เยือร์เกิน คล็อพ

ผู้จัดการทีมฟุตบอลชาวเยอรมัน

เยือร์เกิน นอร์แบร์ท คล็อพ (เยอรมัน: Jürgen Norbert Klopp; เกิดเมื่อ 16 มิถุนายน ค.ศ. 1967) เป็นผู้จัดการทีมชาวเยอรมัน และเป็นอดีตนักฟุตบอล ปัจจุบันเป็นผู้จัดการทีมลิเวอร์พูลในพรีเมียร์ลีก เขาได้รับการยกย่องให้เป็นหนึ่งในผู้จัดการทีมที่เก่งที่สุดในปัจจุบัน[2][3][4][5]

เยือร์เกิน คล็อพ
ข้อมูลส่วนตัว
ชื่อเต็ม เยือร์เกิน นอร์แบร์ท คล็อพ
วันเกิด (1967-06-16) 16 มิถุนายน ค.ศ. 1967 (56 ปี)
สถานที่เกิด ชตุทการ์ท ประเทศเยอรมนีตะวันตก
ส่วนสูง 1.91 เมตร (6 ฟุต 3 นิ้ว)[1]
ตำแหน่ง
ข้อมูลสโมสร
สโมสรปัจจุบัน
ลิเวอร์พูล (ผู้จัดการ)
สโมสรเยาวชน
1972–1983 เอสเฟากลัทเทิน
1983–1987 ทูสแอร์เกินซิงเงิน
สโมสรอาชีพ*
ปี ทีม ลงเล่น (ประตู)
1987 1. FC Pforzheim
1987–1988 Eintracht Frankfurt II
1988–1989 Viktoria Sindlingen
1989–1990 Rot-Weiss Frankfurt 0 (0)
1990–2001 ไมนทซ์ 05 325 (52)
จัดการทีม
2001–2008 ไมนทซ์ 05
2008–2015 โบรุสซีอาดอร์ทมุนท์
2015– ลิเวอร์พูล
* นัดที่ลงเล่นและประตูที่ยิงให้แก่สโมสรเฉพาะลีกในประเทศเท่านั้น

คล็อพเคยเล่นให้กับไมนทซ์ 05 เป็นระยะเวลา 12 ปี โดยรับบทผู้เล่นกองหน้าก่อนที่จะย้ายมาเล่นกองหลัง หลังจากประกาศเลิกเล่นในปี 2001 ก็ผันตัวมาเป็นผู้จัดการทีมโดยได้รับแต่งตั้งใน ค.ศ. 2004 เพื่อนำสโมสรเลื่อนขั้นสู่บุนเดิสลีกาในปี 2004 แต่หลังจากทีมตกชั้นในฤดูกาล 2006–07 คล็อพจึงลาออกใน ค.ศ. 2008 ถือเป็นผู้จัดการทีมที่คุมทีมนานที่สุดของสโมสร จากนั้นเขาทำหน้าที่เป็นผู้จัดการทีมโบรุสซีอาดอร์ทมุนท์ และนำทีมได้แชมป์ลีกในฤดูกาล 2010–11 ก่อนที่จะนำดอร์ทมุนท์ชนะถ้วยรางวัลในประเทศสองรายการในฤดูกาล 2011–12 และนำทีมเข้าชิงชนะเลิศยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก ฤดูกาล 2012–13 ก่อนจะออกจากสโมสรในปี 2015 และถือเป็นผู้จัดการทีมที่คุมทีมนานที่สุดของสโมสรอีกเช่นกัน

คล็อพได้รับแต่งตั้งเป็นผู้จัดการทีมลิเวอร์พูลใน ค.ศ. 2015 นำทีมสู่นัดชิงชนะเลิศของยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกในฤดูกาล 2018 และ 2019 โดยในครั้งหลังทำให้ลิเวอร์พูลคว้าแชมป์ได้เป็นครั้งที่ 6 ของสโมสร และถือเป็นครั้งแรกในฐานะผู้จัดการทีมของเขา และพาทีมเข้าชิงชนะเลิศอีกครั้งในฤดูกาล 2021–22 คล็อพพาทีมได้รองแชมป์พรีเมียร์ลีก ฤดูกาล 2018–19 ด้วยคะแนนสูงถึง 97 คะแนน ซึ่งเป็นคะแนนที่มากที่สุดสำหรับทีมรองแชมป์ ในฤดูกาลถัดมา เขาพาทีมชนะเลิศยูฟ่าซูเปอร์คัพ 2019 และฟุตบอลชิงแชมป์สโมสรโลก 2019 เป็นสมัยแรกของสโมสร และนำทีมไม่แพ้ติดต่อกันถึง 44 นัดในลีกซึ่งยาวนานเป็นอันดับสองในประวัติศาสตร์พรีเมียร์ลีก ก่อนจะพาลิเวอร์พูลคว้าแชมป์พรีเมียร์ลีกครั้งแรกโดยทำไปถึง 99 คะแนน และทำลายสถิติอีกหลายรายการในประเทศ จากความสำเร็จดังกล่าวทำให้คล็อพชนะรางวัลผู้ฝึกสอนฟุตบอลยอดเยี่ยมของฟีฟ่าสองสมัยติดต่อกันในปี 2019 และ 2020 ต่อมาใน ค.ศ. 2022 คล็อพพาทีมชนะเลิศฟุตบอลถ้วยในประเทศได้สองรายการ ได้แก่ อีเอฟแอลคัพ และ เอฟเอคัพ ถือเป็นการคว้าแชมป์ภายในประเทศครบทุกรายการตั้งแต่คุมทีม เขาประกาศอำลาทีมเมื่อสิ้นสุดฤดูกาล 2023–24

คล็อพมีชื่อเสียงจากการคุมทีมด้วยสไตล์การเล่นแบบเกเกนเพรสซิง (Gegenpressing) หรือการแย่งลูกบอลกลับมาโดยเร็วที่สุดหลังจากสูญเสียการครองบอล และจะเน้นการเปิดเกมรุกใส่คู่ต่อสู้ คล็อพเคยอธิบายว่าสไตล์ดังกล่าวเป็นเหมือนการเล่นแบบเฮฟวีเมทัลโดยมีความดุดันเร้าใจ เน้นให้ผู้เล่นเติมเกมบุกรวมทั้งการดันไลน์กองหลังขึ้นสูงแม้จะเสี่ยงต่อการเสียประตูเมื่อถูกสวนกลับซึ่งเป็นแผนการเล่นที่อดีตผู้จัดการทีมอย่างอาร์ริโก ซาคคี และ ว็อล์ฟกัง ฟรังค์เคยใช้ คล็อพยังขึ้นชื่อในการมีอารมณ์ร่วมในการแข่งขันสูง โดยมักปรากฏภาพเขาฉลองการทำประตูของทีมอย่างเต็มที่บริเวณข้างสนาม

ชีวิตในช่วงแรก

เยือร์เกิน นอร์แบร์ท คล็อพ เกิดเมื่อวันที่ 16 มิถุนายน ค.ศ. 1967[6] ในเมืองชตุทการ์ท เมืองหลักและเมืองที่ใหญ่ที่สุดในรัฐบาเดิน-เวือร์ทเทิมแบร์ค มารดาของเขามีชื่อว่าเอลิซาเบธ ส่วนบิดามีชื่อว่านอร์แบร์ทเป็นอดีตผู้รักษาประตูอาชีพ[7][8] คล็อพเติบโตในหมู่บ้านแถบชานเมืองไม่ไกลจากป่าดำ เขามีพี่สาวสองคน[9]

คล็อพเริ่มอาชีพนักฟุตด้วยการเป็นผู้เล่นเยาวชนให้แก่สโมสรท้องถิ่นซึ่งก็คือ SV Glatten ตามด้วยการฝึกกับสามสโมสรในเมืองแฟรงก์เฟิร์ต[10] เขาได้รับการปลูกฝังให้มีใจรักฟุตบอลตามอย่างบิดา ในวัยเด็กคล็อพเคยใฝ่ฝันอยากเป็นแพทย์แต่ได้ล้มเลิกความคิดเนื่องจากไม่เชื่อว่าตนเองมีความสามารถพอ[11] เมื่อครั้งเป็นนักฟุตบอลระดับเยาวชน คล็อพเคยหารายได้พิเศษด้วยการทำงานเสริมหลายแห่ง เช่น ลูกจ้างร้านเช่าวิดีโอ ต่อมาใน ค.ศ. 1988 ในขณะที่เขาศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยเกอเทอแห่งแฟรงก์เฟิร์ตควบคู่ไปกับการเป็นนักฟุตบอลทีมสำรองให้แก่แฟรงก์เฟิร์ต เขารับหน้าที่พิเศษในการเป็นผู้ฝึกสอนทีมเยาวชนรุ่นเล็กที่สุดของสโมสร[12] ต่อมาในฤดูร้อน ค.ศ. 1990 คล็อพเซ็นสัญญาอาชีพกับสโมสรไมทซ์ 05 เขาใช้เวลาสิบปีในการเป็นนักฟุตบอลอาชีพที่นั่น และจากทัศนคติที่ดีกอปรกับการวางตัวและบุคลิกภาพที่นอบน้อบ ทำให้เขาเป็นที่รักของแฟนฟุตบอล[13] ในช่วงแรก คล็อพเล่นในตำแหน่งกองหน้าแต่เปลี่ยนมาเป็นกองหลังประมาณ ค.ศ. 1995[14] ในปีเดียวกันนั้นเอง คล็อพได้รับประกาศนียบัตรด้านวิทยาศาสตร์การกีฬาจากมหาวิทยาลัยเกอเทอแห่งแฟรงก์เฟิร์ต (หลักสูตรเทียบเท่าปริญญาโท) โดยทำวิทยานิพนธ์หัวข้อ "การเดิน"[15]

