เครดิต (อังกฤษ: credit; ละติน: credit) เป็นความไว้วางใจซึ่งให้ฝ่ายหนึ่งมอบเงินหรือทรัพยากรแก่อีกฝ่ายหนึ่งซึ่งฝ่ายหลังไม่ใช้คืนแก่ฝ่ายแรกทันที (หรือทำให้เกิดหนี้สิน) แต่ให้สัญญาว่าจะชดใช้หรือคืนทรัพยากรอย่างเดียวกันหรือสิ่งอื่นที่มีมูลค่าเท่ากันในภายหลัง[1] หรือกล่าวได้อีกอย่างว่า เครดิตเป็นวิธีการทำให้ภาวะตอบสนองกันเป็นทางการ บังคับใช้ตามกฎหมายได้ และขยายรวมถึงกลุ่มคนขนาดใหญ่ซึ่งไม่มีความเกี่ยวข้องสัมพันธ์กัน

บัตรเครดิตเป็นรูปแบบหลักของเครดิต

ทรัพยากรที่ให้กันนี้อาจเป็นเงิน (เช่น การให้เงินกู้) หรืออาจเป็นสินค้าหรือบริการ (เช่น สินเชื่อผู้บริโภค) เครดิตครอบคลุมการผ่อนชำระทุกรูปแบบ[2] ผู้ที่ให้เครดิต เรียก เจ้าหนี้หรือผู้ให้ยืม ผู้รับเครดิต เรียก ลูกหนี้หรือผู้ยืม

อ้างอิง แก้

  1. Credit (def. 2c). Merriam Webster Online. Retrieved 5 March 2015.
  2. O'Sullivan, Arthur; Sheffrin, Steven M. (2003). Economics: Principles in Action. Upper Saddle River, New Jersey 07458: Pearson Prentice Hall. p. 512. ISBN 0-13-063085-3.{{cite book}}: CS1 maint: location (ลิงก์)