อินันนา

อินันนา/อิชทาร์
	ราชินีแห่งสวรรค์; เทพีแห่งเพศ, สงคราม, ความยุติธรรม และอำนาจทางการเมือง;
	เทพีอิชทาร์ (ขวา) บนตราประทับของจักรวรรดิแอกแคด 2350–2150 ปีก่อนคริสตกาล
ที่ประทับ	สวรรค์
ดาวพระเคราะห์	ดาวศุกร์
สัญลักษณ์	ปมของกกรูปตะขอ, ดาวแปดแฉก, สิงโต, ลายดอกกุหลาบ, นกพิราบ
ข้อมูลส่วนบุคคล
คู่ครอง	ดูมูซิดกับพระโอรสธิดาที่ไม่ทราบพระนาม, บาอัล
บุตร - ธิดา	ส่วนใหญ่ไม่มี แต่บางครั้งคือลูลัล และ/หรือ ชารา
บิดา-มารดา	ธรรมเนียมอูรุก: อันกับพระมารดาที่ไม่ทราบพระนาม; ธรรมเนียมอีซิน: นันนากับนินกัล; ธรรมเนียมอื่น: เอ็นลิลกับพระมารดาที่ไม่ทราบพระนาม; หรือเอ็นกิกับพระมารดาที่ไม่ทราบพระนาม;
พี่น้อง	เอเรชกิกัล (พี่สาว) กับอูตู-ชามัช (พี่/น้องชายฝาแฝด); บางธรรมเนียม: อิชกูร์/ฮาดัด (พี่/น้องชาย); ในเทพปกรณัมฮิตไทต์: เทชูบ (พี่/น้องชาย);
เทพที่เทียบเท่าในความเชื่ออื่น
เทียบเท่าในกรีก	แอโฟรไดที, อะธีนา
เทียบเท่าในโรมัน	วีนัส, มิเนอร์วา

อินันนา (อังกฤษ: Inanna) เป็นเทพเจ้าสตรีในศาสนาเมโสโปเตเมียโบราณ มีความเกี่ยวข้องกับความรัก ความงาม เพศ สงคราม ความยุติธรรม และอำนาจทางการเมือง แรกเริ่มมีบูชาในซุเมอร์ และต่อมาชาวอักเคเดีย บาบิโลนและอัสซีเรียรับไปบูชาในพระนาม "อิชทาร์"

อินันนาเป็นเทพีอุปถัมภ์ของวิหารเออันนาในนครอูรุก ซึ่งเป็นศูนย์กลางลัทธิบูชาในยุคแรกของอินันนา ในอูรุกโบราณมีการบูชาอินันนาในสามรูป อินันนายามเช้า (Inana-UD/hud), อินันนายามเย็น (Inanna sig) และอินันนาผู้สูงศักดิ์ (Inanna NUN) สองรูปหลังนี้มีความเกี่ยวข้องกับดาวศุกร์^[6]^[7] สัญลักษณ์ที่สำคัญที่สุดที่ใช้แทนอินันนารวมถึงสิงโตและดวงดาวแปดแฉก สามีของอินันนาคือเทพดูมูซิด (หรือต่อมารู้จักในชื่อ ตัมมุซ; Tammuz)

พบอินันนาปรากฏในปรัมปราต่าง ๆ มากกว่าเทพเจ้าองค์ใด ๆ ในคติซูเมอร์^[8]^[9]^[10] รวมถึงยังมีนามไวพจน์ต่าง ๆ มากมายเป็นพิเศษ เทียบเคียงได้กับเทพเนร์กัล^[11]

อ้างอิง แก้

↑ Black & Green 1992, p. 108.
↑ Leick 1998, p. 88.
↑ ^3.0 ^3.1 Penglase 1994, p. 235.
↑ ^4.0 ^4.1 Deacy 2008, pp. 20–21, 41.
↑ ^5.0 ^5.1 Penglase 1994, pp. 233–325.
↑ Steinkeller, Piotr, "Archaic City Seals and the Question of Early Babylonian Unity" in Riches Hidden in Secret Places: Ancient Near Eastern Studies in Memory of Thorkild Jacobsen, edited by Tzvi Abusch, University Park, USA: Penn State University Press, pp. 249–258, 2002
↑ Szarzyńska, Krystyna, "Offerings for the Goddess Inana in Archaic Uruk", Revue d’Assyriologie et d’archéologie Orientale, vol. 87, no. 1, pp. 7–28, 1993
↑ Wolkstein & Kramer (1983), p. xv.
↑ Penglase (1994), pp. 42–43.
↑ Kramer (1961), p. 101.
↑ Wiggermann (1999), p. 216.

