อาเดิลไฮท์แห่งเลอเวินชไตน์-แวร์ทไฮม์-โรเซินแบร์ค

เจ้าหญิงอาเดิลไฮท์แห่งเลอเวินชไตน์-แวร์ทไฮม์-โรเซินแบร์ค (เยอรมัน: Adelheid von Löwenstein-Wertheim-Rosenberg) (3 เมษายน พ.ศ. 2374 - 16 ธันวาคม พ.ศ. 2452) เป็นพระมเหสีในพระเจ้ามีแกลแห่งโปรตุเกส

อาเดิลไฮท์แห่งเลอเวินชไตน์-แวร์ทไฮม์-โรเซินแบร์ค
เจ้าหญิงแห่งเลอเวินชไตน์-แวร์ทไฮม์-โรเซินแบร์ค
ประสูติ	3 เมษายน พ.ศ. 2374
สิ้นพระชนม์	16 ธันวาคม พ.ศ. 2452 (พระชนมายุ 78 พรรษา)
พระราชสวามี	พระเจ้ามีแกลแห่งโปรตุเกส
พระราชบุตร	เจ้าหญิงมาเรีย ดาส เนเวสแห่งโปรตุเกส เจ้าชายมีแกล ดยุคแห่งบรากังซา เจ้าหญิงมาเรีย เทเรซาแห่งโปรตุเกส เจ้าหญิงมาเรีย โจเซฟาแห่งโปรตุเกส เจ้าหญิงอเดลกุนเดส ดัสเชสแห่งกีมาเรซ แกรนด์ดัชเชสมารี แอนน์แห่งลักเซมเบิร์ก เจ้าหญิงมาเรีย แอนโตเนียแห่งโปรตุเกส มาเรีย อัสซันโค ริเบย์โร โด คาร์โม อี บรากังซา
พระนามเต็ม โซฟี อมิลี อาเดลไฮท์ ลุยเซอ โยฮันเนอ เลโอพอลดิเนอ
ราชวงศ์	บรากังซา
พระราชบิดา	คอนแสตนติน เฮเรดิทารี่ เจ้าชายแห่งเลอเวินชไตน์-แวร์ทไฮม์-โรเซินแบร์ค
พระราชมารดา	เจ้าหญิงอักเนสแห่งโฮเฮนโลเฮ-ลานเกนบูร์ก

เจ้าหญิงอาเดิลไฮท์แห่งเลอเวินชไตน์-แวร์ทไฮม์-โรเซินแบร์ค ประสูติเมื่อวันที่ 3 เมษายน พ.ศ. 2374 เป็นพระราชธิดาในคอนแสตนติน เฮเรดิทารี่ เจ้าชายแห่งเลอเวินชไตน์-แวร์ทไฮม์-โรเซินแบร์คและเจ้าหญิงอักเนสแห่งโฮเฮนโลเฮ-ลานเกนบูร์ก เจ้าหญิงทรงมีพระชนมายุได้ 4 พรรษาในขณะที่พระมารดาสิ้นพระชนม์ และ 7 พรรษาในขณะที่พระบิดาสิ้นพระชนม์ เจ้าหญิงและพระเชษฐา เจ้าชายชาร์ลส์ได้รับการดูแลโดย คาร์ล โทมัส เจ้าชายแห่งเลอเวินชไตน์-แวร์ทไฮม์-โรเซินแบร์คพระอัยกาและ เจ้าหญิงโซเฟียแห่งวินดิช-เกรทซ์พระอัยยิกา

เมื่อวันที่ 24 กันยายน พ.ศ. 2394 เจ้าหญิงได้อภิเษกสมรสกับพระเจ้ามีแกลแห่งโปรตุเกส ซึ่งขณะนั้นเจ้าหญิงมีพระชนมายุได้ 20 พรรษา ในขณะที่พระเจ้ามีแกล มีพระชนมายุ 49 พรรษา

พระเจ้ามีแกลได้ทำหน้าที่เป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์แห่งโปรตุเกสให้กับพระราชนัดดาและพระคู่หมั้น สมเด็จพระราชินีนาถมาเรียที่ 2 แห่งโปรตุเกส แต่ในที่สุดพระองค์ก็ทรงยึดราชบัลลังก์มาเป็นของพระองค์เองเมื่อวันที่ 23 มิถุนายน พ.ศ. 2371 พระเจ้ามีแกลทรงมีแนวคิดแบบอนุรักษนิยม ทรงล้มล้างรัฐธรรมนูญที่ตราขึ้นโดยสมเด็จพระเจ้าเปโดรที่ 4 แห่งโปรตุเกสพระเชษฐา และทรงพยายามเป็นพระมหากษัตริย์ที่ปกครองในระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ เหตุนี้จึงนำไปสู่สถานการณ์ทางการเมืองที่ยุ่งยาก โดยมีผู้คนจำนวนมากถูกสังหาร, จับกุม, ข่มเหง หรือถูกเนรเทศ และที่ซึ่งนำไปสู่จุดสูงสุดที่เรียกว่า สงครามเสรีนิยมโปรตุเกส ระหว่างกลุ่มเผด็จการสมบูรณาญาสิทธิราชย์กับกลุ่มรัฐธรรมนูญก้าวหน้า

