เอิร์ลแห่งอินเวอร์นิส
เอิร์ลแห่งอินเวอร์นิส (อังกฤษ: Earl of Inverness) เป็นบรรดาศักดิ์ชั้นเอิร์ล พบการสถาปนาครั้งแรกในปีค.ศ. 1718 โดยเป็นบรรดาศักดิ์จาโคไบต์แห่งสกอตแลนด์ จนถึงสิ้นสุดราว ค.ศ. 1740 เนื่องจากไม่มีบุตรสืบตระกูล สำหรับในบรรดาศักดิ์สหราชอาณาจักรได้มีการสถาปนาขึ้นหลายครั้ง ซึ่งมักจะเป็นบรรดาศักดิ์รองสำหรับเฉลิมพระนามสมาชิกพระราชวงศ์ โดยครั้งแรกสถาปนาขึ้นเพื่อเจ้าชายออกัสตัส เฟรเดอริก ดยุกแห่งซัสเซกซ์ พระราชโอรสลำดับที่ 6 ในพระเจ้าจอร์จที่ 3 จนกระทั่งสิ้นพระชนม์ พระชายาลำดับที่สองของพระองค์ได้รับการสถาปนาขึ้นเป็นดัชเชสแห่งอิเวอร์นีส ซึ่งต่อมาสิ้นสุดลงเมื่อสิ้นพระชนม์
| เอิร์ลแห่งอินเวอร์นีส | |
|---|---|
 ตราอาร์มประจำพระอิสริยยศของเจ้าชายแอนดรูว์ | |
 เจ้าชายแอนดรูว์ ดยุกแห่งยอร์ก เอิร์ลแห่งอินเวอร์นิสพระองค์ปัจจุบัน | |
| สถาปนา | ค.ศ. 1801 |
| องค์แรก | เจ้าชายออกัสตัส เฟรเดอริก |
| องค์ปัจจุบัน | เจ้าชายแอนดรูว์ ดยุกแห่งยอร์ก |
การสถาปนาครั้งถัดไปพระราชทานให้แก่เจ้าชายจอร์จ (ต่อมาคือพระเจ้าจอร์จที่ 5) พระโอรสลำดับที่ 2 ของเจ้าชายอัลเบิร์ต เอ็ดเวิร์ด เจ้าชายแห่งเวลส์ (ต่อมาคือพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 และพระราชนัดดาของสมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรีย โดยเป็นบรรดาศักดิ์รองจากดยุกแห่งยอร์ก ต่อมาเมื่อเจ้าชายจอร์จเสด็จขึ้นครองราชสมบัติในปีค.ศ. 1910 ต่อจากพระราชบิดา บรรดาศักดิ์เหล่านี้จึงผนวกเข้ากับพระมหากษัตริย์โดยปริยาย
บรรดาศักดิ์นี้ได้ถูกสถาปนาครั้งต่อมาเมื่อค.ศ. 1920 เพื่อเป็นบรรดาศักดิ์รองสำหรับเจ้าชายอัลเบิร์ต (พระราชโอรสพระองค์รองในพระเจ้าจอร์จที่ 5) ซึ่งได้รับการสถาปนาเป็นดยุกแห่งยอร์กในเวลาเดียวกันด้วย บรรดาศักดิ์นี้ถูกผนวกเข้ากับพระมหากษัตริย์เมื่อเจ้าชายอัลเบิร์ตเสด็จขึ้นครองราชย์ต่อจากพระเชษฐาในปีค.ศ. 1936 เป็นพระเจ้าจอร์จที่ 6
ในปัจจุบันได้มีการสถาปนาบรรดาศักดิ์นี้ครั้งล่าสุดเมื่อค.ศ. 1986 เป็นบรรดาศักดิ์รองให้กับเจ้าชายแอนดรูว์ ดยุกแห่งยอร์ก พระราชโอรสพระองค์รองในสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 ควบคู่กับบรรดาศักดิ์บารอนแห่งคริเรย์[1]
ใน ค.ศ. 2019 พลเมืองบางส่วนในอินเวอร์นิสเริ่มแคมเปญถอนฐานันดรศักดิ์ของพระองค์ โดยระบุว่า "เป็นเรื่องไม่เหมาะสมที่เจ้าชายแอนดรูว์มีส่วนเกี่ยวข้องกับเมืองที่สวยงามของเรา"[2] ต่อมาใน ค.ศ. 2022 มีการเรียกร้องให้ถอนฐานันดรศักดิ์นี้อีกครั้ง[3]
รายพระนาม แก้
สมัยแรก (ค.ศ. 1801) แก้
| เอิร์ลแห่งอินเวอร์นิส | พระฉายาลักษณ์ | ตราอาร์ม | พระราชสมภพ | อภิเษกสมรส | สวรรคต |
|---|---|---|---|---|---|
| เจ้าชายออกัสตัส เฟรเดอริก ราชวงศ์ฮันโนเฟอร์ 1801–1843 ดยุกแห่งซัสเซกซ์ และ บารอนอาร์กโลว์ (1801) |
|
|
27 มกราคม 1773 พระราชวังบักกิงแฮม, ลอนดอน พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 3 กับสมเด็จพระราชินีชาร์ล็อตต์ |
4 เมษายน 1793 เลดีออกัสตา เมอร์เรย์ พระโอรสธิดา 2 พระองค์ 2 พฤษภาคม 1831 เลดีเซซิเลีย อันเดอร์วูด ไม่มีพระโอรสและธิดา |
21 เมษายน 1843 พระราชวังเคนซิงตัน, ลอนดอน พระชนมายุ 70 พรรษา |
