อาสนวิหารนัวยง (ฝรั่งเศส: Cathédrale de Noyon) หรือชื่อทางการว่า อาสนวิหารแม่พระแห่งนัวยง (Cathédrale Notre-Dame de Noyon) ในอดีตเป็นอาสนวิหารในนิกายโรมันคาทอลิกของอดีตมุขมณฑลนัวยง[1] ตั้งอยู่ที่เมืองนัวยงในจังหวัดอวซ แคว้นโอดฟร็องส์ ประเทศฝรั่งเศส

อาสนวิหารแม่พระแห่งนัวยง
ด้านหน้าอาสนวิหารนัวยง
แผนที่
49°34′56″N 3°0′2″E / 49.58222°N 3.00056°E / 49.58222; 3.00056
ที่ตั้งนัวยงในประเทศฝรั่งเศส
ประเทศ ประเทศฝรั่งเศส
นิกายโรมันคาทอลิก
เว็บไซต์อาสนวิหารแม่พระแห่งนัวยง
สถานะโบสถ์ประจำเขต
(อาสนวิหารจนกระทั่งปี ค.ศ. 1790)
ประเภทสถาปัตย์กางเขน
รูปแบบสถาปัตย์โรมาเนสก์และกอทิก
ปีสร้างค.ศ. 1145ค.ศ. 1235
อนุสรณ์สถานทางประวัติศาสตร์

อาสนวิหารนัวยงเดิมเป็นอาสนวิหารประจำตำแหน่งมุขนายกแห่งนัวยง ต่อมาถูกยุบรวมกับมุขมณฑลโบแวตามความตกลง ค.ศ. 1801 ในปัจจุบันจึงมีฐานะเป็นโบสถ์ประจำเขตในสังกัดมุขมณฑลโบแว ตัวอาสนวิหารสร้างบนสถานที่เดิมเป็นโบสถ์ที่ถูกเพลิงไหม้ไปในปี ค.ศ. 1131 ที่เป็นตัวอย่างที่ดีของสถาปัตยกรรมคาบสมัยระหว่างโรมาเนสก์และกอทิก

องค์ประกอบ แก้

ผังของอาสนวิหารเป็นรูปกางเขนที่มีความยาวทั้งสิ้น 105 เมตร ความสูงของช่องทางเดินกลาง 23 เมตร ด้านตะวันตกมีซุ้มทางเข้าที่มาสร้างในคริสต์ศตวรรษที่ 14 และหออีกสองหอที่ยังสร้างไม่เสร็จ ตอนบนของหอสร้างมาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 13 รายละเอียดการตกแต่งสูญหายไปแทบทั้งหมด ทางเดินกลางแบ่งเป็น 11 ช่วง ภายในของช่องทางเดินข้างยังคงรักษาหน้าต่างแบบโค้งมนของระเบียงแนบและของหน้าต่างชั้นบนอยู่ แต่หน้าต่างที่เป็นโค้งแหลมสองชั้นของระเบียงชั้นล่าง และเพดานสันหกแฉก (sexpartite vault) ได้รับการสร้างใหม่หลังจากเพลิงใหม้ในปี ค.ศ. 1293 ปลายแขนกางเขนเป็นมุขโค้งครึ่งวงกลมโบสถ์น้อยทางตอนเหนือมาสร้างเพิ่มในคริสต์ศตวรรษที่ 14 และทางด้านใต้ในคริสต์ศตวรรษที่ 15 และ 16 โดยเฉพาะคูหาหนึ่งที่สร้างในคริสต์ศตวรรษที่ 15 เป็นคูหาที่ตกแต่งอย่างวิจิตร ค้ำยันแบบปีกได้รับการบูรณะในคริสต์ศตวรรษที่ 19 ตามลักษณะสถาปัตยกรรมของคริสต์ศตวรรษที่ 12 จากทางตะวันตกเฉียงเหนือของช่องทางเดินกลางเป็นระเบียงคดที่สร้างในปี ค.ศ. 1230 ติดกับระเบียงฉันนบถเป็นหอประชุมนักบวชที่สร้างในสมัยเดียวกัน ที่ทางเข้าตกแต่งด้วยประติมากรรมของบิชอปและอื่น ๆ

ประวัติ แก้

อนุสรณ์ต่าง ๆ ของบิชอปถูกทำลายระหว่างการปฏิวัติฝรั่งเศส ต่อมาสงครามโลกครั้งที่ 1 ก็สร้างความเสียหายพอสมควรที่ทำให้ต้องใช้เวลาถึงยี่สิบปีในการซ่อมแซม

อาสนวิหารนัวยงได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นอนุสรณ์สถานทางประวัติศาสตร์ เมื่อปี ค.ศ. 1840

อ้างอิง แก้

  •   บทความนี้ ประกอบด้วยข้อความจากสิ่งพิมพ์ซึ่งปัจจุบันเป็นสาธารณสมบัติChisholm, Hugh, บ.ก. (1911). สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911 (11 ed.). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์. {{cite encyclopedia}}: |title= ไม่มีหรือว่างเปล่า (help)

แหล่งข้อมูลอื่น แก้

  วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ อาสนวิหารแม่พระแห่งนัวยง

ระเบียงภาพ แก้