วิกิพีเดีย

อีโมโกวอลเลย์

อีโมโกวอลเลย์ (อิตาลี: Imoco Volley) เป็นสโมสรวอลเลย์บอลหญิงที่ตั้งอยู่ในโกเนกลียาโน ประเทศอิตาลี ก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 2012 และเข้าแข่งขันในเซเรียอา 1 ซึ่งเป็นลีกระดับสูงสุดของประเทศอิตาลี[1]

อีโมโกวอลเลย์
Imoco Volley Conegliano
ชื่อเต็มอีโมโกวอลเลย์โกเนกลียาโน
ชื่อสั้นอีโมโกวอลเลย์
ฉายาPantere (Panthers)
ก่อตั้งค.ศ. 2012
สนามปาลาเวร์เด เตรวีโซ ประเทศอิตาลี
(ความจุ: 5,344)
ประธานอิตาลี ปีเอโร การ์เบลล็อตโต
หัวหน้าผู้ฝึกสอนอิตาลี ดานีเอเล ซานตาเรลลี
หัวหน้าทีมโปแลนด์ ยออันนา วอวอช
ลีก เซเรียอา 1
2022–231 ชนะเลิศ
เว็บไซต์โฮมเพจสโมสร
เครื่องแบบ
ทีมเหย้า
ทีมเยือน
แชมเปียนชิป
ชิงแชมป์สโมสรโลก


ซีอีวีแชมเปียนส์ลีก

เซเรียอา 1

โกปปาอีตาเลีย

ซูแปร์โกปปาอีตาเลียนา


2022–23

ประวัติ แก้

สโมสรก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 15 มีนาคม ค.ศ. 2012 สองเดือนหลังจากการล้มละลายของ สเปสวอลเลย์ ทีมวอลเลย์บอลอีกทีมใน โกเนกลียาโน สโมสรได้รับใบอนุญาตเซเรียอา 1 จากปาร์มาวอลเลย์เกิลส์ซึ่งหมายความว่าสโมสรเริ่มเล่นโดยตรงในลีกสูงสุดของอิตาลี มีการเล่นภายใต้ชื่อ อีโมโกวอลเลย์ โกเนกลียาโน นับตั้งแต่ก่อตั้งในปี ค.ศ. 2012

สโมสรคว้าแชมป์กัลโช เซเรียอา 1 เป็นครั้งแรกในฤดูกาล 2015-16 และคว้าแชมป์อิตาเลียน ซูเปอร์ คัพ ในอีกไม่กี่เดือนต่อมาในวันที่ 8 ธันวาคม ค.ศ. 2016

เมื่อวันที่ 5 มีนาคม ค.ศ. 2017 สโมสรได้แชมป์การแข่งขันโคปปาอิตาเลียเป็นครั้งแรกหลังจากเอาชนะ ลียู โจ นอร์ดเมกกานีกา โมเดนา 3–0 เซ็ตในรอบชิงชนะเลิศ

ในเดือนธันวาคม ค.ศ. 2019 สโมสรได้แชมป์การแข่งขันวอลเลย์บอลหญิงชิงแชมป์สโมสรโลก ที่เมืองเจ้อเจียง ประเทศจีน

ในปี ค.ศ. 2020 อีโมโกวอลเลย์ ได้มีชื่อใหม่ว่า อันโตนิโอ คาร์ราโร อีโมโก โกเนกลียาโน (a. carraro imoco conegliano) อีโมโกวอลเลย์ ชนะการแข่งขันโคปปาอิตาเลีย ครั้งที่สองและเนื่องจากการระบาดของโคโรนาไวรัส ทั้งเซเรียอา 1 และซีอีวีวิมินส์แชมเปียนส์ลีก จึงถูกยกเลิกอย่างกะทันหัน ไปถึงรอบรองชนะเลิศของซีอีวีวิมินส์แชมเปียนส์ลีกพร้อมกับวากิฟแบงค์ อิสตันบูลหลังจากชนะการแข่งขันทั้งหมด ต่อมาได้มีการประกาศให้ อีโมโกวอลเลย์ เป็นผู้ชนะในฤดูกาลปกติของโคปปาอิตาเลีย แต่ไม่มีทีมใดที่ประกาศผู้ชนะในการแข่งขันเซเรียอา 1 ในฤดูกาล 2019-20 สิ้นสุดฤดูกาล 2019–20 อีโมโกวอลเลย์ได้แชมป์ 3 รายการจากทั้งหมด 5 รายการแข่งขัน โดยในฤดูกาลนั้น อีโมโกวอลเลย์ ได้แชมป์ในรายการคือซูเปอร์คัพของอิตาลี, การแข่งขันวอลเลย์บอลหญิงชิงแชมป์สโมสรโลก 2019 และโคปปาอิตาเลีย

