รถไฟฟ้าเขตเมืองซานฮวน หรือที่เรียกว่า เตรนอูร์บาโน (สเปน: Tren Urbano) เป็นเส้นทางรถไฟฟ้าแบบอัตโนมัติในกรุงซานฮวน เมืองหลวงของดินแดนปวยร์โตรีโก สหรัฐ ระยะทาง 10.7 ไมล์ (17.2 กิโลเมตร) รับส่งกระแสไฟฟ้าโดยใช้รางที่สาม ปัจจุบันมีหนึ่งเส้นทาง 16 สถานี

เตรนอูร์บาโน
ข้อมูลทั่วไป
เจ้าของสำนักการขนส่งและการโยธาแห่งปวยร์โตรีโก (Departamento de Transportación y Obras Públicas)
ที่ตั้งซานฮวน
ประเภทรถไฟใต้ดิน
จำนวนสาย1
จำนวนสถานี16
ผู้โดยสารต่อวัน43,800 คน (เฉลี่ย)
สำนักงานใหญ่กวยนาโบ, ปวยร์โตรีโก
การให้บริการ
เริ่มดำเนินงาน17 ธันวาคม ค.ศ. 2004 (2004-12-17)
ผู้ดำเนินงานAlternativa de Transporte Integrado (ATI)
Siemens AG
จำนวนขบวน74 คัน
ความยาวขบวน2-4 คันต่อขบวน
ระยะห่าง8-12 นาที
ข้อมูลทางเทคนิค
ระยะทาง10.7 ไมล์ (17.2 กิโลเมตร)
รางกว้าง4 ft 8 12 in (1,435 mm) (รางมาตรฐาน)
การจ่ายไฟฟ้ารางที่สาม, 750 V DC
ความเร็วเฉลี่ย20.6 mph (33.2 km/h)
ความเร็วสูงสุด62 mph (100 km/h)

รายชื่อสถานี แก้

สถานีปลายทาง
สถานี เขต เปิดให้บริการ อ้างอิง
บายามอน† บายามอน 17 ธันวาคม ค.ศ. 2004 [1]
เซนโตรเมดิโก ซานฮวน [1]
กูเปย์ ซานฮวน [1]
เดปอร์ติโบ บายามอน [1]
โดเมเนก ซานฮวน [1]
อาโตเรย์ ซานฮวน [1]
ฮาร์ดิเนส ไกวนาโบ [1]
ลัสโลมัส ซานฮวน [1]
มาร์ติเนซ นาดัล กวยนาโบ [1]
ปิญเญโร ซานฮวน [1]
รูสเวลต์ ซานฮวน [1]
ริโอปิเอดรัส ซานฮวน [1]
ซากราโดโกราซอน† ซานฮวน [1]
ซานฟรันซิสโก ซานฮวน [1]
ตอร์ริมาร์ ไกวนาโบ [1]
อูนิเบร์ซิดัด ซานฮวน [1]

ดูเพิ่ม แก้

แหล่งข้อมูลอื่น แก้

  1. 1.00 1.01 1.02 1.03 1.04 1.05 1.06 1.07 1.08 1.09 1.10 1.11 1.12 1.13 1.14 1.15 Green, Ariana (November 19, 2005). "A hesitant Puerto Rico tries commuting by train". The New York Times. p. A10.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้