| เนื่องจากเจ้าชายออกัสตัส เฟรเดอริกได้เสกสมรสกับเลดีออกัสตา เมอร์เรย์ และมีพระโอรสธิดาด้วยกัน 2 พระองค์ ซึ่งต่อมาได้ถูกประกาศให้เป็นโมฆะสืบเนื่องจากพระราชบัญญัติการสมรสของพระราชวงศ์ ค.ศ. 1772 และต่อมาบรรดาศักดิ์ทั้งหลายได้สิ้นสุดลงเมื่อสิ้นพระชนม์ | |||||
สมัยที่ 2 (ค.ศ. 1892) แก้
| เอิร์ลแห่งอินเวอร์นิส | พระฉายาลักษณ์ | ตราอาร์ม | พระราชสมภพ | อภิเษกสมรส | สวรรคต |
|---|---|---|---|---|---|
| เจ้าชายจอร์จ ราชวงศ์ซัคเซิน-โคบวร์คและโกทา 1892–1910 ดยุกแห่งยอร์ก และ บารอนคิลลาร์นีย์ (1892); เจ้าชายแห่งเวลส์, ดยุกแห่งคอร์นวอลล์, และ ดยุกแห่งรอธซี (1901) |
|
|
3 มิถุนายน 1865 พระตำหนักมาร์ลโบโรห์ พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 และสมเด็จพระราชินีอเล็กซานดรา |
เจ้าหญิงวิกตอเรีย แมรีแห่งเท็ก 6 กรกฎาคม 1893 พระโอรส-ธิดา 6 พระองค์ |
20 มกราคม 1936 ตำหนักซานดริงแฮม, ซานดริงแฮม พระชนมายุ 70 พรรษา |
| เจ้าชายจอร์จได้ขึ้นเสวยราชย์เป็น สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 5 ในปีค.ศ. 1910 เมื่อพระราชบิดาเสด็จสวรรคต และบรรดาศักดิ์นี้ผนวกเข้ากับพระมหากษัตริย์ | |||||
สมัยที่ 3 (ค.ศ. 1920) แก้
| เอิร์ลแห่งอินเวอร์นิส | พระฉายาลักษณ์ | ตราอาร์ม | พระราชสมภพ | อภิเษกสมรส | สวรรคต |
|---|---|---|---|---|---|
| เจ้าชายอัลเบิร์ต ราชวงศ์วินด์เซอร์ 1920–1936[4] ดยุกแห่งยอร์ก และ บารอนคิลลาร์นีย์ (1920) |
|
|
14 ธันวาคม 1895 ตำหนักซานดริงแฮม, ซานดริงแฮม พระราชโอรสในสมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 5 และสมเด็จพระราชินีแมรี |
เลดีเอลิซาเบธ โบวส์-ลีออน 26 เมษายน 1923 พระธิดา 2 พระองค์ |
6 กุมภาพันธ์ 1952 ตำหนักซานดริงแฮม, ซานดริงแฮม พระชนมายุ 56 พรรษา |
| เจ้าชายอัลเบิร์ตได้ขึ้นเสวยราชย์เป็น สมเด็จพระเจ้าจอร์จที่ 6 ในปี ค.ศ. 1936 หลังจากที่พระเชษฐาทรงสละราชสมบัติ ทำให้บรรดาศักดิ์นี้ผนวกเข้ากับพระมหากษัตริย์ | |||||
สมัยที่ 4 (ค.ศ. 1986) แก้
| เอิร์ลแห่งอินเวอร์นิส | พระฉายาลักษณ์ | ตราอาร์ม | พระราชสมภพ | อภิเษกสมรส | สวรรคต |
|---|---|---|---|---|---|
| เจ้าชายแอนดรูว์ ราชวงศ์วินด์เซอร์ 1986–ปัจจุบัน[5] ดยุกแห่งยอร์ก และ บารอนคิลลีลี (1986) |
.jpg)
|
|
19 กุมภาพันธ์ 1960 พระราชวังบักกิงแฮม พระราชโอรสในสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 และเจ้าชายฟิลิป ดยุกแห่งเอดินบะระ |
ซาราห์ เฟอร์กูสัน 23 กรกฎาคม 1986 – 30 พฤษภาคม 1996 (หย่า) พระธิดา 2 พระองค์ |
– พระชนมายุ 64 ปี 60 วัน |
อ้างอิง แก้
- ↑ "Why did Prince Andrew and Prince Edward get knighthoods?". BBC News. 3 June 2003. สืบค้นเมื่อ 9 November 2021.
- ↑ "Petition urges Queen to strip Prince Andrew of Earl of Inverness title". Inverness Courier. 21 November 2019. สืบค้นเมื่อ 31 May 2020.
- ↑ Meighan, Craig (16 September 2022). "More than 6000 sign petition calling for Prince Andrew to lose Earl of Inverness title". The National. สืบค้นเมื่อ 17 September 2022.
- ↑ "No. 31931". The London Gazette (Supplement). 4 June 1920. p. 6313.
- ↑ "No. 50606". The London Gazette (Supplement). 23 July 1986. p. 1.