บรรณานุกรม แก้

Abdi, Kamyar (2017). "Elamo-Hittitica I: An Elamite Goddess in Hittite Court". Dabir (Digital Archive of Brief Notes & Iran Review). Irvine: Jordan Center for Persian Studies (3). สืบค้นเมื่อ 2021-08-10.
Ackerman, Susan (2006) [1989]. Day, Peggy Lynne (บ.ก.). Gender and Difference in Ancient Israel. Minneapolis, Minnesota: Fortress Press. ISBN 978-0-8006-2393-7.
Al-Jallad, Ahmad (2021). "On the origins of the god Ruḍaw and some remarks on the pre-Islamic North Arabian pantheon". Journal of the Royal Asiatic Society. Cambridge University Press (CUP). 31 (3): 559–571. doi:10.1017/s1356186321000043. ISSN 1356-1863. S2CID 233679011.
Alster, Bendt (2013). "Tammuz(/Dumuzi)". Reallexikon der Assyriologie. สืบค้นเมื่อ 2021-08-10.
Archi, Alfonso (2014). "The Anatolian fate-goddesses and their different traditions". Diversity and Standardization. München: de Gruyter. pp. 1–26. doi:10.1524/9783050057576.1. ISBN 978-3-05-005756-9.
Asher-Greve, Julia M.; Westenholz, Joan G., บ.ก. (2013). Goddesses in Context: On divine powers, roles, relationships, and gender in Mesopotamian textual and visual sources (PDF). Academic Press Fribourg. ISBN 978-3-7278-1738-0.
Assante, Julia (2003). "From whores to Hierodules: The historiographic invention of Mesopotamian female sex professionals". ใน Donahue, A.A.; Fullerton, Mark D. (บ.ก.). Ancient Art and Its Historiography. Cambridge, England: Cambridge University Press. pp. 13–47.
Attinger, Pascal (1988). "Inana et Ebih". Zeitschrift für Assyriologie. 3: 164–195.
Ayali-Darshan, Noga (2014). "The Role of Aštabi in the Song of Ullikummi and the eastern Mediterranean "failed god" stories". Journal of Near Eastern Studies. University of Chicago Press. 73 (1): 95–103. doi:10.1086/674665. ISSN 0022-2968. S2CID 163770018.
Baring, Anne; Cashford, Jules (1991). The Myth of the Goddess: Evolution of an image. London, England: Penguin Books. ISBN 978-0-14-019292-6.
Beckman, Gary (1998). "Ištar of Nineveh Reconsidered". Journal of Cuneiform Studies. American Schools of Oriental Research. 50: 1–10. doi:10.2307/1360026. ISSN 0022-0256. JSTOR 1360026. S2CID 163362140. สืบค้นเมื่อ 2021-07-28.
Beckman, Gary (1999). "The goddess Pirinkir and her ritual from Ḫattuša (CTH 644)". Ktèma: Civilisations de l'Orient, de la Grèce et de Rome antiques. PERSEE Program. 24 (1): 25–39. doi:10.3406/ktema.1999.2206. hdl:2027.42/77419. ISSN 0221-5896.
Beckman, Gary (2000). "Goddess Worship—Ancient and Modern". A Wise and Discerning Mind: Essays in honor of Burke O. Long. Brown Judaic Studies. pp. 11–24. doi:10.2307/j.ctvzgb93t.9. hdl:2027.42/77415. ISBN 978-1-946527-90-5. JSTOR j.ctvzgb93t.9. S2CID 190264355. สืบค้นเมื่อ 2021-08-10.
Beckman, Gary (2002). "Babyloniaca hethitica: The "babilili-ritual" from Bogazköy (CTH 718)". Recent Developments in Hittite Archaeology and History. Penn State University Press. doi:10.5325/j.ctv1bxh36t.6.
Beckman, Gary (18–20 February 2010). "Primordial Obstetrics. "The Song of Emergence" (CTH 344)". Hethitische Literatur: Überlieferungsprozesse, Textstrukturen, Ausdrucksformen, und Nachwirken. Symposiums über Hethitische Literatur: vom 18. bis 20. Februar 2010 in Bonn. Münster: Ugarit-Verlag (ตีพิมพ์ 2011). ISBN 978-3-86835-063-0. OCLC 768810899.
Behrens, H.; Klein, J. (1998). "Ninegalla". Reallexikon der Assyriologie. สืบค้นเมื่อ 2021-08-10.
Bertman, Stephen (2003). Handbook to Life in Ancient Mesopotamia. Oxford, England: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-518364-1.
Black, Jeremy; Green, Anthony (1992). Gods, Demons, and Symbols of Ancient Mesopotamia: An illustrated dictionary. The British Museum Press. ISBN 978-0-7141-1705-8.
