เล่ายอย (ค.ศ. 224-264)[1] หรือชื่อในภาษาจีนกลางว่า หลิว เสฺวียน (จีน: 劉璿) มีชื่อรองว่า เหวินเหิง (จีน: 文衡) เป็นองค์ชายของรัฐจ๊กก๊กในยุคสามก๊ก เป็นพระราชโอรสองค์โตของพระเจ้าเล่าเสี้ยน จักรพรรดิองค์ที่สองและองค์สุดท้ายของจ๊กก๊ก พระมารดาคือพระสนมหวางกุ้ยเหริน (王貴人) อดีตนางกำนัลของเตียวซีหรือจิ้งไอฮองเฮา พระมเหสีองค์แรกของพระเจ้าเล่าเสี้ยน ภายหลังหวางกุ้ยเหรินได้มาเป็นหนึ่งในพระสนมของพระเจ้าเล่าเสี้ยน[2] เล่ายอยได้ขึ้นเป็นรัชทายาท ในปี ค.ศ. 238[3] หลังการล่มสลายของจ๊กก๊กให้กับวุยก๊กที่เป็นรัฐข้าศึก เล่ายอยและพระอนุชาที่ยังรอดชีวิตได้กลับไปเมืองหลวงเซงโต๋ ในปี ค.ศ. 264 เล่ายอยถูกปลงพระชนม์ในเซงโต๋โดยทหารกบฏระหว่างการก่อกบฏของจงโฮย[4]

เล่ายอย (หลิว เสฺวียน)
劉璿
เจ้าชายรัชทายาทแห่งจ๊กก๊ก
ดำรงตำแหน่งกุมภาพันธ์ พ.ศ. 238 – ธันวาคม พ.ศ. 263
ก่อนหน้าเล่าเสี้ยน
ประสูติค.ศ. 224[1]
สวรรคตค.ศ. 264 (40 ปี)[1]
เซงโต๋ เสฉวน
พระนามเต็ม
ชื่อสกุล: หลิว/เล่า (劉)
ชื่อตัว: เสฺวียน/ยอย (璿)
ชื่อรอง: เหวินเหิง (文衡)
พระราชบิดาเล่าเสี้ยน
พระราชมารดาหวางกุ้ยเหริน

อ้างอิง แก้

  1. 1.0 1.1 1.2 พระประวัติของเล่ายอยในจดหมายเหตุสามก๊ก ระบุว่าเล่ายอยมีพระชนมายุ 15 พรรษา (นับอายุแบบจีน) ในปีที่ 1 ของรัชศกเหยียนซี (ค.ศ. 238-257) ในรัชสมัยของพระเจ้าเล่าเสี้ยน เล่ายอยสิ้นพระชนม์ในปีที่ 1 ของรัชศกเสียนซี (ค.ศ. 264-265) ในรัชสมัยพระเจ้าโจฮวน ([延熈元年] ... 時年十五。 ... 咸熈元年正月,鍾會作亂於成都,璿為亂兵所害。) เมื่อคำนวณแล้ว ปีประสูติของเล่ายอยจึงควรเป็นราว ค.ศ. 224
  2. (後主太子璿,字文衡。母王貴人,本敬哀張皇后侍人也。) จดหมายเหตุสามก๊ก เล่มที่ 34.
  3. จดหมายเหตุสามก๊ก บทที่ 33 หน้า 897.
  4. จดหมายเหตุสามก๊ก บทที่ 34 หน้าที่ 908.
  • Chen Shou (1977) [280s or 290s]. Pei Songzhi (บ.ก.). 三國志 [Records of the Three Kingdoms]. Taibei: Dingwen Printing.

ดูเพิ่ม แก้