สงครามขึ้นสุดเมื่อปี พ.ศ. 2377 พระเจ้ามีแกลสละพระราชสิทธิ์ในราชบัลลังก์แลกเปลี่ยนกับการที่พระองค์จะได้รับเงินบำนาญรายปี พระองค์ถูกเนรเทศตลอดพระชนม์ชีพ

พระราชโอรส-ธิดา

ในปีพ.ศ. 2394 พระองค์ทรงอภิเษกสมรสกับพระเจ้ามีแกลแห่งโปรตุเกส ซึ่งมีพระราชโอรสหนึ่งพระองค์และพระราชธิดาหกพระองค์ร่วมกัน ได้แก่

	พระนาม	ประสูติ	สิ้นพระชนม์	คู่สมรส และพระโอรส-ธิดา
	เจ้าหญิงมาเรีย ดาส เนเวสแห่งโปรตุเกส	18525 สิงหาคม พ.ศ. 2395	194115 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2484	อภิเษกสมรส วันที่ 26 เมษายน พ.ศ. 2414 กับ เจ้าชายอัลฟองโซ คาร์ลอส ดยุคแห่งซานไจมี ผู้อ้างสิทธิในราชบัลลังก์สเปนสายการ์ลิสต์ ไม่มีพระโอรสธิดา (มีพระครรภ์แต่ทรงแท้ง)
	เจ้าชายมีแกล ดยุคแห่งบรากังซา	185319 กันยายน พ.ศ. 2396	192711 ตุลาคม พ.ศ. 2470	อภิเษกสมรสครั้งที่ 1 วันที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2420 กับ เจ้าหญิงเอลิซาเบธแห่งเทิรนส์แอนด์ทาซิส มีพระโอรสธิดา 3 พระองค์ ได้แก่ เจ้าชายมีแกล ดยุคแห่งวิสซู เจ้าชายฟรานซิส โจเซฟแห่งบรากังซา เจ้าหญิงมาเรีย เทเรซาแห่งบรากังซา อภิเษกสมรสครั้งที่ 2 วันที่ 8 พฤศจิกายน พ.ศ. 2436 กับ เจ้าหญิงมาเรีย เทเรซาแห่งเลอเวินชไตน์-แวร์ทไฮม์-โรเซินแบร์ค มีพระโอรสธิดา 8 พระองค์ ได้แก่ เจ้าหญิงอิซาเบล มาเรียแห่งบรากังซา เจ้าหญิงมาเรีย เบเนดิกตาแห่งบรากังซา เจ้าหญิงมาฟาลดาแห่งบรากังซา เจ้าหญิงมาเรีย อันนาแห่งบรากังซา เจ้าหญิงมาเรีย แอนโทเนียแห่งบรากังซา เจ้าหญิงฟิลิปปา มาเรียแห่งบรากังซา เจ้าชายดูอาร์เต นูโน ดยุคแห่งบรากังซา เจ้าหญิงมาเรีย อเดเลดแห่งบรากังซา
	เจ้าหญิงมาเรีย เทเรซาแห่งโปรตุเกส	185524 สิงหาคม พ.ศ. 2398	194412 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2487	อภิเษกสมรส วันที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2420 กับ อาร์ชดยุกคาร์ล ลุดวิกแห่งออสเตรีย มีพระธิดา 2 พระองค์ ได้แก่ อาร์ชดัชเชสมาเรีย แอนนันซิเอต้าแห่งออสเตรีย อาร์ชดัชเชสเอลีซาเบ็ท อมาเลียแห่งออสเตรีย
	เจ้าหญิงมาเรีย โจเซฟาแห่งโปรตุเกส	185719 มีนาคม พ.ศ. 2400	194311 มีนาคม พ.ศ. 2486	อภิเษกสมรส วันที่ 29 เมษายน พ.ศ. 2417 กับ คาร์ล ธีโอดอร์ ดยุคในบาวาเรีย มีพระโอรสธิดา 5 พระองค์ ได้แก่ เจ้าหญิงโซฟี อเดลเฮด สมเด็จพระราชินีเอลิซาเบธแห่งเบลเยียม ดัชเชสมาเรีย กาเบรียลในบาวาเรีย ดยุคลุดวิก วิลเฮล์มในบาวาเรีย เจ้าชายฟรานซ์ โจเซฟ
	เจ้าหญิงอเดลกุนเดส ดัสเชสแห่งกีมาเรซ	185810 พฤศจิกายน พ.ศ. 2401	194615 เมษายน พ.ศ. 2489	อภิเษกสมรส วันที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2419 กับ เจ้าชายอองรี เคานท์แห่งบาร์ดี ไม่มีพระโอรสธิดา (มีพระครรภ์ 9 ครั้ง แต่ทรงแท้งทั้งหมด)
	เจ้าหญิงมารี แอนน์ แกรนด์ดัชเชสแห่งลักเซมเบิร์ก	186113 กรกฎาคม พ.ศ. 2404	194231 กรกฎาคม พ.ศ. 2485	อภิเษกสมรส วันที่ 21 มิถุนายน พ.ศ. 2436 กับ แกรนด์ดยุกวิลเล็มที่ 4 แห่งลักเซมเบิร์ก มีพระธิดา 6 พระองค์ ได้แก่ แกรนด์ดัชเชสมารี-อเดเลดแห่งลักเซมเบิร์ก แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์ก เจ้าหญิงฮิลดาแห่งลักเซมเบิร์ก เจ้าหญิงแอนโทเนียแห่งลักเซมเบิร์ก เจ้าหญิงเอลิซาเบธแห่งลักเซมเบิร์ก เจ้าหญิงโซฟีแห่งลักเซมเบิร์ก
	เจ้าหญิงมาเรีย แอนโตเนียแห่งโปรตุเกส	186228 พฤศจิกายน พ.ศ. 2405	195914 พฤษภาคม พ.ศ. 2502	อภิเษกสมรส วันที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2427 กับ โรเบิร์ตที่ 1 ดยุคแห่งปาร์มา มีพระโอรสธิดา 12 พระองค์ ได้แก่ เจ้าหญิงมาเรีย เดลลา เนเว อเดเลดแห่งบูร์บง-ปาร์มา เจ้าชายซิกซ์ตุสแห่งบูร์บง-ปาร์มา เจ้าชายซาเวียร์แห่งบูร์บง-ปาร์มา เจ้าหญิงฟรานซิสกาแห่งบูร์บง-ปาร์มา เจ้าหญิงซีตาแห่งบูร์บง-ปาร์มา เจ้าชายเฟลิกซ์แห่งบูร์บง-ปาร์มา เจ้าชายพระราชสวามีแห่งลักเซมเบิร์ก เจ้าชายเรอเนแห่งบูร์บง-ปาร์มา เจ้าหญิงมาเรีย แอนโทเนียแห่งบูร์บง-ปาร์มา เจ้าหญิงอิซาเบลลาแห่งบูร์บง-ปาร์มา เจ้าชายลุยกิแห่งบูร์บง-ปาร์มา เจ้าหญิงเฮนเรียตตา แอนนาแห่งบูร์บง-ปาร์มา เจ้าชายตอมัสแห่งบูร์บง-ปาร์มา