คล็อพเกษียณตนเองจากการเป็นนักฟุตบอลใน ค.ศ. 2001 ด้วยการเป็นผู้ทำประตูสูงสุดของสโมสรจำนวน 56 ประตู ซึ่งจาก 52 ประตูเป็นการทำประตูในลีก คล็อพกล่าวว่าตลอดเวลาที่เป็นนักฟุตบอล ตนรู้สึกอยากเป็นผู้จัดการทีมอาชีพมากกว่า[16] คล็อปป์กล่าวถึงการทดลองเล่นที่ไอน์ทรัค แฟรงก์เฟิร์ตซึ่งเขาเล่นร่วมกับอันเดรียส โมลเลอร์ โดยเล่าว่าโมลเลอร์มีศักยภาพการเป็นนักฟุตบอลระดับโลกในขณะที่เขาไม่ใกล้เคียงด้วยซ้ำ[17] ในฐานะผู้เล่น คล็อพติดตามวิธีการคุมทีมของผู้จัดการทีมในสนามฝึกซ้อมอย่างใกล้ชิด และเดินทางไปโคโลญทุกสัปดาห์เพื่อศึกษาการทำทีมกับเอริช รูท์เมิลเลอร์

อาชีพผู้จัดการทีม

ไมนทซ์ 05

ภายหลังเกษียณตนเองจากการเป็นนักฟุตบอลให้สโมสรไมนทซ์ 05 คล็อพได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้จัดการทีมในวันที่ 27 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2001 แทนที่เอ็คฮาร์ด เคราท์ซูนที่โดนปลด[18] การคุมทีมนัดแรกของเขาจบลงด้วยชัยชนะต่อเอ็มเอสเฟา ดุ๊ยส์บวร์กด้วยผลประตู 10[19] เขาพาทีมทำผลงานยอดเยี่ยมตั้งแต่ได้รับการแต่งตั้ง โดยชนะได้ถึงหกจากเจ็ดนัดแรก และท้ายที่สุดจบในอันดับ 14 รอดพ้นการตกชั้นทั้งที่ยังไม่จบฤดูกาล[20] ในการคุมทีมเต็มฤดูกาลครั้งแรกในปี 200102 เขาพาทีมทำผลงานยอดเยี่ยมต่อเนื่องโดยจบอันดับสี่ และได้รับเสียงชื่นชมในด้านการวางแท็คติกและการครองบอลเหนือคู่ต่อสู้ และจบอันดับสี่อีกครั้งในฤดูกาลต่อมา แต่พลาดการแข่งเพลย์ออกเพื่อเลื่อนชั้นอย่างน่าเสียดาย เนื่องจากผลประตูได้เสียที่เป็นรองทีมอันดับสาม[21] หลังจากผิดหวังมาสองฤดูกาล คล็อพพาทีมจบอันดับสามในปีต่อมา เลื่อนชั้นได้เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์สโมสร[22]

แม้จะคุมทีมด้วยงบประมาณทำทีมจำกัด และยังมีสนามขนาดเล็กหากเทียบกับทีมอื่นในลีกสูงสุด ไมนทซ์ยังจบในอันดับ 11 สองปีติดต่อกัน และได้สิทธิ์แข่งรอบคัดเลือกยูฟาคัพ 2005–06 แม้จะตกรอบแรกโดยแพ้ทีมแชมป์ในปีนั้นซึ่งก็คือเซบิยา แต่ทีมก็ต้องตกชั้นในฤดูกาลต่อมา และแม้คล็อพจะอยู่คุมทีมต่อ แต่จากการไม่ประสบความสำเร็จในการเลื่อนชั้น เขาจึงตัดสินใจลาออกเมื่อสิ้นสุดฤดูกาล 2007–08[23] ผลงานการคุมทีมโดยรวมคือชนะ 109 นัด, เสมอ 78 นัด และแพ้ 83 นัด

โบรุสซีอาดอร์ทมุนท์

 
คล็อพให้สัมภาษณ์สื่อภายหลังพาดอร์ทมุนท์คว้าแชมป์บุนเดิสลีกา ฤดูกาล 2010–11

2008–2013: แชมป์บุนเดิสลีกาสองสมัย และเข้าชิงชนะเลิศยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก

คล็อพได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้จัดการทีมดอร์ทมุนท์ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2008 แม้จะได้รับการทามทามจากไบเอิร์นมิวนิก โดยเซ็นสัญญาสองปี หลังจากสโมสรมีผลงานย่ำแย่จบอันดับ 13 ภายใต้การคุมทีมของโทมัส ดอลล์[24] การคุมทีมนัดแรกของเขาคือการเอาชนะร็อต-ไวส์ เอสเซ่นด้วยผลประตู 3–1 ในเดเอ็ฟเบ-โพคาล[25] คล็อพพาทีมชนะถ้วยรางวัลแรกด้วยการเอาชนะไบเอิร์นมิวนิกในเดเอ็ฟเอ็ล-ซูเพอร์คัพ ด้วยผลประตู 2–1[26] และพาทีมจบอันดับหก[27] ตามด้วยการจบอันดับห้าในฤดูกาล 2009–10 แม้จะมีอายุเฉลี่ยผู้เล่นที่น้อยที่สุดทีมหนึ่งในลีก[28]

แม้จะเริ่มต้นฤดูกาล 2010–11 ด้วยความพ่ายแพ้ต่อไบเออร์ 04 เลเวอร์คูเซินด้วยผลประตู 0–2 คล็อพพาทีมชนะได้ถึง 14 จาก 15 นัดต่อมา และขึ้นเป็นทีมนำในช่วงวันปีใหม่ ก่อนจะประสบความสำเร็จคว้าแชมป์บุนเดิสลีกาเป็นสมัยที่ 7 ของสโมสร แม้จะเหลือการแข่งขันอีกสองนัด โดยคว้าแชมป์อย่างเป็นทางการในเดือนเมษายน ค.ศ. 2011 จากการเปิดบ้านเอาชนะแอร์สเทอ เอ็ฟเซ เนือร์นแบร์ค[29] และทีมดอร์ทมุนท์ชุดนั้นยังทำสถิติเป็นทีมแชมป์ที่มีอายุเฉลี่ยของผู้เล่นน้อยที่สุดในประวัติศาสตร์การแข่งขัน และยังป้องกันแชมป์ได้ในฤดูกาลถัดมา โดยทำไปถึง 81 คะแนน[30][31] ทำสถิติเก็บคะแนนมากที่สุดในบุนเดิสลิกา และทำคะแนนในครึ่งฤดูกาลหลังได้มากที่สุดจำนวน 47 คะแนน[32] นอกจากนี้ ชัยชนะ 25 นัด จาก 34 นัด ถือเป็นสถิติเท่ากับไบเอิร์นมิวนิก ต่อมา พวกเขาแพ้คู่อริอย่างชัลเคอ 04 ในเดเอ็ฟเอ็ล-ซูเพอร์คัพ 2011 จากการดวลลูกโทษ[33] แต่ยังคว้าแชมป์เดเอ็ฟเบโพคาล โดยเอาชนะไบเอิร์นมิวนิกในรอบชิงชนะเลิศไปถึง 5–2 เป็นครั้งแรกที่คล็อพชนะเลิศสองถ้วยรางวัลในประเทศภายในฤดูกาลเดียวกัน[34]

ดอร์ทมุนท์มีผลงานในลีกไม่สู้ดีนักในฤดูกาล 2012–13 แต่คล็อพยังให้สัมภาษณ์ว่าทีมต้องการเน้นไปที่การทำผลงานในยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกซึ่งเขายังไม่เคยพาทีมชนะเลิศ แม้ดอร์ทมุนท์จะถูกจับอยู่ร่วมกลุ่มกับทีมใหญ่อย่างเรอัลมาดริด, แมนเชสเตอร์ซิตี และ อาเอฟเซ อายักซ์ พวกเขาจบด้วยการเป็นอันดับหนึ่งโดยไม่แพ้ทีมใด[35] ดอร์ทมุนท์เข้าไปพบเรอัลมาดริดด้วยการคุมทีมของโชเซ มูรีนโย อีกครั้งในรอบรองชนะเลิศ ดอร์ทมุนท์เอาชนะในบ้านนัดแรกด้วยผลประตู 4–1 และแม้จะบุกไปแพ้ที่สเปน 0–2 ทีมยังเข้าชิงชนะเลิศได้[36] ต่อมา ในดือนเมษายน ค.ศ. 2013 มารีโอ เกิทเซอ ประกาศว่าจะย้ายไปร่วมทีมคู่แข่งอย่างไบเอิร์นมิวนิกในฤดูกาลหน้า[37] ซึ่งการประกาศดังกล่าวสร้างความผิดหวังให้แก่คล็อพอย่างมาก เขากล่าวว่าสโมสรไม่มีแม้แต่โอกาสในการ "เจรจาเพื่อรั้งตัวนักเตะ"[38] ดอร์ทมุนท์แพ้ไบเอิร์นด้วยผลประตู 1–2 ยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก นัดชิงชนะเลิศ 2013 จากประตูของอาร์เยิน โรบเบินในนาทีที่ 89[39] และจบอันดับสองในบุนเดิสลีกา[40] รวมทั้งแพ้ต่อไบเอิร์นมิวนิกอีกครั้งในเดเอ็ฟเอ็ล-ซูเพอร์คัพ ด้วยผลประตู 1–2 ตามด้วยการตกรอบ 16 ทีมสุดท้ายเดเอ็ฟเบ-โพคาลในฤดูกาลต่อมา[41]

2013–2015: อำลาทีม

 
คล็อพในการคุมทีมดอร์ทมุนท์ฤดูกาลสุดท้าย ค.ศ. 2015

ก่อนเปิดฤดูกาลบุนเดิสลีกา ฤดูกาล 2013–14 คล็อพขยายสัญญากับสโมสรออกไปอีกสี่ปีสิ้นสุดใน ค.ศ. 2018 ในวันที่ 17 มีนาคม ค.ศ. 2014 คล็อพถูกปรับเป็นเงินจำนวน 10,000 ยูโรจากการโดนไล่ออกในเกมลีกที่พบกับโบรุสซีอาเมินเชินกลัทบัค[42] จากการใช้คำพูดไม่สุภาพต่อผู้ตัดสิน[43] ดอร์ทมุนท์จบฤดูกาลด้วยรองแชมป์[44] ในเดือนมกราคม ค.ศ. 2014 มีการประกาศว่ากองหน้าคนสำคัญอย่างรอแบร์ต แลวันดอฟสกีปฏิเสธการต่อสัญญากับสโมสร และจะย้ายร่วมทีมไบเอิร์นมิวนิกโดยไม่มีค่าตัวในฤดูกาลหน้า[45] ดอร์ทมุนท์ชนะเลิศเดเอ็ฟเอ็ล-ซูเพอร์คัพ 2013 จากการชนะไบเอิร์นมิวนิกด้วยผลประตู 4–2[46] แต่ตกรอบก่อนรองชนะเลิศยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกด้วยฝีมือของทีมแชมป์ในปีนั้นซึ่งก็คือเรอัลมาดริด[47]

เข้าสู่ฤดูกาล 2014–15 คล็อพพาทีมคว้าถ้วยรางวัลได้อีกครั้งในรายการเดเอ็ฟเอ็ล-ซูเพอร์คัพ 2014 เอาชนะไบเอิร์นมิวนิกไปอีกครั้งด้วยผลประตู 2–0[48] อย่างไรก็ตาม ดอร์ทมุนท์มีผลงานย่ำแย่ในฤดูกาลนี้ โดยตกไปอยู่กลางตารางและท้ายตารางเป็นส่วนมาก ส่งผลให้คล็อพประกาศว่าเขาจะอำลาทีมเมื่อจบฤดูกาล โดยเป็นที่เข้าใจกันว่าหนึ่งในสาเหตุหลักคือการไม่ได้รับการสนับสนุนจากผู้บริหารในการทุ่มเงินซื้อตัวผู้เล่นมาทดแทนผู้เล่นคนสำคัญที่ย้ายออกจากสโมสรตลอดสองฤดูกาลหลังสุด[49] การคุมทีมนัดสุดท้ายของคล็อพคือนัดชิงชนะเลิศเดเอ็ฟเบ-โพคาล ซึ่งดอร์ทมุนท์แพ้ต่อเฟาเอ็ฟเอ็ล ว็อลฟส์บวร์ค 1–3[50] และดอร์ทมุนท์จบฤดูกาลด้วยอันดับ 7 ในตาราง และตกรอบ 16 ทีมสุดท้ายยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกโดยแพ้ยูเวนตุส[51] ผลงานโดยรวมตลอดการคุมทีมของคล็อพคือการชนะ 180 นัด, เสมอ 69 นัด และแพ้ 70 นัด[52]

ลิเวอร์พูล

2015–2019: รองแชมป์สามรายการ และ แชมป์ยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก

 
คล็อพในนัดที่ลิเวอร์พูลเอาชนะมิดเดิลส์เบรอในเดือนเมษายน ค.ศ. 2017

คล็อพเข้ารับตำแหน่งผู้จัดการทีมลิเวอร์พูลในพรีเมียร์ลีกวันที่ 8 ตุลาคม ค.ศ. 2015 โดยเซ็นสัญญาสามปี มาแทนที่เบรนดัน ร็อดเจอส์ คล็อพให้สัมภาษณ์ว่านี่คือก้าวที่ยิ่งใหญ่ในอาชีพผู้จัดการทีมของเขา หลังจากมีช่วงเวลาที่ดีในบุนเดิสลีกา และให้คำมั่นแก่แฟนบอลว่าจะพาลิเวอร์พูลคว้าถ้วยรางวัลใหญ่ให้ได้ภายในสี่ปี่[53] คล็อพยังตั้งฉายาตนเองอย่างติดตลกว่าจากนี้ตนจะเป็น "The Normal one" เพื่อสอดคล้องกับฉายา "Special One" ของมูรีนโยตั้งแต่ปี 2004[54] การคุมทีมนัดแรกของเขาคือการบุกไปเสมอทอตนัมฮอตสเปอร์ด้วยผลประตู 0–0 วันที่ 17 ตุลาคม[55] สัปดาห์ถัดมา คล็อพคว้าชัยชนะนัดแรกกับทีมในการแข่งขันลีกคัพโดยเอาชนะบอร์นมัท 1–0[56] ตามด้วยการเอาชนะเชลซี 3–1 ในพรีเมียร์ลีกสามวันถัดมา[57] คล็อพพาทีมคว้าชัยชนะนัดแรกในยูโรปาลีก 1–0 เหนือรูบินคาซัน ต่อมาในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 2016 ลิเวอร์พูลพ่ายต่อแมนเชสเตอร์ซิตีในฟุตบอลลีกคัพ 2016 นัดชิงชนะเลิศจากการดวลลูกโทษ[58] แต่คล็อพพาทีมเอาชนะแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดด้วยผลประตูรวม 3–1 ในรอบ 16 ทีมสุดท้ายรายการยูโรปาลีกได้[59] และในรอบต่อมา ในการแข่งขันนัดที่สอง ลิเวอร์พูลเอาชนะดอร์ทมุนท์สโมสรเก่าของคล็อพแม้จะตามหลังไปก่อน 1–3 แต่สามารถแซงกลับมาชนะ 4–3 ผ่านเข้ารอบรองชนะเลิศด้วยผลประตูรวม 5–4[60] และพาทีมผ่านเข้าชิงชนะเลิศฟุตบอลยุโรปเป็นครั้งแรกในรอบเก้าปีโดยเอาชนะบิยาร์เรอัล แต่พวกเขาแพ้ในนัดชิงชนะเลิศ 2016 ต่อเซบิยา 1–3[61] และจบเพียงอันดับแปดในพรีเมียร์ลีก ฤดูกาล 2015–16[62] ถัดมา ในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2022 คล็อพและทีมงานผู้ฝึกสอนทุกคนขยายสัญญากับสโมสรออกไปอีกหกปีจนถึงปี 2022[63]

ลิเวอร์พูลทำอันดับไปเล่นยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกได้เป็นครั้งแรกในรอบสองฤดูกาลในวันที่ 21 เมษายน ค.ศ. 2017 จากการเปิดบ้านเอาชนะมิดเดิลส์เบรอด้วยผลประตู 3–0 จบอันดับสี่ในพรีเมียร์ลีก ฤดูกาล 2016–17[64] ต่อมา ลิเวอร์พูลจบอันดับสี่ในพรีเมียร์ลีก ฤดูกาล 2017–18 ผ่านเข้าไปเล่นยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกได้เป็นปีที่สองติดต่อกัน[65] ในช่วงเวลาดังกล่าว คล็อพเริ่มสร้างทีมตามแบบฉบับตนเองด้วยผู้เล่นดาวรุ่งชื่อดังชาวอังกฤษ ผสานกับผู้เล่นต่างชาติ เช่น แอนดรูว์ รอเบิร์ตสัน และ เทรนต์ อเล็กซานเดอร์-อาร์โนลด์ สองผู้เล่นซึ่งก้าวขึ้นมาเป็นฟูลแบคตัวหลักในเวลาอันสั้น พร้อมด้วยสองผู้เล่นกองหลังตัวกลางก็คือเฟอร์จิล ฟัน ไดก์ ซึ่งกลายมาเป็นหนึ่งในกองหลังที่ดีที่สุดของโลกถึงปัจจุบัน และ เดยัน ลอวเร็น ทำให้ลิเวอร์พูลมีเกมรับที่แข็งแกร่งขึ้นกว่าทุกปีที่ผ่านมา[66][67][68] คล็อพพาทีมเข้าชิงชนะเลิศยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกได้เป็นครั้งแรกในรอบ 11 ปี หลังเอาชนะคู่แข่งอย่างแมนเชสเตอร์ซิตีในรอบก่อนรองชนะเลิศขาดลอยด้วยผลประตูรวม 5–1[69] ตามด้วยการชนะโรมาด้วยผลรวม 7–6 แต่ไปแพ้เรอัลมาดริดในนัดชิงชนะเลิศ 2018 ด้วยผลประตู 1–3[70] นี่ถือเป็นความพ่ายแพ้ครั้งที่หกจากเจ็ดครั้งในการคุมทีมในนัดชิงชนะเลิศการแข่งขันรายการใหญ่ของเขา[71] ส่งผลให้ทีมลงทุนในตลาดซื้อขายอีกครั้งด้วยการเซ็นสัญญากับผู้เล่นหลายราย ไม่ว่าจะเป็น นาบี เกอีตา, ฟาบิญญู, แจร์ดัน ชาชีรี และ อาลีซง แบเกร์[72][73][74][75]

 
คล็อพฉลองแชมป์ยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก 2019 โดยเป็นแชมป์สมัยที่หกของลิเวอร์พูล

ในฤดูกาล 2018–19 ลิเวอร์พูลทำผลงานในช่วงต้นฤดูกาลได้ดีที่สุดในประวัติศาสตร์สโมสร ด้วยผลงานของผู้เล่นตัวหลักหน้าใหม่หลายราย พวกเขาเอาชนะในหกนัดแรก[76] ในวันที่ 2 ธันวาคม ค.ศ. 2018 คล็อพถูกปรับเงินจากการวิ่งลงไปในสนามเพื่อฉลองประตูชัย 1–0 ในนาทีสุดท้ายของการแข่งขันซึ่งทีมเอาชนะคู่ปรับอย่างเอฟเวอร์ตัน[77] จากประตูของดีว็อก โอรีกี และหลังจากชัยชนะ 2–0 เหนือวุลเวอร์แฮมป์ตันวอนเดอเรอส์ ลิเวอร์พูลกลายเป็นทีมนำในช่วงวันหยุดคริสต์มาส และมีคะแนนเหนือทีมอันดับสองสี่คะแนน[78] ตามด้วยการเอาชนะนิวคาสเซิล 4–0 เพิ่มระยะห่างเป็นหกคะแนน ถือเป็นชัยชนะนัดที่ 100 จากจำนวน 181 นัดของคล็อพในการคุมทีมลิเวอร์พูล[79] ทีมยังมีเกมรับที่แข็งแกร่งอย่างต่อเนื่องโดยเสียไปเพียงเจ็ดประตูใน 19 นัดแรกและไม่เสียประตูถึง 12 นัด[80] ในวันที่ 29 ธันวาคม ค.ศ. 2018 ลิเวอร์พูลเปิดบ้านเอาชนะอาร์เซนอลไปด้วยผลประตู 5–1 ทำสถิติไม่แพ้ทีมใดในบ้าน 31 นัดติดต่อกัน และเพิ่มระยะห่างในตารางคะแนนเป็นเก้าคะแนน และยังชนะรวดแปดนัดรวมทุกรายการในเดือนธันวาคม[81] ส่งผลให้เขาคว้ารางวัลผู้จัดการทีมยอดเยี่ยมประจำเดือน[82]