Botterweck, G. Johannes; Ringgren, Helmer (1990). Theological Dictionary of the Old Testament. Vol. VI. Grand Rapids, Michigan: Wm. B. Eerdmans Publishing Co. ISBN 978-0-8028-2330-4.
Breitenberger, Barbara (2007). Aphrodite and Eros: The Development of Greek Erotic Mythology. New York, NY & London, UK. ISBN 978-0-415-96823-2.
Ao Kurnugu, Terra sem Retorno (ภาษาโปรตุเกสแบบบราซิล). แปลโดย Jacyntho Lins Brandão. Curitiba: Kotter Editorial. 2019. p. 208. ISBN 978-65-80103-41-6.
Brown, Peter Lancaster (1976). Megaliths, Myths and Men: An Introduction to Astro-Archaeology. New York City, New York: Dover Publications. ISBN 978-0-8008-5187-3.
Buckland, Raymond (2001). Wicca for Life: The way of the Craft – from birth to Summerland. New York, NY: Kensington Publishing Corporation. ISBN 978-0-8065-2455-9.
Budin, Stephanie L. (2010). "Aphrodite Enoplion". ใน Smith, Amy C.; Pickup, Sadie (บ.ก.). Brill's Companion to Aphrodite. Brill's Companions in Classical Studies (ภาษาอังกฤษ). Leiden, NL: Brill Publishers. pp. 85–86, 96, 100, 102–103, 112, 123, 125. ISBN 978-90-474-4450-3.
Burkert, Walter (1982). Structure and History in Greek Mythology and Ritual. University of California Press. ISBN 978-0520047709.
Burkert, Walter (1985). Greek Religion. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press. ISBN 978-0-674-36281-9.
Caton, Gary P. (14 May 2012). Venus retrograde. Mountainastrologer.com. Astrology as if the Sky Matters. สืบค้นเมื่อ 2021-08-12.
Chicago, Judy (2007). The Dinner Party: From creation to preservation. London, UK: Merrell. ISBN 978-1-85894-370-1.
Choksi, M. (2014). "Ancient Mesopotamian Beliefs in the Afterlife". World History Encyclopedia.
Collins, Paul (1994). "The Sumerian goddess Inanna (3400–2200 BCE)". Papers from the Institute of Archaeology. UCL. 5. doi:10.5334/pia.57.
Cooley, Jeffrey L. (2008). "Inana and Šukaletuda: A Sumerian Astral Myth". KASKAL. 5: 161–172. ISSN 1971-8608.
Cyrino, Monica S. (2010). Aphrodite. Gods and Heroes of the Ancient World. New York City, New York and London, England: Routledge. ISBN 978-0-415-77523-6.
Dalley, Stephanie (1989). Myths from Mesopotamia: Creation, the flood, Gilgamesh, and others. Oxford, England: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-283589-5.
Day, John (2004). "Does the Old Testament refer to sacred prostitution, and did it actual exist in ancient Israel?". ใน McCarthy, Carmel; Healey, John F. (บ.ก.). Biblical and Near Eastern Essays: Studies in Honour of Kevin J. Cathcart. Cromwell Press. pp. 2–21. ISBN 978-0-8264-6690-7.
D'Costa, Krystal (31 March 2013). "Beyond Ishtar: The tradition of eggs at Easter: Don't believe every meme you encounter". Anthropology in practice. Scientific American (blog). Nature America, Inc.
Dobson, Marcia W. D-S. (1992). "Ritual Death, Patriarchal Violence, and Female Relationships in the Hymns to Demeter and Inanna". NWSA Journal. 4 (1): 42–58. JSTOR 4316175.
Drewnowska-Rymarz, Olga (2008). Mesopotamian goddess Nanāja. Warszawa: Agade. ISBN 978-83-87111-41-0. OCLC 263460607.
"Enheduanna: The exaltation of Inanna". The Electronic Text Corpus of Sumerian Literature (translation). 2001. Inanna B.
Fiore, Simon (1965). Voices from the Clay: The development of Assyro-Babylonian literature. Norman, University of Oklahoma Press.
Fontenrose, Joseph Eddy (1980) [1959]. Python: A Study of Delphic Myth and Its Origins (reprint ed.). Berkeley, California, Los Angeles, California, and London, England: The University of California Press. ISBN 978-0-520-04106-6.
Foxvog, D. (1993). "Astral Dumuzi". ใน Hallo, William W.; Cohen, Mark E.; Snell, Daniel C.; Weisberg, David B. (บ.ก.). The Tablet and the scroll: Near Eastern studies in honor of William W. Hallo (2nd ed.). CDL Press. p. 106. ISBN 978-0-9620013-9-0.
