โกลบอล (กีฬา)
โกลบอล (อังกฤษ: goalball) เป็นกีฬาประเภททีมชนิดหนึ่งสำหรับนักกีฬาที่มีความพิการทางสายตา เริ่มมีมาตั้งแต่หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 โดยทหารผ่านศึกที่ได้รับความพิการเป็นผู้ริเริ่ม และได้ถูกบรรจุเป็นกีฬาสาธิตครั้งแรกในพาราลิมปิกฤดูร้อน 1972 ที่ไฮเดิลแบร์ก ประเทศเยอรมนีตะวันตก
โกลบอลเป็นการเล่นระหว่างทีม 2 ทีม โดยผู้เล่นในสนามทีมละ 3 คน และแต่ละทีมมีผู้เล่นสำรองได้สูงสุดอีก 3 คน โดยเล่นอยู่ในพื้นที่สนามรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า ยาว 18 เมตร และกว้าง 9 เมตร ซึ่งมีเส้นกลางแบ่งสนามออกเป็นสองส่วน ประตูกว้าง 9 เมตร และสูง 1.30 เมตร อยู่ท้ายสนามทั้งสองฝั่งนักกีฬาทุกคนในสนามจะต้องปิดตาโดยอุปกรณ์บังตา วัตถุประสงค์ของการเล่น คือ แต่ละทีมกลิ้งลูกบอลที่มีกระดิ่งอยู่ภายใน ให้เข้าประตูของฝ่ายตรงข้ามและอีกฝ่ายหนึ่งก็จะต้องคาดการณ์ และต้องพยายามป้องกันประตูของตนเองไม่ให้บอลเข้าประตู สลับกันรุกและรับภายในสองครึ่งเวลา แบ่งเป็นครึ่งเวลาละ 10 นาที และพัก 5 นาที ผู้เล่นสามารถโยนลูกบอลติดต่อกันได้ 2 ครั้งเท่านั้นและการโยนลูกบอลเข้าประตูฝ่ายตนเองโดยมิได้ตั้งใจหรืออุบัติเหตุจะไม่ถือว่าได้ประตูจากการโยน เป็นต้น นอกจากนั้น การส่งเสียงรบกวนใด ๆ ของฝ่ายรุกหรือสมาชิกทีมในขณะโยนลูกบอลต่อการป้องกันประตูของฝ่ายรับจะต้องถูกลงโทษ[1]
อ้างอิง แก้