อย่างไรก็ตาม ลิเวอร์พูลทำได้เพียงรองแชมป์โดยมีคะแนนน้อยกว่าแมนเชสเตอร์ซิตีเพียงคะแนนเดียว ซึ่งทีมของเขาแพ้ซิตีเพียงนัดเดียวตลอดทั้งฤดูกาลรวมทั้งชนะรวดเก้านัดติดต่อกันในช่วงสุดท้ายของการลุ้นแชมป์ คล็อพพาทีมทำคะแนนไปถึง 97 คะแนน เป็นสถิติสูงสุดอันดับสามในประวัติศาสตร์ฟุตบอลอังกฤษ และเป็นคะแนนที่มากที่สุดสำหรับทีมรองแชมป์ และชัยชนะจำนวน 30 นัดในฤดูกาลนี้ถือเป็นสถิติร่วมที่พวกเขาเคยทำได้[83][84] ในวันที่ 26 กันยายน ค.ศ. 2018 ลิเวอร์พูลตกรอบลีกคัพโดยแพ้เชลซี 1–2[85] ตามด้วยการตกรอบที่สามเอฟเอคัพด้วยการแพ้ต่อวุลเวอร์แฮมป์ตัน[86] แม้จะล้มเหลวในฟุตบอลถ้วยในประเทศ แต่ในปีนี้พวกเขามีช่วงเวลาที่ดีในการแข่งขันยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก ฤดูกาล 2018–19 พวกเขาเอาชนะทีมเต็งจากเยอรมนีอย่างไบเอิร์นมิวนิกด้วยผลประตูรวม 3–1[87] และเอาชนะทีมดังจากโปรตุเกสและอดีตแชมป์ปี 2004 คือปอร์ตูด้วยผลประตูรวมถึง 6–1[88] เข้าไปพบทีมเต็งแชมป์อย่างบาร์เซโลนา ซึ่งลิเวอร์พูลเป็นฝ่ายบุกไปแพ้ที่สเปนด้วยผลประตูถึง 0–3 แต่พวกเขาสร้างปาฏิหาริย์ด้วยการกลับมาชนะสี่ประตู ณ สนามแอนฟีลด์ แม้จะขาดสองผู้เล่นตัวหลักในแนวรุกทั้งมุฮัมมัด เศาะลาห์ และ โรแบร์ตู ฟีร์มีนู ในนัดนี้ได้รับการยกย่องเป็นหนึ่งในการกลับมาชนะอย่างยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์รายการนี้[89][90] ในนัดชิงชนะเลิศ ณ เอสตาดิโอเมโตรโปลิตาโน (มาดริด) ลิเวอร์พูลเอาชนะสเปอร์สทีมจากพรีเมียร์ลีกไปด้วยผลประตู 2–0 แม้จะครองบอลไปเพียง 39% ถือเป็นถ้วยรางวัลแรกของคล็อพกับสโมสร และเป็นถ้วยยูโรเปียนคัพ/ยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกสมัยที่หกของทีม[91]

2019–2020: แชมป์พรีเมียร์ลีก, แชมป์ยูฟ่าซูเปอร์คัพ และแชมป์ฟุตบอลชิงแชมป์สโมสรโลก

 
คล็อพฉลองชัยชนะหลังพาลิเวอร์พูลคว้าแชมป์ยูฟ่าซูเปอร์คัพ 2019

เข้าสู่ฤดูกาล 2019–20 ลิเวอร์พูลประเดิมด้วยการแพ้จุดโทษแมนเชสเตอร์ซิตีในเอฟเอคอมมิวนิตีชีลด์ 2019[92] พวกเขาคว้าถ้วยใบแรกในฤดูกาลจากการเอาชนะจุดโทษเชลซีในยูฟ่าซูเปอร์คัพ 2019 หลังจากเสมอกันในเวลาปกติ 2–2 เป็นถ้วยรางวัลใบที่สองของคล็อพกับสโมสร และเป็นแชมป์สมัยที่สี่ของสโมสร เป็นรองเพียงเอซีมิลาน และบาร์เซโลนา[93] ในส่วนของพรีเมียร์ลีก ฤดูกาล 2019–20 คล็อพพาทีมชนะรวดในหกนัดแรกได้เป็นครั้งที่สองตั้งแต่คุมสโมสรมา ขึ้นเป็นทีมนำในตารางโดยมีคะแนนมากกว่าทีมอันดับสองห้าคะแนน คล็อพยังได้รับรางวัลผู้จัดการทีมยอดเยี่ยมประจำเดือนสิงหาคม[94] จากการบุกไปชนะเชลซีด้วยผลประตู 2–1 สโมสรสร้างสถิติใหม่ในการชนะเกมเยือนในลีกเจ็ดนัดติดต่อกัน และเป็นทีมแรกในยุคพรีเมียร์ลีกที่ชนะการแข่งขันหกนัดแรกของฤดูกาลสองปีติดต่อกัน[95] ในวันที่ 23 กันยายน คล็อพชนะรางวัลผู้ฝึกสอนยอดเยี่ยมของฟีฟ่าประจำปี 2019 มีคะแนนโหวตเหนือผู้จัดการทีมคู่แข่งอย่างเปบ กวาร์ดิโอลา[96] ตามด้วยการชนะรางวัลผู้จัดการทีมยอดเยี่ยมของพรีเมียร์ลีกเป็นเดือนที่สองติตด่อกัน[97]

ในวันที่ 30 พฤศจิกายน ค.ศ. 2019 หลังจากเอาชนะไบรตันแอนด์โฮฟอัลเบียนด้วยผลประตู 2–1 ลิเวอร์พูลทาบสถิติไม่แพ้ในลีกติดต่อกัน 31 นัดที่ตนเองเคยทำไว้ตั้งแต่ปี 1988[98] และทำลายสถิติได้ในสัปดาห์ต่อมาด้วยการเอาชนะเอฟเวอร์ตัน 5–2[99] และยังผ่านเข้ารอบยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกในฐานะแชมป์กลุ่มด้วยการเอาชนะซัลทซ์บวร์ค[100] คล็อพขยายสัญญากับทีมออกไปจนถึง ค.ศ. 2024[101] ในเดือนธันวาคม คล็อพชนะรางวัลผู้จัดการทีมยอดเยี่ยมประจำเดือนเป็นครั้งที่สามตั้งแต่เปิดฤดูกาล หลังพาทีมเอาชนะรวดสี่นัดในเดือนนี้[102] ตามด้วยการพาทีมชนะเลิศรายการฟุตบอลชิงแชมป์สโมสรโลกสมัยแรกจากการเอาชนะฟลาเม็งกูจากบราซิลด้วยผลประตู 1–0 ในช่วงต่อเวลาพิเศษ[103] ลิเวอร์พูลทำสถิติเป็นสโมสรแรกในสหราชอาณาจักรที่ชนะเลิศการแข่งขันยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก, ยูฟ่าซูเปอร์คัพ และชิงแชมป์สโมสรโลกภายในปีเดียวกัน[104][105] ลิเวอร์พูลยังทำสถิติไม่แพ้ในบ้านจำนวน 50 นัดติดต่อกัน และขึ้นเป็นทีมนำด้วยช่องว่างห่างถึง 13 คะแนน[106] คล็อพคว้ารางวัลผู้จัดการทีมยอดเยี่ยมประจำเดือนเป็นครั้งที่สี่[107] จากการบุกไปชนะสเปอร์สในวันที่ 11 มกราคม ค.ศ. 2020 ลิเวอร์พูลขยายสถิติไม่แพ้ในลีกเพิ่มเป็น 38 เกม ทำคะแนนได้ถึง 61 คะแนนจากการแข่งขันเพียง 21 นัด เป็นสถิติมากที่สุดตลอดการในการแข่งขันห้าลีกใหญ่ของทวีปยุโรป[108] ต่อมา ในวันที่ 1 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2020 ลิเวอร์พูลชนะเซาท์แธมป์ตัน 4–0 เพิ่มระยะห่างเป็น 22 คะแนน ตามด้วยรางวัลผู้จัดการทีมยอดเยี่ยมเป็นครั้งที่ห้าของคล็อพในฤดูกาลนี้ ทำสถิติคว้ารางวัลมากที่สุดในหนึ่งฤดูกาล แม้จะเหลือการแข่งขันมากถึง 4 เดือน[109]

ในวันที่ 24 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2020 ลิเวอร์พูลเอาชนะเวสต์แฮมยูไนเต็ดด้วยผลประตู 3–2 ทำสถิติชนะรวดในลีก 18 นัด และชนะรวดในบ้าน 21 นัด[110] และชัยชนะต่อบอร์นมัธในวันที่ 7 มีนาคม ค.ศ. 2020 เป็นสถิติใหม่ในลีกสูงสุดของอังกฤษในการชนะในบ้าน 22 นัดติดต่อกัน[111] ลิเวอร์พูลคว้าแชมป์พรีเมียร์ลีกได้เป็นสมัยแรกในวันที่ 25 มิถุนายน ทั้งที่ยังเหลือการแข่งขันถึงเจ็ดนัด และเป็นแชมป์ลีกสมัยที่ 19 และทำลายสถิติหลายรายการในฤดูกาลนี้ ได้แก่ การชนะในบ้านมากที่สุด (23), การทำคะแนนเหนือทีมอันดับสองประจำสัปดาห์มากที่สุด (22)[112], คว้าแชมป์เร็วที่สุด (เหลือการแข่งขัน 7 นัด) และเป็นทีมเดียวที่คว้าแชมป์ในเดือนมิถุนายน[113][114] พวกเขายังไม่แพ้ทีมใดติดต่อกัน 44 นัดนับตั้งแต่ก่อนเปิดฤดูกาล ก่อนที่สถิติจะจบลงด้วยการแพ้ต่อวอตฟอร์ด[115] คล็อพยังได้รับรางวัลผู้จัดการทีมยอดเยี่ยมประจำฤดูกาล[116]

2020–2022: คว้าแชมป์ครบทุกรายการในอังกฤษ

ในฤดูกาล 2020–21 สโมสรพบความยากลำบากอย่างเห็นได้ชัดและมีผลงานตกลงไป รวมถึงแพ้ต่อแอสตันวิลลาขาดลอยถึง 2–7 เป็นครั้งแรกที่พวกเขาเสียถึงเจ็ดประตูนับตั้งแต่ ค.ศ. 1963[117] ลิเวอร์พูลยังต้องสูญเสียกองหลังคนสำคัญอย่างฟัน ไดก์ ที่ได้รับบาดเจ็บพักทั้งฤดูกาลในนัดที่เสมอเอฟเวอร์ตัน และพวกเขาเอาชนะอตาลันตาได้ในยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก 5–0[118] ในวันที่ 22 พฤษภาคม ค.ศ. 2020 คล็อพทำลายสถิติในการพาลิเวอร์พูลไม่แพ้ในบ้านติดต่อกัน 64 นัด ทำลายสถิติเดิมของบ็อบ เพสลีย์ ระหว่างปี 1978 ถึง 1981[119] ถัดมา ในเดือนธันวาคม คล็อพชนะรางวัลผู้ฝึกสอนยอดเยี่ยมประจำปีของฟีฟ่าสองสมัยติดต่อกัน จากผลงานพาทีมชนะเลิศฟุตบอลลีกสูงสุดในรอบ 30 ปี ตามด้วยรางวัลผู้ฝึกสอนยอดเยี่ยมจากบีบีซี[120] ทว่าลิเวอร์พูลยังมีผลงานไม่ดีในช่วงต้นปี 2021 โดยปราศจากผู้เล่นกองหลังตัวหลักถึงสามคนจนถึงช่วงท้ายฤดูกาล พวกเขาตกลงไปอยู่อันดับแปดในเดือนมีนาคม และแม้จะกลับมาทำผลงานดีขึ้นโดยไม่แพ้ทีมใดในช่วงสิบนัดสุดท้าย แต่ทำได้เพียงจบอันดับสาม[121] ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 2021 ลิเวอร์พูลบุกไปชนะแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดได้ถึงโอลด์แทรฟฟอร์ดเป็นครั้งแรกในยุคของคล็อพด้วยผลประตู 4–2 ทั้งนี้ การปราศจากกองหลังคนสำคัญ ทำให้คล็อพต้องดันผู้เล่นสำรองอย่างนาธาเนียล ฟิลลิปส์ และ รีส วิลเลียมส์ ลงเล่นในช่วงท้ายฤดูกาลซึ่งทั้งคู่ไม่เคยลงเล่นในพรีเมียร์ลีกมาก่อน จากผลงานชนะห้านัดในเดือนพฤษภาคม ทำให้คล็อพได้รางวัลผู้จัดการทีมยอดเยี่ยมประจำเดือนไปครองเป็นครั้งที่เก้า ลิเวอร์พูลไม่ประสบความสำเร็จในฟุตบอลถ้วยทุกรายการ โดยแพ้แมนเชสเตอร์ยูไนเต็ดในเอฟเอคัพรอบที่สี่ด้วยผลประตู 2–3 และแพ้อาร์เซนอลในการดวลจุดโทษอีเอฟแอลคัพรอบที่สี่ รวมทั้งแพ้เรอัลมาดริดในรอบก่อนรองชนะเลิศยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกด้วยผลรวมสองนัด 1–3

 
คล็อพในการฉลองแชมป์เอฟเอคัพ และ อีเอฟแอลคัพ ค.ศ. 2022

ลิเวอร์พูลฤดูกาล 2021–22 พวกเขาเริ่มต้นด้วยการชนะ 5 นัดและเสมอ 3 นัดใน 8 นัดแรก ต่อมาในวันที่ 24 ตุลาคม ค.ศ. 2021 ลิเวอร์พูลบุกไปเอาชนะยูไนเต็ดถึง 5–0[122] เป็นชัยชนะนัดที่ 200 จากจำนวน 331 นัดในการคุมทีมลิเวอร์พูล ทำให้คล็อพเป็นผู้จัดการทีมคนแรกของสโมสรที่ทำสถิตินี้ได้เร็วที่สุด[123] และในวันที่ 1 ธันวาคม ค.ศ. 2021 หลังจากชนะเอฟเวอร์ตัน 4–1 ลิเวอร์พูลกลายเป็นทีมแรกของอังกฤษที่ทำอย่างน้อยสองประตูในการแข่งขัน 18 นัดติดต่อกันรวมทุกรายการ[124] ถัดมา ลิเวอร์พูลบุกไปเอาชนะเอซีมิลาน 2–1 ทำสถิติเป็นทีมแรกของอังกฤษที่ชนะครบทั้งหกนัดในรอบแบ่งกลุ่มยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก[125] ต่อมา ในวันที่ 16 ธันวาคม ค.ศ. 2021 คล็อพกลายเป็นผู้จัดการทีมที่ชนะครบ 150 นัดในลีกได้เร็วที่สุดในประวัติศาสตร์ หลังจากเปิดบ้านชนะนิวคาสเซิล 3–1 และเป็นการชนะในฟุตบอลลีกสูงสุดครบ 2,000 นัดของสโมสร[126]

ในเดือนกุมภาพันธ์ ค.ศ. 2022 คล็อพพาทีมชนะเลิศฟุตบอลถ้วยในประเทศได้เป็นครั้งแรกในรอบหกปี พวกเขาเอาชนะจุดโทษเชลซีในอีเอฟแอลคัพ 2022 นัดชิงชนะเลิศหลังเสมอกัน 0–0[127] ทำสถิติคว้าแชมป์สมัยที่เก้าและถือเป็นครั้งแรกตั้งแต่ ค.ศ. 2012[128] หลังจากชอน ไดช์ ถูกปลดจากการเป็นผู้จัดการทีมเบิร์นลีย์ วันที่ 15 เมษายน ส่งผลให้คล็อพเป็นผู้จัดการทีมปัจจุบันที่คุมทีมในพรีเมียร์ลีกยาวนานที่สุด[129] เขาขยายสัญญากับสโมสรออกไปอีกสองปีจนสิ้นสุดในปี 2026[130][131] ลิเวอร์พูลคว้าแชมป์รายการที่สองจากการเอาชนะจุดโทษเชลซีไปได้อีกครั้งในเอฟเอคัพ รอบชิงชนะเลิศ 2022 และทั้งสองทีมเสมอกันในเวลาปกติด้วยผลประตู 0–0 เช่นเดียวกับรอบชิงชนะเลิศอีเอฟแอลคัพ ส่งผลให้คล็อพเป็นผู้จัดการทีมชาวเยอรมันคนแรกที่คว้าแชมป์เอฟเอคัพ[132] ในฤดูกาลนี้ลิเวอร์พูลมีลุ้นแชมป์ถึงสี่รายการ แต่พวกเขาพลาดในพรีเมียร์ลีกด้วยการมีคะแนนน้อยกว่าแมนเชสเตอร์ซิตีเพียงคะแนนเดียว นับเป็นครั้งที่สองที่ทีมของคล็อพพลาดแชมป์ลีก โดยมีแต้มน้อยกว่าซิตีที่คุมทีมโดยกวาร์ดีโอลาหนึ่งคะแนน และแพ้เรอัลมาดริด 0–1 ในยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก นัดชิงชนะเลิศ 2022[133]

2022–2024: ฤดูกาลสุดท้าย

เข้าสู่ฤดูกาล 2022–23 ลิเวอร์พูลคว้าแชมป์เอฟเอคอมมิวนิตีชีลด์ 2022 เอาชนะแมนเชสเตอร์ซิตี 3–1 นับเป็นแชมป์ครั้งแรกในรายการนี้ของคล็อพ[134] ในวันที่ 27 สิงหาคม ค.ศ. 2022 ลิเวอร์พูลเอาชนะบอร์นมัทไปถึง 9–0 เป็นสถิติร่วมในการชนะมากที่สุดในประวัติศาสตร์พรีเมียร์ลีก[135] ในวันที่ 12 ตุลาคม ค.ศ. 2022 ลิเวอร์พูลบุกไปเอาชนะสโมสรฟุตบอลเรนเจอส์ 7–1 ในยูฟ่าแชมเปียนส์ลีก ฤดูกาล 2022–23 โดยมุฮัมมัด เศาะลาห์ ทำสถิติเป็นผู้เล่นที่ยิงแฮตทริกได้เร็วที่สุดในรายการนี้ ต่อมา วันที่ 5 มีนาคม ค.ศ. 2023 ลิเวอร์พูลเอาชนะแมนเชสเตอร์ยูไนเต็ด 7–0 เป็นสถิติชนะที่มากที่สุดที่มีต่อยูไนเต็ด[136][137] จากการบาดเจ็บยาวของเตียโก อัลกันตารา ทำให้เป็นโอกาสของเคอร์ติส โจนส์ในการก้าวขึ้นมาเล่นทีมชุดใหญ่[138][139][140] ลิเวอร์พูลจบเพียงอันดับห้าในลีกไม่สามารถผ่านเข้าไปเล่นในยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกฤดูกาล 2023–24 ในปีนี้ทีมประสบปัญหาผู้เล่นบาดเจ็บหลายราย[141] โดยเชื่อว่าเป็นผลมาจากการลงเล่นครบทุกนัดทุกรายการในฤดูกาลที่แล้ว ซึ่งลิเวอร์พูลเข้าถึงรอบชิงชนะเลิศฟุตบอลถ้วยทุกรายการ และมีลุ้นแชมป์พรีเมียร์ลีกถึงนัดสุดท้าย[142][143][144]

ในวันที่ 26 มกราคม ค.ศ. 2024 คล็อพประกาศว่าเขาจะอำลาทีมเมื่อจบฤดูกาล 2023–24 โดยให้เหตุผลว่าตนเองหมดความท้าทาย และต้องการพักจากการคุมทีมโดยไม่มีกำหนด[145] คล็อพยังกล่าวว่าเขาจะไม่รับตำแหน่งผู้จัดการทีมให้แก่สโมสรอื่นในอังกฤษนอกจากลิเวอร์พูล[146] ในวันที่ 25 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2024 คล็อพพาทีมชนะเลิศรายการอีเอฟแอลคัพ ฤดูกาล 2023–24 ด้วยการเอาชนะเชลซี 1–0 และเป็นแชมป์สมัยที่สิบของลิเวอร์พูล[147]

รูปแบบการเล่น

คล็อพได้รับการยอมรับในด้านการเล่นแบบเกเกนเพรสซิง (Gegenpressing) หรือการแย่งลูกบอลกลับมาโดยเร็วที่สุดหลังจากสูญเสียการครองบอล แนวทางการเล่นดังกล่าวต้องอาศัยความเข้าใจในเกมและพละกำลังที่สูงตลอดการแข่งขัน คล็อพเคยกล่าวว่าช่วงเวลาที่ดีที่สุดในการแย่งลูกบอลกลับมาก็คือ "ทันทีที่คุณเพิ่งสูญเสียการครองบอล" เนื่องจากผู้เล่นฝ่ายตรงข้ามจะใช้เวลากับการครองบอลที่เพิ่งแย่งมาได้ และอยู่ระหว่างตัดสินใจว่าจะส่งบอลไปทิศทางใดต่อ จึงเป็นโอกาสที่เราจะรบกวนสมาธิพวกเขาเพื่อแย่งบอลกลับมา[148] อย่างไรก็ตาม แท็คติกดังกล่าวมีข้อเสียคือต้องอาศัยพละกำลังในการวิ่งตลอด 90 นาทีและต้องมีความแข็งแกร่งทางสรีระในการเข้าปะทะ และต้องชำนาญในการเล่นเกมสวนกลับ[149] นอกจากนี้ ผู้เล่นของคล็อพยังต้องเข้าใจว่าเมื่อใดที่ควรหยุดการเพรสซิงเพื่อถนอมแรง และยังช่วยป้องกันการโดนจ่ายบอลยาวทะลุแนวกองหลังจนอาจเสียประตูได้เช่นกัน คล็อพยังขึ้นชื่อในปรัชญาฟุตบอลเกมรุกตั้งแต่ยังคุมทีมอยู่ในเยอรมนี โดยเน้นให้ทีมของเขาเปิดเกมบุกใส่คู่ต่อสู้และดันไลน์ขึ้นสูงถึงกลางสนามแทนที่จะส่งบอลคืนหลังเพื่อตั้งเกมขึ้นมาใหม่[150][151]

คล็อพยังเป็นที่จดจำในฐานะผู้จัดการทีมที่มีอารมณ์ร่วมกับการแข่งขันตลอดเวลา มักปรากฏภาพเขาแสดงความดีใจเต็มที่บริเวณข้างสนามเมื่อนักฟุตบอลทำประตูได้ เขาเคยกล่าวว่า "แท็คติกเป็นสิ่งสำคัญในการแข่งขัน แต่อารมณ์ช่วยสร้างความแตกต่างให้ผลการแข่งขันได้" โดยหลายครั้งที่การแสดงออกดังกล่าวช่วยกระตุ้นและปลุกใจผู้เล่นของเขาให้ฮึกเหิม จากการตกเป็นรองก็สามารถกลับมาพลิกชนะได้[152] เช่น ในการแข่งขันยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกที่ลิเวอร์พูลเป็นฝ่ายบุกไปแพ้บาร์เซโลนาก่อนถึง 0–3 แต่กลับมาเอาชนะคืนได้ 4–0 ที่บ้านตนเองแม้จะปราศจากผู้เล่นตัวหลักบางราย

ในสองฤดูกาลแรกที่คุมทีมลิเวอร์พูล คล็อพเน้นการวางระบบการเล่นแบบ 4–3–3 มีผู้เล่นตัวรีมเส้นอย่างซาดีโย มาเน และเศาะลาห์ และโรแบร์ตู ฟีร์มีนู เป็นผู้เล่นกองหน้าตัวหลอกหรือ False 9 และได้รับการสนับสนุนจากฟีลีปี โกชิญญูซึ่งทำหน้าที่เชื่อมเกมและพาบอลไปข้างหน้า ซึ่งทำให้เกมรุกของทีมมีประสิทธิภาพมาก แม้โกชิญญูจะอำลาทีมใน ค.ศ. 2018 แต่ด้วยผู้เล่นที่เข้าใจระบบการเล่น กอปรกับการเสริมตัวผู้เล่นใหม่ที่ปรับตัวเข้ากับระบบคล็อพได้ ลิเวอร์พูลจึงเป็นทีมที่มีเกมรุกที่ดีที่สุดทีมหนึ่งในยุโรปมาถึงปัจจุบัน สองผู้เล่นคนสำคัญในเกมรุกอย่างมาเน และ เซาะลาห์คว้ารางวัลผู้ทำประตูสูงสุดประจำฤดูกาลสองปีติดต่อกันใน ค.ศ. 2018 และ 2019 ตามลำดับ[153] ถัดมา ในช่วงแรกของพรีเมียร์ลีก ฤดูกาล 2018–19 คล็อพใช้แผนการเล่นแบบ 4–2–3–1 ซึ่งเคยประสบความสำเร็จกับดอร์ทมุนท์มาแล้ว และยังช่วยให้เศาะลาห์มีพื้นที่ในการเล่นอย่างเป็นอิสระมากขึ้น โดยในบางครั้งคล็อพอาจถอยฟีร์มีนูลงต่ำเพื่อเชื่อมเกมและแบ่งเบาภาระของสองผู้เล่นริมเส้น[154] ก่อนที่คล็อพจะกลับไปใช้ระบบการเล่น 4–3–3 ซึ่งพาทีมเข้ารอบชิงชนะเลิศยูฟ่าแชมเปียนส์ลีกเป็นครั้งที่สองและคว้าแชมป์ได้[155]

สถิติการคุมทีม

ณ วันที่ 4 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2024
ทีม ตั้งแต่ ถึง บันทึก
เกม ชนะ เสมอ แพ้ % ชนะ
ไมนทซ์ 05 27 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2001 30 มิถุนายน ค.ศ. 2008 270 109 78 83 040.37
โบรุสซีอาดอร์ทมุนท์ 1 กรกฎาคม ค.ศ. 2008 30 พฤษภาคม ค.ศ. 2015 319 180 69 70 056.43
ลิเวอร์พูล 8 ตุลาคม ค.ศ. 2015[156] ปัจจุบัน 469 285 105 79 060.77
ทั้งหมด 1,058 574 252 232 054.3

เกียรติประวัติ

 
คล็อพ (ที่สองจากซ้าย) กับการฉลองแชมป์บุนเดิสลีกาของโบรุสซีอาดอร์ทมุนท์ฤดูกาล 2010–11

ผู้จัดการทีม

โบรุสซีอาดอร์ทมุนท์[157]

ลิเวอร์พูล[165][157]

