เซฟาโลคอร์ดาตา
| เซฟาโลคอร์ดาตา(Lancelets) | |
|---|---|
| |
| Lancelet (Branchiostoma lanceolatum) | |
| การจำแนกชั้นทางวิทยาศาสตร์ | |
| อาณาจักร: | Animalia |
| ไฟลัม: | Chordata |
| ไฟลัมย่อย: | Cephalochordata Owen, 1846 |
| ชั้น: | Leptocardii |
| Families | |
เซฟาโลคอร์ดาตา (Cephalochordata) เป็นสัตว์มีแกนสันหลังที่มีรูปร่างหัวท้ายแหลม ฝังตัวตามพื้นทรายในทะเล มีโนโตคอร์ดและไขสันหลังตลอดชีวิต ไม่มีสมอง ลำตัวเป็นปล้องชัดเจน กินอาหารโดยกรองจากน้ำ น้ำออกตามรูด้านหลังเรียกเอทริโอพอร์ (atriopore) มีอวัยวะสำคัญเรียกเอนโดสไตล์ (endostyle) ซึ่งสะสมไอโอดีนได้ มีหน้าที่สร้างเมือกเพื่อจับอาหารที่มากับน้ำ คาดว่าอวัยวะชนิดนี้วิวัฒนาการไปเป็นต่อมไทรอยด์ในสัตว์ชั้นสูง ตัวอย่างเช่น แอมฟิออกซัส (Amphioxus) ซึ่งเหลืออยู่เพียงสองสกุลคือ Branchiostoma และ Asymetron พบฟอสซิลของเซฟาโลคอร์ดาตา (Yunnanozoon) ทางภาคใต้ของจีนซึ่งมีอายุย้อนไปถึงยุคแคมเบรียนตอนต้น จัดเป็นฟอสซิลที่เก่าที่สุดของสัตว์กลุ่มนี้[1]
ลักษณะทั่วไป แก้
สัตว์ในกลุ่มเซฟาโลคอร์ดาตาไม่มีกระดูกสันหลัง กะโหลกศีรษะและขากรรไกร แต่มีแกนสันหลังตลอดชีวิต ยาวตลอดตัว [2] ไม่มีครีบข้างลำตัวแต่มีครีบหลังยาวตลอดตัว ก้านครีบมีโครงสร้างเป็นเจลาติน ช่องเปิดของทวารหนักอยู่ที่ส่วนหน้าของครีบหาง และมีช่องน้ำออกเรียกเอทริโนพอร์ ที่ส่วนหน้าของครีบท้อง ปากอยู่ทางด้านล่างของหัว ขอบปากนูนเป็นสันเรียกวีลัม มีหนวดรอบๆปาก 12 เส้น มีกล้ามเนื้อเป็นปล้องๆเรียกไมโอโตม ช่วยในการเคลื่อนที่
สัตว์กลุ่มนี้กินอาหารด้วยการกรอง โดยหนวดจะโบกพัดน้ำเข้าปาก [3] แผงเหงือกจะกรองอาหารแล้วส่งไปย่อยที่ลำไส้ น้ำที่เข้าไปจะถูกขับออกทางช่องเอทริโนพอร์ กากอาหารถูกขับออกทางทวารหนัก หายใจด้วยเหงือกและขับปัสสาวะทางโพรโทเนฟริเดียมที่หน้าท้อง สืบพันธุ์แบบอาศัยเพศโดยปฏิสนธิภายนอก
อ้างอิง แก้
- ↑ Chen, J.-Y., Dzik, J., Edgecombe, G.D., Ramsköld, L., and Zhou, G.-Q. 1995. "A possible Early Cambrian chordate" Nature 377: 720-722.
- ↑ K.M. Van De Graaff and J.L. Crawley, A Photographic Atlas for the Zoology Laboratory
- ↑ K.M. Van De Graaff and J.L. Crawley, A Photographic Atlas for the Zoology Laboratory