สโมสรตัดสินใจต่อสัญญานักกีฬาสัญญา 5 นักกีฬาชาวอิตาลีสำหรับฤดูกาล 2020–21 หลังจากที่พวกเขาชนะในฤดูกาลที่แล้วและการยกเลิกการแข่งขัน ทั้งเซเรียอา 1 และ ซีอีวีวิมินส์แชมเปียนส์ลีก (แชมป์สำคัญเพียงรายการเดียวที่ทีมไม่เคยชนะ) และมีการเพิ่มนักกีฬาเข้ามาใหม่เกือบครึ่งหนึ่งของผู้เล่นในปทีมปัจจุบัน โดยผู้เล่นต่างชาติคนอื่นๆที่ต่อสัญญา เช่น ผู้เล่นชาวดัตช์ รอบิน เดอ กร็อยฟ์ , ยออันนา วอวอซ ตัวเซ็ตชาวโปแลนด์และ ผู้เล่นชาวอเมริกา คิมเบอร์ลี่ ฮิลล์. สโมสรได้ต่ออายุผู้เล่นคนอื่นๆ ทั้งหมด ตามนโยบายที่จะมีนักเตะรุ่นใหม่ที่มีความสามารถมากมายพร้อมกับผู้เล่นระดับแนวหน้าของวงการวอลเลย์บอล ทีมมีผู้เล่นสองคนที่อายุต่ำกว่า 20 ปีคนหนึ่งมีอายุน้อยกว่า 18 ปีชาวอิตาลี คือ โลเวท โอโมรุย และ ซาราห์ ฟาหร์ ผู้เป็นส่วนหนึ่งของนักกีฬาที่ได้รับรางวัลเหรียญเงินการแข่งขันวอลเลย์บอลหญิงชิงแชมป์โลก 2018และเหรียญทองแดงในการวอลเลย์บอลหญิงชิงแชมป์ยุโรป 2019กับทีมชาติอิตาลีอีกด้วย

ชื่อทีมก่อนหน้า แก้

ระยะเวลา ชื่อ
ค.ศ. 2012–2013 อีโมโกวอลเลย์ โกเนกลียาโน
ค.ศ. 2013–2015 โพรเซ็กโกด็อก-อีโมโกโกเนกลียาโน
ค.ศ. 2015–2019 อีโมโกวอลเลย์ โกเนกลียาโน
ค.ศ. 2019– อันโตนิโอ คาร์ราโร อีโมโก โกเนกลียาโน1
ค.ศ. 2021– โพรเซ็กโกด็อก อีโมโกวอลเลย์ โกเนกลียาโน2

1 ชื่อทีมในการแข่งขันระดับนานาชาติ
2 ชื่อทีมในการแข่งขันภายในประเทศ

เกียรติประวัติ แก้

 
อีโมโกวอลเลย์แชมป์โกปปาอีตาเลีย 2022

ผู้เล่นชุดปัจจุบัน แก้

  • ข้อมูลเพิ่มเติม: en:Imoco Volley Past Squads

รายชื่อผู้เล่นทั้งหมดที่ผ่านมาของแต่ละฤดูกาล ⤴


ฤดูกาล 2023–2024[2]

ทีม 2023–2024
No. รายชื่อผู้เล่น ตำแหน่ง ส่วนสูง (ม.) น้ำหนัก (กก.) วันเกิด
1   วิตตอเรีย ปีอานี ตัวตีด้านนอก 1.87 (1998-02-12) 12 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1998 (26 ปี)
2   แคทรีน พลัมเมอร์ ตัวตีด้านนอก 1.97 88 (1998-10-16) 16 ตุลาคม ค.ศ. 1998 (25 ปี)
3   เคลซีย์ โรบินสัน-คุก ตัวตีด้านนอก 1.88 75 (1992-06-25) 25 มิถุนายน ค.ศ. 1992 (31 ปี)
4   เฟเดรีกา สกัวร์ชีนี ตัวบล็อกกลาง 1.83 67 (2000-09-24) 24 กันยายน ค.ศ. 2000 (23 ปี)
5   รอบิน เดอ กร็อยฟ์ ตัวบล็อกกลาง 1.93 79 (1991-05-05) 5 พฤษภาคม ค.ศ. 1991 (32 ปี)
6   อเลสเซีย เจนนารี ตัวตีด้านนอก 1.84 70 (1991-11-03) 3 พฤศจิกายน ค.ศ. 1991 (32 ปี)
9   มารีนา ลูเบียน ตัวบล็อกกลาง 1.92 74 (2000-04-11) 11 เมษายน ค.ศ. 2000 (24 ปี)
10   โมนีกา เด เจนนาโร ตัวรับอิสระ 1.72 63 (1987-01-08) 8 มกราคม ค.ศ. 1987 (37 ปี)
11   อิสซาเบลล์ ฮาก ตัวตีตรงข้าม 1.94 83 (1999-07-11) 11 กรกฎาคม ค.ศ. 1999 (24 ปี)
12   เมดิสัน บักก์ ตัวเซ็ต 1.83 74 (1994-08-04) 4 สิงหาคม ค.ศ. 1994 (29 ปี)
14   ยออันนา วอวอช (c) ตัวเซ็ต 1.81 65 (1990-04-07) 7 เมษายน ค.ศ. 1990 (34 ปี)
16   คาเลีย ลาเนียร์ ตัวตีด้านนอก 1.87 (1998-09-19) 19 กันยายน ค.ศ. 1998 (25 ปี)
19   ซาราห์ ฟาหร์ ตัวบล็อกกลาง 1.94 84 (2001-09-12) 12 กันยายน ค.ศ. 2001 (22 ปี)
20   อันนา บาร์ดาโร ตัวรับอิสระ 1.72 (2005-04-29) 29 เมษายน ค.ศ. 2005 (18 ปี)

หัวหน้าผู้ฝึกสอน แก้

ระยะเวลา ชื่อ
ค.ศ. 2012–2014   มาร์โก กัสปารี
ค.ศ. 2014–2015   นิโคลา เนโกร
  อาเลสซันโดร เชียปปีนี
ค.ศ. 2015–2017   ดาวีเด มัซซันตี
ค.ศ. 2017–   ดานีเอเล ซานตาเรลลี

หัวหน้าทีม แก้

ระยะเวลา ชื่อ
ค.ศ. 2012–2014   ราฟฟาเอลลา คัลโลนี
ค.ศ. 2014–2015   วาเลนตีนา ฟีโอรีน
ค.ศ. 2015–2016   วาเลนตีนา อาร์รีเกตตี
ค.ศ. 2016–2017   เซเรนา ออร์โตลานี
ค.ศ. 2017–   ยออันนา วอวอช

สนามกีฬาและสถานที่ แก้

 
ปาลาเวร์เด สเตเดียม
พิกัด ที่ตั้ง สนามกีฬา ความจุ ระยะเวลา
45°43′27.21″N 12°15′45.23″E / 45.7242250°N 12.2625639°E / 45.7242250; 12.2625639 เตรวีโซ ปาลาเวร์เด 5,344 ค.ศ. 2012–

ผู้ให้บริการชุดอุปกรณ์ แก้

ระยะเวลา ผู้ให้บริการชุดอุปกรณ์
ค.ศ. 2012–2013 เออร์เรีย
ค.ศ. 2013–2019 มิกาซ่า
ค.ศ. 2019– โจมา

อ้างอิง แก้

  1. ↑ "Imoco Volley, è fatta Scatta ora la caccia al titolo per la Serie A". La Tribuna di Treviso (ภาษาอิตาลี). สืบค้นเมื่อ 2015-06-08.
  2. ↑ "Roster Imoco Volley 2022-23". Imoco Volley (ภาษาอิตาลี). สืบค้นเมื่อ 9 August 2022.

แหล่งข้อมูลอื่น แก้

 
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ อีโมโกวอลเลย์
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=อีโมโกวอลเลย์&oldid=11396251"