โจฮู (ก่อน ค.ศ. 211–278) มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า เฉา ยฺหวี่ (จีน: 曹宇; พินอิน: Cáo Yǔ) ชื่อรอง เผิงจู่ (จีน: 彭祖; พินอิน: Péngzǔ)[1] เป็นเจ้าชายแห่งรัฐวุยก๊กในยุคสามก๊กของจีน เป็นบุตรชายของโจโฉขุนศึกผู้ขึ้นมามีอำนาจในช่วงยุคสิ้นราชวงศ์ฮั่นและวางรากฐานของวุยก๊ก โจฮวนบุตรชายของโจฮูเป็นจักรพรรดิองค์ที่ 5 และองค์สุดท้ายของวุยก๊ก

โจฮู (เฉา ยฺหวี่)
曹宇
ก๋งแห่งเอียน (燕公 เยียนกง)
ดำรงตำแหน่งค.ศ. 265–?
เอียนอ๋อง / เอี๋ยนอ๋อง (燕王 เยียนหวาง)
ดำรงตำแหน่งค.ศ. 232–265
ประสูติระหว่าง ค.ศ. 196 ถึง ค.ศ. 211[a]
สวรรคตค.ศ. 278
พระชายาจางชื่อ
พระราชบุตรโจฮวน
พระนามเต็ม
ชื่อสกุล: โจ/เฉา (曹)
ชื่อตัว: ฮู/ยฺหวี่ (宇)
ชื่อรอง: เผิงจู่ (彭祖)
ราชวงศ์ราชวงศ์วุย
พระราชบิดาโจโฉ
พระราชมารดาหฺวานฟูเหริน

ประวัติ แก้

โจฮูเป็นบุตรชายในโจโฉกับหฺวานฟูเหริน (環夫人) ผู้เป็นอนุภรรยาของโจโฉ โจฮูมีพี่ชาย 2 คนที่เกิดจากหฺวานฟูเหรินคือ เฉา ชง (曹沖) และเฉา จฺวี้ (曹據)[2] โจฮูได้รับบรรดาศักดิ์ระดับตูเซียงโหว (都鄉侯) ใน ค.ศ. 211 ในรัชสมัยพระเจ้าเหี้ยนเต้แห่งราชวงศ์ฮั่นตะวันออก และได้รับการเลื่อนบรรดาศักดิ์เป็น "หลู่หยางโหว" (魯陽侯) ใน ค.ศ. 217[3]

ใน ค.ศ. 221 หนึ่งปีหลังจากโจผีผู้เป็นพี่ชายต่างมารดาของโจฮูล้มล้างราชวงศ์ฮั่นและก่อตั้งรัฐวุยก๊ก โจฮูขึ้นมีฐานันดรศักดิ์เป็นก๋ง (公 กง) ในปี ค.ศ. 222 โจฮูได้รับการเลื่อนบรรดาศักดิ์เป็นอ๋องแห่งแห้ฝือ (下邳王 เซี่ยพีหวาง) ในปี ค.ศ. 224 เขตศักดินาของโจฮูเปลี่ยนจากแห้ฝือ (下邳 เซี่ยพี; ปัจจุบันคือนครพีโจว มณฑลเจียงซู) ไปยังอำเภอช่านฟู่ (單父縣 ช่านฟู่เซี่ยน; ปัจจุบันคืออำเภอช่าน มณฑลชานตง)[4]

ใน ค.ศ. 232 ในรัชสมัยของโจยอย (พระโอรสและผู้สืบราชบัลลังก์ถัดจากโจผี) ฐานันดรศักดิ์ของโจฮูเปลี่ยนเป็น "เอียนอ๋อง / เอี๋ยนอ๋อง" (燕王 เยียนหวาง) ในวัยเด็ก โจยอยมีความใกล้ชิดกับโจฮูมากและโปรดปรานตัวพระองค์ ดังนั้นโจยอยจึงปฏิบัติต่อโจฮูเป็นพิเศษหลังขึ้นครองราชย์ใน ค.ศ. 226 หลังจากพระบิดาสวรรคต

ใน ค.ศ. 260 หลังโจมอ จักรพรรดิองค์ที่ 4 แห่งวุยก๊ก ถูกปลงพระชนม์ในการรัฐประหารที่ล้มเหลวต่อสุมาเจียว โจฮวน โอรสในโจฮูที่ดำรงตำแหน่งฉางเต้าเซียงกง (常道鄉公) ได้รับเลือกเป็นจักรพรรดิองค์ใหม่และขึ้นครองราชย์หลังโจมอสวรรคตไปไม่นาน ในช่วงที่โอรสของพระองค์เป็นจักรพรดริภายใต้การควบคุมของสุมาเจียว โจฮูยังคงเป็นเอียนอ๋องจำนวนครัวเรือนที่จ่ายภาษีในเขตของตนเพิ่มขึ้นในรัชสมัยโจยอย โจฮอง โจมอ และโจฮวน จนกระทั่งมีจำนวนถึง 5,500 ครัวเรือน[5] ต่อมา ในวันที่ 4 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 266 สุมาเอี๋ยน บุตรของสุมาเจียว บังคับให้โจฮวนสละราชสมบัติ ทำให้รัฐวุยก๊กสิ้นสุดลง และสถาปนาราชวงศ์จิ้น สุมาเอี๋ยนกลายเป็นจักรพรรดิและแต่งตั้งโจฮวนเป็น "ตันลิวอ๋อง" (陳留王)[6] สถานะของโจฮูลดลงจากอ๋องเป็นกง ทำให้ภายหลังพระองค์เป็นที่รู้จักในพระนาม "เอียนกง" (燕公) พระองค์สวรรคตใน ค.ศ. 278[7]

ครอบครัว แก้

พระชายาและพระโอรส:

  • จางชื่อ (張氏)
    • โจฮวน จักรพรรดิยฺเหวียน (元皇帝 曹奐; ค.ศ. 246–302)

บรรพบุรุษ แก้

โจโก๋ (เสียชีวิต ค.ศ. 193)
โจโฉ (155–220)
ติ้งชื่อ
โจฮู (เสียชีวิต ค.ศ. 278)
หฺวานฟูเหริน

ดูเพิ่ม แก้

หมายเหตุ แก้

  1. เฉา ชง พี่ชายแท้ ๆ ของโจฮู เกิดในปี ค.ศ. 196

อ้างอิง แก้

  1. (燕王宇字彭祖。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 20.
  2. (武皇帝二十五男: ... 環夫人生鄧哀王沖、彭城王據、燕王宇, ...) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 20.
  3. (建安十六年,封都鄉侯。二十二年,改封魯陽侯。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 20.
  4. (黃初二年,進爵為公。三年,為下邳王。五年,改封單父縣。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 20.
  5. (景初、正元、景元中,累增邑,并前五千五百戶。常道鄉公奐,宇之子,入繼大宗。) Sanguozhi vol. 20.
  6. (帝初以禮讓,魏朝公卿何曾、王沈等固請,乃從之。 ... 封魏帝為陳留王, ...) Jin Shu vol. 3.
  7. ([咸寧]四年,陳留國上,燕公是王之父,王出奉明帝祀,今於王為從祖父。) Tongdian vol. 93.