บั้นปลายพระชนม์ชีพ

พระราชสวามีของพระองค์ พระเจ้ามีแกล สวรรคตเมื่อ 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2409 ก่อนที่พระราชโอรสพระราชธิดาจะเจริญพระชันษา เจ้าหญิงอเดเลดทรงใช้ความพยายามต่อมาอีกหลายปีที่จะทำพระโอรส-ธิดาของพระองค์ได้อภิเษกสมรสกับผู้ที่เหมาะสม

อันเป็นผลมาจากความพยายามอันประสบผลสำเร็จของพระองค์ พระราชนัดดาของพระองค์ เอลิซาเบธแห่งบาวาเรีย สมเด็จพระราชินีแห่งเบลเยียม, แกรนด์ดัชเชสมารี-อาเดลาอีดแห่งลักเซมเบิร์ก, แกรนด์ดัชเชสชาร์ล็อตแห่งลักเซมเบิร์ก และพระองค์อื่นๆ ได้รับการถ่ายทอดลักษณะการมีพระชนม์ชีพยาวนานเช่นพระองค์

ในปี พ.ศ. 2438 สองปีหลังการอภิเษกสมรสของพระราชธิดา เจ้าหญิงได้หันเข้าหาพระศาสนา และได้บวชเป็นแม่ชีเมื่อวันที่ 12 มิถุนายน พ.ศ. 2440 พระองค์สิ้นพระชนม์เมื่อวันที่ 16 ธันวาคม พ.ศ. 2452 พระศพได้รับการฝังที่สุสานบรากังซาในกรุงลิสบอน

ที่มา

• "The Book of Kings: A Royal Genealogy" by C. Arnold McNaughton.
• "Burke's Royal Families of the World", edited by Hugh Montgomery-Massingberd.

แหล่งข้อมูลอื่น

• Marek, Miroslav. "A listing of descendants of the Löwenstein-Wertheim-Rochefort family". Genealogy.EU.
• Her profile in Peerage.com
• A list of her descendants( เก็บถาวร 2009-10-27 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน 2009-10-24)