โคเฮ โคโนะ (ญี่ปุ่น: 河野公平โรมาจิKōno Kōhei) นักมวยสากลอาชีพชาวญี่ปุ่น เป็นอดีตแชมป์โลกของสมาคมมวยโลก (WBA) ในรุ่นซูเปอร์ฟลายเวท (115 ปอนด์) 2 สมัย

โคเฮ โคโนะ
ชื่อจริงโคเฮ โคโนะ
ฉายาTough Boy
ปาเกียวญี่ปุ่น[1]
รุ่นซูเปอร์ฟลายเวท
แบนตั้มเวท
ส่วนสูง1.66 m (5 ft 5 in)
เกิด (1980-11-23) 23 พฤศจิกายน ค.ศ. 1980 (43 ปี)
ตำบลโชวะ อำเภอนากาโกมะ จังหวัดยามานาชิ
ชกทั้งหมด43
ชนะ32
ชนะน็อก13
แพ้10
เสมอ1
ค่ายมวยวาตานาเบะยิม
เทรนเนอร์ฮิโตชิ วาตานาเบะ

ประวัติ​ แก้

โคโนะ ได้แชมป์โลกมาอย่างพลิกความคาดหมายในวัย 32 ปี เมื่อเป็นฝ่ายเอาชนะทีเคโอ เทพฤทธิ์ ก่อเกียรติเจนิฟู้ดยิม แชมป์โลกชาวไทยไปได้ในยกที่ 4 เมื่อวันสิ้นปี ค.ศ. 2012 ที่กรุงโตเกียว ประเทศญี่ปุ่น[2] ซึ่งก่อนหน้านั้นโคโนะเคยชิงแชมป์โลกมาแล้ว 2 ครั้ง กับ โนบูโอะ นาชิโระ นักมวยชาวญี่ปุ่นด้วยกัน และโตมัส โรฆัส นักมวยชาวเม็กซิกัน แต่ไม่ประสบความสำเร็จ[3]

แต่หลังจากนั้นเมื่อป้องกันตำแหน่งครั้งแรก โคโนะ ก็เป็นฝ่ายพ่ายแพ้คะแนนเสียแชมป์โลกไปโดยทันที เมื่อเป็นฝ่ายแพ้คะแนนต่อลิโบริโอ โซลิส นักมวยชาวเวเนซุเอลา ซึ่งเป็นแชมป์เฉพาะกาล WBA แต่หลังการชกครั้งนี้ทางฝ่ายโคโนะได้ยื่นหนังสือประท้วงไปยัง WBA เพื่อขอชกใหม่เนื่องจากยังติดใจผลการให้คะแนน แต่ปรากฏว่าฝ่ายโซลิสกลับเอาตำแหน่งไปชกเดิมพันแชมป์โลกข้ามสถาบันกับไดกิ คาเมดะ แชมป์โลกในรุ่นเดียวกันของสหพันธ์มวยนานาชาติ (IBF) แต่ผลการชกครั้งนี้ถึงแม้ฝ่ายโซลิสจะเป็นฝ่ายเอาชนะคะแนนไปได้ แต่ไม่สามารถทำน้ำหนักให้อยู่ในพิกัดได้ จึงทำให้ตำแหน่งแชมป์โลกของ WBA ในรุ่นซูเปอร์ฟลายเวท ว่างลงโดยปริยาย ซึ่งในช่วงเวลาเดียวกัน เด่นเก้าแสน กระทิงแดงยิม นักมวยชาวไทยก็เป็นฝ่ายเอาชนะคะแนน โนบูโอะ นาชิโระ ได้ที่ประเทศไทย จึงทำให้กลายเป็นแชมป์เฉพาะกาลในรุ่นนี้ไป [4]และโคโนะมีศักดิ์เป็นรองแชมป์โลกในอันดับ 2 ของ WBA จึงมีสิทธิ์ในการชิงแชมป์โลกที่ว่างในรุ่นนี้พอดี

ทั้งคู่จึงโคจรมาพบกันเพื่อพิสูจน์การเป็นแชมป์โลกตัวจริง ในวันที่ 26 มีนาคม ค.ศ. 2014 ที่โครากูเอ็งฮอล กรุงโตเกียว ในครั้งนี้โคโนะมุ่งมั่นอย่างยิ่งที่จะเอาชนะเด่นเก้าแสน ที่มีอายุมากถึง 36 ปีแล้วให้ได้ ด้วยการฟิตซ้อมอย่างหนัก และลงนวมกับนักมวยปล้ำเพื่อนร่วมชาติอีกด้วย ซึ่งโคโนะต้องการแชมป์โลกในรุ่นซูเปอร์ฟลายเวทไปเพื่อชกล้มแชมป์กับโคกิ คาเมดะ แชมป์โลก WBA ในรุ่นแบนตั้มเวท (118 ปอนด์)​ นักมวยเพื่อนร่วมชาติระดับซูเปอร์สตาร์ ผู้เป็นพี่ชายของไดกิ คาเมดะต่อไป[5]

ผลการชก ปรากฏว่า โคโนะเป็นฝ่ายเอาชนะน็อกเด่นเก้าแสนไปได้ในวินาทีที่ 40 ของยกที่ 8 ด้วยหมัดฮุกขวา และก่อนหน้านั้นก็เป็นฝ่ายได้นับ 8 ในยกที่ 4 ทำให้ได้เป็นแชมป์โลกในสมัยที่ 2 [6] และในวันสิ้นปี 2014 ก็ป้องกันตำแหน่งไว้ได้โดยเสมอกับ โนร์เบร์โต ฆิเมเนซ นักมวยชาวโดมินิกัน รองแชมป์โลก WBA อันดับ 5 ที่โอตะซิตีเจเนอรัลยิมเนเซียม กรุงโตเกียว โดยกรรมการ 3 คน ให้โคโนะเป็นฝ่ายชนะ 1 เสียง และแพ้ 1 เสียง และอีก 1 เสียงให้ทั้งคู่เสมอกัน[7]

โคโนะ ป้องกันตำแหน่งสมัยที่ 2 นี้ไว้ได้ 3 ครั้ง โดยการป้องกันครั้งต่อมาเป็นการชกกับ โคกิ คาเมดะ ที่ชิคาโก สหรัฐอเมริกา โคโนะก็เอาชนะคะแนนไปได้อย่างเป็นเอกฉันท์ การป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 3 ก็เอาชนะคะแนน อินทนนท์ ศิษย์ชะมวง นักมวยชาวไทย ไปอย่างเป็นเอกฉันท์ ที่โอตะซิตีเจเนอรัลยิมเนเซียม กรุงโตเกียว ในปลายเดือนเมษายน ปี ค.ศ. 2016 จนกระทั่งการป้องกันตำแหน่งครั้งที่ 4 กับลุยซ์ กอนเซปซิโอน นักมวยชาวปานามา แชมป์เฉพาะกาล WBA ที่กรุงโตเกียว เมื่อวันที่ 31 สิงหาคม ปีเดียวกัน โคโนะเป็นฝายแพ้คะแนนไปในที่สุด ต่อมาในปลายปีเดียวกัน โคโนะได้ขึ้นชิงแชมป์โลกรุ่น 115 ปอนด์ ขององค์กรมวยโลก (WBO) กับเจ้าของตำแหน่งชาวญี่ปุ่นด้วยกันคือนาโอยะ อิโนอูเอะ ปรากฏว่าเป็นฝ่ายแพ้ทีเคโอไปในยกที่ 6

เกียรติประวัติ แก้

  • แชมป์ประเทศ​ญี่ปุ่นรุ่นซูเปอร์ฟลายเวท (2007)
  • แชมป์ OPBF รุ่นซูเปอร์ฟลายเว​ท
    • ชิง , 6 ตุลาคม 2007 ชนะคะแนน เอเดน ซันโซนา (  ฟิลิปปินส์) ที่ โครากูเอ็งฮอล โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
    • ป้องกันครั้งที่ 1 (เป็นการป้องกันแชมป์ประเทศ​ญี่ปุ่น​ครั้งที่ 2 ในเวลาเดียวกัน)​ , 16 กุมภาพันธ์​ 2008 ชนะคะแนน คูนิยูกิ ไอซาวะ (  ญี่ปุ่น) ที่ โครากูเอ็งฮอล โตเกียว​ ประเทศญี่ปุ่น​
  • แชมป์ OPBF รุ่นซูเปอร์ฟลายเว​ท (สมัยที่ 2)​
    • ชิง , 2 พฤษภาคม 2009 ชนะคะแนน แดเนียล เฟอเรนัส (  ฟิลิปปินส์) ที่ โครากูเอ็งฮอล โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
    • ป้องกันครั้งที่ 1 , 3 ตุลาคม​ 2009 ชนะคะแนน มาร์วิน แทมปัส (  ฟิลิปปินส์) ที่ โครากูเอ็งฮอล โตเกียว​ ประเทศญี่ปุ่น
    • ป้องกัน​ครั้งที่ 2 , 17 พฤษภาคม​ 2010 ชนะทีเคโอ​ มาซาฟูมิ โทโนมูระ (  ญี่ปุ่น) ยก 11 ที่ ไซตามะซูเปอร์อารีนา ไซตามะ ประเทศญี่ปุ่น
  • แชมป์โลกสมาคมมวยโลก WBA รุ่นซูเปอร์ฟลายเวท​
  • แชมป์โลกสมาคม​มวย​โลก​ WBA รุ่นซูเปอร์ฟลายเว​ท (สมัยที่ 2)​
    • ชิง , 26 มีนาคม 2014 ชนะน็อก เด่นเก้าแสน เก้าวิชิต (  ไทย) ยก 8 ที่ โครากูเอ็งฮอล โตเกียว ประเทศญี่ปุ่น
    • ป้องกันครั้งที่ 1 , 31 ธันวาคม 2014 เสมอ โนร์เบร์โต ฆิเมเนซ (  สาธารณรัฐโดมินิกัน) ที่ ศูนย์กีฬาในร่มอเนกประสงค์เขตโอตะ​ โตเกียว​ ประเทศญี่ปุ่น
    • ป้องกันครั้งที่ 2 , 16 ตุลาคม​ 2015 ชนะคะแนน โคกิ คาเมดะ (  ญี่ปุ่น) ที่ เครดิตยูเนียนวันอารีนา ชิคาโก รัฐอิลลินอย สหรัฐอเมริกา
    • ป้องกันครั้งที่ 3 , 27 เมษายน 2016 ชนะคะแนน อินทนนท์​ ศิษย์ชะมวง (  ไทย) ที่ ศูนย์กีฬาในร่มอเนกประสงค์เขตโอตะ​ โตเกียว​ ประเทศญี่ปุ่น​
    • เสียแชมป์ , 31 สิงหาคม​ 2016 แพ้คะแนน ลุยส์ กอนเซปซิโอน (  ปานามา) ที่ ศูนย์กีฬาในร่มอเนกประสงค์เขตโอตะ โตเกียว​ ประเทศญี่ปุ่น​
  • เคย​ชิงแชมป์​ต่อไปนี้​แต่​ไม่​ส​ำ​เร็จ​

อ้างอิง แก้

  1. sponichi.co.jp
  2. "เทพฤทธิ์ สุดช้ำแพ้น็อกโคโนะยก4 เสียแชมป์โลกWBA". smmonline. 31 December 2012. สืบค้นเมื่อ 24 March 2014.[ลิงก์เสีย]
  3. ""เทพฤทธิ์" โดนสอยร่วงยก 4 เสียแชมป์โลก". เดลินิวส์. 31 December 2012. สืบค้นเมื่อ 24 March 2014.
  4. ""แชแม้"ยัน "แวฮามะ" ไม่เป็นรอง 'โคเฮ โคโนะ'". เดลินิวส์. 30 December 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-01-02. สืบค้นเมื่อ 24 March 2014.
  5. หน้า 12 ต่อ 10 กีฬา, โคโนะหยามแวฮามะ. เดลินิวส์ฉบับที่ 23,537: วันอาทิตย์ที่ 23 มีนาคม พ.ศ. 2557 แรม 8 ค่ำ เดือน 4 ปีมะเส็ง
  6. หน้า 21 ต่อ 23 กีฬา, เด่นเก้าแสน พ่ายน็อกยุ่น อดได้แชมป์. เดลินิวส์ฉบับที่ 23,541: วันพฤหัสบดีที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2557 แรม 12 ค่ำ เดือน 4 ปีมะเส็ง
  7. "Kohei Kono, Norberto Jimenez Fight To 12-Round Draw". boxingscene.com. 31 December 2014. สืบค้นเมื่อ 3 January 2015.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้