เหง้า
ในพฤกษศาสตร์ เหง้า (อังกฤษ: rhizome จาก กรีกโบราณ: rhízōma "mass of roots"[1] จาก rhizóō "cause to strike root"[2]) เป็นพืชจำพวกที่ลงหัว หรือ มีลำต้นใต้ดิน (เหง้า) ส่วนใหญ่เป็นพืชล้มลุก ลำต้นหรือใบ จะแห้งเหี่ยวไปในหน้าแล้ง และงอกงามใหม่ในหน้าฝน จึงนิยมเรียกกันว่าหัวหรือเหง้า[3]
อ้างอิง แก้
- ↑ ῥίζωμα. Liddell, Henry George; Scott, Robert; A Greek–English Lexicon at Perseus Project
- ↑ ῥιζόω
- ↑ วุฒิ วุฒิธรรมเวช,สมุนไพรไทย,กรุงเทพฯ ,2537
 | บทความพีชนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |