก็บถาวร 2012-11-19 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๑๒๘ ตอนที่ ๒๔ ข หน้า ๑๓, ๒ ธันวาคม ๒๕๕๔
- ↑ ราชกิจจานุเบกษา, ประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี เรื่อง พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันเป็นที่เชิดชูยิ่งช้างเผือกและเครื่องราชอิสริยาภรณ์อันมีเกียรติยศยิ่งมงกุฎไทย เก็บถาวร 2009-01-17 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, เล่ม ๑๒๕ ตอนที่ ๑๗ ข หน้า ๓๑, ๑๘ ธันวาคม ๒๕๕๑
แหล่งข้อมูล
แก้- พรรคประชาธิปัตย์ เก็บถาวร 2010-12-27 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน