วิกิพีเดีย

แพตตี เจนคินส์

(เปลี่ยนทางจาก แพตตี้ เจนกินส์)

แพทริเซีย ลี เจนคินส์[1] (อังกฤษ: Patricia Lea Jenkins; เกิด 24 กรกฎาคม ค.ศ. 1971[2]) หรือที่รู้จักกันในชื่อแพตตี เจนคินส์ เป็นชาวอเมริกัน ผู้กำกับภาพยนตร์ นักเขียนบทภาพยนตร์เธอกำกับภาพยนตร์ Monster (2003), Wonder Woman (2017) และที่กำลังตามมา คือ วันเดอร์ วูแมน 1984 (2020)

แพตตี เจนกินส์
เจนกินส์ในงาน แซนดีเอโกคอมมิก-คอนในปี 2018
เกิดแพทริเซีย ลี เจนกินส์
(1971-07-24) กรกฎาคม 24, 1971 (52 ปี)
วิกเตอร์วิลล์, รัฐแคลิฟอร์เนีย, สหรัฐ
ศิษย์เก่าคูเปอร์ยูเนี่ยน
สถาบันภาพยนตร์อเมริกัน
อาชีพผู้ผลิตภาพยนตร์
ปีปฏิบัติงาน1995–ปัจจุบัน
คู่สมรสซัม เชริดาน (สมรส 2007)
บุตร1

ชีวิตช่วงแรก แก้

เจนคินส์เกิดเมื่อวันที่ 24 กรกฎาคม ค.ศ. 1971 ในเมือง วิกเตอร์วิลล์ แคลิฟอร์เนีย[3] พ่อของเธอ William T. Jenkins เป็นกัปตันทหารอากาศในกองทัพสหรัฐอเมริกา และนักบินต่อสู้เหรียญเงินในสงครามเวียดนาม แม่ของเธอ Emily Roth เป็นนักวิทยาศาสตร์ทางด้านสิ่งแวดล้อม ทำงานอยู่ในซานฟรานซิสโก[4] เธอมีพี่สาว คือ Elaine Roth เธอพักอาศัยและเรียนหนังสือตั้งแต่อนุบาลจนถึงมัธยมตอนปลายในเมืองลอเรนซ์ แคนซัส[5] เธอสำเร็จการศึกษาปริญญาตรี ได้รับปริญญาจาก Cooper Union นครนิวยอร์ก ในปี 1993[6] และปริญญาโทสาขาการกำกับการแสดง จากสถาบัน AFI Conservatory ของสถาบันภาพยนตร์อเมริกันในปี 2000[7] ตอนเป็นนักเรียนที่ AFI เธอเป็นแฟนคลับภาพยนตร์ของผู้ผลิตและผู้กำกับชาวสเปน Pedro Almodóvar ในปี 2001 เธอทำภาพยนตร์เรื่องสั้นเรื่อง Velocity Rules ซึ่งเธออธิบายว่า เป็นแนวระหว่างซุปเปอร์ฮีโร่และแนวของ Almodóvar เกี่ยวกับแม่บ้านที่เกิดอุบัติเหตุได้ง่าย ๆ[8]

อาชีพ แก้

เจนคินส์เขียนและกำกับภาพยนตร์ดราม่า อาชญากรรม Monster (2003) เกี่ยวกับฆาตกรต่อเนื่อง Aileen Wuornos อดีตโสเภณีที่ถูกประหารชีวิตในฟลอริดาในปี 2002 ในโทษฐานฆ่าชายหกคนในช่วงปลายทศวรรษ 1980 ถึงทศวรรษ 1990 หลังจากความสำเร็จของภาพยนตร์เรื่องนี้ เธอก็ได้รับความสนใจจากชัก เยเกอร์ นายทหารของกองทัพอากาศสหรัฐให้เธอพัฒนาภาพยนตร์เกี่ยวกับชีวิตของเขา แต่โครงการก็เลิกไปก่อน เจนคินส์จึงพยายามสร้างภาพยนตร์กับไรอัน กอสลิง เรื่อง I Am Superman ซึ่งไม่มีความเกี่ยวข้องกับตัวละครซูเปอร์แมนของดีซีคอมิกส์ แต่ภาพยนตร์เรื่องนั้นก็ถูกทำให้ล่าช้าเมื่อเธอตั้งครรภ์หลังจากโครงการทั้งสองนี้ไม่เป็นไปตามแผน เจนคินส์ก็ใช้เวลาราวสิบปีทำงานกับโทรทัศน์ เพื่อให้เวลามากขึ้นกับลูกของเธอในช่วงที่มีการโปรโมตภาพยนตร์ Wonder Woman เจนคินส์กล่าวว่าเธอก็ยังหวังว่าจะทำ I Am Superman กับไรอัน กอสลิงต่อไป[9] ในปี 2011 เธอกำกับส่วนหนึ่งของภาพยนตร์โทรทัศน์ประเภทรวมกวีนิพนธ์ เรื่อง Five ในตุลาคม 2011 เธอถูกจ้างให้กำกับภาพยนตร์ที่ภาคต่อของ Thor แต่ทำได้สักสองเดือนก็ออกจากโครงการนั้นเสียก่อนเนื่องจากความคิดสร้างสรรค์ต่างกัน[10] ในปี 2014 ความสนใจของเธอก็ติดอยู่กับภาพยนตร์เรื่องหนึ่งเกี่ยวกับผู้หญิงมือสังหาร Sweetheart[11] แต่ก็ยังไม่เคยมีใครสร้างภาพยนตร์เรื่องนี้จนกระทั่งในปี 2015 เจนคินส์เซ็นสัญญาเป็นผู้กำกับให้กับแฟรนไชส์สื่อบันเทิงจักรวาลขยายดีซี สร้างภาพยนตร์ Wonder Woman[12] มี Allan Heinberg เป็นผู่เขียนบท ส่วนเนื้อเรื่องร่วมกันเขียนสามคน คือ Heinberg, Zack Snyder และ Jason Fuchs[13]

ภาพยนตร์ Wonder Woman เริ่มออกฉายในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 2017 และทำให้เจนคินส์เป็นผู้กำกับที่มีภาพยนตร์รอบเปิดตัวในสหรัฐทำรายได้สูงสุดสำหรับผู้กำกับหญิง (มากกว่าภาพยนตร์ Fifty Shades of Grey ของผู้กำกับ Sam Taylor-Johnson).[14] เจนคินส์ก็เลยกลายได้ชื่อว่าเป็นผู้กำกับหญิงคนแรกของภาพยนตร์แนวฮีโร่จากสตูดิโออเมริกัน[15] และในที่สุด Wonder Woman ก็กลายเป็นภาพยนตร์ที่ทำรายได้สูงที่สุดที่กำกับโดยผู้หญิง และสูงกว่า Mamma Mia! ที่กำกับโดยฟิลลิดา ลอยด์[16]

ในขณะที่โปรโมตภาพยนตร์ Wonder Woman, เจนคินส์พูดถึงเรื่องโครงการต่อไปของเธอว่า จะเป็นภาพยนตร์ประเภทซีรีส์โทรทัศน์ที่พัฒนากับสามีของเธอต่อมาโครงการนี้ก็ถูกเปิดเผยว่าเป็นซีรีส์แนวสยองขวัญเรื่อง Riprore เปิดตัวในรูปแบบ video-on-demand บน Shudder ของเครือช่าย AMC[17] ในกรกฎาคม ค.ศ. 2017 เคเบิลทีวีของอเมริกาเครือข่าย TNT ได้ออกแถลงว่า เจนคินส์จะทำหน้าที่กำกับภาพยนตร์ซีรีส์ใหม่ 6 ตอน เรื่อง One Day She'll Darken ซึ่งเขียนบทโดยสามีของเธอ Sam Sheridan และแสดงนำโดย Chris Pine ซึ่งเป็นผู้แสดงนำชายในภาพยนตร์ Wonder Woman ของเธอ นอกจากนั้น เธอจะทำหน้าที่เป็นผู้อำนวยการผลิตภาพยนตร์ด้วย[18]

ในเดือนกันยายน ค.ศ. 2017 นิตยสาร Variety รายงานว่า เจนคินส์จะกลับมากำกับภาพยนตร์ Wonder Woman 2[19] ในวันที่ 6 ธันวาคม 2017 เจนคินส์ได้รับเกียรติจากนิตรสาร Time เป็นบุคคลแห่งปีของนิตยสารไทม์[20]

งานอื่น แก้

เจนคินส์เป็นผู้แสดงนำหญิง Wonder Womanกัล กาด็อต, Lynda Carter และ Diane Nelson ประธานบริษัท ดีซี เอ็นเตอร์เทนเมนท์ และ Cristina Gallach เลขาธิการทั่วไปขององค์การสหประชาชาติ (UN) ได้ปรากฏตัวที่สหประชาชาติในวันที่ 21 ตุลาคม ค.ศ. 2016 ในงานครบรอบ 75 ปี "Wonder Woman" เพื่อให้ความสำคัญตัวละคร โดย UN ให้เกียรติตัวละคร Wonder Woman เป็นทูตกิตติมศักดิ์ในการส่งเสริมความสามารถของผู้หญิงและเด็กหญิงเพิ่มมากขึ้น"[21][22] ท่าทีนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อปลุกจิตสำนึกตามเป้าหมายการพัฒนาอย่างยั่งยืนฉบับที่ 5 ขององค์การสหประชาชาติ ซึ่งพยายามทำให้มีความเท่าเทียมทางเพศ และช่วยให้ผู้หญิงและเด็กหญิงประสบความสำเร็จภายในปี 2030[23] อย่างไรก็ตาม เมื่อมีการประท้วงจากภายใน UN เอง ร้องเรียนพัน กี-มุน เลขาธิการสหประชาชาติว่าตัวละครนั้น "ไม่ครอบคลุมความหลากลายทางวัฒนธรรม หรืออ่อนไหว" และอาจถูกใช้ในการมุ่งเป้าคัดค้านผู้หญิงได้ เรื่องนี้จึงเป็นผลให้ตัวละครถูกปลดออกจากการแต่งตั้ง และโครงการสิ้นสุดวันที่ 16 ธันวาคม

ชีวิตส่วนตัว แก้

ใน ค.ศ. 2007 เจนคินส์แต่งงานกับ Sam Sheridan อดีตนักดับเพลิงและผู้เขียนหนังสือ A Fighter's Heart เธอและสามีมีลูกชายด้วยกันหนึ่งคน[24] และพักอยู่ในซานตาโมนิก้า, แคลิฟอร์เนีย[1]

รางวัล แก้

ในปี 2004 เจนคินส์ได้รับรางวัลภาพยนตร์ยอดเยี่ยม (Best First Feature) โดย Independent Spirit Award จากภาพยนตร์ Monster[25] และได้รับเหรียญเกียรติยศ Franklin J. Schaffner Alumni จากสถาบันภาพยนตร์อเมริกัน[26][27] ในปี 2011 เจนกินส์ได้รับการเสนอชื่อให้เข้าชิงรางวัลเอ็มมี ประเภทซีรีส์ดราม่ายอดเยี่ยมจากภาพยนตร์ The Killing[28] เธอได้รับการเสนอชื่อให้เข้าชิง 2 รางวัล การกำกับภาพยนตร์ยอดเยี่ยม ในปี 2012 โดยสมาคมนักเขียนแห่งอเมริกา (Directors Guild of America, DGA) และรางวัลการกำกับภาพยนตร์ยอดเยี่ยม ประเภทภาพยนตร์ซีรีส์ จากภาพยนตร์ The Killing และภาพยนตร์ Fiveนอกจากนี้ในเดือนมกราคม 2012 เธอได้รับรางวัลการกำกับยอดเยี่ยมในสาขาซีรีส์ดราม่า โดย DGA จากภาพยนตร์ The Killing[29]

ผลงาน แก้

ภาพยนตร์ แก้

ปี เรื่อง ตำแหน่ง หมายเหตุ
ผู้กำกับ เขียนบท ผู้อำนวยการสร้าง
1996 อะ โมเดิร์น แอฟแฟร์ ไม่ ไม่ ไม่ ผู้ช่วยกล้องที่สอง
2001 เวโลซิตี้ รูลส์ ใช่ ใช่ ไม่ ภาพยนตร์สั้น
2003 มอนสเตอร์: ปีศาจ ใช่ ใช่ ไม่
2017 วันเดอร์ วูแมน ใช่ ไม่ ไม่
2020 วันเดอร์ วูแมน 1984 ใช่ ใช่ ใช่ กำลังตัดต่อ

โทรทัศน์ แก้

ปี เรื่อง ผู้กำกับ ผู้อำนวยการสร้าง
ฝ่ายบริหาร 		แสดง หมายเหตุ
2004 Arrested Development ใช่ ไม่ ไม่ ตอน: "The One Where They Build a House"
2006 Entourage ใช่ ไม่ ไม่ ตอน: "Crash and Burn" และ "The Release"
2008 The Sarah Silverman Program ไม่ ไม่ ใช่ บทบาท: Jill Talley;
ตอน: "Fetus Don't Fail Me Now"
2011 Five ใช่ ไม่ ไม่ ภาพยนตร์โทรทัศน์; ตอน: "Pearl"
2011–2012 The Killing ใช่ ไม่ ไม่ ตอน: "Pilot" และ "What I Know"
2013 Betrayal ใช่ ใช่ ไม่ ตอน: "Pilot"
2015 Exposed ใช่ ใช่ ไม่
2019 I Am the Night ใช่ ใช่ ไม่ ตอน: "Pilot" และ "Phenomenon of Interference"

ผลตอบรับ แก้

ผลตอบรับ ทั้งคำวิจารณ์และรายได้ จากการกำกับภาพยนตร์ทั้งหมด 2 เรื่องของ แพตตี เจนกินส์

ปี เรื่อง รอตเทนโทเมโทส์[30] เมทาคริติก[31] ทุนสร้าง รายได้ทั่วโลก
2003 มอนสเตอร์: ปีศาจ   81% (7.15/10) (189 รีวิว) 74 (40 รีวิว) $8,000,000 $58,469,210
2017 วันเดอร์ วูแมน   93% (7.64/10) (445 รีวิว) 76 (50 รีวิว) $149,000,000 $821,847,012
เฉลี่ย และ รวม   87% (7.4/10) 75 $157 ล้าน $880,316,222

  0–59% คำวิจารณ์ที่นักวิจารณ์ไม่ชอบ   60–74% คำวิจารณ์ที่นักวิจารณ์ชอบ   75–100% คำวิจารณ์ที่นักวิจารณ์ชอบมาก
สีแดง 0–19 คำวิจารณ์ที่นักวิจารณ์ไม่ชอบเลย 20–39 คำวิจารณ์ที่นักวิจารณ์ไม่ชอบ สีส้ม 40–60 คำวิจารณ์ที่นักวิจารณ์ให้ปานกลาง สีเขียว 61–80 คำวิจารณ์ที่นักวิจารณ์ชอบ 81–100 คำวิจารณ์ที่นักวิจารณ์ชอบมาก
$ ดอลลาร์สหรัฐ

อ้างอิง แก้

  1. ↑ 1.0 1.1 Siegel, Tatiana (May 31, 2017). "The Complex Gender Politics of the 'Wonder Woman' Movie". The Hollywood Reporter. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 17, 2017. สืบค้นเมื่อ July 27, 2017.
  2. ↑ "Wonder Woman 1984 Stars Gal Gadot and Pedro Pascal Celebrate Patty Jenkins' Birthday". Comicbook.com. July 24, 2021. สืบค้นเมื่อ April 2, 2022. Happy Birthday, Patty Jenkins! The director known best for helming Wonder Woman and Wonder Woman 1984 turned 50 on July 24th
  3. ↑ del Barco, Mandalit (June 2, 2017). "'When Time Was New': 'Wonder Woman' Brings Sunlight To The DC Universe". New Hampshire Public Radio. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 5, 2017. สืบค้นเมื่อ July 27, 2017. She was born in 1971 on an Air Force base in Victorville, Calif. Her father had been an F4 fighter pilot during Vietnam. And the family moved around a lot - Cambodia, Thailand and Kansas after he died. In Lawrence, Jenkins' mother worked as an environmental scientist, raising two daughters as a single mother. Elaine Roth remembers her little sister Patty...
  4. ↑ "Patty Jenkins, Sam Sheridan". The New York Times. September 2, 2007. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 27, 2017. สืบค้นเมื่อ July 27, 2017.
  5. ↑ Niccum, Jon (January 16, 2004). "How to build a 'Monster'". Lawrence Journal-World. Kansas. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 17, 2017. สืบค้นเมื่อ July 27, 2017.
  6. ↑ Lynch, Mary (April 16, 2015). "Patty Jenkins A'93 is Director for Wonder Woman Movie". Cooper Union Alumni Association. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ July 27, 2017.
  7. ↑ "Congratulations to AFI Conservatory Alumna Patty Jenkins". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ June 10, 2018. สืบค้นเมื่อ June 30, 2017.
  8. ↑ Woerner, Meredith (May 30, 2017). "The world needs Wonder Woman. Director Patty Jenkins explains why" เก็บถาวร มิถุนายน 6, 2017 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน. Los Angeles Times.
  9. ↑ Loughrey, Clarisse (June 2, 2017). "Wonder Woman director Patty Jenkins wants to make 'I Am Superman' movie with Ryan Gosling". The Independent.
  10. ↑ "'Thor 2' Director Patty Jenkins Exits". The Hollywood Reporter.
  11. ↑ "Patty Jenkins Signs On For Second Film – Sweetheart". IndieWire.
  12. ↑ Kit, Borys (April 15, 2015). "'Wonder Woman' Movie Finds a New Director (Exclusive)". The Hollywood Reporter.
  13. ↑ Chitwood, Adam (June 1, 2017). "‘Wonder Woman’ Producer Charles Roven on the Many Writers That Tried to Tackle the Script". Collider.
  14. ↑ Mendelson, Scott (June 4, 2017). "Box Office: Five Ways 'Wonder Woman' Has Already Made History". Forbes. สืบค้นเมื่อ June 4, 2017.
  15. ↑ Strauss, Bob (May 31, 2017). "How 'Wonder Woman' lassoed the first female director of a studio superhero movie". The Mercury News.
  16. ↑ Williams, Trey (2017-06-24). "'Wonder Woman' passes 'Mamma Mia!' as highest-grossing film by female director". MarketWatch. สืบค้นเมื่อ 2017-07-05.
  17. ↑ Giroux, Jack (June 6, 2017). "'Wonder Woman' Director Patty Jenkins is Making a Horror Project For Shudder". Slash Film.
  18. ↑ Wyche, Elbert (2017-07-27). "TNT orders Chris Pine, Patty Jenkins drama straight-to-series". Screen Daily. สืบค้นเมื่อ 2017-07-28.
  19. ↑ Kroll, Justin. "Patty Jenkins Closes Deal to Direct 'Wonder Woman' Sequel (EXCLUSIVE)". Variety. สืบค้นเมื่อ 11 September 2017.
  20. ↑ Luscombe, Belinda. "Patty Jenkins: TIME Person of the Year 2017 Runner Up". สืบค้นเมื่อ 2018-04-18.
  21. ↑ Serrao, Nivea (October 13, 2016). "Wonder Woman named UN Honorary Ambassador for empowerment of women and girls". Entertainment Weekly.
  22. ↑ "Wonder Woman Named the United Nations' Honorary Ambassador for the Empowerment of Women and Girls". Business Wire. October 21, 2016.
  23. ↑ Roberts, Elizabeth (December 13, 2016). "UN drops Wonder Woman as honorary ambassador". CNN.
  24. ↑ Rosen, Lisa (Winter 2013). "Natural-Born Director". DGA Quarterly. Directors Guild of America. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 26, 2020.
  25. ↑ Hernandez, Eugene (February 28, 2004). ""Lost In Translation" Tops Independent Spirit Awards, "Station Agent" Another Big Winner". Indiewire. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 3, 2017. สืบค้นเมื่อ June 28, 2017.
  26. ↑ "Monster Screenwriter/Director Patty Jenkins Honored by AFI with 14th Annual Franklin J. Schaffner Alumni Medal" (PDF). American Film Institute. June 7, 2004. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ June 29, 2016. สืบค้นเมื่อ June 28, 2017.
  27. ↑ McNary, Dave (April 26, 2018). "Cinematographer Rachel Morrison Wins AFI's Franklin J. Schaffner Award". Variety. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 14, 2021. สืบค้นเมื่อ January 17, 2022.
  28. ↑ "The Killing Nabs Six Emmy Noms, Including Outstanding Lead Actress in a Drama Series". AMC. July 28, 2011. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 3, 2017. สืบค้นเมื่อ June 28, 2017.
  29. ↑ Killday, Gregg (January 28, 2012). "Directors Guild of America Awards 2012: Complete Winners List". The Hollywood Reporter. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 18, 2015. สืบค้นเมื่อ June 28, 2017.
  30. ↑ "แพตตี เจนกินส์". รอตเทนโทเมโทส์.
  31. ↑ "แพตตี เจนกินส์". เมทาคริติก.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้

 
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ แพตตี เจนคินส์
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=แพตตี_เจนคินส์&oldid=11299321"