ส่วนบุคคล

อ้างอิง

  1. "Jürgen Klopp" (ภาษาเยอรมัน). 1. FSV Mainz 05. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 13 June 1998. สืบค้นเมื่อ 7 August 2022.
  2. "Will Jurgen Klopp usurp Pep Guardiola as the world's best coach if he wins the 2022 Champions League?". Eurosport (ภาษาอังกฤษ). April 26, 2022.
  3. "'Klopp is now the best manager in football' - Liverpool boss has moved ahead of Guardiola, says Hamann | Goal.com UK". www.goal.com (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). June 28, 2020.
  4. Nast, Condé (2020-01-24). "Jurgen Klopp has proven he's the best manager in the world". British GQ (ภาษาอังกฤษแบบบริติช).
  5. McCambridge, Mark WhiteContributions from Ed; published, Conor Pope (October 18, 2022). "Ranked! The 50 best managers in the world". fourfourtwo.com (ภาษาอังกฤษ).
  6. "League Managers Association - JÜRGEN KLOPP". web.archive.org. August 17, 2018. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 17, 2018. สืบค้นเมื่อ 2023-11-26.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  7. Kramer, Jörg (April 10, 2011). "(S+) Das System Klopp". Der Spiegel (ภาษาเยอรมัน). ISSN 2195-1349. สืบค้นเมื่อ 2023-11-26.
  8. "The making of Jurgen Klopp". The Telegraph (ภาษาอังกฤษ). October 10, 2015.
  9. Gerber, Steffen (May 7, 2012). "Private Einblicke von Klopp - Vater wäre stolz auf BVB-Trainer gewesen". www.waz.de (ภาษาเยอรมัน).
  10. "Was Klopp mit Sindlingen verbindet | Höchster Kreisblatt". web.archive.org. August 16, 2016. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ August 16, 2016. สืบค้นเมื่อ 2023-11-26.
  11. Hunter, Andy (November 25, 2015). "Jürgen Klopp: I wanted to be a doctor. I think I've still got 'helper syndrome'". The Guardian (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0261-3077. สืบค้นเมื่อ 2023-11-26.
  12. Das, Raj (September 27, 2020). "How Jurgen Klopp has carved out a niche for himself in club management". www.sportskeeda.com (ภาษาอังกฤษแบบบริติช).
  13. "Jürgen Klopp - Spielerprofil". DFB Datencenter (ภาษาเยอรมัน).
  14. published, Uli Hesse (March 22, 2018). "How Klopp's playing career shaped his coaching style". fourfourtwo.com (ภาษาอังกฤษ).
  15. Hartmann, Ulrich (July 11, 2012). "Kabarettist im Kapuzenpulli". Süddeutsche.de (ภาษาเยอรมัน).
  16. Nalton, James (December 23, 2016). "Jurgen Klopp's football philosophy explained in 10 key quotes - Liverpool FC". This Is Anfield (ภาษาอังกฤษแบบบริติช).
  17. "The Passion of Klopp". www.goal.com (ภาษาอังกฤษ).
  18. "Aktuelle Nachrichten | Rheinische Post Online". rp-online.de.
  19. "Bundesliga". web.archive.org. April 19, 2001. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 19, 2001. สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  20. VAVEL.com (July 2, 2021). "From Mainz to Merseyside: What does the next chapter hold in the Jürgen Klopp story?". VAVEL (ภาษาอังกฤษ).
  21. "Klopp - the Black Forest boy who 'became a hero'". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  22. UEFA.com (July 13, 2005). "Mainz take step into unknown | UEFA Europa League". UEFA.com (ภาษาอังกฤษ).
  23. "Fußball: Klopp nimmt tränenreichen Abschied von Mainz". web.archive.org. March 1, 2018. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ March 1, 2018. สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  24. "Absturz des BVB: Doll tritt in Dortmund zurück". Der Spiegel (ภาษาเยอรมัน). May 19, 2008. ISSN 2195-1349. สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  25. "Valdez vollendet Arbeitssieg". kicker (ภาษาเยอรมัน).
  26. "Europe - ESPNFC". web.archive.org. October 21, 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 21, 2012. สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  27. "Bundesliga heute | Spielplan & Ergebnisse | 12. Spieltag | 2023/24". kicker (ภาษาเยอรมัน).
  28. "Bundesliga heute | Spielplan & Ergebnisse | 12. Spieltag | 2023/24". kicker (ภาษาเยอรมัน).
  29. "Bundesliga heute | Spielplan & Ergebnisse | 12. Spieltag | 2023/24". kicker (ภาษาเยอรมัน).
  30. Allgemeine, Augsburger. "Borussia Dortmund feiert Deutsche Meisterschaft". Augsburger Allgemeine (ภาษาเยอรมัน).
  31. "Ronaldo's Hat Trick Restores Real's Lead; Dortmund Beats Bayern - Businessweek". web.archive.org. April 17, 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ April 17, 2012. สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  32. Penders, Peter; Dortmund (May 5, 2012). "4:0 gegen Freiburg: Dortmunder Rekord-Meister". FAZ.NET (ภาษาเยอรมัน). ISSN 0174-4909. สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  33. "Fährmann bringt BVB zur Verzweiflung". kicker (ภาษาเยอรมัน).
  34. "Borussia Dortmund rout Bayern Munich to claim historic double - ESPN Soccernet". web.archive.org. May 16, 2012. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ May 16, 2012. สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  35. "Dortmund ungeschlagen in der 'Todesgruppe': Klopp: 'Überragend, großartig, überraschend'". web.archive.org. October 23, 2016. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 23, 2016. สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  36. Association, Press (May 1, 2013). "Jürgen Klopp targets Champions League final glory for Dortmund". The Guardian (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0261-3077. สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  37. "Transfercoup: Götze wechselt für 37 Millionen zum FC Bayern - WELT". DIE WELT (ภาษาเยอรมัน). October 6, 2015.
  38. "Soccer on ESPN - Scores, Stats and Highlights". ESPN.com (ภาษาอังกฤษ).
  39. "Robben setzt Bayern Europas Krone auf". kicker (ภาษาเยอรมัน).
  40. "Bundesliga heute | Spielplan & Ergebnisse | 12. Spieltag | 2023/24". kicker (ภาษาเยอรมัน).
  41. NACHRICHTEN, n-tv. "Bayern entthront Dortmund". n-tv.de (ภาษาเยอรมัน).
  42. Zeitung, Süddeutsche (March 17, 2014). "Klopp muss 10.000 Euro Strafe zahlen". Süddeutsche.de (ภาษาเยอรมัน).
  43. "Another fine for Klopp – DW – 03/17/2014". dw.com (ภาษาอังกฤษ).
  44. "Bundesliga heute | Spielplan & Ergebnisse | 12. Spieltag | 2023/24". kicker (ภาษาเยอรมัน).
  45. "Lewandowski agrees to Bayern move". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  46. "Dortmund win Supercup – DW – 07/27/2013". dw.com (ภาษาอังกฤษ).
  47. "Borussia Dortmund Spielplan 2013/14 | Alle Wettbewerbe". kicker (ภาษาเยอรมัน).
  48. "Bayern in Dortmund's web – DW – 08/13/2014". dw.com (ภาษาอังกฤษ).
  49. "Klopp to leave Dortmund in summer". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  50. "Zweiter VfL-Titel: In 16 Minuten zerstört Wolfsburg Dortmunds Pokaltraum - WELT". DIE WELT (ภาษาเยอรมัน). October 16, 2015.
  51. "Borussia Dortmund Spielplan 2014/15 | Alle Wettbewerbe". kicker (ภาษาเยอรมัน).
  52. Bell, Graham (2023-01-21). "Jürgen Klopp's 1,000 Games: By the Numbers". The Analyst (ภาษาอังกฤษ).
  53. "Liverpool FC confirm Jürgen Klopp appointment". Liverpool FC. October 8, 2015.
  54. Hunter, Andy (October 9, 2015). "Jürgen Klopp, the 'Normal One', takes over as new Liverpool manager". The Guardian (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0261-3077. สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  55. "Tottenham Hotspur 0-0 Liverpool". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  56. "Liverpool 1-0 Bournemouth". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  57. "Chelsea 1-3 Liverpool". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  58. "Manchester City win Capital One Cup: Willy Caballero the hero in shootout win over Liverpool". Fox Sports (ภาษาอังกฤษ). February 28, 2016.
  59. "Manchester United 1-1 Liverpool (agg 1-3)". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  60. "Liverpool 4-3 Borussia Dortmund (agg: 5-4)". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  61. Bascombe, Chris (May 18, 2016). "Liverpool lose Europa League final: I don't think I'm unlucky, says Jurgen Klopp, after fifth final loss". The Telegraph (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0307-1235. สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  62. "Premier League Table, Form Guide & Season Archives". www.premierleague.com (ภาษาอังกฤษ).
  63. "Klopp signs six-year contract extension". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  64. Hunter, Andy (May 21, 2017). "Liverpool seal Champions League place with victory over Middlesbrough". The Guardian (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0261-3077. สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  65. "Premier League Table, Form Guide & Season Archives". www.premierleague.com (ภาษาอังกฤษ).
  66. "Reuters | Breaking International News & Views". Reuters (ภาษาอังกฤษ). November 25, 2023.
  67. Hunter, Andy (April 9, 2018). "Virgil van Dijk brings calm and collective spirit to Liverpool's defence". The Guardian (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0261-3077. สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  68. Maddock, David (March 19, 2018). "How dominant Virgil van Dijk has redefined Liverpool's defence". The Mirror (ภาษาอังกฤษ).
  69. UEFA.com. "Man City-Liverpool: UEFA Champions League 2017/18 Quarter-finals". UEFA.com (ภาษาอังกฤษ).
  70. "Real nightmare for Karius as Madrid retain their title" (ภาษาอังกฤษ). May 26, 2018. {{cite journal}}: Cite journal ต้องการ |journal= (help)
  71. "Real Madrid 3-1 Liverpool". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  72. "Naby Keita to complete Liverpool transfer on July 1". Liverpool FC. June 27, 2018.
  73. "Reds agree deal to sign Fabinho". Liverpool FC. May 28, 2018.
  74. "Liverpool complete Xherdan Shaqiri transfer". Liverpool FC. July 13, 2018.
  75. "Liverpool complete Alisson Becker transfer". Liverpool FC. July 19, 2018.
  76. 161385360554578 (September 22, 2018). "The incredible Liverpool statistics which prove they should be seen as Premier League favourites". talkSPORT (ภาษาอังกฤษแบบบริติช).{{cite web}}: CS1 maint: numeric names: authors list (ลิงก์)
  77. "Klopp accepts charge over celebration". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  78. "Salah inspires Liverpool win at Wolves". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  79. "Reds thrash Newcastle to go six clear". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  80. Football, Planet (December 29, 2018). "Comparing Liverpool's stats to the halfway point last season". Planet Football (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน).
  81. "Liverpool thrash Arsenal to extend lead". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  82. "Klopp and Van Dijk claim 2018 December awards". www.premierleague.com (ภาษาอังกฤษ).
  83. Taylor, Daniel (May 12, 2019). "Sadio Mané double sinks Wolves but Liverpool's title wait goes on". The Guardian (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0261-3077. สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  84. O'Neill, Caoimhe (May 12, 2019). "Anfield's amazing response to Premier League disappointment". Liverpool Echo (ภาษาอังกฤษ).
  85. "Liverpool 1-2 Chelsea". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  86. "Liverpool replacements 'failed' Klopp". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  87. Taylor, Daniel (March 13, 2019). "Sadio Mané and Virgil van Dijk take Liverpool past Bayern Munich". The Guardian (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0261-3077. สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  88. "Easy Liverpool win sets up Barca semi". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  89. Taylor, Daniel (May 7, 2019). "Liverpool stage sensational comeback to beat Barcelona and reach final". The Guardian (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0261-3077. สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  90. "Tottenham or Liverpool for greatest comeback?". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  91. Doyle, Paul (June 1, 2019). "Liverpool win Champions League after beating Spurs 2-0 in final – as it happened". the Guardian (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0261-3077. สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  92. Burt, Jason; Hurrey, Adam (August 5, 2018). "Sergio Aguero double seals Community Shield for Manchester City as sloppy Chelsea give Maurizio Sarri plenty to ponder". The Telegraph (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0307-1235. สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  93. "Liverpool beat Chelsea to win Super Cup". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  94. "Klopp earns August 2019 Barclays Manager of Month award". www.premierleague.com (ภาษาอังกฤษ).
  95. Burt, Jason; Goodwill, Jake (September 22, 2019). "Liverpool cling on to beat Chelsea as winning streak continues". The Telegraph (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0307-1235. สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  96. "Liverpool boss Jurgen Klopp wins Best FIFA men's coach award". Sky Sports (ภาษาอังกฤษ).
  97. "Aubameyang and Klopp win September awards". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  98. "Liverpool 2-1 Brighton: Five talking points". Liverpool FC. December 1, 2019.
  99. Bascombe, Chris; Field, Pippa (December 4, 2019). "Liverpool put five past Everton for new unbeaten club record as Marco Silva teeters on the brink after derby defeat". The Telegraph (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0307-1235. สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  100. "Liverpool beat Salzburg to progress". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  101. "FSG statement on Jürgen Klopp contract extension agreement". Liverpool FC. December 13, 2019.
  102. "Jurgen Klopp named Premier League Manager of the Month for November - Liverpool - Sport.net". web.archive.org. October 1, 2020. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ October 1, 2020. สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  103. "Liverpool clinch first Club World Cup". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  104. published, Matt Ladson (December 22, 2019). "What does Liverpool's Club World Cup victory mean for the rest of their season?". fourfourtwo.com (ภาษาอังกฤษ).
  105. Eriksen, Magnus (December 21, 2019). "Liverpool become first English club to win Champions League, Super Cup and Club World Cup treble". CaughtOffside (ภาษาอังกฤษ).
  106. "Liverpool beat Wolves to go 13 points clear". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  107. "Klopp equals record with Barclays Manager award". www.premierleague.com (ภาษาอังกฤษ).
  108. "'Liverpool record doesn't feel special'". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  109. "Klopp makes history with Barclays Manager award". www.premierleague.com (ภาษาอังกฤษ).
  110. "Liverpool come from behind to beat West Ham". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  111. "Salah and Milner reaction: 'We showed our mentality to win'". Liverpool FC. March 7, 2020.
  112. "Liverpool open up record 22-point lead". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  113. "How Klopp turned Liverpool into title winners". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  114. "Earliest Premier League champion: Is Liverpool fastest to clinch?". NBC Sports (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). July 20, 2020.
  115. 161385360554578 (February 25, 2020). "The game Liverpool can win the Premier League as Klopp's men close in on glory". talkSPORT (ภาษาอังกฤษแบบบริติช).{{cite web}}: CS1 maint: numeric names: authors list (ลิงก์)
  116. "Klopp earns 2019/20 Barclays Manager of the Season award". www.premierleague.com (ภาษาอังกฤษ).
  117. "Aston Villa 7-2 Liverpool (4 Oct, 2020) Game Analysis - ESPN (IN)". ESPN (ภาษาอังกฤษ).
  118. UEFA.com. "Atalanta-Liverpool: UEFA Champions League 2020/21 Group stage". UEFA.com (ภาษาอังกฤษ).
  119. "Liverpool set new record for unbeaten league games at Anfield". Liverpool FC. November 22, 2020.
  120. "Klopp & Liverpool win Sports Personality awards". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  121. "Are Liverpool now top-four favourites?". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  122. "Man Utd thrashed at home by Liverpool". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  123. "Five 0-5 talking points: History made, stunning Salah stats and more". Liverpool FC. October 25, 2021.
  124. "Mohamed Salah nets brace as Liverpool claim record-breaking defeat at Everton". The Independent (ภาษาอังกฤษ). December 1, 2021.
  125. "Liverpool beat Milan for perfect group stage record". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  126. Hunter, Andy (December 16, 2021). "Liverpool fight back to beat Newcastle but Howe hits out at Dean over leveller". The Guardian (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0261-3077. สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  127. Hytner, David (February 27, 2022). "Liverpool win Carabao Cup final after beating Chelsea in penalty shootout". The Guardian (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0261-3077. สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  128. "Liverpool clinch record ninth Carabao Cup at Wembley - Liverpool FC". www.liverpoolfc.com (ภาษาอังกฤษ). February 2022.
  129. Hunter, Andy (April 15, 2022). "'I see a different person now': Jürgen Klopp on his long road at Liverpool". The Guardian (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0261-3077. สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  130. Go, LFCTV. "Home". LFCTV Go.
  131. Go, LFCTV. "Home". LFCTV Go.
  132. Hytner, David (May 14, 2022). "Liverpool win FA Cup after beating Chelsea again on penalties". The Observer (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0029-7712. สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  133. UEFA.com (May 28, 2022). "Official Champions League final PlayStation® Player of the Match: Thibaut Courtois | UEFA Champions League". UEFA.com (ภาษาอังกฤษ).
  134. "Community Shield: Liverpool 3-1 Man City - reaction". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). July 29, 2022. สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  135. "Liverpool hit nine past Cherries to equal record". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  136. "Liverpool smash seven past shambolic Man Utd". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  137. "Liverpool thrash Manchester United 7-0 in historic defeat". Sky News (ภาษาอังกฤษ).
  138. Blokhin, Aleksei (April 30, 2023). "'He really helps us': Fabinho piles praise on resurgent Curtis Jones". Tribuna.com (ภาษาอังกฤษ).
  139. Fisher, Ben (May 15, 2023). "Curtis Jones double for Liverpool damages Leicester's survival hopes". The Guardian (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0261-3077. สืบค้นเมื่อ 2023-11-25.
  140. "Curtis Jones: Team spirit and belief secured dramatic Tottenham win". Liverpool FC. May 1, 2023.
  141. "Liverpool's Virgil van Dijk facing long spell on sidelines with hamstring injury | Liverpool | The Guardian". amp.theguardian.com.
  142. "Virgil van Dijk: Liverpool defender looks well below his best but is he on the decline or simply out of form?". Sky Sports (ภาษาอังกฤษ).
  143. "Virgil van Dijk's form is seriously worrying for Liverpool - they must pray it's only a short-term blip | Goal.com UK". www.goal.com (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). April 3, 2023.
  144. "Klopp only willing to sign 'right player' for Liverpool despite Thiago injury | Liverpool | The Guardian". amp.theguardian.com.
  145. "Jürgen Klopp announces decision to step down as Liverpool manager at end of season - Liverpool FC". www.liverpoolfc.com (ภาษาอังกฤษ).
  146. "Klopp to leave Liverpool at end of season". ESPN (ภาษาอังกฤษ). 2024-01-26.
  147. Hand, Kevin. "Chelsea vs Liverpool – EFL Cup final". Al Jazeera (ภาษาอังกฤษ).
  148. "How the pressing game is powering the Premier League's top clubs". Sky Sports (ภาษาอังกฤษ).
  149. díaz, rehaan (April 5, 2018). "What makes Liverpool's gegenpressing so good?". www.sportskeeda.com (ภาษาอังกฤษแบบบริติช).
  150. Glendenning, Barry (October 26, 2015). "Football transfer rumours: Pep Guardiola to manage Chelsea?". The Guardian (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0261-3077. สืบค้นเมื่อ 2023-11-26.
  151. "Jurgen Klopp's tactics: What Dortmund tells us about Liverpool". Sky Sports (ภาษาอังกฤษ).
  152. "Jürgen Klopp: How positive emotion can help us today". Liverpool FC. December 16, 2018.
  153. "Aubameyang, Salah and Mane win 2018/19 Premier League Golden Boot". www.premierleague.com (ภาษาอังกฤษ).
  154. Squires, Theo (November 3, 2018). "The formation conundrum facing Jurgen Klopp and Liverpool". Liverpool Echo (ภาษาอังกฤษ).
  155. Doyle, Paul (June 1, 2019). "Liverpool win Champions League after beating Spurs 2-0 in final – as it happened". the Guardian (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0261-3077. สืบค้นเมื่อ 2023-11-26.
  156. Smith, Ben (8 October 2015). "Liverpool: Jurgen Klopp agrees three-year deal as manager". BBC Sport. สืบค้นเมื่อ 8 October 2015.
  157. 157.0 157.1 "MANAGERS - JÜRGEN KLOPP". lfchistory.net. LFC History. สืบค้นเมื่อ 20 January 2020.
  158. "Jürgen Klopp, Hansi Flick and Thomas Tuchel: German Champions League winners made in the Bundesliga". bundesliga.com - the official Bundesliga website (ภาษาอังกฤษ).
  159. "Aufstellung | Borussia Dortmund - Bayern München 5:2 | Finale in Berlin | DFB-Pokal 2011/12". kicker (ภาษาเยอรมัน).
  160. "Aufstellung | Borussia Dortmund - Bayern München 0:2 | Finale in Berlin | DFB-Pokal 2013/14". kicker (ภาษาเยอรมัน).
  161. "Aufstellung | Borussia Dortmund - VfL Wolfsburg 1:3 | Finale in Berlin | DFB-Pokal 2014/15". kicker (ภาษาเยอรมัน).
  162. "Aufstellung | Borussia Dortmund - Bayern München 4:2 | Finale | Supercup 2013". kicker (ภาษาเยอรมัน).
  163. "Aufstellung | Borussia Dortmund - Bayern München 2:0 | Finale in Dortmund | Supercup 2014". kicker (ภาษาเยอรมัน).
  164. "BBC Sport - Borussia Dortmund 1-2 Bayern Munich". web.archive.org. November 8, 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 8, 2013. สืบค้นเมื่อ 2023-11-26.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  165. "Jürgen Klopp - Profile". liverpoolfc.com. Liverpool F.C. สืบค้นเมื่อ 20 January 2020.
  166. "Jürgen Klopp Manager Profile, Record & Stats | Premier League". www.premierleague.com (ภาษาอังกฤษ).
  167. "Liverpool beat Chelsea in FA Cup final shootout". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-26.
  168. McNulty, Phil (27 February 2022). "Chelsea 0–0 Liverpool". BBC Sport. สืบค้นเมื่อ 27 February 2022.
  169. "Liverpool 1-1 Manchester City (pens 1-3)". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-26.
  170. "Nunez scores as Liverpool win Community Shield". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-26.
  171. "Liverpool beat Spurs to win Champions League". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-26.
  172. "Champions League agony for Liverpool as Real win". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-26.
  173. "Liverpool beat Chelsea to win Super Cup". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-26.
  174. "Liverpool clinch first Club World Cup". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-26.
  175. "Liverpool 1-3 Sevilla". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-26.
  176. 176.0 176.1 "Marco Reus ist Fußballer des Jahres" [Marco Reus is footballer of the year] (ภาษาเยอรมัน). kicker.de. 12 August 2012. สืบค้นเมื่อ 18 March 2015.
  177. "Jürgen Klopp ist Trainer des Jahres 2019". kicker (ภาษาเยอรมัน).
  178. "Messi, Rapinoe Crowned The Best in Milan". FIFA.com. Fédération Internationale de Football Association. 23 September 2019. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 21, 2019. สืบค้นเมื่อ 23 September 2019.
  179. "Klopp named The Best FIFA Men's Coach for the second time as Liverpool boss beats Flick and Bielsa to award | Goal.com English Kuwait". www.goal.com (ภาษาอังกฤษ). December 17, 2020.
  180. "IFFHS AWARD FOR MEN WORLD TEAM OF THE YEAR 2019 | IFFHS". web.archive.org. December 2, 2019. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ December 2, 2019. สืบค้นเมื่อ 2023-11-26.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  181. Soccer, World (December 27, 2019). "Lionel Messi Named World Player Of The Year In World Soccer Awards". World Soccer (ภาษาอังกฤษ).
  182. "Numéro 327 : Onze d'Or 2019, Sadio Mané le tube de l'été ! – Onze Mondial / But Sainté – Le SHOP" (ภาษาฝรั่งเศส).
  183. "Klopp named LMA manager of the year". BBC Sport (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). สืบค้นเมื่อ 2023-11-26.
  184. Doran, Mike (November 2, 2022). "Freedom of Liverpool for Jürgen Klopp". Liverpool Express (ภาษาอังกฤษแบบบริติช).

แหล่งข้อมูลอื่น