โกปาอาเมริกา 2011

โกปาอาเมริกา 2011
Copa América Argentina 2011
รายละเอียดการแข่งขัน
ประเทศเจ้าภาพ	อาร์เจนตินา
วันที่	1-24 กรกฎาคม
ทีม	12 (จาก 2 สมาพันธ์)
สถานที่	8 (ใน 8 เมืองเจ้าภาพ)
อันดับเมื่อสิ้นสุดการแข่งขัน
ชนะเลิศ	อุรุกวัย (สมัยที่ 15)
รองชนะเลิศ	ปารากวัย
อันดับที่ 3	เปรู
อันดับที่ 4	เวเนซุเอลา
สถิติการแข่งขัน
จำนวนนัดที่แข่งขัน	26
จำนวนประตู	54 (2.08 ประตูต่อนัด)
ผู้ชม	882,621 (33,947 คนต่อนัด)
ผู้ทำประตูสูงสุด	เปาโล เกร์เรโร ; (5 ประตู)
ผู้เล่นยอดเยี่ยม	ลุยส์ ซัวเรซ
ผู้รักษาประตูยอดเยี่ยม	ฆุสโต บิลยาร์
ผู้เล่นดาวรุ่งยอดเยี่ยม	เซบัสติอัน โกอาเตส
รางวัลแฟร์เพลย์	อุรุกวัย
	← 2007 2015 →

โกปาอาเมริกา 2011 เป็นการแข่งขันฟุตบอลระดับทวีปในทวีปอเมริกาใต้ นับเป็นครั้งที่ 43 ตั้งแต่มีการจัดขึ้น จะจัดการแข่งขันระหว่างวันที่ 1 กรกฎาคม ถึง 24 กรกฎาคม พ.ศ. 2554

อรุกวัยชนะการแข่งขันหลังจากที่เอาชนะปารากวัย 3-0 ในรอบชิงชนะเลิศ ทำให้พวกเขาคว้าแชมป์เป็นสมัยที่ 15 และอุรุกวัยได้รับสิทธิ์ในการเป็นตัวแทนของ ในฟีฟ่าคอนเฟเดอเรชันส์คัพ 2013 ที่จัดขึ้นในประเทศบราซิล

ประเทศการแข่งขัน แก้

ทั้งญี่ปุ่นและเม็กซิโกได้รับเชิญให้เข้าการแข่งขันตามข้อเสนอของยูฟ่าเกี่ยวกับทีมชาติในการแข่งขันทัวร์นาเมนต์^[1]ที่จัดโดยสหพันธ์แตกต่างจากของตัวเองรายงานเมื่อวันที่ 23 พฤศจิกายน 2009 ว่าทั้งสองประเทศอาจจะไม่ สามารถที่จะมีส่วนร่วมในปี โกปาอาเมริกา 2011 อย่างไรก็ตามในวันที่ 31 มีนาคม 2010 คอนคาเคฟยืนยันว่าเม็กซิโกจะได้รับอนุญาตให้ส่ง 2012 U-23 ทีมโอลิมปิกของพวกเขาเสริมด้วยห้าผู้เล่นมากกว่าอายุ. [3] ใน นอกเหนือไปจากเม็กซิโกส่งทีมอ่อนกว่าทีมที่ส่งเข้าร่วมก่อนหน้าแปดของผู้เล่นเม็กซิกัน แต่เดิมเรียกว่าการเล่นโกปาอาเมริกา 2011 ถูกระงับเพราะวินัยหนึ่งสัปดาห์ก่อนการแข่งขันเริ่มต้น

การมีส่วนร่วมของญี่ปุ่นอยู่ในข้อสงสัยหลังจากที่ 2011 เกิดแผ่นดินไหวและสึนามิ แต่สมาคมฟุตบอลญี่ปุ่นยืนยันเมื่อวันที่ 16 มีนาคม 2011 ว่าพวกเขาจะมีส่วนร่วมอย่างไรก็ตามญี่ปุ่นเอฟเอต่อมาถอนตัวออกจากการแข่งขันในวันที่ 4 เมษายน 2011 เนื่องจากความขัดแย้งกับเรื่องกำหนดเจลีก หลังจากการประชุมกับผู้นำของสมาคมฟุตบอลอาร์เจนตินาที่ญี่ปุ่นเอฟเอตัดสินใจที่จะระงับการตัดสินใจครั้งสุดท้ายของพวกเขา ต่อมาเมื่อวันที่ 14 เมษายน ได้ประกาศว่าพวกเขาจะแข่งขันในการแข่งขันโดยใช้ผู้เล่นส่วนใหญ่ในยุโรป ญี่ปุ่นถอนตัวทีมของพวกเขาอีกครั้งอ้างถึงความยากลำบากกับสโมสรยุโรปในการปล่อยผู้เล่นญี่ปุ่น. ใน ในวันรุ่งขึ้น สมาพันธ์ฟุตบอลอเมริกาใต้ ส่งจดหมายเชิญอย่างเป็นทางการไปยังสหพันธ์ฟุตบอลคอสตาริกาเชิญคอสตาริกามาแทนและคอสตาริกาก็ยอมรับคำเชิญในวันนั้น^[2]

การจัดอันดับอันดับโลกฟีฟ่าของทั้ง 12 ทีม

อาร์เจนตินา (10) (เจ้าภาพ)
โบลิเวีย (93)
บราซิล (5) (แชมป์เก่า)
ชิลี (27)
โคลอมเบีย (54)
คอสตาริกา (55) (ได้รับเชิญ)
เอกวาดอร์ (68)
เม็กซิโก (9) (ได้รับเชิญ)
ปารากวัย (32)
เปรู (49)
อุรุกวัย (18)
เวเนซุเอลา (69)

สนาม แก้

การแข่งขันจัดขึ้นในแปดเมือง โดยนัดเปิดเล่นเกิดขึ้นที่สนามกีฬาอูนิโฆ และนัดชิงชนะเลิศ ได้เล่นที่สนามกีฬาอนุสาวรีย์ริเวอร์เพลท

บัวโนสไอเรส	บัวโนส ไอเรส กอร์โดบา ฆูฆูย ลาปลาตา เมนโดซา ซัลตา ซันตาเฟ ซันฆวน	เมนโดซา
สนามกีฬาอนุสาวรีย์ริเวอร์เพลท		สนามกีฬามัลบินัสอาร์เฆนตินัส
ความจุ: 65,921		ความจุ 40,268

กอร์โดบา		ซัลตา
สนามกีฬามาริโออัลเบรืโตกัมเปส		สนามกีฬาปาเดรเอร์เนสโตมาเตอาเรนา
ความจุ: 57,000		ความจุ: 20,408

ฆูฆูย		ซานฆวน
สนามกีฬา 23 เดร์อาโกสโต		สนามกีฬาเดลบิเซนเตนาริโอ
ความจุ: 23,000		ความจุ: 25,000

ลาปลาตา		ซันตาเฟ
สนามกีฬาอูนิโฆ		สนามกีฬาเบริกาดิเอร์เฆเนรัลเอร์ตานิสเลาโลเปซ
ความจุ: 53,000		ความจุ: 47,000

การแข่งขัน แก้

ทั้งหมวดนี้เป็นเขตเวลา UTC−3

รอบแบ่งกลุ่ม แก้

กลุ่ม เอ แก้

ทีม	Pld	W	D	L	GF	GA	GD	Pts
โคลอมเบีย	3	2	1	0	3	0	+3	7
อาร์เจนตินา	3	1	2	0	4	1	+3	5
คอสตาริกา	3	1	0	2	2	4	−2	3
โบลิเวีย	3	0	1	2	1	5	−4	1

1 กรกฎาคม 2011