Abies sibirica
Abies sibirica เป็นไม้ไม่ผลัดใบจำพวกสน มีถิ่นกำเนิดอยู่ในเขตชีวนิเวศไทกาทางตะวันออกของแม่น้ำวอลกาและทางใต้ของละติจูด 67°40' เหนือทั่วเตอร์กิสถานในไซบีเรีย, ตะวันออกเฉียงเหนือของเขตปกครองตนเองซินเจียงอุยกูร์, มณฑลเฮย์หลงเจียง ประเทศจีน และประเทศมองโกเลีย
| Abies sibirica ต้นเฟอร์ไซบีเรีย | |
|---|---|
| |
| สถานะการอนุรักษ์ | |
การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ 
| |
| โดเมน: | ยูแคริโอตา |
| อาณาจักร: | พืช |
| เคลด: | พืชมีท่อลำเลียง |
| เคลด: | Gymnosperms |
| หมวด: | Pinophyta |
| ชั้น: | Pinopsida |
| อันดับ: | Pinales |
| วงศ์: | วงศ์สนเขา |
| สกุล: | Abies Ledeb. |
| สปีชีส์: | Abies sibirica |
| ชื่อทวินาม | |
| Abies sibirica Ledeb. | |
การแพร่กระจาย แก้
Abies sibirica เติบโตในภูมิอากาศเย็นแบบกึ่งอาร์กติกในดินชื้นบนภูเขาหรือที่ราบลุ่มแม่น้ำ ที่ระดับความสูง 1,900–2,400 เมตร ทนต่อร่มเงา ทนต่อความเย็นจัด และทนอุณหภูมิได้ถึง −50 °C ไม่ค่อยมีชีวิตเกิน 200 ปี เนื่องจากความอ่อนแอต่อการผุของเชื้อราในเนื้อไม้
คำอธิบาย แก้
เติบโตสูงได้ถึง 30–35 เมตร มีเส้นผ่านศูนย์กลางลำต้น 0.5–1 เมตรที่ความสูงระดับอก ใบมีรูปร่างเหมือนกรวย เปลือกไม้มีสีเทาเขียวถึงสีเทาน้ำตาลและมีพื้นผิวเรียบ มีตุ่มจากเรซินปรากฏทั่วส่วนใหญ่ของลำต้น ยอดอ่อนมีสีเหลืองเทาเต็มไปด้วยเรซินและมีขนเล็กน้อย ใบมีลักษณะคล้ายเข็มยาว 2–3 เซนติเมตร และกว้างประมาณ 1.5 มิลลิเมตร ตัวใบมีสีเขียวอ่อนทางด้านบนและมีแถบปากใบสีเทาขาวสองแถบทางด้านล่าง ตัวใบจะนุ่มแบนและมีกลิ่นหอม โคนหรือผลมีรูปทรงกระบอกยาว 5–9.5 เซนติเมตร และกว้าง 2.5–3.5 เซนติเมตร มีใบประดับขนาดเล็กซ่อนอยู่ตามใบเกล็ดของโคน โดยผลเมื่อแก่จะเปลี่ยนจากสีฟ้าเป็นสีน้ำตาลหรือสีน้ำตาลเข้มในช่วงกลางฤดูใบไม้ร่วง เมล็ดยาว 7 มิลลิเมตร พร้อมปีกสามเหลี่ยมขนาด 0.7–1.3 เซนติเมตร ซึ่งจะหลุดจากผลหลังจากผลแก่จัดแตกออก
สายพันธุ์ แก้
มีสองสายพันธุ์:
- Abies sibirica var. sibirica (ในบทความ)
- Abies sibirica var. semenovii (B. Fedtschenko) Farjon. สายพันธุ์เฉพาะถิ่นในประเทศคีร์กีซสถาน กิ่งแขนงมีสันและร่องปรากฏชัด มีเรซินตามขอบร่อง ผลหรือโคนมีสีเหลืองน้ำตาลมีใบเกล็ดกว้างกว่าของสายพันธุ์ ซิบิริกา
นิเวศวิทยา แก้
Abies sibirica อาจติดเชื้อจากเชื้อรา Delphinella balsameae ซึ่งได้รับรายงานเป็นครั้งแรกในปี พ.ศ. 2546 จากประเทศรัสเซีย[2]
การใช้ประโยชน์ แก้
น้ำมันหอมระเหยที่สกัดจากใบใช้ทำน้ำหอมและสุคนธบำบัด ไม้มีเนื้ออ่อน น้ำหนักเบา ใช้ในการก่อสร้าง ทำเครื่องเรือน และเยื่อไม้
อ้างอิง แก้
- ↑ Katsuki, T; Rushforth, K & Zhang, D (2011). "Abies sibirica". The IUCN Red List of Threatened Species. IUCN. 2011: e.T42299A10681312. doi:10.2305/IUCN.UK.2011-2.RLTS.T42299A10681312.en. สืบค้นเมื่อ 10 มกราคม 2018.
- ↑ Morozova, T I; Vasilyeva, L N (2003). "Ascomycetous fungi of Siberia. I. Delphinella balsameae - the causal agent of the shoot blight of Siberian fir" (PDF). Mikologiya i Fitopatologiya (ภาษารัสเซีย). 37 (1): 59–61. ISSN 0026-3648.
แหล่งข้อมูลอื่น แก้
- Christopher J. Earle, บ.ก. (30 มีนาคม 2006), "Abies sibirica Ledeb. 1833", Gymnosperm Database, คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2006-09-27, สืบค้นเมื่อ 2022-09-22
- "Abies sibirica Ledebour, Fl. Altaic. 4: 202. 1833. 西伯利亚冷杉 xian bei leng shan", Flora of China, vol. 4, p. 48
- "Abies sibirica - Ledeb.", Plants For A Future