Frantz-Szabó, Gabriella (1983). "Kulitta, Ninatta und". Reallexikon der Assyriologie (ภาษาเยอรมัน). สืบค้นเมื่อ 2021-08-10.
George, Andrew, บ.ก. (1999). The Epic of Gilgamesh: The Babylonian epic poem and other texts in Akkadian and Sumerian. Penguin. ISBN 0-14-044919-1.
George, Andrew R. (2006). "Review: The Sumerian Sacred Marriage in the Light of Comparative Evidence by Pirjo Lapinkivi". Bulletin of the School of Oriental and African Studies, University of London. Cambridge University Press. 69 (2): 315–317. doi:10.1017/S0041977X06210140. JSTOR 20182041. S2CID 59020637.
George, Andrew R. (2015). "The Gods Išum and Ḫendursanga: Night Watchmen and Street-lighting in Babylonia". Journal of Near Eastern Studies. 74 (1): 1–8. doi:10.1086/679387. ISSN 0022-2968. S2CID 161546618.
Grabbe, Lester L. (1997). "Can a "History of Israel" be written?". The Library of Hebrew Bible / Old Testament Studies. Sheffield, England: Sheffield Academic Press. 245. ISBN 978-0-567-04320-7.
Graz, F. (1984). Eck, W. (บ.ก.). "Women, War, and Warlike Divinities". Zeitschrift für Papyrologie und Epigraphik. Bonn, Germany: Dr. Rudolf Habelt GmbH. 55 (55): 245–254. JSTOR 20184039.
Green, Alberto R.W. (2003). The Storm-God in the Ancient Near East. Winona Lake, IN: Eisenbrauns. ISBN 978-1-57506-069-9.
Guirand, Felix (1968). "Assyro-Babylonian mythology". New Larousse Encyclopedia of Mythology. แปลโดย Aldington; Ames. London, UK: Hamlyn. pp. 49–72.
Healey, John (2001). The religion of the Nabataeans: a conspectus. Leiden Boston: Brill. ISBN 90-04-10754-1. OCLC 43185847.
Hallo, William W. (2010). The World's Oldest Literature: Studies in Sumerian Belles-Lettres. Leiden, The Netherlands: Brill. ISBN 978-90-04-17381-1.
Halloran, John A. (2009). "Sumerian Lexicon Version 3.0".
Harris, Rivkah (February 1991). "Inanna-Ishtar as Paradox and a Coincidence of Opposites". History of Religions. 30 (3): 261–278. doi:10.1086/463228. JSTOR 1062957. S2CID 162322517.
Heffron, Yağmur (2016a). Inana / Ištar (goddess). Penn Museum. Ancient Mesopotamian Gods and Goddesses (Report). Open Richly Annotated Cuneiform Corpus. University of Pennsylvania.
Heimpel, Wolfgang (1998). "Ninsiana". Reallexikon der Assyriologie (ภาษาเยอรมัน). สืบค้นเมื่อ 2021-08-10.
Henkelman, Wouter F.M. (2008). The Other Gods Who Are: Studies in Elamite-Iranian acculturation based on the Persepolis fortification texts. Leiden: Nederlands Instituut voor het Nabije Oosten. ISBN 978-90-6258-414-7.
Hislop, Alexander (1903) [1853]. The Two Babylons: The papal worship proved to be the worship of Nimrod and his wife (3rd ed.). S.W. Partridge.
Hoffner, Harry (1998). Hittite myths. Atlanta, GA: Scholars Press. ISBN 978-0-7885-0488-4. OCLC 39455874.
Jacobsen, Thorkild (1976). The Treasures of Darkness: A history of Mesopotamian religion. Yale University Press. ISBN 978-0-300-02291-9.
Iossif, Panagiotis; Lorber, Catharine (2007). "Laodikai and the goddess Nikephoros". L'Antiquité Classique. 76: 63–88. doi:10.3406/antiq.2007.2618. ISSN 0770-2817. JSTOR 41665635.
Karahashi, Fumi (April 2004). "Fighting the mountain: Some observations on the Sumerian myths of Inanna and Ninurta". Journal of Near Eastern Studies. 63 (2): 111–118. doi:10.1086/422302. JSTOR 422302. S2CID 161211611.
Katz, Dina (1996). "How Dumuzi became Inanna's victim: On the formation of Inanna's Descent". Acta Sumerologica. Dept. of Linguistics, University of Hiroshima. 18: 93–103.
Katz, Dina (2015). "Myth and ritual through tradition and innovation". Tradition and Innovation in the Ancient Near East. Penn State University Press. pp. 59–74. doi:10.1515/9781575063584-007. ISBN 9781575063584 – โดยทาง academia.edu.
Kilmer, Anne Draffkorn (1971). "How was Queen Ereshkigal tricked? A new interpretation of the Descent of Ishtar". Ugarit-Forschungen. 3: 299–309.
Kleiner, Fred (2005). Gardner's Art Through the Ages. Belmont, California: Thompson Learning, Inc. p. 49. ISBN 978-0-15-505090-7.
Kramer, Samuel Noah (1961). Sumerian Mythology: A study of spiritual and literary achievement in the third millennium B.C. (revised ed.). Philadelphia, Pennsylvania: University of Pennsylvania Press. ISBN 978-0-8122-1047-7.
Kramer, Samuel Noah (1963). The Sumerians: Their History, Culture, and Character. Chicago, Illinois: University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-45238-8.
Kramer, Samuel Noah (October 1966). "Dumuzi's annual resurrection: An important correction to Inanna's Descent". Bulletin of the American Schools of Oriental Research. 183 (183): 31. doi:10.2307/1356459. JSTOR 1356459. S2CID 163544444.
Kramer, Samuel Noah (28 April 1970). The Sacred Marriage Rite. Bloomington, Indiana: Indiana University Press. ISBN 978-0-253-35035-0.
Kramer, Samuel Noah (1988). History Begins at Sumer: Thirty-nine firsts in recorded history (3rd ed.). University of Pennsylvania Press. ISBN 978-0-8122-1276-1.
Lambert, Wilfred G. (1987). "Lulal / Lātarāk". Reallexikon der Assyriologie. สืบค้นเมื่อ 2021-08-06.
Leick, Gwendolyn (1998) [1991]. A Dictionary of Ancient Near Eastern Mythology. New York City, New York: Routledge. ISBN 978-0-415-19811-0.
Leick, Gwendolyn (2013) [1994]. Sex and Eroticism in Mesopotamian Literature. New York City, New York: Routledge. ISBN 978-1-134-92074-7.
Lewis, Sian; Llewellyn-Jones, Lloyd (2018). The Culture of Animals in Antiquity: A sourcebook with commentaries. New York City, New York and London, England: Routledge. ISBN 978-1-315-20160-3.
Litke, Richard L. (1998). A reconstruction of the Assyro-Babylonian god lists, AN:^dA-nu-umm and AN:Anu šá Ameli (PDF). New Haven: Yale Babylonian Collection. ISBN 978-0-9667495-0-2. OCLC 470337605.^{[ลิงก์เสีย]}
Lung, Tang (2014). "Marriage of Inanna and Dumuzi". World History Encyclopedia.
Liungman, Carl G. (2004). Symbols: Encyclopedia of Western Signs and Ideograms. Lidingö, Sweden: HME Publishing. ISBN 978-91-972705-0-2.
Maeda, Tohru (1981). ""King of Kish" in pre-Sarogonic Sumer". Orient. The Society for Near Eastern Studies in Japan. 17: 1–17. doi:10.5356/orient1960.17.1. ISSN 1884-1392.
Marcovich, Miroslav (1996). "From Ishtar to Aphrodite". Journal of Aesthetic Education. 39 (2): 43–59. doi:10.2307/3333191. JSTOR 3333191.
Mcllhenny, Albert M. (2011). This is the Sun?: Zeitgeist and Religion. Vol. I: Comparative Religion. Lulu.com. p. 60. ISBN 978-1-105-33967-7.
Meyer, Michael R. (n.d.). "Venus Morning Star - Venus Evening Star". Astro.com. สืบค้นเมื่อ 2021-08-12.
Murat, Leyla (2009). "Goddess Išhara". Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Tarih Bölümü Tarih Araştırmaları Dergisi. 45.
Nemet-Nejat, Karen Rhea (1998). Daily Life in Ancient Mesopotamia. Greenwood. ISBN 978-0-313-29497-6.
Penglase, Charles (1994). Greek Myths and Mesopotamia: Parallels and influence in the Homeric hymns and Hesiod. New York City, New York: Routledge. ISBN 978-0-415-15706-3.
Peterson, Jeremiah (2010). "A fragmentary Erotic Sumerian Context Featuring Inana". Aula orientalis: Revista de estudios del Próximo Oriente Antiguo. 28 (2): 253–258. ISSN 0212-5730.
Piveteau, Jean (1981) [1964]. "Man before history". ใน Dunan, Marcel; Bowle, John (บ.ก.). The Larousse Encyclopedia of Ancient and Medieval History. New York, NY: Excaliber Books. ISBN 978-0-89673-083-0.
Potts, Daniel T. (2010). "Appendix 2: Catalogue of Elamite sources". From the Foundations to the Crenellations: Essays on temple building in the Ancient Near East and Hebrew Bible. Münster: Ugarit-Verlag. ISBN 978-3-86835-031-9. OCLC 618338811.
Pryke, Louise M. (2017). Ishtar. New York and London: Routledge. ISBN 978-1-138-86073-5.
Puhvel, Jaan (1987). Comparative Mythology. Baltimore, Maryland: Johns Hopkins University Press. ISBN 978-0-8018-3938-2.
Retsö, Jan (2014). The Arabs in Antiquity: Their history from the Assyrians to the Umayyads. London New York: Routledge Taylor & Francis Group. ISBN 978-0-415-76003-4. OCLC 960211049.
Roscoe, Will; Murray, Stephen O. (1997). Islamic Homosexualities: Culture, History, and Literature. New York, NY: New York University Press. ISBN 978-0-8147-7467-0.
Rountree, Kathryn (2017). Rountree, Kathryn (บ.ก.). Cosmopolitanism, Nationalism, and Modern Paganism. Palgrave Studies in New and Alternative Spiritualities. p. 167. doi:10.1057/978-1-137-56200-5. ISBN 978-1-137-57040-6.
Rubio, Gonzalo (1999). "On the alleged "Pre-Sumerian substratum"". Journal of Cuneiform Studies. 51: 1–16. doi:10.2307/1359726. JSTOR 1359726. S2CID 163985956.
Inana's descent to the nether world: translation. The Electronic Text Corpus of Sumerian Literature (Report). Faculty of Oriental Studies, University of Oxford. 2001.
Schwemer, Daniel (2007). "The Storm-Gods of the Ancient Near East: Summary, Synthesis, Recent Studies Part I" (PDF). Journal of Ancient Near Eastern Religions. Brill. 7 (2): 121–168. doi:10.1163/156921207783876404. ISSN 1569-2116.
Smith, Mark S. (2002). The Early History of God: Yahweh and the other deities in ancient Israel (2nd ed.). Wm. B. Eerdmans Publishing Company. p. 28. ISBN 978-0-8028-3972-5.
Smith, Mark S. (2014). "Athtart in late Bronze Age Syrian texts". Transformation of a Goddess: Ishtar – Astarte – Aphrodite. Fribourg Göttingen: Academic Press Vandenhoeck & Ruprecht. ISBN 978-3-7278-1748-9. OCLC 881612038.
Stol, Martin (1998). "Nanaja". Reallexikon der Assyriologie (ภาษาเยอรมัน). สืบค้นเมื่อ 2021-08-01.
Streck, Michael P.; Wasserman, Nathan (2013). "More light on Nanāya" (PDF). Zeitschrift für Assyriologie und Vorderasiatische Archäologie. Walter de Gruyter GmbH. 102 (2): 183–201. doi:10.1515/za-2012-0010. ISSN 1613-1150. S2CID 163386405.
Suter, Claudia E. (2014). "Human, divine, or both?: The Uruk Vase and the problem of ambiguity in early Mesopotamian visual arts". ใน Feldman, Marian; Brown, Brian (บ.ก.). Approaches to Ancient Near Eastern Art. Berlin, Germany: Walter de Gruyter. pp. 545–568. ISBN 978-1-61451-035-2.
Sweet, R. (1994). "A new look at the 'Sacred Marriage' in ancient Mesopotamia". ใน Robbins, E.; Sandahl, E. (บ.ก.). Corolla Torontonensis: Studies in Honour of Ronald Morton Smith. Toronto. pp. 85–104.
Taracha, Piotr (2009). Religions of Second Millennium Anatolia. Harrassowitz. ISBN 978-3447058858.
Thomas, Paul (2007). "Re-imagining Inanna: The gendered re-appropriation of the ancient goddess in modern Goddess worship". The Pomegranate: The International Journal of Pagan Studies. 6: 53–69. doi:10.1558/pome.v6i1.53.
Thompson, Gary D. (2020). "The development, heyday, and demise of panbabylonism". Westnet. สืบค้นเมื่อ 2021-08-10.
Tinney, Steve (April 2018). "Dumuzi's Dream revisited". Journal of Near Eastern Studies. 77 (1): 85–89. doi:10.1086/696146. ISSN 0022-2968. S2CID 165931671.
Tuite, Kevin (20 February 2004) [2000]. "The meaning of dæl: Symbolic and spatial associations of the south Caucasian goddess of game animals" (PDF). Linguaculture: Studies in the interpenetration of language and culture. Essays to Honor Paul Friedrich. Montreal, Quebec: University of Montreal.
van der Mierop, Marc (2007). A History of the Ancient Near East: 3,000–323 BCE. Blackwell. ISBN 978-1-4051-4911-2.
Vanstiphout, H.L. (1984). "Inanna / Ishtar as a figure of controversy". Struggles of Gods: Papers of the Groningen Work Group for the Study of the History of Religions. Berlin, DE: Mouton Publishers. 31. ISBN 978-90-279-3460-4.
Vanstiphout, Herman (2003). Epics of Sumerian Kings (PDF). Atlanta, Georgia: Society of Biblical Literature. pp. 49–96. ISBN 978-1-58983-083-7.
Warner, Marina (2016) [1976]. Alone of All Her Sex: The myth and cult of the Virgin Mary. Oxford, UK: Oxford University Press. p. 210. ISBN 978-0-19-963994-6.
West, M.L. (1997). The East Face of Helicon: West Asiatic elements in Greek poetry and myth. Oxford, England: Clarendon Press. p. 57. ISBN 978-0-19-815221-7.
Westenholz, Joan Goodnick (1997). Legends of the Kings of Akkade: The texts. Eisenbrauns. pp. 33, 49. ISBN 978-0-931464-85-0.
Weston, Donna; Bennett, Andy (2013). Pop Pagans: Paganism and popular music. New York and London: Routledge. p. 165. ISBN 978-1-84465-647-9.
Wiggermann, Frans A.M. (1988). "An unrecognized synonym of Sumerian sukkal, "vizier"". Zeitschrift für Assyriologie und Vorderasiatische Archäologie. Walter de Gruyter GmbH. 78 (2). doi:10.1515/zava.1988.78.2.225. ISSN 0084-5299. S2CID 161099846.
Wiggermann, Frans A.M. (1997). "Transtigridian snake gods". ใน Finkel, I.L.; Geller, M.J. (บ.ก.). Sumerian Gods and their Representations. STYX Publications. ISBN 978-90-56-93005-9.
Wiggermann, Frans A.M. (1998). "Nackte Göttin A. Philologisch · Naked goddess A. Philological". Reallexikon der Assyriologie (ภาษาเยอรมัน). สืบค้นเมื่อ 2021-08-10.
Wiggermann, Frans A.M. (1999). "Nergal A. Philologisch · Nergal A. Philological". Reallexikon der Assyriologie (ภาษาเยอรมัน). สืบค้นเมื่อ 2021-08-10.
Wiggermann, Frans A.M. (1999a). "Nin-ĝišzida". Reallexikon der Assyriologie (ภาษาเยอรมัน). สืบค้นเมื่อ 2021-08-06.
Wiggermann, Frans A.M. (2001). "Nin-šubur". Reallexikon der Assyriologie (ภาษาเยอรมัน). สืบค้นเมื่อ 2021-08-06.
Wiggermann, Frans A.M. (2010). "Sexualität A. In Mesopotamien · Sexuality A. In Mesopotamia". Reallexikon der Assyriologie (ภาษาเยอรมัน). สืบค้นเมื่อ 2021-08-06.
Wiggins, Steve (2007). A reassessment of Asherah: With further considerations of the goddess. Piscataway, NJ: Gorgias Press. ISBN 978-1-59333-717-9. OCLC 171049273.
Wilcke, Claus (1980). "Inanna / Ištar A. Mesopotamien. Philologisch · Inanna / Ištar A. Mesopotamia. Philological". Reallexikon der Assyriologie (ภาษาเยอรมัน). สืบค้นเมื่อ 2021-08-10.
Wilhelm, Gernot (1989). The Hurrians. Warminster, UK: Aris & Phillips. ISBN 978-0-85668-442-5. OCLC 21036268.
Wilhelm, Gernot (2014). "Unterwelt, Unterweltsgottheiten C. In Anatolien". Reallexikon der Assyriologie (ภาษาเยอรมัน). สืบค้นเมื่อ 2021-08-10.
Wolkstein, Diane; Kramer, Samuel Noah (1983). Inanna, Queen of Heaven and Earth: Her stories and hymns from Sumer. New York City, New York: Harper&Row Publishers. ISBN 978-0-06-090854-6.
Ziolkowski, Theodore (2012). Gilgamesh among Us: Modern encounters with the ancient epic. Ithaca, NY: Cornell University Press. ISBN 978-0-8014-5035-8.
Zsolnay, Ilona (2009). "Do divine structures of gender mirror mortal structures of gender?". In the Wake of Tikva Frymer-Kensky. Gorgias Press. doi:10.31826/9781463219185-010.
Zsolnay, Ilona (2010). "Ištar, "goddess of war, pacifier of kings": An analysis of Ištar's martial role in the maledictory sections of the Assyrian royal inscriptions". City Administration in the Ancient Near East. 53e Rencontre Assyriologique Internationale. Vol. 2. Winona Lake, IN: Eisenbrauns. ISBN 978-1-57506-168-9. OCLC 759160119.

บทความศาสนานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[FOOTNOTEBlackGreen1992108-1] Black & Green 1992, p. 108.

[FOOTNOTELeick199888-2] Leick 1998, p. 88.

[FOOTNOTEPenglase1994235-3] 3.0 ^3.1 Penglase 1994, p. 235.

[FOOTNOTEDeacy200820–21,_41-4] 4.0 ^4.1 Deacy 2008, pp. 20–21, 41.

[FOOTNOTEPenglase1994233–325-5] 5.0 ^5.1 Penglase 1994, pp. 233–325.

[6] Steinkeller, Piotr, "Archaic City Seals and the Question of Early Babylonian Unity" in Riches Hidden in Secret Places: Ancient Near Eastern Studies in Memory of Thorkild Jacobsen, edited by Tzvi Abusch, University Park, USA: Penn State University Press, pp. 249–258, 2002

[7] Szarzyńska, Krystyna, "Offerings for the Goddess Inana in Archaic Uruk", Revue d’Assyriologie et d’archéologie Orientale, vol. 87, no. 1, pp. 7–28, 1993

[FOOTNOTEWolksteinKramer1983xv-8] Wolkstein & Kramer (1983), p. xv.

[FOOTNOTEPenglase199442–43-9] Penglase (1994), pp. 42–43.

[FOOTNOTEKramer1961101-10] Kramer (1961), p. 101.

[FOOTNOTEWiggermann1999216-11] Wiggermann (1999), p. 216.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

อินันนา/อิชทาร์
ราชินีแห่งสวรรค์ เทพีแห่งเพศ, สงคราม, ความยุติธรรม และอำนาจทางการเมือง
เทพีอิชทาร์ (ขวา) บนตราประทับของจักรวรรดิแอกแคด 2350–2150 ปีก่อนคริสตกาล
ที่ประทับ	สวรรค์
ดาวพระเคราะห์	ดาวศุกร์
สัญลักษณ์	ปมของกกรูปตะขอ, ดาวแปดแฉก, สิงโต, ลายดอกกุหลาบ, นกพิราบ
ข้อมูลส่วนบุคคล
คู่ครอง	ดูมูซิดกับพระโอรสธิดาที่ไม่ทราบพระนาม, บาอัล
บุตร - ธิดา	ส่วนใหญ่ไม่มี แต่บางครั้งคือลูลัล และ/หรือ ชารา
บิดา-มารดา	ธรรมเนียมอูรุก: อันกับพระมารดาที่ไม่ทราบพระนาม ธรรมเนียมอีซิน: นันนากับนินกัล ธรรมเนียมอื่น: เอ็นลิลกับพระมารดาที่ไม่ทราบพระนาม หรือเอ็นกิกับพระมารดาที่ไม่ทราบพระนาม^[1]^[2]
พี่น้อง	เอเรชกิกัล (พี่สาว) กับอูตู-ชามัช (พี่/น้องชายฝาแฝด) บางธรรมเนียม: อิชกูร์/ฮาดัด (พี่/น้องชาย) ในเทพปกรณัมฮิตไทต์: เทชูบ (พี่/น้องชาย)
เทพที่เทียบเท่าในความเชื่ออื่น
เทียบเท่าในกรีก	แอโฟรไดที, อะธีนา^[3]^[4]^[5]
เทียบเท่าในโรมัน	วีนัส, มิเนอร์วา^[3]^[4]^[5]