เจ้าหญิงเลอาแห่งเบลเยียม

เจ้าหญิงเลอา พระนามเดิม เลอา อิงกา ดอรา โวลมัน (อักษรโรมัน: Léa Inga Dora Wolman; ประสูติ 6 กุมภาพันธ์ 2494) เป็นพระชายาหม้ายในเจ้าชายอาแล็กซ็องดร์แห่งเบลเยียม พระราชโอรสในพระเจ้าเลออปอลที่ 3 กับลิเลียน เจ้าหญิงแห่งเรตี

เจ้าหญิงเลอา
ประสูติ6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2494 (73 ปี)
บรัสเซลส์ ประเทศเบลเยียม
พระสวามี
พระบุตร
  • เลตีเชีย สเปตชินสกี
  • เรอโนด บิชารา
ราชวงศ์ซัคเซิน-โคบวร์คและโกทา (เสกสมรส)
พระบิดาซีกิสมุนด์ โวลมัน
พระมารดาลิซา บอร์นชไตน์

พระประวัติ แก้

เจ้าหญิงเลอาประสูติเมื่อวันที่ 6 กุมภาพันธ์ 2494 เป็นธิดาของซีกิสมุนด์ โวลมัน (Sigismund Wolman) กับลิซา บอร์นชไตน์ (Lisa Bornstein) พระชนนีเป็นชาวเมืองเนือร์นแบร์ก รัฐบาวาเรีย ประเทศเยอรมัน

พระองค์สมรสครั้งแรกกับเซอร์เก วิกโตโรวิช สเปตชินสกี (Serge Victorovich Spetschinsky) ในปี 2518 และมีบุตรหนึ่งคนคือ เลติเชีย สเปตชินสกี (Laetitia Spetschinsky; เกิด 2519) และหย่าในปี 2523 ต่อมาในปี 2525 เลอาได้สมรสใหม่กับรอแบร์ บิชารา (Robert Bichara) และมีบุตรด้วยกันหนึ่งคน คือ เรอโนด บิชารา (Renaud Bichara; เกิด 2526)

หลังจากการหย่ากับรอแบร์ บิชารา เธอได้เสกสมรสอย่างลับกับเจ้าชายอาแล็กซ็องดร์แห่งเบลเยียม เมื่อวันที่ 14 มีนาคม 2534 ที่มณฑลซัฟฟอล์ก สหราชอาณาจักร แต่ความสัมพันธ์ของทั้งสองพระองค์ถูกเปิดเผยตั้งแต่ปี 2529 โดยเลออน มันเดอเลียร์ (Léon Mundeleer) รัฐมนตรีกระทรวงกลาโหมของเบลเยียม ว่าเจ้าชายอาแล็กซ็องดร์ถามถึงการเสด็จไปโรงภาพยนตร์กับเลอา และออกเดทอย่างรื่นรมย์ด้วยการเสวยพระกระยาหาร ซึ่งถือเป็นการออกเดทกับพระชายาในอนาคต[1]

ทั้งสองพระองค์ไม่มีพระโอรสร่วมกัน รวมไปถึงความสัมพันธ์ก็ถูกเก็บเป็นความลับจนถึงหลังปี 2541 ซึ่งดูเหมือนว่าเจ้าชายทรงเกรงว่าลิเลียน เจ้าหญิงแห่งเรตี พระชนนีจะทรงปฏิเสธความสัมพันธ์ของทั้งสอง[1] ส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะการเสกสมรสของเจ้าชายอาแล็กซ็องดร์ถือว่าเป็นการละเมิดกฎมนเทียรบาลของราชวงศ์เบลเยียมข้อที่ 85 ว่าด้วยการเสกสมรสของผู้สืบสันดานจากพระเจ้าเลออปอลที่ 1 ที่มิได้รับการอนุญาตจากองค์อธิปัตย์แห่งรัฐ[2]

ในปี 2551 พระองค์ได้ทำการตีพิมพ์หนังสือพระประวัติส่วนพระองค์ของครอบครัวของพระองค์และสวามี ที่มีชื่อว่า Le Prince Alexandre de Belgique เพราะพระสวามีมิไคร่เป็นที่รู้จักกันแพร่หลายในเบลเยียม[1]

อ้างอิง แก้

  1. 1.0 1.1 1.2 Séguy, Philippe (2008-04-29). "Léa de Belgique: Il faut en finir avec le malheur". Point de Vue (ภาษาฝรั่งเศส): 18–21.
  2. Velde, François. "The Belgian Succession". Heraldica.org. สืบค้นเมื่อ 2008-05-06.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้