ให้พวกเขากินเค้กสิ
"ให้พวกเขากินเค้กสิ" เป็นคำแปลที่นิยมใช้กับวลี "Qu'ils mangent de la brioche" ในภาษาฝรั่งเศส[1] เชื่อกันว่า ผู้พูดคือ "เจ้าหญิงผู้ยิ่งใหญ่" พระองค์หนึ่งผู้ดำรงพระชนม์ชีพอยู่ในคริสต์ศตวรรษที่ 17 หรือ 18 โดยตรัสเช่นนั้นเมื่อคราวที่พระนางได้ทรงทราบว่า ราษฎรไม่มีขนมปังจะกิน คำแปลของวลีนี้ที่ตรงกับภาษาต้นฉบับมากกว่าคือ "ให้พวกเขากินบรีย็อชสิ" เนื่องจากวลีดั้งเดิมในภาษาฝรั่งเศสมิได้ใช้คำว่าเค้ก (gâteau) แต่ใช้คำว่าบรีย็อช (brioche) ซึ่งเป็นขนมปังชนิดหนึ่งที่อุดมด้วยเนยและไข่ อันถือเป็นอาหารหรูหราในเวลานั้น มีการนำวลีดังกล่าวมาใช้สะท้อนความไม่สนพระทัยของเจ้าหญิงต่อความอดอยากของราษฎร หรือการขาดความเข้าพระทัยของพระนางต่อสภาวการณ์ดังกล่าว
โดยทั่วไปยกวลีนี้ให้เป็นของพระนางมารี อ็องตัวแน็ต (ค.ศ. 1755–1793) แต่พระนางมิได้ก่อให้เกิดวลีนี้ และมิได้ตรัสวลีนี้[2] ทั้งปรากฏว่า มารี อ็องตัวแน็ต นั้นแสดงความห่วงใยต่อประชาชนด้วยซ้ำ ผ่านจดหมายที่เขียนถึงพระมารดาว่า "ค่อนข้างแน่ใจแล้วว่า เมื่อเห็นประชาชนที่ปฏิบัติดีกับเราอย่างยิ่งแม้ตนจะอับโชคเพียงใด เราก็จำต้องพากเพียรเพื่อความสุขของพวกเขายิ่งกว่าที่เคย" (It is quite certain that in seeing the people who treat us so well despite their own misfortune, we are more obliged than ever to work hard for their happiness)[3]
อันที่จริง วลีนี้เป็นที่รู้จักมาแล้วอย่างน้อยหนึ่งร้อยปีก่อนสมัยพระนางมารี อ็องตัวแน็ต ปรากฏว่า ใน ค.ศ. 1737 วลีนี้เป็นที่รับรู้ของฌ็อง-ฌัก รูโซ แล้ว วลีนี้ยังเคยยกให้เป็นคำกล่าวของหลายบุคคล เช่น เดิมว่าเป็นของมาริอา เตเรซา (ค.ศ. 1638–1683) เจ้าหญิงแห่งสเปน ต่อมาใน ค.ศ. 1751 ว่าเป็นคำกล่าวของโซฟี (ค.ศ. 1734–1782) เจ้าหญิงแห่งฝรั่งเศส[3]
ประโยคที่คล้ายกัน แก้
จิ้นชู พงศาวดารราชวงศ์จิ้นจากสมัยคริสต์ศตวรรษที่ 7 ระบุว่า เมื่อมีผู้คนทูลจักรพรรดิจิ้นฮุ่ย (ค.ศ. 259–307) แห่งราชวงศ์จิ้นตะวันตกว่า ประชาชนของพระองค์หิวโหยเพราะไม่มีข้าวกิน พระองค์ตรัสว่า "ทำไมไม่กินเนื้อบด" (何不食肉糜) แสดงถึงความไม่เหมาะสมของพระองค์[4][5]
อ้างอิง แก้
- ↑ "Yandex.Translate – EN-FR "Let them eat brioche"". translate.yandex.com. สืบค้นเมื่อ 2019-12-20.
- ↑ Fraser, Antonia (2002). Marie Antoinette: The Journey. Anchor. pp. xviii, 160. ISBN 978-0385489492.; Lever, Évelyne; Temerson, Catherine (2000). Marie-Antoinette: The Last Queen of France. St. Martin's Griffin. pp. 63–65. ISBN 978-0312283339.; Lanser, Susan S. (2003). "Eating Cake: The (Ab)uses of Marie-Antoinette". ใน Goodman, Dena; Kaiser, Thomas E. (บ.ก.). Marie Antoinette: Writings on the Body of a Queen. Routledge. pp. 273–290. ISBN 978-0415933957.
- ↑ 3.0 3.1 Fraser, Antonia (2002). Marie Antoinette: The Journey. Anchor. p. 132. ISBN 978-0385489492.
- ↑ Book of Jin, Volume 4
- ↑ Tian Chi, quoted in Joshua A. Fogel, Peter Gue Zarrow, Imagining the People: Chinese Intellectuals and the Concept of Citizenship, 1890–1920, 1997, ISBN 0765600986, p. 173
 | บทความภาษานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |